Alvin Toffler:

•Trzy fale w rozwoju cywilizacji ludzkiej

•1. Rolnicza–do końca XIX w. gospodarki wszystkich krajów miały charakter rolniczy (90% ludności pracowało w dziedzinach związanych z rolnictwem)

•2. Przemysłowa–do lat 60 XX wieku

•(w końcu lat 50-tych robotnicy stanowili najliczniejszą część społeczeństwa.

•3. Postindustrialna

•( USA –18% pracowników przemysłowych, 80% pracuje w usługach).

Benchmarking - Polega na szczegółowej analizie produktywności, jakości i wartości różnych działów czy obszarów działalności w porównaniu z wynikami osiąganymi gdzie indziej Weryfikacji podlega wszystko co można zmierzyć. Można porównywać się do:

-bezpośrednich konkurentów,

-najlepszych firm w branży,

- Przedsiębiorstw najlepiej rozwiązujących dane problemy także spoza branży,

-najlepiej funkcjonujących działów firmy.

Podstawowe rodzaje:

- Benchmarking strategiczny,

- Benchmarking procesów,

- Benchmarking produktów,

- Benchmarking metod zarządzania.

Rodzaje benchmarkingu(inna klasyf.)

- Wewnętrzny–polega na porównywaniu operacji własnych z innymi, podobnymi operacjami wykonywanymi w tej samej organizacji.

- Konkurencyjny–polega na specyficznym porównywaniu się z konkurentami pod względem jakiegoś produktu, metody czy procesu.

- Funkcjonalny–polega na porównywaniu się pod względem podobnych funkcjiz firmami nie będącymi konkurentami z tego samego sektora działalności.

- Generyczny–dotyczy porównywania procesówi metod pracy stosowanych przez firmy z różnych sektorów gospodarczych. Cele benchmarkingu Główny: poprawienie efektywności określonej funkcji, specjalności zawodowej lub procesu;

Biznes plan - jest dokumentem będącym konkretną i kompleksową propozycją nowych rozwiązań, opartą na dogłębnej analizie firmy, jej otoczenia i uwzględniającą przekształcenia zachodzące w gospodarce.

Funkcje biznes planu:

1. Funkcja wewnętrzna–spełniana jest wtedy, gdy BP wykorzystywany jest jako dokument planistyczny stanowiący podstawę wyborów dokonywanych w firmie przez przedsiębiorców i menedżerów. Innymi słowy jest to dokument usprawniający proces zarządzania przedsiębiorstwem.

2. Funkcja zewnętrzna biznes planu realizowana jest wtedy, gdy występuje on jako dokument planistyczny mający na celu przedstawienie -w sposób atrakcyjny, ale prawdziwy -przedsiębiorstwa lub przedsięwzięcia podmiotom zewnętrznym i stanowi on dla nich podstawę decyzji

Dane –nieprzetworzone fakty dotyczące jakiegoś aspektu rzeczywistości

Decyzją nazywamy świadomy, nielosowy i oparty na racjonalnych przesłankach wybór jednego ze zidentyfikowanych wariantów przyszłego działania.

Decyzje zaprogramowanie - Problemy o wyraźnej strukturze: jednoznaczne, znane, łatwe do zidentyfikowania

Decyzje niezaprogramowanie: Problemy o niejednoznacznej strukturze: nowe problemy, o których informacje są wieloznaczne lub niepełne

Decyzją kierowniczą jest rozstrzygnięcie podjęte przez menedżera, dotyczące określonego problemu funkcjonowania organizacji, a wypracowane w drodze racjonalnego wyboru jednego z wielu możliwych sposobów działania.

Założenia racjonalności decyzji:

Problem jest jasny i jednoznaczny;

Działanie ma doprowadzić do osiągnięcia jednego, wyraźnie określonego celu ;

Znane są wszystkie możliwości i ich skutki;

Preferencje są jednoznacznie określone, niezmienne i stabilne;

Decydent ma dostęp do pełnej informacji;

Brak jest ograniczeń kosztowych i czasowych;

Ostateczny wybór zapewni maksymalizację wyniku.

