Idea i cele wychowania
Aby wychowanie było skuteczne to nauczyciel musi być autorytetem dla uczniów.
Ideologia – system poglądów, idei, pojęć politycznych, socjologicznych prawnych, etycznych czyli filozoficznych i religijnych.
Są one określane m.in. w konstytucji, która stanowi zestaw informacji mówiących nam co nam wolno robić a czego nie. Wiele tych informacji wynika z 10-ciu przykazań. Pojęcie to ma bardzo szeroki zakres i przekłada się na teorię wychowania.
Ideologia jest realizowana przez politykę (polityka oświatowa). Państwo stosuje również politykę ekonomiczną opartą na ideologii.
W najszerszym znaczeniu wymienia się ideologię edukacyjną, którą realizują instytucje oświatowe.
Ideologia edukacyjna – idee profesjonalnych i nieprofesjonalnych grup społecznych, które to grupy społeczne wyznaczają praktyki edukacyjne. Ma swoje podwaliny w ideologii w ogóle.
Ideologia może prowadzić do konfliktów społecznych (np. tzw. ideologia marksistowska).
Nurty ideologii:
Neokonserwatyzm: powrót do tradycji
nihilizm intelektualny(postmodernizm) i moralny (obniżenie wartości moralnych).
regionalizm – utożsamiamy się z tą miejscowością w której się urodziliśmy
surowe wychowanie
wartości pro religijne – oparcie się na tysiącletnią tradycję kościoła
w rodzinach ważną role odgrywa klasyczne i organizacyjne wychowanie.
neokonserwatyści mówią, że to co było na wysokim poziomie moralnym i intelektualnym zostało zatracone i powinno się do tego powrócić.
patriotyzm ,wiedza, rodzina, wartości religijne.
szkoła powinna być instytucją, która te wartości szanuje i wprowadza
totalny upadek edukacji na różnych ich poziomach (wtórny analfabetyzm, testomania – nauczyciele przygotowują uczniów do rozwiązywania testów zamiast ich wychowywać)
koncepcja Herbarta
Neoliberalizm
przeciwieństwo neokonserwatyzmu
wolność dla „rozumnych osób”
wolność – to uświadomiona konieczność
gospodarka rynkowa – wszystko na sprzedaż
demokracja
edukacja w gospodarce neoliberalnej ma charakter handlowy
ta ideologia doprowadziła do tego, że staliśmy się społeczeństwem wyedukowanym
w gospodarce wszystko powinno być rentowne jednak w edukacji nie powinno być takiego myślenia
powrót do gospodarki neoliberalnej - „rób, co chcesz”
Nurt radykalny
nie akceptuje w wychowaniu neokonserwatyzmu i neoliberalizmu. Krytykuje je, mówiąc, że wprowadzają niewielkie korekty zamiast dokonywania zmian
szkoła jest tylko miejscem reprodukcji (odtwarzania) kulturowej, czyli istniejących sztywnych struktur społecznych w sensie ekonomicznym (tzn. dzieci dziedziczą biedę i bezrobocie zamiast z tego wychodzić)
porównuje szkołę i to, co się w niej dzieje do aresztu dziennego (rodzice puszczają dziecko do szkoły i cieszą się, że mogą od niego odpocząć)
cele wynikające z tej ideologii:
Suchodolski zadaję 2 pytania: Jakim mam być w życiu? Co mam robić w życiu?
odpowiedzią jest: muszę być wszechstronnie rozwinięty, mam się przygotować do życia społecznego, do uczestnictwa w kulturze i do pracy zawodowej. – są to cele szczegółowe (zadania)
Przygotowanie do życia społecznego realizujemy poprzez socjalizację (uczenie się jak żyć w społecznych warunkach). Musimy uczestniczyć w społeczeństwie, aby zrozumieć jak ono funkcjonuje.
Przygotowanie do pracy zawodowej wymaga kompetencji merytorycznych.
celem ogólnym jest: wszechstronny rozwój osobowości (jakoś życia)
Przejawem jakości życia są:
subiektywne przeżycia (wyżej cenimy człowieka, który coś w życiu przeżył)
świadomość tego, co robię
aktywność fizyczna i umysłowa
produktywność (człowiek, który pozostawił coś po sobie jest wyżej ceniony)
współżycie człowieka z innymi ludźmi
przedrostek „neo” oznacza, że coś się odrodziło.
Ponadczasowy cel wychowania: NAUCZYĆ KOCHAĆ ŚWIAT I UCZYNIĆ GO BARDZIEJ LUDZKIM