Autorem tekstu „Natura skandalu politycznego” jest John B. Thompson, profesor socjologii na Uniwersytecie w Cambridge i członek Jesus College
w Cambridge. W wyżej wymienionej pracy analizuje on zjawisko politycznego skandalu, podaje definicję tego zjawiska oraz elementy, które mają wpływ na to, że dany skandal uznawany jest za skandal polityczny, wyjaśnia również dlaczego skandal polityczny jest w dzisiejszych czasach bardziej rozpowszechniony. John B. Thompson na wstępie określa charakterystyczne cechy skandalu politycznego. Pisze, że „skandalem politycznym jest każdy skandal, w który uwikłany jest przywódca lub postać polityczna” czyli rozpoznawany przez społeczeństwo na przykład lider lub osoba pretendująca do roli lidera czy wybrany lub mianowany urzędnik. Jednak według Markovitsa i Silversteina „cecha skandalu politycznego wywodzi się nie ze statusu uwikłanych w niego jednostek, ale z natury wykroczenia”. Według tej definicji, aby dany skandal uznać za skandal polityczny, zachodzi konieczność „naruszenia porządku konstytucyjnego”, czyli zasad i norm, które kierują sprawowaniem władzy politycznej. Te zasady i normy mają charakter publiczny, który powoduje to, że jest on otwarty i dostępny dla wszystkich. Thompson oprócz tak zwanych „skandali władzy” wyróżnia jeszcze skandale oparte na ujawnieniu wykroczeń seksualnych lub nieregularności finansowych. Markovits i Silverstein uważają, że skandale polityczne mogą mieć miejsce tylko w liberalnych demokracjach. Jednak takiej pewności nie można utrzymywać, gdyż skandale polityczne mogą występować i występują w różnych reżimach – od monarchii absolutystycznych poprzez konstytucyjne, aż do różnorodnych form reżimu autorytarnego. Jednak nie da się ukryć, że skandale polityczne występują częściej
w demokracjach liberalnych. Wpływ na taki stan rzeczy ma to, że polityka jest tutaj „polem współzawodnictwa pomiędzy siłami, które są zorganizowane i zmobilizowane w formie partii politycznych i innych grup interesów”. Taka sytuacja sprzyja powstawaniu konfliktów; partie polityczne czy inne grupy interesów organizują sytuacje, w których atakują swoich przeciwników wykorzystując ich słabe punkty
i uchybienia. W takich okolicznościach skandal często staje się potężną bronią za pomocą której dyskredytuje się rywali lub wyklucza oponentów. Aby zrozumieć naturę skandalu politycznego trzeba wziąć pod uwagę strukturę pola politycznego. Pole polityczne jest przestrzenią działania i interakcji, która odnosi się do zdobywania i wykonywania władzy politycznej i jest ukształtowana przez instytucje państwa. Ważnym terminem jest też w przypadku skandalu politycznego termin - władza symboliczna. Thompson stosuje go w celu określenia „zdolności do interweniowania w bieg wydarzeń, wpływania na działania i przekonania innych oraz faktycznego kreowania zdarzeń poprzez tworzenie i przekazywanie form symbolicznych”. W tym przypadku bardzo duże znaczenie mają wszelkiego rodzaju media i organizacje medialne, gdyż według Thompsona to one zajmują się sprawowaniem władzy symbolicznej przy użyciu różnego rodzaju środków komunikowania. Niektóre z tych organizacji są w sposób bezpośredni związane z polem politycznym. Jednak nie schodzą się z nim, gdyż generalnie są rządzone według odmiennych zasad
i orientują się na inne cele. Poza tym relacje te mogą prowadzić także do konfliktu
i stać się źródłem napięć, dlatego, że dziennikarze mogą formułować własne opinie
i sądy, które będą odbiegać od tych, jakie politycy czy ich rzecznicy chcieliby widzieć. Politycy zazwyczaj dokładnie monitorują wszelkie przekazy medialne dotyczące ich działań i wypowiedzi, gdyż poprzez media ich postawa, wypowiedzi i działania są dostępne dla nieprofesjonalistów należących do szerszego pola politycznego. Dużą rolę dla polityków odgrywa tutaj badanie opinii publicznej, które stało się szeroko akceptowanym narzędziem służącym do oceny poparcia szerszego pola politycznego. Badanie opinii publicznej wykorzystywane jest nie tylko po to, aby kształtować kierunek polityki, ale również po to , aby ocenić rezultaty wprowadzania jej, jak również zbadać popularność określonych przywódców, przyszłych liderów, polityków. Nie da się ukryć, że osoby działające w przestrzeni politycznej zależą
