Scenariusz zajęć plastycznych

Temat zajęć: Skarbozwierzątka- zapoznanie z techniką masy papierowej przy wykonywaniu zwierzątek skarbonek.

Etap edukacyjny: klasa V

Czas trwania zajęć: 2 jednostki lekcyjne- 90 minut (lekcja pierwsza- wykonywanie rzeźby, lekcja druga- dekorowanie)

Cele poznawcze

-zapoznanie z nową techniką plastyczną

-modelowanie za pomocą masy papierowej

-umiejętność wyjaśnienia pojęcia „paper mache”

-umiejętność wykonania masy papierowej, kleju do masy papierowej, rzeźby z warstw papieru na podstawie balona

-zdolność uzyskania różnych faktur przy pomocy papieru

-umiejętność dokonania analizy i syntezy cech zwierząt i wyróżnienia charakterystycznych cech w bryle

-zdolność spójnego połączenia rzeźby i malarstwa w jednym dziele plastycznym

Cele kształcące

-rozwijanie zdolności rzeźbiarskich

- kształtowanie operacji umysłowych – analizy, syntezy, uogólniania, kojarzenia, transformowania

-ćwiczenie precyzji ruchów rąk, doskonalenie sprawności manualnej

-rozbudowywanie wiedzy o technikach plastycznych

-doskonalenie warsztatu malarskiego, zdolności dekoracyjnych

-rozwijanie trójwymiarowego sposobu myślenia

Cele wychowawcze

-rozwijanie umiejętności pracy indywidualnej

-uwrażliwienie na kształt, wielkość, kolor i fakturę

-kształtowanie i rozwijanie wyobraźni i pamięci przestrzennej

-kształtowanie pozytywnych postaw wobec zwierząt

-dbałość o higienę pracy

-kształtowanie umiejętności wypowiedzi i wyrażania ocen

Metody

-oparte na słowie

(opowiadanie, wykład, pogadanka)

-oparte na obserwacji

(pokaz)

-oparte na działalności praktycznej

(metoda zajęć praktycznych)

-gry dydaktyczne

(„burza mózgów”)

Formy organizacyjne

-zbiorowa

-indywidualna

Środki dydaktyczne

-niewielkie rzeźby z masy papierowej dekorowane technikami malarskimi

Materiały

-stare gazety, kilka balonów, klej z mąki i wody, pół łyżeczki soli, tekturowa wytłaczaka, drobnoziarnisty papier ścierny, farby, pędzelki, gąbki, miska

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie

1. Powitanie dzieci.

1. Podanie tematu zajęć.

2. Spytanie dzieci o znaczenie nazw- masa papierowa, paper mache.

Podanie informacji wstępnych o technice pracy z paper mache (załącznik nr 1.). nawiązanie do tematu.

1. Polecenie dzieciom przygotowania i zabezpieczenia stanowiska pracy, przykrycie stolików gazetami.

2. Pokazanie wstępne na nadmuchanym balonie sposobu klejenia papieru.

3. Zapytanie o pomysły uczniów jakie zwierzątka chcą wykonać, wykorzystanie techniki „burzy mózgów” przy tworzeniu pomysłów, skonsultowanie sposobów wykonania.

1. Rozwinięcie

1. Praca pod kierunkiem nauczyciela. Wykonanie początkowych czynności: stworzenie kleju z mąki i wody w proporcji 1:1 i odrobiny soli, aby uniknąć pleśnienia kleju, podarcie gazet na małe kawałeczki, pocięcie wytłaczanki w celu wykonania z niej nóżek i uszu, nadmuchanie balonika do wielkości skarbonki i umieszczenie go w misce, aby nie wyślizgiwał się z rąk. Następnie przy pomocy pędzla malowanie przez uczniów stworzonym klejem kolejnych warstw papieru nakładanych na balonik. po kilku warstwach można dokleić nóżki z wytłaczanki, umocować uszy z przeciętego na pół pojemniczka z wytłaczanki, dodać ogonek ze zwiniętego w rulon papieru, płetwy czy skrzydła. Na całą skarbonkę należy nałożyć 6-8 warstw gazet, aby była odpowiednio sztywna. Zostawić do całkowitego wyschnięcia.

1. Polecenie przetarcia drobnoziarnistym papierem ściernym, dla uzyskania gładszej powierzchni.

2. Pomoc przy wycięciu górnego otworu na monety.

3. Indywidualna praca uczniów związana z nadaniem charakteru skarbonce. Dziecko przy pomocy farb, brokatów umieszczanych za pomocą pędzli i gąbek dokonuje syntezy cech zwierzęcych na trójwymiarowej figurze.

1. Podsumowanie

1. Czynności porządkowe

1. Wykonanie klasowej wystawy skarbonek, zapytanie co sprawiło uczniom najwięcej trudności, przy czym odczuwali przyjemność, podkreślenie oryginalności każdej z prac.

Załącznik nr 1

Masę papierową wynaleźli około II wieku Chińczycy, którzy robili z niej początkowo maski teatralne i dekoracje. Potem masą papierową zainteresowali się francuscy artyści, od których pochodzi określenie „papier-mâché” oznaczające sztukę modelowania z masy papierowej oraz tworzenia przedmiotów z nakładanych na siebie warstw papieru i kleju. Z masy, do której zaczęto potem kredę robiono parawany, krzesła, ramy lóżek, półki, elementy karet, lalki, tace itp. XIX wieku popularność wyrobów z masy papierowej wygasła. Dziś wraz z modą na rękodzieło masa papierowa wraca do łask. Robi się z niej na przykład różnego rodzaju figurki, anioły, gwiazdki na choinkę, pisanki, koraliki, broszki, maski (ozdobne na ścianę i na bal przebierańców), płaskorzeźby. Oklejając nią szklane naczynia robi się ozdobne pojemniki, wazony, miski. Wyroby po wyschnięci maluje się farbami akrylowymi lub plakatowymi. Można ozdobić je na przykład brokatem, techniką decoupage. W razie potrzeby masę papierową po wyschnięciu można szlifować, ciąć, wygładzać papierem ściernym, szlifować.