Wstęp

Nauka zazwyczaj nie kojarzy nam się z czymś przyjemnym , odkrywczym, motywującym. Zazwyczaj jest powiązywana z presjom jak najszybszego przyswojenia materiału aby ten „ gość” który nas sprawdza wreszcie się odczepił. Zdobywanie wiedzy w szkole często przypomina walkę ze stresem, ogromem zbędnego materiału, nauczycielami służącymi jako organy represji. Wielu nie jest wstanie znieść tych zmagań na dłuższą metę. Ze wszystkich stron atakowani są, niezadowoleniem, krzykiem i groźbami typu ”nigdy nic nie osiągniesz” co wpływa negatywnie na poczucie wartości. Najgorsze że z czasem osoba naprawdę zaczynają wierzyć że się do niczego nie nadaje. Nieodnalezienie się witym szaleństwie jest traktowane jak życiowa porażka-porażka ostateczna. W późniejszym okresie życia taki człowiek zamiast cieszyć się, że jest znakomitym hydraulikiem czuje niedosyt, że nie obrócił świata do góry nogami wynajdując lek na starość. Mieszkam w małej wiosce, wśród niezamożnych ludzi którzy co dzień powtarzają dzieciom „Ucz się a nie będziesz z musiał harować jak ja. Wyrwiesz się z tej nędzy” I jak im powiedzieć że to wcale nie musi być prawda kiedy oni wciąż tkwią mentalnie w świecie w którym pomyślne przepchanie się przez system edukacyjny, zdanie matury, potem pójście na studia to bardzo duża szansa za godziwy zarobek i wysoki status społeczny . Przez to tkwienie w przeszłości często marnuje się czas na naukę która po pierwsze nie przynosi satysfakcji a po drugie nie przyniesie zysku. Jednym ze skutków jest to że niewiele osób odnajduje w swej pracy. Nie traktuje jej jak sposób realizacji siebie, tylko sposób pozyskania środków by w czasie wolnym się realizować. Ks. Marian Nowak ujął to tak ”Współczesne poszukiwanie własnego hobby jest znakiem, tego że obciążenie człowieka zadaniami, których nie chce i nie szuka, stało się tak duże, że właśnie hobby to jedna droga realizacji własnych zadań i doświadczenia w czynieniu czegokolwiek , przeżywania własnej wolność” Cóż, system jest jaki jest. Realia są takie a nie inne i jeśli czujemy że ktoś obowiązkiem szkolnym zamknął nas w tym wariatkowie, musimy myśleć jak zrobić tyle ile trzeba , w najkrótszym możliwym czasie, by oszczędzić sobie nieprzyjemności, i wynieść coś pożytecznego. Jednym ze sposobów na to są metody i zasady szybkiej nauki propagowane min. przez Tomego Buzana. To dobry sposób by poradzić sobie z tymi koniecznymi szkolnymi zadaniami . Za pomocą tych paru wskazówek możemy skutecznie umilić sobie codzienną naukę, sprostać wymaganiom nauczycieli i zadowolić rodziców a tym samym zapewnić sobie spokój i komfort psychiczny. Ponad to uczynić nasze myślenie bardziej kreatywnym. Ważne by potraktować taką naukę jako rodzaj zabawy, treningu umysłowego który rozwijając intelekt zwiększa szanse odnalezienia się na rynku pracy i dotarcie do swego potencjału. Chyba największą tragediom, człowieka jest nieodkrycie swego geniuszu i umrzeć nie wiedząc jak się jest wspaniałym.