8.02.2012 POMIARY KATASTRALNE
„Geodezja katastralna” R. Malina, K. Kowalczyk
„Podziały nieruchomości” Bojar
„Rozgraniczanie nieruchomości – teoria i praktyka z orzecznictwem sądowym i administracyjnym”
„Granice nieruchomości i sposoby ich ustalania” Felcenloben
ISTOTA I SPECYFIKA POMIARÓW KATASTRALNYCH
Pomiary katastralne są ukierunkowane na sporządzanie dokumentacji niezbędnej dla potrzeb katastru /egib/ i w bezpośredniej kolejności, na potrzeby związane z ujawnianiem danych o nieruchomościach w księgach wieczystych.
Specyfiką pomiarów katastralnych jest ich silne uwarunkowanie prawne, wynikające z potrzeby jednoznacznego określenia stanu prawnego nieruchomości będącej przedmiotem prac katastralnych.
Uregulowanie stanu prawnego!
Zakres przedmiotowy pomiarów katastralnych:
Prawo geodezyjne i kartograficzne
Rozporządzenie o ewidencji gruntów i budynków
Instrukcja katastralnaG-5 (zalecana)
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9.11.2011 w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (rozdz. 5)
Zakres przedmiotowy pomiarów katastralnych koncentruje się wokół geometrii obiektów katastralnych oraz granic nieruchomości i dotyczy problematyki:
Sporządzania dokumentacji obrazującej zmiany danych geometrycznych obiektów katastralnych, tj. gruntów, budynków i lokali
Kreowania /tworzenia/ nowych granic działek i nieruchomości w wyniku podziałów nieruchomości oraz scaleń i podziałów
Wznawiania i okazywania granic /odnawianie granic/
Rozwiązywania sporów granicznych poprzez ustalanie i rozgraniczanie nieruchomości
W pomiarach katastralnych wyróżnia się dwa skojarzone ze sobą i równie ważne rodzaje działań organów administracji oraz geodety. Są to procedury oraz technologie.
Procedura to ciąg czynności administracyjno-prawnych niezbędnych do skutecznego zrealizowania roboty. (znajomość prawa – a tak naprawdę umiejętność jego omijania)
Technologia to ciąg czynności natury technicznej, a więc zebranie i analiza materiałów źródłowych, pomiary terenowe, kameralne opracowanie wyników, sporządzanie operatu z pomiaru i przekazanie do ośrodka DGK oraz przekazanie dokumentów zleceniodawcy.
Zmiany geometrii nieruchomości są skutkiem postępowań administracyjnych i sądowych oraz prac geodezyjnych i kartograficznych /pomiarów katastralnych/ w szczególności dotyczących:
Podziałów nieruchomości
Scalania i wymiany gruntów /tereny rolne i leśne/
Scalania i podziałów nieruchomości /tereny zurbanizowane/
Rozgraniczania nieruchomości
Ustalania linii brzegów wód publicznych
Ustalania granic działek w trybie przepisów o ewidencji gruntów
Aktualizowania użytków gruntowych
Aktualizowania konturów klasyfikacji gleboznawczej gruntów
Geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej nieruchomości
Znoszenia współwłasności nieruchomości
Ustanawiania na nieruchomości służebności gruntowych
Zmiany granic jednostek podziału terytorialnego oraz obrębów
Inne rodzaje prac uzupełniających i kontrolnych (np. Mapy do celów projektowych)
Podstawy prawne pomiarów katastralnych – wszelkiego rodzaju ustawy, kodeksy itp.
Podstawy merytoryczne – G-5, G-4, O-3 i inne.
ĆWICZENIE 1 INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA BUDYNKU Z ZAGOSPODAROWANIEM DZIAŁKI
Inwentaryzacja powykonawcza budynku z elementami przestrzennego zagospodarowania działki należy do grup asortymentowych:
Mapa zasadnicza
Ewidencja gruntów i budynków (zazwyczaj jej zakładanie spada na geodetę, często jej nie ma)
Geodezyjna Inwentaryzacja powykonawcza w świetle Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 21.02.1995 w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie.
§ 20. Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, sporządzona w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, powinna zawierać dane umożliwiające wniesienie zmian na mapę zasadniczą, do ewidencji gruntów i budynków oraz do ewidencji sieci uzbrojenia terenu.
§ 21. Wykonawca prac geodezyjnych przekazuje:
do ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej oryginał dokumentacji, o której mowa w § 20, w formie i zakresie przewidzianym odrębnymi przepisami,
kierownikowi budowy kopię mapy powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Dokumentacja geodezyjna sporządzona w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, podlegająca przekazaniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, powinna zawierać:
szkice polowe i dzienniki obserwacyjne (miary kontrolne!!!)
kopię mapy ewidencyjnej oraz kopię mapy zasadniczej (jeżeli jest taka mapa prowadzona), na której przedstawione zostaną budynki objęte geodezyjną inwentaryzacją powykonawczą oraz granice zmienionych użytków gruntowych w granicach działki budowlanej
wykazy współrzędnych:
punktów załamania konturów inwentaryzowanych budynków
punktów złamania zmienionych konturów użytków gruntowych
wykaz zmian opisowych danych ewidencyjnych dotyczących działki, określające w szczególności pola powierzchni zmienionych użytków gruntowych
wykaz zmian opisowych danych dotyczących inwentaryzowanych budynków, w przypadku nowo wybudowanych budynków – arkusz danych ewidencyjnych budynków
sprawozdanie techniczne zawierające podstawowe informacje o wykonawcy wykonanej pracy, jej zakresie, zastosowanych metodach pomiarowych oraz wykorzystywanych dokumentach, w tym sygnaturę pozwolenia na budowę.