Proces podejmowania decyzji

Rozpoznanie problemu > Ustalenie kryteriów decyzyjnych > Przypisanie wag do kryteriów

Opracowanie możliwych rozwiązań > Analiza

zidentyfikowanych alternatyw > Wybór

rozwiązania

> Wdrożenie rozwiązania > Ocena skuteczności decyzji > pętla do rozpoznanie problemu

Realne warunki podejmowania decyzji:

Pewność–podejmujący decyzję ma pełną wiedzę o sytuacji decyzyjnej i zna wyniki każdej z rozpatrywanych możliwości.

Ryzyko–menedżer potrafi określić prawdopodobieństwo wystąpienia określonych zdarzeń czy wyników.

Niepewność–decydent nie zna w pełni problemu i nie potrafi określić chociażby rozsądnego prawdopodobieństwa możliwych wyników.

Koncepcja ograniczonej racjonalności decyzji Herberta Simona: Należy uznać, że próby postępowania racjonalnego podlegają w organizacjach ograniczeniom powodowanym przez:

1)niedoskonałość i niepełność informacji,

2)złożoność problemów,

3)ludzkie możliwości przetwarzania

informacji,

4)czas przeznaczony na procesy

podejmowania decyzji,

5)sprzeczność wyborów osób podejmujących

decyzje w odniesieniu do celów organizacji.

Błędy w procesie decydowania: Droga na skróty:

- Błąd dostępności–skłonność do wydawania osądów na podstawie łatwo dostępnych informacji

- Błąd reprezentatywności–ocena prawdopodobieństwa na podstawie zdarzeń znanych z własnego doświadczenia

- Błąd eskalacji zaangażowania–silne angażowanie się we wcześniej podjętą decyzję mimo negatywnych informacji o jej skutkach.

Deindustrializacja

•czyli ograniczenie znaczenia przemysłu,

•Wzrost znaczenia sektora usług,

•Robotników zastępują specjaliści,

•Powstaje grupa „pracowników wiedzy”,

•Nowe formy zatrudnienia,

•Nowe zawody,

•Nowe struktury organizacyjne.

dylemat więźnia - Wybór między dwiema równie atrakcyjnymi alternatywami lub Wybór między dwiema niezadowalającymi alternatywami

Formalizacja - to działania organizatorskie prowadzące do ograniczenia spontaniczności funkcjonowania systemu poprzez określenie zasad działań w formie pisemnej lub graficznej.

Podstawowe cele formalizacji:

(1)uporządkowanie działań organizacji,

(2)standaryzacja postępowania,

(3)zmniejszenie niepewności,

(4) wyodrębnienie organizacji z otoczenia.

Poziom sformalizowania danej organizacji wynika ze skojarzenia trzech zjawisk:

Liczby przepisów, które określają cele i zadania organizacji oraz zalecane sposoby ich realizacji,

-poziomu szczegółowości tych przepisów,

-stopnia rygorystyczności ich przestrzegania oraz dotkliwości ewentualnych sankcji stosowanych w przypadku postępowania niezgodnego z oczekiwanym.

Globalizacja:

transgraniczne powiązania kapitału i technologii oparte na wolności handlu zagranicznego, swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej oraz upowszechnieniu teleinformatyki w skali światowej”

Globalizacja Rynków (popyt)

•Zakres, w jakim dany rynek jest globalny, zależy od tego, czy potrzeby konsumentów w odniesieniu do danych produktów czy usług są podobne na całym świecie

Globalizacja Sektorów (podaż)

•Związana jest ze zdolnością firm do konfigurowania i koordynowania swoich działań w sposób globalny, ponad granicami państw.

•Sekt. zglob. charakteryzują się światową konkurencją, wykorzystaniem efektu skali, szybkimi zmianami techn., wspólnymi standardami technicznymi i korzystnymi warunkami handlu.

