1. Migracja

2. Podział migracji

3. Modele migracji

4. Czynniki wpływające na migracje

5. Przyczyny migracji

6. Rodzaje migracji

7. Pojęcia migracji

8. Skutki migracji

9. Sposób organizacji wyjazdów

10. Emigracja

11. Imigracja

12. Uchodźctwo

13. Ewakuacja

14. Reparacja

15. Deportacja( psychologia)

16. Deportacja(prawo)

1. MIGRACJE - zmiany miejsca zamieszkania ludności. Rozróżnia się migracje wewnętrzne, dotyczące zmiany miejsca zamieszkania wewnątrz danego kraju, oraz zewnętrzne, obejmujące przyjazdy i wyjazdy zagraniczne. Ze względu na czas pobytu rozróżnia się migracje stałe i okresowe, ze względu na przyczyny - migracje polityczne, religijne i zarobkowe, ze względu na czynnik decydujący o migracji - dobrowolne i przymusowe. 

2. Migracje można podzielić ze względu na:

• zasięg:

migracje wewnętrzne - przemieszczanie się ludności w granicach danej jednostki administracyjnej (miasto, gmina, województwo, etc.) lub politycznej (państwo),

migracje zewnętrzne - przemieszczanie się ludności z jednej jednostki administracyjnej lub politycznej do innej

• czas trwania:

czasowe, w tym sezonowe i wahadłowe,

trwałe,

• cel:

turystyka

lecznictwo

pielgrzymki

zarobki

• formy migracji:

emigracja - wyjazd,

imigracja - przyjazd,

reemigracja - powrót z emigracji czasowej,

uchodźstwo  - ucieczka,

ewakuacja - zorganizowana przez państwo w celu uniknięcia spodziewanego zagrożenia

repatriacja - powrót obywateli z obcego terytorium zorganizowany przez ich państwo,

przesiedlenie (transfer) - przesiedlenie obywateli danego państwa w ramach jego granicy,

deportacja - przymusowe przesiedlenie danej osoby lub grupy osób na peryferie danego państwa lub poza jego granice

1. Istnieją różne modele migracji. Po 1945 roku zostały wyróżnione cztery najważniejsze:

• Klasyczny model migracji - pomimo pewnych limitów ilościowych, migrantów generalnie zachęca się do przyjazdu, gwarantuje się im obywatelstwo. Ta kategoria dotyczy tak zwanych "narodów imigrantów", a więc USA, Kanady, Australii.

• Kolonialny model migracji - dotyczy dawnych imperiów kolonialnych, głównie Wielkiej Brytanii i Francji. Zakłada on faworyzowanie imigrantów z dawnych kolonii kosztem tych z innych krajów.

• Model gastarbeiterów - zakłada politykę przyjmowania imigrantów jako pracowników na określony czas, bez udzielania im obywatelstwa(nawet pomimo długotrwałego pobytu w kraju). Przykładem są tu Niemcy, Szwajcaria i Belgia.

• Imigracja nielegalna - samowolne przekraczanie granicy bądź też pozostawanie w kraju przyjazdu po upływie terminu np. wizy turystycznej. Nielegalni imigranci automatycznie stają się marginesem społecznym.

1. Przy analizie zjawiska migracji bierze się pod uwagę dwie grupy czynników wpływających na nie:

• czynniki wypychające - wywołują chęć opuszczenia danego miejsca

• czynniki przyciągające - dają jakąś alternatywę i skłaniają do przyjazdu do danego miejsca. Migracja natrafia jednak na pewne przeszkody, które stanowią główne przyczyny małej mobilności ludności. Należą do nich:

• bariery polityczne - prawdopodobnie główna przyczyna niskiej mobilności ludności w skali świata,

• bariery językowe - jedna z głównych przyczyn niskiego poziomu migracji międzynarodowej w Unii Europejskiej i na innych obszarach bez barier politycznych,

• bariery kulturowe,

• bariery infrastrukturalne - np. słaby rozwój mieszkalnictwa (ważne w Polsce).

1. Przyczyny migracji:

• ekonomiczne - zmiana miejsca pobytu ze względu na chęć poprawienia warunków życiowych.

• Pozaekonomiczne

• polityczne - migracja w wyniku wojny, ucisku władz, zmian granic politycznych, powstania nowego państwa;

• religijne - migracja z powodu prześladowań religijnych;

• religijne - migracja z powodu prześladowań religijnych;

• rodzinne - zmiana miejsca zamieszkania na skutek łączenia rodzin, zawierania małżeństw;

• inne - np. migracje na skutek klęsk żywiołowych.

1. Rodzaje migracji

• ze względu na długość trwania:

• migracje stałe;

• migracje okresowe.

• Ze względu na kierunek:

• zewnętrzne (odbywające się poza granice kraju);

• wewnętrzne (w obrębie kraju).

• ze względu na czynnik decydujący:

• przymusowe;

• dobrowolne.