Gdy była powierzchnia działki nie ewidencyjna (do 1 a), a zmierzyliśmy do 1m2 i nie było żadnego rozgraniczenia, podziału itp. to trzeba zrobić klauzulę że nie było zmian granic.
Geodeta nie może tyczyć bez pozwolenia na budowę!
Format danych przekazywanych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego:
Dane uzyskane w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, niezbędne do aktualizacji operatu ewidencyjnego, mapy zasadniczej oraz geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu mogą byś przekazane w formie dokumentów elektronicznych w formacie SWDE lub innym uzgodnionym z ośrodkiem dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
SKŁAD OPERATU GEODEZYJNEJ INWENTARYZACJI:
CZĘŚĆ A – dla ODGK
Protokół przekazania, sprawozdanie techniczne, zgłoszenie pracy i odpowiedź ośrodka, dzienniki pomiarowe, obliczenia współrzędnych, szkice osnów, szkic polowy, mapa wywiady terenowego z naniesionymi zmianami, obliczenia powierzchni konturów użytków, wykaz współrzędnych konturów,
CZĘŚĆ B – dla EGiB
Szkic polowy z wykazem współrzędnych (na odwrocie)
Wykaz współrzędnych punktów dot. budynków oraz konturów użytków
Obliczenia powierzchni konturów obrysu budynków i konturów użytków gruntowych
Kopia mapy zawierająca treść będącą przedmiotem inwentaryzacji w skali mapy ewidencyjnej (wraz z granicami przedmiotowej działki)
Dla inwentaryzowanych budynków i użytków gruntowych należy dołączyć:
Zgłoszenie zmiany danych ewidencyjnych (wzór nr 27 G-5)
Arkusz danych ewidencyjnych budynków (wzór nr 24 G-5)
Wykaz zmian danych ewidencyjnych /gruntowych/
Podpisy współwłaścicieli MUSZĄ być zgodne!
Te dokumenty stanowią podstawę dokonania zmian.
CZĘŚĆ C – dla Zleceniodawcy
Odbitki w liczbie ustalonej z zamawiającym (najczęściej 3 egzemplarze) mapy z naniesionymi obiektami inwentaryzacji
Wykaz zmian danych ewidencyjnych (dla inwentaryzacji budynku).
15.02.2012 POMIARY KATASTRALNE
Kataster – pełniejszy niż ewidencja, zawiera inf. o wartości nieruchomości
Dokumenty, jakie wypełnia się przy inwentaryzacji powykonawczej:
Zgłoszenie zmian danych (objętych ewidencją gruntów i budynków, inst. G-5)
Bardzo ważne jest posiadanie wszystkich podpisów!
Wykaz zmian danych ewidencyjnych dot. działki
Arkusz danych ewidencyjnych budynków
Identyfikator budynku – nadawany przez organ
Nr porządkowy – „policyjny”
Kod porządkowy
Materiał (stawia się „1” przy odpowiednim, reszta „-”)
Rejestr zabytków (nr decyzji o uznaniu budynku za zabytek)
Wykaz zmian danych ewidencyjnych budynków (stan stary/stan nowy)
Jeśli budynek już ma założoną ewidencję
Jeśli np. zmienił się właściciel – dodatkowo znów zgłoszenie zmian danych(?)
Instrukcja G-5 – kody funkcji użytkowych budynków.
BUDYNEK
Wg prawa budowlanego – obiekt budowlany trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych i posiadający fundamenty i dach
Wg instrukcji G-5 – jest obiektem przestrzennym obszarowym z enklawami, którego atrybuty i relacje z innymi obiektami bazy danych określono w ust. 19 aneksu nr 2 do instrukcji. Geometrię budynku na mapie mogą tworzyć obszary jednospójne lub niejedno spójne ograniczone zbiorem łamanych uogólnionych przyziemia.
Do konturu budynku nie są włączane:
Obiekty budowlane ani ich części nie wystające ponad powierzchnię terenu
Elementy drugorzędne, np. schody zewnętrzne, rampy zewnętrzne, daszki, markizy, występy dachowe
Obiekty pomocnicze, np. szklarnie, altany, szopy.
W przypadku budynków połączonych ze sobą (np. domy bliźniacze lub szeregowe), każdy z segmentów jest oddzielony od innych segmentów ścian przeciwpożarową od fundamentu po dach. Gdy ściany przeciwpoż. nie ma, budynki uważa się za odrębne, gdy mają odrębne wejścia, są wyposażone w odrębne instalacje i są oddzielnie wykorzystywane. Granica między takimi budynkami biegnie przez środek szczeliny dylatacyjnej, chyba że w postępowaniu rozgraniczeniowym ustalono inaczej.
Instrukcja G-5 jest nieobowiązująca, ponieważ nie został opublikowany cały jej tekst. Ale zaleca się stosowanie do niej.
Budynek niemieszkalny to taki, w którym więcej niż 50% powierzchni użytkowej jest wykorzystywane na potrzeby inne niż mieszkalne.
Pole powierzchni zabudowy określa się na podstawie:
Numerycznego opisu budynku sporządzonego w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych lub fotogrametrycznych
W wyniku digitalizacji środowisku ewidencyjnej mapy numerycznej.
Pole podaje się z dokładnością do 1 m2
Kondygnacje naziemne budynku to części budynku położone między jednym a drugim stropem, bądź między fundamentem a najniższym stropem, które znajdują się w całości lub przewyższającej części powyżej poziomu terenu; do kondygnacji naziemnych zalicza się również sutereny i poddasza użytkowe.