Globalizacja -konsekwencje

•wzrost konkurencyjności,

•powiększenie stopnia złożoności biznesu,

•zwiększenie i trudność w oszacowaniu ryzyka,

•zmienność warunków działań,

•tzw. efekt motyla,

•powiększenie się nisz rynkowych,

•konieczność zaaprobowania wielokulturowości,

•przyjście otwartej postawy wobec świata,

•unifikacja wzorców konsumpcji,

•zasady działania: nastawienie na klienta, wysoka jakość, niskie koszty, relatywnie niska cena, itp.

•ograniczenie suwerenności gospodarczej państwa.

Gospodarka postindustrialna (poprzemysłowa)

•-Społeczeństwo informacyjne

•-gospodarka cyfrowa,

•-turbokapitalizm,

•-społeczeństwo pokapitalistyczne,

•-społeczeństwo sieciowe,

•-gospodarka wiedzy,

•-gospodarka dostępu.

Gospodarka postindustrialna:

•to system gospodarczy oparty na zasadach wolnorynkowych, którego głównym wyznacznikiem jest ograniczone znaczenie sektorów przemysłowych w zakresie zatrudnienia i udziału w tworzeniu PKB.

Informacje –wyodrębniony strumień danych, którym nadano określone znaczenia ze względu na potrzeby działania.

Innowacja jest procesem, w którym wynalazki zaczynają oddziaływać na sposób życia ludzi, ich myślenia i wykorzystywania technologii

Zarządzanie innowacjami jest poszukiwaniem, opartym na posiadanych zasobach, takich rodzajów innowacji, które powodują, że proces innowacji staje się bardziej efektywny w konfrontacji z wyzwaniami, jakie stawiają przed organizacją rynek, konkurencja, klient.

KIERUNKI nauki o zarządzaniu:

- Kierunek klasyczny, Kierunek zasobów ludzkich, Kierunek ilościowy, Nurt integrujący

Kierunek klasyczny:

Naukowa organizacja pracy:

Pierwszy - Taylor, ostatni – Ford

Cztery zasady zarządzania F.Taylora:

W celu zwiększenia efektywności należy:

1.Naukowo opracować każdy element pracy danego człowieka, zastępując starą metodę reguł roboczych.

2.Wybrać robotnika w sposób naukowy, a następnie go wyszkolić, uczyć i doskonalić.

3.Współpracować z robotnikami, żeby zapewnić wykonywanie wszelkich zadań zgodnie z opracowanymi naukowo zasadami.

4.Równo dzielić pracę i odpowiedzialność między kierownictwo a robotników.

Nurt administracyjny(nadal k. klasyczny):

Pierwszy – Fayol, Weber

Ogólne zasady zarządzania H.Fayola:

Podział pracy, Autorytet formalny i odpowiedzialność, Dyscyplina, Jedność rozkazodawstwa, Jednolitość kierownictwa., Podporządkowanie interesu osobistego interesom ogółu, Wynagradzanie personelu, Centralizacja, Hierarchia, Ład, Odpowiednie traktowanie pracowników, Stabilizacja zatrudnienia personelu, Inicjatywa, Esprit de corps (duch koleżeństwa). Cechy biurokracji MaxaWebera:

Stosuje się podział pracy ze ściśle określoną odpowiedzialnością, Stanowiska są zorganizowane w hierarchii autorytetu formalnego, Wszystkich pracowników dobiera się w sposób obiektywny i awansuje na podstawie umiejętności technicznych, Decyzje administracyjne są dokumentowane w postaci pisemnej, a dokumentacja jest przechowywana, Kierownicy są urzędnikami pracującymi za wynagrodzenie, reguły i procedury, obowiązując wszystkich w jednakowym stopniu.

Kierunek klasyczny –osiągnięcia:

- Stworzenie podstaw do dalszego rozwoju zarządzania.

- Udowodnienie możliwości doskonalenia funkcjonowania firmy poprzez zastosowanie naukowego podejścia do organizacji.