w olbrzymiej mierze od użycia władzy symbolicznej, która jest po prostu niezbędna
w przestrzeni politycznej. Dlatego też, skandal polityczny nagłośniony przez media, może zniszczyć reputację i dobre imię polityka czy organizacji politycznej oraz doprowadzić do utraty szacunku i zaufania udzielonego im przez innych polityków
i całe społeczeństwo. W ten sposób naruszona jest, a często też zniszczona ich wiarygodność, a także następuje osłabienie ich zdolności do przekonywania
i wpływania na innych. Historia skandalu politycznego jest bardzo długa, jednak daje się zauważyć, że ostatnimi czasy skandale stały się coraz bardziej powszechną cechą życia politycznego w wielu państwach. Thompson upatruje takiego stanu rzeczy po pierwsze w upadku standardów moralnych liderów politycznych, zarówno do ich zachowania w sferze prywatnej, jak też ogólnego podejścia do sprawowania urzędu. Po drugie – „podobnie jak pierwsza odpowiedź, kładzie ona nacisk na zmianę standardów moralnych, ale koncentruje uwagę bardziej na standardach stosowanych w polityce niż w standardach samych polityków”. Według Thompsona podstawą rosnącego upowszechnienia skandalu politycznego jest wiele zmian, jednak autor tekstu szczególną uwagę zwrócił na pięć z nich. Są to – zwiększona widzialność liderów politycznych, zmiana technologii komunikowania i nadzoru, zmiana kultury dziennikarstwa, zmiana kultury politycznej oraz wzrastająca legalizacja życia politycznego. Żadna z podanych wyżej zmian nie jest sama odpowiedzialna za występowanie tego trendu, jednak wzięte razem dają możliwość wyjaśnienia tego zjawiska. Im więcej zdarza się skandali politycznych, tym bardziej prawdopodobne jest to, że pojawią się nowe skandale. Zostaną one rozpowszechnione przez coraz bardziej uważne i dociekliwe środki masowego przekazu. W ostatniej części artykułu Thompson zwraca uwagę na kultury polityczne skandalu. Pod pojęciem „kultura polityczna” autor rozumie „ szeroką i raczej rozproszona wiązkę zasad, konwencji, postaw i oczekiwań, które stanowią podbudowę życia politycznego, kierują nim i kształtują formy interakcji
i komunikowania występujące w polu politycznym”. Zjawisko skandalu w dzisiejszych czasach nie jest już spostrzegane jako zjawisko rzadkie i wyjątkowe ale zostało stałym bywalcem naszej współczesnej kultury politycznej i powszechnie się go tak traktuje. Zgadzam się z opinią Johna B. Thompsona, że skandal polityczny jest tak istotnym elementem ówczesnego życia politycznego, dlatego, że liderzy naszego życia politycznego są bardziej widoczni, niż kiedykolwiek w przeszłości. Dlatego też, rozgraniczenie ich - między innymi - życia prywatnego od publicznego jest bardzo utrudnione. Również polityka oraz działalność polityczna liderów czy organizacji politycznych jest dzięki mediom dostępna dla wszystkich zainteresowanych jej kwestiami. Dzieje się tak dzięki rozwojowi różnych form komunikacji i wzrostowi licznych organizacji medialnych, które są względnie niezależne od władzy państwowej i decydentów politycznych. Bardzo często zdarza się wywoływanie skandalu politycznego po to, aby odwrócić uwagę od problemów społecznych czy politycznych, które naprawdę się liczą i są ważne dla ogółu jak chociażby bezrobocie czy głód i wojny panujące na świecie. Jest to zjawisko bardzo niebezpieczne, które może przynieść wiele szkód nie tylko jednostce ale i ogółowi społeczeństwa. Odnosi się wrażenie, że media nadmiernie zajęły się skandalami, bardzo je rozdmuchują, starają się im nadać jak największy rozgłos. Doprowadza to do sytuacji, że wiele osób danego społeczeństwa jest „zmęczona skandalem”.