Suterena zawiera pomieszczenia użytkowe, w których poziom podłogi znajduje się poniżej terenu, a jedna ściana z oknami na głębokości nie większej niż 0,9m w stosunku do przyległego terenu.
Poddasze użytkowe to część budynku powyżej najwyższego stropu, zawierająca pomieszczenia przystosowane do przebywania w nich ludzi.
Liczbę kondygnacji w bazie danych ewidencyjnych określa się jako liczbę całkowitą 1, 2, 3,… n a w przypadku z poddaszem użytkowym jako liczbę 1.5, 2.5, … n.5
Na edytowanych mapach ewidencyjnych informację o liczbie kondygnacji wyraża się za pomocą liczb naturalnych, traktując poddasze użytkowe jako pełną kondygnację.
ZMIANA SPOSOBU UŻYTKOWANIA DZIAŁKI
Odrolnienie – uzyskanie zgody właściwego organu (starosta) w drodze decyzji na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, która następuje na wniosek wójta w związku z opracowaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Wyłączenie gruntu z produkcji rolnej – rozpoczęcie innego niż rolnicze lub leśne użytkowania gruntów, zgodnie ze stanem faktycznym, a nie tylko na skutek wydanej decyzji. Wyłączenie następuje z dniem faktycznego rozpoczęcia innego użytkowania (nie ma znaczenia dzień, w którym decyzja stała się ostateczne). Geodeta wykazuje, kiedy nastąpiło wyłączenie
Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych przewiduje przeznaczanie na cele nierolne i nieleśne przede wszystkim grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki lub przy ich braku inne grunty o najniższej przydatności rolniczej.
Art. 7 pkt. 4 ustawy przewiduje przed uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego uzyskanie zgody:
Dla gruntów rolnych klas I – III o powierzchni zwartej większej niż 0,5 ha Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, po uzyskaniu opinii marszałka województwa
Dla gruntów leśnych SP – Ministra Środowiska.
Ustawa z 19.12.2008 o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych pozbawiła z dniem 01.01.2009 użytki rolne wszystkich klas bonitacyjnych w granicach miast ochrony przewidzianej dla gruntów rolnych oraz udostępniono te grunty dla celów inwestycyjnych. W obszarach wiejskich spod jej ochrony wydzielono grunty klas IV, V, VI.
Zezwolenie na wyłączenie gruntu z produkcji rolnej wydawane jest w trybie Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Plan zagospodarowania działki (jeden z załączników do wniosku) powinien określać grunt podlegający wyłączeniu z produkcji rolnej. Przy określaniu terenu przeznaczonego do wyłączenia należy uwzględnić fakt, iż w rozumieniu ustawy z dnia 3 lutego 1995 o ochronie gruntów rolnych i leśnych; gruntami rolnymi są m.in. grunty określone w ewidencji gruntów jako użytki rolne tj. m.in. grunty orne, którymi są grunty poddane stałej uprawie mechanicznej mającej na celu produkcję ziemiopłodów rolniczych lub ogrodniczych.
Do terenów mieszkalnych zalicza się grunty niewykorzystane do produkcji rolnicze zajęte pod budynki mieszkalne urządzenia funkcjonalne związana z budynkami mieszkalnymi tj. podwórza, dojazdy, przejścia, przydomowe, place gier i zabaw itp. a także ogródki przydomowe.
W związku z powyższym grunt określony w planie zagospodarowania podlegający wyłączeniu z produkcji rolnej powinien być obszarem zwartym o granicach w miarę regularnych zawierający w sobie grunty zajęte pod w/w tereny.
Wyłączenie gruntu z produkcji rolniczej następuje wyłącznie na wniosek inwestora, który z takim wnioskiem winien wystąpić jeszcze przed uzyskaniem pozwolenia na budowę. Na inwestorze ciążą określone w decyzji obowiązki, w szczególności opłaty: jednorazowa należność i opłaty roczne z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolniczej.
Z opłat zwolnione są grunty rolne wyłączone z produkcji na cele budownictwa mieszkaniowego:
do 0,05ha w przypadku budynku jednorodzinnego
do 0,02ha (na każdy lokal) w przypadku budownictwa wielorodzinnego
„Po co studiujecie? Żeby zarabiać pieniądze po studiach! Chyba, że ktoś studiuje dla idei. To akademia sztuk pięknych czeka.”
Rozpoczęcie procesu inwestycyjnego związanego z procedurą wyłączenia gruntów z produkcji rolnej jest podstawą do zmiany formy naliczenia formy opodatkowania z podatku rolnego na podatek od nieruchomości.
Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie określa daty faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji, ustawa prawo budowlane definiuje rozpoczęcie budowy jako podjęcie prac przygotowawczych na terenie budowy.
Za prace przygotowawcze uważa się:
geodezyjne wytyczenie obiektu w terenie
wykonanie niwelacji terenu (wyrównanie koparką)
zagospodarowanie terenu budowy wraz z budową obiektów tymczasowych
wykonanie przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy
Rozpoczęcie prac zapisywane jest w dzienniku budowy, zgłaszane powiatowemu inspektorowi nadzoru budowlanego, jest podstawą do zgłoszenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków.
Obowiązkiem inwestora jest zawiadomienie organu nadzoru budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia budowy na 7 dni przed terminem rozpoczęcia prac.
Obowiązkiem właściciela nieruchomości jest zgłoszenie zmian właściwemu staroście w terminie 30 dni od dnia zaistnienia zmian.
Obowiązkiem geodety jest sporządzanie dokumentacji umożliwiającej wprowadzenie zmian w ewidencji w zakresie granic użytków, a w szczególności użytków Bp – zurbanizowane tereny niezabudowane.