- Wskazanie na znaczenie postępu technicznego, podziału pracy i specjalizacji.

- Wyodrębnienie podstawowych procesów, funkcji i umiejętności kierowniczych.

- Opracowanie zasad harmonizacji pracy.

- Przyczynienie się do usprawnienia pracy i wielokrotnego wzrostu wydajności.

Kierunek zasobów ludzkich:

Mayo

Kierunek zasobów ludzkich –osiągnięcia:

-Zwrócenie uwagi na społeczne aspekty zarządzania.

- Wysunięcie tezy, że ludzie są najcenniejszym zasobem organizacji.

- Stwierdzenie pozytywnej zależności między stosunkami społ. a efektywnością

- Propagowanie humanistycznych stosunków pracy.

- Rozwinięcie teorii motywacji

- Wskazanie na znaczenie pracy zespołowej.

Kierunek ilościowy:

R. McNamara i Charles „Tex” Thornton

- Obejmuje: zastosowania statystyki, badania operacyjne, modelowanie optymalizacyjne, modele informacyjne i symulacje komputerowe.

Kierunek ilościowy - Osiągnięcia:

-włączenie metod matematycznych do analizy zjawisk organizacyjnych,

-stworzenie narzędzi wspomagających zarządzanie,

-rozwój teorii podejmowania decyzji.

-modelowanie pozwoliło lepiej zrozumieć złożone procesy i sytuacje organizacyjne.

Nurt integrujący:

Podejście systemowe

-wewnętrzne zależności

Podejście sytuacyjne

-sytuacyjny charakter zarz.

Uznanie wpływów otoczenia

–reakcja na szczegółowe cechy sytuacji

Spojrzenie klasyczne S.behawioralne S.ilościowe

Sprawne i skuteczne zarządzanie: podejście systemowe połączone z p. sytuacyjnym

Nurt postmodernistyczny:

- Teoria zależności od zasobów

-Teoria ekologii populacji;

- Teoria neoinstytucjonalna;

- Teoria ewolucjonizmu (neoewolucjonizmu);

- Teorie konstruktywistycze;

- Teorie postmodernistyczne;

- Konwencyjna teoria organizacji;

- Socjologia pracy i organizacji;

- Podejście psychosocjologiczne;

- Teorie sieci.

Menedżerami- są pracownicy organizacji, którzy z racji zajmowanego stanowiska określają ramy funkcjonowania zespołów, komórek lub całych struktur, a przez istotny udział w dysponowaniu zasobami oraz kierowanie ludźmi są odpowiedzialni za wytyczanie i realizację celów stojących przed organizacją lub jej częścią. Są to przede wszystkim innowatorzy (obmyśla cośczego wcześniej nie było)

Wyróżniki profesji menedżerskiej:

-władza rozumiana jako zdolność do wpływania na zachowania innych, dysponowania zasobami oraz reprezentowania organizacji czy zespołu;

-odpowiedzialność, za działania swoje i innych;

-skoncentrowanie się na rozwiązywaniu problemów:

* bieżących i strategicznych;

* rutynowych i niestereotypowych;

* deterministycznych, probabilistycznych oraz indeterministycznych;

-szczególny rodzaj aktywności w sferze zarządzania:

* wewnątrz i na zewnątrz organizacji,

* kojarzeniu różnych zasobów: finansowych, rzeczowych, informacyjnych i ludzkich.

* uzyskiwaniu efektu synergii,

* harmonizowaniu najbliższej i długofalowej perspektywy.

Funkcje menedżerskie:

- Planowanie i podejmowanie decyzji, czyli określanie celów organizacji i decydowanie o najlepszym sposobie ich osiągnięcia.

- Organizowanie działań, czyli określanie najlepszego sposobu grupowania typów działań i zasobów

- Gospodarowanie zasobami ludzkimi, czyli pozyskiwanie, rozwijanie, ocenianie i wynagradzanie personelu

- Kierowanie ludźmi, czyli motywowanie i przewodzenie, rozwiązywanie konfliktów oraz zarządzanie informacjami w interesie organizacji.

