Konspekt zajęć z edukacji przyrodniczej w grupie 4-latków

Temat : Zwierzęta idą spać

Cel główny : Poznanie sposobów przygotowywania się zwierząt do zimy (zapadanie w sen zimowy)

Cele operacyjne (Dziecko) :

- nazywa zwierzęta i ich zimowe mieszkania,

- słucha uważnie opowiadania i odpowiada na pytania do tekstu,

- potrafi przyporządkować zwierzę do jego zimowego mieszkania,

- chętnie bierze udział w zabawie,

Metody:

- pogadanka

- pokaz

- opowiadanie

- ćwiczebna

Formy:

- indywidualna jednolita

Środki dydaktyczne:

- ilustracje do opowiadania

- ilustracje zwierząt i ich zimowych domków

- płyta CD

- odtwarzacz płyt CD

- papierowe „deski”

Przebieg:

1. Zabawa na powitanie.

Nauczyciel mówi : Witam tych, którzy…

- są uśmiechnięci…

- są ustawieni w kole…

Dzieci czują się powitane, machają rękami.

2. Słuchanie opowiadania M. Galicy Wiercipiętek ogląda mieszkania na zimę, wzbogacone oglądaniem ilustracji.

W jesienny ranek, gdy Wiercipiętek zajadał akurat na śniadanie kaszę z mlekiem, w oko zastukał Wróbelek.

- Dzień dobry, Wróbelku! – zawołał wesoło Wiercipiętek. – Poczekaj, zjem tylko śniadanie i pójdziemy się bawić.

- Wiercipiętku – zaćwierkał cicho Wróbelek – przyleciałem cię o coś prosić… Zbudujesz mi domek?

- Oczywiście, że zbuduję – powiedział Wiercipiętek – ale po co ci domek?

- Bo wszyscy moi leśni znajomi sami już sobie zbudowali domy na zimę, a ja nie umiem…

- Nie martw się! – odpowiedział Wiercipiętek – coś wymyślimy… Ale zaraz, zaraz… Kto sobie już zbudował domek?

- Chodź ze mną – zaćwierkał wesoło Wróbelek – zaraz zobaczysz!

Biegnąc za Wróbelkiem, Wiercipiętek zobaczył stertę liści pod drzewem.

- Spójrz! Kto tu naniósł tyle liści?

- To jest właśnie pierwszy domek, który chciałem ci pokazać.

- Domek?- zdziwił się Wiercipiętek – Tyle liści i ktoś miałby się pod nimi chować… To musi być jakieś złe zwierzę,,,

W tej chwili rozległ się głos:

- Złe zwierzę? Oj, Wiercipiętku, nie poznajesz dobrego kolegi? – I spod liści wygramolił się zaspany Jeż.

- To ty? – zdziwił się Wiercipiętek. – Dlaczego się tu zagrzebałeś?

- Idzie zima – westchnął Jeż – robi się chłodno… Trzeba mieć jakieś ciepłe miejsce do spania. Dlatego jesienią zbieram suche liście i potem śpię pod nimi całą zimę. Wróbelku, pokaż Wiercipiętkowi, jakie mieszkanie znalazły sobie żaby.

Wróbelek zaprowadził Wiercipiętka do głębokiej błotnistej kałuży.

- Widzisz to błoto? – zapytał Wróbelek.

- Widzę – zdenerwował się Wiercipiętek – ale miałeś pokazać mi nowe mieszkanie żab.

- Właśnie na nie patrzysz – odezwały się żaby, które nagle wyskoczyły z błota. – My, żaby, na zimę zagrzebujemy się właśnie tu, w błocie. Jest nam wtedy cieplej.

- Chodź Wiercipiętku! – zawołał Wróbelek – Teraz pokażę ci zimowe mieszkanie Lisa.

Wiercipiętek próbował wyobrazić sobie, w jakim też dziwnym miejscu zamieszka na zimę Lis, ale okazało się, że jest to po prostu zwykła nora.

- Dzień dobry! – przywołał Lisa Wiercipiętek. – Mam nadzieję że nie będzie ci zimno…

- Zimno? – zdziwił się Lis. – To najcieplejsze mieszkanko na świecie! Co zimę w nim mieszkam…

W drodze powrotnej Wróbelek pokazał Wiercipiętkowi jeszcze jeden zimowy domek, z którego rozlegało się potężne chrapanie. Wiercipiętek dowiedział się, że jest to legowisko niedźwiedzia i że lepiej nie budzić go z zimowego snu.

- Idzie zima – zaćwierkał Wróbelek – wszyscy mają jakieś mieszkania, wszystkim jest ciepło, tylko ja nie wiem, co robić - i otarł łezkę.

- Nie martw się – powiedział Wiercipiętek – wymyślimy coś dla ciebie, Wróbelku…

I wieczorem razem z Wiercitatą zbili z małych deseczek domek dla Wróbelka.

- Powiesimy go za domem – powiedział Wiercipiętek do Wróbelka – i będziemy tu dla ciebie wsypywali okruszki.

3. Rozmowa na temat opowiadania.

Dzieci prawidłowo nazywają zwierzęta, o których jest mowa w opowiadaniu.

Uzasadniają, z jakiego powodu zwierzęta te mają mieszkania na zimę.

4. Zabawa ruchowo-naśladowcza Zwierzęta.

Dzieci naśladują ruchem sposoby poruszania się : wróbla, jeża, żaby, lisa i niedźwiedzia.

5. Ćwiczenia klasyfikacyjne Czyje to mieszkanie?

Zadaniem dzieci jest przyporządkować obrazki zwierząt do obrazków ich domów, np. jeż – stos liści, niedźwiedź – jaskinia.

6. Zabawa ilustracyjna do piosenki Stary niedźwiedź

Zabawa w kole, jedno dziecko odgrywa rolę niedźwiedzia.

Stary niedźwiedź mocno śpi. (bis)

Z boru przywędrował,

miodek nam zgotował.

Jak się zbudzi to nas zje. (bis)

Stary niedźwiedź mocno śpi. (bis)

My się go boimy,

na palcach chodzimy,

jak się zbudzi to nas zje. (bis)

Wyliczanka:

- Pierwsza godzina, niedźwiedź śpi!

- Druga godzina, niedźwiedź chrapie!!

- Trzecia godzina, niedźwiedź łapie!!!

Dzieci:

poruszają się w kole,

w środku którego śpi niedźwiedź,

chodzą na palcach i śpiewają cicho,

jak wyżej

każdy wers mówią z inną dynamiką – cicho, średnio głośno, głośno,

dziecko – niedźwiedź – wstaje i chwyta najbliższe dziecko, które będzie niedźwiedziem.

7. Zainspirowanie dzieci do budowania mieszkań dla zwierząt.

Budowanie domu dla Wróbelka za pomocą papierowych „desek”. Dzieci tworzą własny domek i przyklejają go do kartki papieru.

8. Prezentacja domków, porównanie i ocena.

9. Podsumowanie i zakończenie zajęć. Pożegnanie z dziećmi.