Dokumentacja geodezyjna zawiera (oprócz części pomiarowej):
mapę ewidencyjną z naniesionymi granicami zmienianych użytków
wykazy współrzędnych konturów użytków gruntowych
wykaz zmian danych ewidencyjnych
zgłoszenie zmian
sprawozdanie techniczne
22.02.2012
II prowadzący: dr inż. Małgorzata Akińcza, Katedra Gospodarki Przestrzennej, pok. 302; opiekun roku; na jej ćwiczeniach przynajmniej jedna kartkówka; od czasu do czasu puszcza listy na wykładach do własnej wiadomości; dopuszcza ściągi autorskie (pisane ręcznie!)
Pomiary katastralne – pomiary mające na celu zmiany w katastrze; zasady ustalania przebiegu granic nieruchomości.
GEODEZJA KATASTRALNA
to segment nauki i praktyki geodezyjnej, zajmujący się opisem czynności geodezyjno-administracyjnych związanych z obsługą podstawowych procedur z zakresu gospodarki nieruchomościami przy wykorzystaniu wiedzy z zakresu prawa rzeczowego i administracyjnego, planowania przestrzennego, ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości) i geodezji.
Efektem geodezyjnej obsługi wspomnianych procedur są zmiany stanów ewidencyjnych i stanów prawnych nieruchomości a także wzbogacenie informacji o terenie, umożliwiające efektywny obrót nieruchomościami.
GESUT
Nieruchomość a działka ewidencyjna
GRANICA
Linia oddzielająca obiekt powierzchniowy od otoczenia. Jest linią łamaną zamkniętą, składającą się ze skończonej liczby linii i odcinków granicznych.
Odcinek graniczny nieruchomości – odcinek wyznaczony przez dwa najbliższe punkty załamania granicy.
Działkę, granicę wiązać od razu z zasięgiem określonego prawa!
3 stany:
TEREN EG (B i L) KW
Geodeta musi połączyć wszystkie informacje, jeśli się nie zgadzają – prostuje sytuację. To zawód zaufania publicznego.
Granice działki (istotny przestrzenny atrybut działki ewidencyjnej):
stanowią zamknięty układ linii granicznych
określają przestrzenny zasięg prawa własności
charakteryzują położenie działki, jej kształt i pole powierzchni
Przebieg granic działek powinien być wyznaczany z najwyższą dokładnością, a punkty graniczne trwale stabilizowane na gruncie.
Od stopnia dokładności ich wyznaczenia uzależniona jest dokładność określenia zasięgu prawa własności. Przebieg granic działek powinien być wyznaczany z najwyższą dokładnością, a punkty graniczne trwale stabilizowane na gruncie.
Dane działki ewidencyjnej:
Położenie: jednostka, obszar, działka, adres
Powierzchnia (1m2)
Powierzchnia użytków gruntowych na działce (1m2)
Granice działki
Właściciel
Rodzaje granic w polskim systemie ewidencji gruntów:
granice działek ujawnione uprzednio w ewidencji gruntów – zostały wyznaczone w trakcie ustalania stanu władania, podczas zakładania ewidencji gruntów i budynków. Ustalenie przebiegu tych granic polegało na pomiarze stanu użytkowania na gruncie na podstawie wskazań zainteresowanych stron, bez obowiązku okazywania właściwych dokumentów prawnych. Nie są to granice, które w sposób prawny wyznaczają w terenie zasięg prawa własności do nieruchomości gruntowej; są jednak rejestrowane i uwidoczniane w państwowym zasobie geodezyjno-kartograficznym (w operacie ewidencyjnym).
Inne określenia granic działek ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów:
granice stanu faktycznego
granice ewidencyjne
GRANICE PRAWNE
Granica ustalona wg stanu prawnego nieruchomości – to sytuacyjnie jednoznacznie określona granica, ustalona w toku:
Postępowania geodezyjno-administracyjnego lub sądowego, zakończonego ostateczną decyzją administracyjną lub prawomocnym orzeczeniem sądowym wydanych w ramach przeprowadzonego:
Rozgraniczenia nieruchomości
Podziału nieruchomości
Scalenia i podziału nieruchomości (tereny zurbanizowane, ust. o gosp. nier.)
Scalenia i (lub) wymiany gruntów (tereny rolne, ust. o scal. i wym. gruntów)
Wywłaszczenia gruntów
Pozostałych prac geodezyjnych, których wyniki zostały przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i były wykorzystywane następnie w innych, niż wymienione wyżej, postępowaniach administracyjnych zakończonych ostatecznymi decyzjami itp.
Prac geodezyjnych dotyczących założenia, modernizacji lub aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków, przeprowadzonych protokolarnym ustaleniem granic nieruchomości
Według rozporządzenia dokumentami określającymi stan prawny nieruchomości są:
odpisy z ksiąg wieczystych lub ze zbioru dokumentów
akty notarialne
ostateczne decyzje administracyjne
prawomocne orzeczenia i ugody sądowe
Dokumentami określającymi położenie punktów granicznych i przebieg granic nieruchomości są:
dokumenty geodezyjne zawierające dane liczbowe do określenia położenia punktów i przebiegu linii granicznych
przy braku powyższych dokumentów dopuszcza się możliwość wykorzystania map i planów obejmujących granice lub pozwalających na analizę ich przebiegu w terenie, w tym przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uwierzytelnione kopie, wyrysy
29.02.2012 POMIARY KATASTRALNE
Rozporządzenie w sprawie rozgraniczania nieruchomości:
Jakie dokumenty są podstawą w sprawie granic (przyjmowanie, rozgraniczenie itp.)