- Kontrolowanie, czyli obserwowanie i wprowadzanie korekt do bieżących działań dla ułatwienia realizacji celów.

Role menedżerskie:

I. Role interpersonalne: reprezentanta; przywódcy; łącznika

II. Role informacyjne: monitora (radara);

rozdzielającego informacje; rzecznika.

III. Role decyzyjne: przedsiębiorcy; dysponenta;

kierującego zmianami; negocjatora.

UMIEJĘTNOŚCI MENEDŻERSKIE

- to praktyczna znajomość działań podejmowanych w procesie zarządzania;

- to taka biegłość w posługiwaniu się metodami i technikami zarządzania, która prowadzi do osiągnięcia celów organizacji lub zespołu;

- to zdolność do efektywnej współpracy z ludźmi.

1.Techniczne(profesjonalne),polegającenaznajomościmetod,technikiprocedurwykonywaniaokreślonychczynnościprofesjonalnychrealizowanychworganizacji,dzialeczykomórce.

2.Interpersonalne,obejmującewszystko,coułatwiapostępowaniezludźmi,rozumienieich,ocenianie,porozumiewaniesię,motywowanieitp

3.Konceptualne, wyrażające się w postrzeganiu organizacji w sposób systemowy i postępowaniu prowadzącym do integrowania różnych interesów i działań.

4. Diagnostyczne i analityczne, umożliwiające właściwą ocenę sytuacji i wybór adekwatnego rozwiązania.

5. Polityczne -polegające na wzmacnianiu własnej pozycji, budowaniu bazy władzy, nawiązywaniu odpowiednich stosunków.

Metoda Kaizen jest to japońskie podejście do usprawniania, rozumiane jako ciągłe ulepszanie dokonywane przez wszystkich zaangażowanych w proces zmian, obejmujące całą organizację, ważnym elementem Kaizen jest standaryzacja oraz system wspomagający zachowanie poziomu zmian

Motywacja to stan psychiczny prowadzący ludzi do określonych zachowań. Motywowanie to oddziaływanie jednostek (np. menedżerów) na innych ludzi mające na celu wzbudzenie pożądanego stanu zmotywowania.

Myślenie i działanie twórcze:

Myślenie lateralne–polega na poszukiwaniu nowego spojrzenia na sytuację, jest próbą dostrzeżenia przez innych nie zauważonych możliwości; -jego istotą jest takie przeformułowanie problemu, by znaleźć rozwiązanie i szanse tam, gdzie inni widzą tylko zagrożenie i klęskę.

Myślenie liniowe–do którego jesteśmy przyzwyczajeni –to tradycyjne podejście, polegające na rozłożeniu problemu na części składowe i poszukiwaniu rozwiązań.

Pięć cech twórczości (E.Nęcka):

-Trafność –czyli zaspokojenie jakiejś potrzeby materialnej lub intelektualnej;

-Oryginalność –czyli wolność od naśladownictwa, w tym od autoplagiatu;

-Niezwykłość –rzadkość występowania podobnych pomysłów lub rozwiązań w danym kręgu odbiorców;

-Konieczność –czyli fakt, że wytwór taki wcześniej czy później musi się pojawić;

-Wartości estetyczne

Organizacja - To grupa ludzi, którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany, aby osiągnąć pewien zestaw

celów.

Organizowanie to decydowanie o tym, w jaki sposób możliwie najlepiej pogrupować działania i zasoby organizacji

Proces organizowania:

•1. Podział pracy na zadania, które mogą być logicznie i dogodnie wykonywane przez poszczególne osoby i grupy.

•2. Departamentalizacja - łączenie zadań i grupowanie pracowników.

•3. Tworzenie hierarchii–ustalanie zależności, kompetencji i odpowiedzialności.

•4. Koordynowanie–integrowanie działalności poszczególnych działów w zwartą całość.