1. Podstawowe pojęcia:

• emigrant - człowiek opuszczający dotychczasowe miejsce pobytu;

• imigrant - człowiek przybywający w nowe miejsce pobytu;

• reemigrant - człowiek powracający z emigracji;

• repatriant - człowiek powracający do ojczystego kraju, np. po zmianie granic politycznych lub z wygnania

1. Najczęściej występują zarówno pozytywne jak i negatywne jednocześnie. I tak ,państwa z których ludzie wyjeżdżają tracą zazwyczaj ludzi młodych, dobrze wykształconych, co z jednej strony wpływa na spadek bezrobocia a z drugiej na zachwianie piramidy wieku i płci. Z kolei państwa, gdzie ludność imigruje mogą mieć spore problemy dotyczące przeludnienia, gdyż nowo przybyli imigranci zabierają prawowitym obywatelom danego kraju miejsca pracy. Jednym z pozytywnych skutków tego zjawiska jest wzrastająca liczba osób młodych i dobrze wykształconych, co może zadecydować o wzroście liczby urodzeń, taka sytuację zaobserwowano np. w Niemczech.

2. sposób organizacji wyjazdów:

• nieplanowane( można użyć również stwierdzenia żywiołowe)

• planowe ( osoba wcześniej określa miejsce docelowe)

• legalne( zgodne z prawem)

• nielegalne (przeciwieństwo)

• dobrowolne ( osoba sama chce wyjechać)

• przymusowe (związane z działaniami osób trzecich, możemy wyróżnić tutaj: przymusowe wysiedlenia czy deportacje ludności).

1. Emigracja (z łacińskiego emigratio – wychodźstwo), dobrowolne opuszczenie kraju rodzimego, także nazwa grupy ludzi – emigrantów; forma migracji ludzi. Zjawisko związane z przyczynami politycznymi lub ekonomicznymi. Emigracja polityczna jest wynikiem ucisku politycznego w kraju rodzimym, niezgody na akceptację istniejącego reżimu politycznego lub niemożności pozostania w kraju ze względu na opozycyjne poglądy. Emigracja ekonomiczna wiąże się z poszukiwaniem pracy niezbędnej do przeżycia lub dążeniem do polepszenia warunków życiowych. Emigracja może być korzystna dla kraju przyjmującego lub sprzeczna z narodowym interesem. Emigranci organizują się na obczyźnie, niekiedy powołują zalążki instytucji politycznych, mogą stanowić lobby na rzecz własnych interesów lub na rzecz ojczyzny, którą opuścili. Polska była przez lata typowym krajem emigracyjnym, od lat 90. na szerszą skalę zaczyna się też pojawiać zjawisko imigracji oraz powrotu emigrantów. Emigracja może mieć też charakter nielegalny, czemu obecnie zapobiegają umowy o readmisji.

2. Imigracja (z łacińskiego immigro – osiedlam się), przyjazd do obcego kraju w celu osiedlenia się tam na stałe. Imigracja jest wynikiem emigracjii razem z nią tworzy procesy migracji ludności w świecie. Napływ imigrantów może być przyczyną problemów gospodarczych, społecznych i politycznych, dlatego państwa regulują zasady stałego pobytu. Ustawy imigracyjne mogą różnicować przybyszów, w zależności od politycznych czy ekonomicznych interesów państwa przyjmującego, wskazywać na preferowane kraje, zawody, poziom wykształcenia, określać limity pozytywnie rozpatrzonych wniosków w okresie roku. Podpisuje się też umowy międzynarodowe, najczęściej bilateralne, regulujące status imigrantów w krajach osiedlenia, chroniące ich interesy. Wiąże się to z kwestią przyznawania obywatelstwa, traktowania cudzoziemców, azylu i ekstradycji.

3. Uchodźstwo - proces opuszczania stałego miejsca zamieszkania przez osoby zagrożone prześladowaniami będącymi wynikiem konfliktów zbrojnych - zewnętrznych i wewnętrznych, polityki państwa itp.

4. Ewakuacja (łac. evacuatio – opróżnianie; znikanie) – to zorganizowane przemieszczenie ludzi, czasem wraz z dobytkiem, z miejsca, w którym występuje zagrożenie, na obszar bezpieczny. Ewakuacja może być zarówno działaniem na stosunkowo niewielką skalę, jak na przykład wyprowadzenie ludzi z pojedynczego budynku zagrożonego pożarem, jak również może stanowić dużą i złożoną akcję logistyczną, jak w przypadku terenów zagrożonych przez nieprzyjaciela podczas działań wojennych, lub obszarów dotkniętych żywiołem (np. podczas powodzi).

5. Repatriacja – powrót do kraju ojczystego osób, które wskutek różnych przyczyn niezależnych od siebie znalazły się poza jego granicami. Dotyczy to np. jeńców wojennych, przesiedleńców. Termin też odnosi się do duchowego powrotu do Syjonu wg filozofii ruchu rastafari. Często termin używany jest błędnie na oznaczenie depatriacji albo też ekspatriacji, czyli przymusowych wysiedleń lub przesiedleń.

6. Deportacja (politologia) -przymusowe przesiedlenie osoby lub grupy osób, dokonywane jako kara, w celach politycznych lub jako forma represji. Deportacja całych grup etnicznych może mieć charakter "czystki etnicznej", mającej na celu ujednolicenie narodowościowe (lub wyznaniowe) danego terytorium. Deportacja bywa również utożsamiana z zesłaniem (katorgą).

7. Deportacja (prawo) – wydalenie cudzoziemca na podstawie decyzji administracyjnej. Z reguły wydalenie dotyczy cudzoziemców, którzy nielegalnie przebywają na terytorium określonego państwa, nielegalnie podejmują w nim zatrudnienie lub stanowią zagrożenie dla państwa. Deportacji (wydalenia) nie powinno się mylić z banicją (wygnaniem) lub ekstradycją (wydaniem).

Wykonała Katarzyna Malina Kl II c T