Sposób i tryb ustalania przebiegu granic
Operat rozgraniczeniowy – co się na niego składa, podlega on kontroli
Dokumenty geodezyjne zawierające dane liczbowe do określenia położenia punktów i przebiegu linii granicznych:
Szkice i protokoły graniczne
Akty ugody
Zarysy pomiarowe granic działek, obrębu
Szkice wyznaczenia granic działek nowo wydzielonych w wyniku:
Podziałów nieruchomości
Scalenia i podziałów nieruchomości zurbanizowanych
Scalenia i wymiany gruntów rolnych
Inne dokumenty pomiarowe, obliczenia i opisowe pozwalające na ustalenie przebiegu granic
Przebieg granic nieruchomości jest określany przy pomocy współrzędnych punktów granicznych w państwowym systemie odniesień przestrzennych.
Wymienione rodzaje dokumentów stanowią podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości pod warunkiem, że zostały przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego – kartograficznego.
W przypadku dokumentów nie znajdujących się w zasobie, mogą one stanowić podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości, jeżeli:
Stanowią całość lub część operatu pomiarowego albo kontrolnego (wyrys, wypis itp.)
Są opatrzone podpisem wykonawcy i datą ich sporządzenia względnie istnieje możliwość ustalenia tych informacji
Można stwierdzić, że zostały one sporządzone w wyniku dokonania pomiarów na gruncie i użyte do opracowania mapy nieruchomości, której przebieg granic jest ustalony, lub nieruchomości bezpośrednio z nią sąsiadującej
Zostały sporządzone przez osoby i organy uprawnione do sporządzania dokumentów mogących stanowić podstawę do ustalenia przebiegu granic nieruchomości, a których wykaz zawiera załącznik nr 1 do rozp. w sprawie rozgraniczania nieruchomości
Granice ustalone wg stanu prawnego nieruchomości określają na gruncie zasięg prawa własności w stosunku do sąsiadujących ze sobą nieruchomości.
Księgi wieczyste a także inne dokumenty określające stan prawny nieruchomości (akty notarialne, orzeczenia sądowe, decyzje administracyjne) nie zawierają danych określających położenie punktów granicznych.
W operacie: notatka z „badania księgi wieczystej”
Przebieg linii granicznych w terenie określa się przez położenie punktów granicznych.
Znak graniczny
Fizyczny znak wykonany z trwałego materiału i umieszczony z określoną dokładnością w punkcie granicznym lub trwały element zagospodarowania terenu (np. narożnik budynku, słupek ogrodzenia trwałego) znajdujący się w tym punkcie
Punkt graniczny
Punkt o charakterze matematycznym, określający miejsce załamania się granic nieruchomości i wyznaczający poszczególne odcinki (linie) graniczne, czyli teoretycznie przebieg granicy nieruchomości.
Odcinek graniczny
Linia zawarta pomiędzy dwoma najbliższymi punktami granicznymi, punktami załamania granic.
Do tymczasowego utrwalenia położenia punktu granicznego w terenie, czyli tzw. markowania, wykorzystuje się najczęściej paliki drewniane, a niekiedy metalowe bolce.
Stabilizacja polega na utrwaleniu punktu granicznego poprzez umieszczenie w nim znaku granicznego lub jednoznaczne oznaczenie jego położenia na istniejącym trwałym elemencie zagospodarowania terenu, wytworzonym na granicy nieruchomości.
Zasady stabilizacji (utrwalania) granic:
Punkty załamania granic należy stabilizować trwałymi znakami naziemnymi (słupki betonowe, kamienie ciosane) i znakami podziemnymi (rurki drenarskie, butelki, cegły, płyty betonowe)
W terenie zainwestowanym, o utwardzonej nawierzchni dopuszcza się stabilizację jednopunktową w postaci np. rurek, bolców żelaznych, metalowych lub betonowych słupków ogrodzeniowych
Na terenach podmokłych, bagiennych możliwe jest utrwalenie punktów granicznych odpowiednio impregnowanymi palami drewnianymi.
W terenie falistym znaki graniczne powinny być umieszczane w odległościach zapewniających wzajemną widoczność znaków sąsiednich
Przy długich odcinkach granicznych (>400m) znaki graniczne należy rozmieszczać w punktach wzajemnie widocznych, odległych od siebie nie więcej niż 200m
W przypadku granic naturalnych i nieregularnych (cieki wodne, lasy) można znaki graniczne lokalizować w wybranych, głównych punktach załamania tych granic, z jednoczesnym określeniem na szkicu miar ortogonalnych (lub biegunowych) umożliwiających obliczenie położenia pozostałych, niestabilizowanych punktów granicznych.
W wyniku utrwalania przebiegu granic powstaje odpowiednia dokumentacja geodezyjna, która jednoznacznie określa położenie danej granicy względem osnowy geodezyjnej i szczegółów terenowych oraz pozwala na jej późniejsze prawidłowe odtworzenie.
Tak ustalona granica nabiera charakteru prawnego dopiero po wydaniu przez właściwy organ ostatecznej decyzji (lub prawomocnego orzeczenia sądu) zatwierdzającej jej przebieg.
Zasadą jest, że granice ustalone wg stanu prawnego danej nieruchomości są określane tylko 1 raz.
W razie braku dokumentacji wymienionej powyżej lub jeżeli zawarte w niej dane nie są wiarygodne, albo nie odpowiadają obowiązującym standardom technicznym, dane dotyczące przebiegu granic działek ewidencyjnych pozyskuje się w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych lub fotogrametrycznych poprzedzonych ustaleniem przebiegu granic na gruncie.