Organizacja fraktalna – Przyjmuje się, że fraktal jest samodzielnie działającą jednostką przedsiębiorstwa. Staje się przez to jednostką samoorganizującą. Przedsiębiorstwo fraktalne składa się z samoorganizujących, podobnych komórek, zdolnych do myślenia i działania w napotkanych warunkach. Każdy fraktal ma dużą autonomię. Pomimo tego organizacja nie rozpada się, gdyż poszczególne fraktale są ze sobą powiązane celami i koniecznością współpracy. W efekcie mocno od siebie zależą.

Organizacja sieciowa to układ współdziałania niezależnych pod względem organizacyjno-prawnym podmiotów, powiązanych kapitałowo bądź nie, lecz zawsze oparty na potencjale synergicznym w jednym obszarze funkcjonowania lub ich większej liczbie oraz na współpracy szerszej niż jednorazowa wymiana

Organizacje uczące się (Peter Senge): To struktury, „w których ludzie nieustannie zwiększają swoje możliwości osiągania pożądanych przez siebie rezultatów, gdzie rozwija się nowe, ekspansywne schematy myślenia, gdzie wyzwolone zostają zbiorowe oczekiwania i gdzie ludzie bez przerwy uczą się, jak wspólnie przyswajać wiedzę”.

Organizacja wirtualna jest więc szczególną strukturą, gdyż sieć powiązań podmiotów ją tworzących jest trudna do jednoznacznego zidentyfikowania. Powiązania występujące między nimi mogą mieć charakter aliansów czy joint venture, ale także porozumień kooperacyjnych czy po prostu różnego typu zleceń. Istotą firmy wirtualnej jest wykorzystywanie efektu synergii w drodze różnych form współpracy podmiotów wzajemnie się uzupełniających się i tworzących nowe wartości, ale bez formalnych powiązań organizacyjnych.

Planowanie - to funkcja menedżerska obejmująca definiowanie celów organizacji, określanie ogólnej strategii ich osiągnięcia oraz opracowanie zwartej hierarchii planów służących do integracji i koordynacji działań.

Planowanie może być nieformalne lub sformalizowane.

Proces planowania wg. R. L. Ackoff'a

1.Tworzenie podwalin

2.Planowanie celów

3.Planowanie metod

4.Planowanie zasobów

5. Projekt realizacji

6. Projekt nadzoru

7. Wytyczanie celów

8. Zarządzanie przez wyniki

Plany strategiczne

Odnoszą się do całej organizacji, ustalają nadrzędne cele, określają pozycję firmy na rynku i wyznaczają kierunki działania

Plany operacyjne

Określają szczegóły sposobów realizacji nadrzędnych zamierzeń

Przykładem jest biznes plan.

Problem

- to rozbieżność między istniejącym a oczekiwanym (pożądanym) stanem funkcjonowania systemu.

- to uświadomiona niewiedza, dająca się wyrazić w postaci pytania lub zbioru pytań, na które poszukujemy odpowiedzi, ponieważ jej nie znamy, a poznać chcemy, powinniśmy lub musimy, czy to z powodów czysto poznawczych, czy praktycznych. W przypadku, gdy napotkamy trudność lub barierę, której sposób pokonania jest nam znany, nie mamy do czynienia z problemem.

Problemy menedżerskie –1. Związane są z procesami zarządzania organizacjami. Oznaczają sytuację zawierającą elementy niepewności, niejasności i niedostatku informacji w sytuacjach związanych z funkcjonowaniem firmy. 2.Problemem jest sytuacja odbiegająca od normy.

3.Najczęściej w zarządzaniu oznacza sytuację, gdy przebieg procesów nie jest taki jak planowano, a organizacja, zespół lub jednostka nie osiągają zakładanych celów

Struktura organizacyjna - to ogół zależności funkcjonalnych i hierarchicznych zachodzących pomiędzy elementami organizacji -zgrupowanymi w stanowiska, komórki i jednostki organizacyjne –umożliwiającymi kierowanie funkcjonowaniem całości. Rodzaje struktur organizacyjnych

-Tradycyjne:1) liniowa 2) funkcjonalna

3) sztabowo-liniowa

- Nowoczesne: 1) macierzowa 2) projektowa

3) procesowa 4) sieciowa 5) wirtualna

6) hybrydowa, 7) organizacja bez granic

Synergia - Takie zestawienie dwóch lub więcej elementów, by ich oddziaływanie (w przypadku osób działanie) dawało efekt większy niż suma skutków wywołanych przez każdy z elementów oddzielnie Synergia sprowadza się do tego, że całość systemu znaczy i potrafi dokonać niedorównywanie więcej niż prosta suma jego elementów składowych.

Reengineering to metoda doskonalenia działalności przedsiębiorstwa „Reinżynieria, to radykalne projektowanie odnowa procesów gospodarczych (businessprocesses) w celu przełomowej poprawy”. Podstawowym celem reegineeringu jest osiągnięcie stopniowej poprawy wyników działalności poprzez techniczną reorganizację procesów stanowiących istotę funkcjonowania organizacji, maksymalizację wartości dodanej powstającej w toku procesów oraz minimalizację wszelkich zbędnych elementów. X-engineering - X-jest symbolem przekraczania granic pomiędzy organizacjami. Chodzi o przekraczanie granic na skalę zbliżoną do tej, którą umożliwia Internet.

Wiedza –zasób informacji odpowiadający potrzebom i zamierzeniom swoich twórców i użytkowników.

Wiedza organizacyjna to zasób, który oprócz informacji usytuowanych w konkretnym kontekście zawiera także ogólniejsze wartości, doświadczenia i reguły, które umożliwiają ich interpretację.

- Formy wiedzy organizacyjnej:

- Katalogowa Co to?

- Historyczna Jak było?

- Procesowa Jak to się dzieje?

- Instrumentalna Co decyduje o czym?

- Skalarna Ile? Jak

Zarządzanie wiedzą to:

-ogół procesów umożliwiających tworzenie, upowszechnianie i wykorzystywanie wiedzy do realizacji celów organizacji, chodzi tu o proces tworzenia, kodyfikacji i transferu wiedzy;

- podstawowym celem jest zwiększenie ilości wiedzy organizacyjnej;

Zarządzanie wiedzą dokonuje się w drodze wykorzystania przez organizację jej doświadczenia, odnoszącego się do pewnych kontekstów sytuacyjnych informacji, oraz pewnej dozy intuicji, które razem wzięte tworzą płaszczyznę do kreowania oraz wchłaniania nowych doświadczeń i informacji.

- Zarządzanie wiedzą to uczenie się od klientów, pozyskiwanie wiedzy od innych organizacji i osób, organizowanie i transfer wiedzy już zgromadzonej w firmie

Zarządzanie - „to zestaw działań(obejmujący planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie, tj. kierowanie ludźmi, i kontrolowanie) skierowanych na zasoby organizacji( ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne) i wykonywanych z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny” Grffin

Zarządzanie (nowa def. Watsona)- „Obejmuje kształtowanie produktywnej współpracy jednostek i grup wewnątrz organizacji oraz dopasowanie tych wysiłków do wymagań formułowanych przez jej otoczenie, z którym organizacja musi dokonywać wymiany, jeśli chce przetrwać”

Zarządzanie konkretyzuje G.Hamel, stwierdzając, że polega ono na:

określaniu i wytyczaniu celów, organizowaniu i podziale pracy, koordynowaniu i kontroli działań,

-rozwijaniu i wykorzystaniu talentów, gromadzeniu i stosowaniu wiedzy, pozyskiwaniu i alokacji zasobów, tworzeniu i rozwijaniu stosunków, bilansowaniu i wychodzeniu naprzeciw oczekiwaniom udziałowców.

Proces zarządzania:

•Planowanie i podejmowanie decyzji

•Organizowanie

•Gospodarowanie zasobami ludzkimi

•Kierowanie ludźmi (przewodzenie, motywowanie)

•Kontrolowanie

Zarządzanie strategiczne- kreuje rozwój firmy w długim okresie i podejmowane jest na wyższych szczeblach zarządzania.