ZASADNICZE METODY POZYSKIWANIA DANYCH O PRZEBIEGU GRANIC DZIAŁKI EWIDENCYJNEJ
Metoda bezpośrednia
Jako najbardziej odpowiednia, wykorzystuje bezpośredni, terenowy, sytuacyjny pomiar z wykorzystaniem punktów osnowy geodezyjnej, obecnie najczęściej realizowana z zastosowaniem metody biegunowej i prowadząca do określenia położenia punktów granicznych z dużą dokładnością.
Metoda fotogrametryczna
Równie wartościowa szczególnie na terenach rolnych i leśnych, oparta na źródłowych materiałach fotogrametrycznych, uzyskanych na podstawie wykonanych i przetworzonych zdjęć lotniczych. Jej dokładność jest jednak mniejsza niż metody bezpośredniej i wynosi ok. 20 cm
Metoda kartometryczna (kartograficzna)
Wykorzystująca technikę digitalizacji lub skanowania, jest metodą polegającą na wykorzystaniu istniejących (pierworysów) map ewidencyjnych (lub katastralnych) w postaci analogowej, z których pozyskane dane są niskiej jakości, bo obarczone błędami „przetworzonego produktu graficznego”
Metoda najszybsza i najtańsza, dopuszczana tylko chwilowo, a zalecana szczególnie do pozyskiwania danych przestrzennych dotyczących granic użytków i konturów klasyfikacyjnych
Procedury ustalania przebiegu granic wg stanu prawnego nieruchomości występują przy:
Wznawianiu przebiegu granic prawnych nieruchomości
Rozgraniczaniu nieruchomości
Scalaniu i podziale nieruchomości (zurb.)
Scalaniu i wymianie gruntów (rolnych)
14.03.2012 POMIARY KATASTRALNE
GEODEZYJNE PROCEDURY OKREŚLANIA PRZEBIEGU GRANIC NIERUCHOMOŚCI:
wznawianie granic ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości
wyznaczanie granic działek ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków
przyjmowanie granic nieruchomości w procedurze podziału geodezyjnego
ustalenie granic nieruchomości w postępowaniu rozgraniczeniowym
Wznawianie granic ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości
Wznowienie przebiegu granic ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości => wznowienie granic => wznowienie znaków granicznych => przesunięte, uszkodzone lub zniszczone znaki graniczne, ustalone uprzednio (wg stanu prawnego nieruchomości) mogą być wznowione bez przeprowadzania postępowania rozgraniczeniowego
Wznowienie granicy nieruchomości (znaków granicznych) nie stanowi procedury postępowania administracyjnego. Odbywa się bez organu administracji, wyłącznie w drodze umowy zlecenie zawartej między właścicielem a geodetą. Jako czynność faktyczna nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla stanu prawnego granic nieruchomości. Ustawa prawo geodezyjne i kartograficzne nie określa skutków wznowienia znaków granicznych. Jest to procedura techniczna granicy prawnej w przypadku, gdy:
została ona zniszczona, zatarta lub przesunięta
istniejąca dokumentacja geodezyjna jest wiarygodna i umożliwia bezproblemowe ponowne jej wyznaczenie z pożądaną dokładnością
Wznowienie przebiegu granicy polega na przywróceniu położenia punktów granicznych zgodnie ze stanem wynikającym z dokumentacji geodezyjnej, posiadającej moc dowodową przy ustalaniu granic wg stanu prawnego nieruchomości. Jeżeli w trakcie wznowienia znaków granicznych wyniknie spór, co do ich położenie, stronom przysługuje prawo wystąpienie na drogę sądową w celu jego rozstrzygnięcia.
Spór graniczny zawsze wyklucza możliwość wznowienia znaków granicznych!
Warunkami koniecznymi dla przeprowadzenia wznowienie przebiegu granic jest:
posiadanie przez geodetę uprawnień zawodowych nr 2
zgłoszenie pracy geodezyjnej do właściwego miejscowo ODGiK
posiadanie stosownej, wiarygodnej dokumentacji opisującej w sposób jednoznaczny położenie granic nieruchomości (granice wg stanu prawnego nieruchomości) ze współrzędnymi punktów granicznych
istnienie pierwotnej osnowy geodezyjnej, od której będzie można powtórnie wyznaczyć położenie punktów granicznych
W trybie wznowienia przebiegu granic geodeta nie może podejmować czynności zmierzających do określenia położenia znaków granicznych w innym miejscu niż ich pierwotne położenie, nawet gdyby między zainteresowanymi stronami nie było sporu co do ustalenia przebiegu granic.
Wznowienie znaków granicznych jest uzależnione od łącznego spełnienia dwóch warunków:
wcześniejszego ustalenie granic wg stanu prawnego
istnienia danych geodezyjnych (miary, współrzędne itp.) umożliwiających, z odpowiednią dokładnością, wyznaczenie punktów granicznych, w których będą osadzone wznowione znaki graniczne
Czynności wznowienia znaku granicznego lub wyznaczenia punktu granicznego prowadzone w trybie art. 39. ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne mają na celu odtworzenie na gruncie pierwotnego położenia tego znaku lub punktu na podstawie dokumentacji określającej jego położenie.
Wznowienie znaków granicznych (przebiegu granic) następuje w sytuacji, gdy granice nieruchomości mają charakter prawny (granice wg stanu prawnego nieruchomości) i nie ma sporu co do ich przebiegu.
Istnienie sporu granicznego wyklucza możliwość wznowienia znaków bez wcześniejszego przeprowadzenia rozgraniczenia.
W przypadku, gdyby wznowienie znaków granicznych zostało zakończone nierozstrzygniętym sporem granicznym stronie nie przysługuje prawo złożenia wniosku o wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego w trybie administracyjnym, lecz tylko na drodze sądowego postępowania procesowego.
WZNAWIANIE GRANIC USTALONYCH WG STANU PRAWNEGO NIERUCHOMOŚCI:
wniosek uprawnionej strony (właściciela, użytkownika wieczystego)
zgłoszenie czynności wznowienia znaków granicznych do właściwego ODGiK
analiza dokumentów i materiałów udostępnionych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
wywiad terenowy:
odszukanie osnowy sytuacyjnej (pierwotnej)
odszukanie istniejących znaków granicznych
pomiar sytuacyjny
obliczenia i analiza wyników
właściwe i terminowe zawiadomienie stron
wskazanie położenia wznawianych znaków granicznych:
akceptacja (brak sporu granicznego)
spór graniczny – mediacja geodety (skuteczna – akceptacja, nieskuteczna – postępowanie sądowe wg KC)
stabilizacja i pomiar sytuacyjny znaków granicznych
protokół graniczny
przekazanie operatu do ODGK (kontrola operatu)
ewentualna aktualizacja operatu EGiB
KATALOG CZYNNOŚCI (wzorzec postępowania geodety uprawnionego) przy wykonywaniu prac związanych ze wznowieniem znaków granicznych (wg Felcenlobena):
zgłoszenie pracy do powiatowego ODGK
przeprowadzenie analizy zgromadzonej dokumentacji posiadającej moc dowodową pod kątem możliwości jej wykorzystania do wznowienia znaków granicznych
w przypadku braku osnowy pierwotnej, stanowiącej podstawę wcześniejszego pomiaru granic, przeprowadzenie niezbędnych pomiarów terenowych umożliwiających obliczenie współrzędnych wyznaczanych punktów granicznych w układzie osnowy istniejącej (przetworzenie danych z pomiaru pierwotnego)
w razie braku powyższej (3) możliwości, przeprowadzenie transformacji współrzędnych wyznaczanych punktów granicznych w układzie osnowy pierwotnej na ukł. osnowy istniejącej z wykorzystaniem odpowiedniej liczby punktów wspólnych
zawiadomienie wszystkich stron o czynności wznowienia znaków granicznych
przeprowadzenie w terenie czynność wznowienia położenia znaków granicznych (wyznaczenia punktów)
dokonanie pomiarów kontrolnych wyznaczonych punktów oraz przeprowadzenie analizy uzyskanych wyników w odniesieniu do danych z pomiaru pierwotnego (np. czołówki, miary kontrolne do trwałych szczegółów sytuacyjnych). Uzyskane wyniki powinny stanowić podstawę określenia poziomu wiarygodności danych wykorzystanych w procedurze wznawiania położenia punktów granicznych
jeżeli w toku czynności wznowienia znaków granicznych powstał spór co do ich położenia poinformowanie stron, że w zaistniałej sytuacji mogą one wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy w trybie procesowym
jeżeli w toku prac geodezyjnych związanych ze wznowieniem znaków granicznych okaże się, że nie jest możliwe ich wznowienie (odtworzenie) „w tych samych miejscach” geodeta powinien powiadomić strony o potrzebie złożenia stosownego wniosku o rozgraniczenie nieruchomości
sporządzenie protokołu, w którym geodeta powinien w szczególności zamieść informację o odszukaniu znaków granicznych, potwierdzającą jednoznaczne i prawidłowe wznowienie położenia punktów granicznych
dokonanie pomiaru wznowionych znaków i wyznaczonych punktów granicznych z wykorzystaniem osnowy geod. spełniającej aktualne kryteria dokładnościowe, określone w instr. G-4i obliczenie ich współrzędnych
analiza porównawcza obliczonych na podstawie nowego pomiaru współrzędnych punktów granicznych w ich zestawieniu ze współrzędnymi punktów otrzymanych z zasobu geod., w przypadku stwierdzenia, że dopuszczalne różnice współrzędnych punktów granicznych w układzie osnowy pierwotnej i nowej są przekroczone (Δl>0,15m), należy ujawnić obliczone współrzędne w bazie danych ewidencyjnych w miejsce dotychczasowych
przekazanie powstałej dokumentacji w formie operatu do zasobu geod. i kart.
Punkt graniczny jest wyznaczony z należytą starannością, jeżeli czynności wyznaczenia zostały wykonane w oparciu o te same punkty poziomej osnowy geodezyjnej, która wykorzystana była do pomiaru pierwotnego oraz przy wykorzystaniu danych obserwacyjnych, pozyskanych w czasie pomiaru pierwotnego, w tym miar kontrolnych. W przypadku braku możliwości odtworzenia „pierwotnej osnowy geodezyjnej” do wyznaczenia punktów granicznych może być wykorzystana osnowa istniejąca, po uprzednim dokonaniu przez geodetę czynności mających na celu dostosowanie dokładności współrzędnych wznawianych znaków granicznych lub wyznaczanych punktów granicznych w stosunku do osnowy aktualnej.
Na zarysie pomiarowym znajdują się szkice osnowy, pomierzone kierunki i odległości.
21.03.2012 POMIARY KATASTRALNE
WYZNACZANIE PRZEBIEGU GRANIC DZIAŁEK UJAWNIONYCH UPRZEDNIO
W EWIDENCJI GRUNTÓW I BUDYNKÓW
Ustalenie położenia punktów granicznych jest też możliwe w przypadku granic ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków, a dla podkreślenia odmienności charakteru tej procedury określane jest mianem wyznaczania punktów granicznych.