•Zarządzanie taktyczne- związane jest z funkcjonowaniem firmy od strony technicznej, organizacyjnej, pracowniczej i finansowej w średnim i krótkim okresie.

•Zarządzanie operacyjne- dotyczy działania firmy w okresach krótkich i obejmuje realizację zadań przy zastosowaniu różnorodnych procesów wytwórczych, obsługowych lub usługowych, wymagających wykonywania różnych operacji technologicznych, transportowych, kontrolnych, itp..

Wyzwania zarządzania:

I. Globalizacja działalności gospodarczej i publicznej

•II. Rewolucja technologiczna –a zwłaszcza rozwój teleinformatyki

•III. Dezindustrializacja

•IV. Wzrost znaczenia wiedzy i kwalifikacji

V. Funkcjonowanie w warunkach ciągłych

zmian.

•VI. Powstanie rynku klienta.

•VII. Wpływ państwa (regulacji publicznych) na biznes i zarządzanie.

Przedmiot badań nauk o zarządzaniu

•(1) organizacje, zjawiska w nich zachodzące oraz ich powiązania z otoczeniem,

•(2) zarządzanie, czyli procesy działań kierowniczych oraz

•(3) zachowania i postawy ludzi bezpośrednio lub pośrednio powiązanych z daną organizacją.

Tożsamość nauk zarządzaniu:

•naturalną bazę dla rozwoju nauk zarządzania stanowi szersza kategoria jaką są nauki ekonomiczne,

•Natomiast sama tożsamość zawarta jest w podejściu transdyscyplinarnym stosowanym w nauce zarządzania.

•Po prostu, cechą charakteryzującą sposób uprawiania tej nauki jest wieloaspektowość postrzegania i “odczytywania” rzeczywistości .

Tożsamość zarządzania:

•Specjalista zajmujący się zarządzaniem nie może wobec tego danego problemu analizować tylko z jednej pozycji.

•Funkcjonuje w obrębie zarządzania jeśli swoje oceny, koncepcje czy propozycje formułuje uwzględniając równocześnie np. aspekty ekonomiczne, socjopsychologiczne, prawne, techniczne czy ekologiczne.

System zarządzania organizacją:

•Składa się z trzech powiązanych ze sobą podsystemów:

•1) względnie uporządkowanego zbioru strategii, metod i zasad zarządzania stosowanych w organizacji.

•2) kadry kierowniczej, będącej kolektywem osób pełniących funkcje menedżerskie;

•3) technologii (zwłaszcza teleinformatycznej) wykorzystywanej w procesach zarządzania organizacją.

Zmiana organizacyjna to przekształcenia dotychczasowego stanu organizacji zachodzące w jednym, kilku lub wszystkich jej podsystemach.

Rodzaje zmian organizacyjnych

- 1.Planowe 2. Nieplanowe

- 1. Ilościowe 2. Jakościowe

- 1. Innowacyjne 2. Adaptacyjne 3. Regresywne

Proces zmian organizacyjnych:

Uznanie potrzeby zmian

Ustalenie celów zmian

Diagnoza istotnych zmiennych

Wybór odpowiedniej techniki zmian

Planowanie wdrażania zmian

Faktyczne wdrażanie

Ocena i kontynuacja

Rodzaje zmian organizacyjnych

Zmiana strukturalna (restrukturyzacja).

Redukcja kosztów.

Zmiana procesów.

Zmiana technologiczna.

Zmiana kulturowa.

Model udanych zmian Kurta Lewina [1]:

(1) rozmrożenie systemu, czyli uznaniu konieczności zmiany,

(2) proces zmiany, który polega z jednej strony na ograniczaniu oporu wobec niej, a z drugiej na realizacji założonych celów przekształceń oraz

(3) zamrożeniu, czyli utrwaleniu efektów oraz wmontowaniu zmiany w system.