Wyznaczanie punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków
Wyznaczanie przebiegu granic
(Art. 39 ust. 5 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne)
Dotyczy granic funkcjonujących w ewidencji gruntów i budynków (zaliczonych do granic ewidencyjnych) i posiadających jedynie charakter „rejestrowy”.
Aktem wykonawczym w zakresie czynności wyznaczenia punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków jest rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków, które w rozdziale 2, $35 (dotyczącym zasad zakładania ewidencji gruntów i budynków), określa źródła danych ewidencyjnych, niezbędnych do założenia ewidencji:
Materiały i informacje zgromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym
Wyniki obmiarów fotogrametrycznych
Wyniki terenowych pomiarów geodezyjnych
Dane zawarte w innych ewidencjach i rejestrach, prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów przez: sądy, organy administracji publicznej oraz państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne
Dane zawarte w dokumentach udostępnionych przez zainteresowane osoby, organy i jednostki organizacyjne
Dane zawarte w dokumentacji architektoniczno-budowlanej gromadzonej i przechowywanej przez organy administracji publicznej
Wyniki oględzin.
Istnieje możliwość wyznaczenia punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków (art. 39 okt 5 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne) jeżeli tylko:
Istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia (z zasobu geodezyjnego i kartograficznego, udostępnione przez zainteresowane osoby, organy i jednostki organizacyjne)
Nie ma sporu zainteresowanych stron
Natomiast w sytuacji:
Braku dokumentacji geodezyjnej, będącej podstawą określenia przebiegu granic działek ewidencyjnych
Braku wiarygodności danych zawartych w dokumentach
Gdy dane nie odpowiadają obowiązującym standardom technicznym
dane dotyczące przebiegu granic działek ewidencyjnych pozyskuje się w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych lub fotogrametrycznych, poprzedzonych ustaleniem przebiegu tych granic na gruncie.
Szczegółowe zasady ustalania przebiegu granic
(art. 38 Rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków)
Właściwe i terminowe zawiadomienia stron; wezwanie do stawienia się na gruncie, doręczone ze zwrotnym poświadczeniem odbioru, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem (w trybie art. 32 pgik – przepisów o rozgraniczaniu nieruchomości)
Ustalenie przebiegu granic na gruncie przez uprawnionego geodetę w oparciu o zgodne oświadczenia woli zawiadomionych i obecnych osób złożone do protokołu granicznego
Oznaczenie na gruncie ustalanych punktów granicznych przez wykonawcę w sposób umożliwiający ich pomiar (np. markowanie). Trwała stabilizacja może nastąpić z inicjatywy i na koszt zainteresowanych stron.
Zachowanie wzoru protokołu ustalenia przebiegu granic działek do celów ewidencji gruntów i budynków (załącznik nr 3 do w/w Rozporządzenia)
W przypadku, kiedy:
Nie ma woli stron zainteresowanych ustaleniem przebiegu granic nieruchomości na zasadach rozgraniczenia nieruchomości (ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne)
A geodeta wykonujący zleconą pracę nie dysponuje danymi pozwalającymi na wznowienie znaków czy też wyznaczenie punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów (art. 36 Rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów)
Wtedy
Przebieg granic działek ewidencyjnych może być ustalony przez geodetę w wynik terenowych pomiarów na gruncie.
Zgodne oświadczenia woli uprawnionych osób, które brały udział w tym postępowaniu powinny się znaleźć we właściwym protokole granicznym.
Gdyby podczas ustalania przebiegu granic działek ewidencyjnych wynikł
spór graniczny,
a mimo to jedna z zainteresowanych stron złożyła wniosek
w sprawie aktualizacji operatu ewidencyjnego
to właściwy organ (starosta) powinien przeprowadzić postępowanie administracyjne (art. 105 kpa), jednocześnie informując zainteresowanych, że żądanie to nie może być zrealizowane przed organem prowadzącym ewidencję gruntów i budynków, bowiem organ ten nie jest powołany do rozstrzygania sporu granicznego. Informacja powinna zawierać także wskazanie stronom, w jakim trybie i jakich sytuacjach mogą dochodzić swoich racji w postępowaniu administracyjnym lub bezpośrednio przed sądem.
Po przeprowadzeniu procedury wyznaczania przebiegu granic ewidencyjnych działki
nadal pozostaną one prawnie nie ustalone
Samo wyznaczenie i okazanie tych granic nie może i nie zmienia zasadniczego ich charakteru i nadal pozostaną granicami ujawnionymi uprzednio w ewidencji gruntów według stanu faktycznego.
Wyznaczenie wskazuje tylko doraźnie położenie i przebieg linii granicznych dotychczas przyjętych w operacie ewidencji gruntów i budynków.
PROBLEMATYKA PRZYJMOWANIA GRANIC NIERUCHOMOŚCI W PROCEDURACH PODZIAŁOWYCH
Przyjęcie granic to szczególny tryb stosowany wyłącznie w trzech procedurach dotyczących podziałów nieruchomości:
Podział nieruchomości
Połączenie i podział nieruchomości
Scalenie i podział nieruchomości
Nie jest to czynność odpowiadająca ustalaniu przebiegu granic (w rozumieniu ustawy Prawo geod. i kart)
Pojęcia:
Przyjęcie granic nieruchomości
i
Ustalenie granic nieruchomości
nie mogą być utożsamiane!
W ramach postępowania podziałowego geodeta nie ustala przebiegu granic zewnętrznych działki, lecz tylko je przyjmuje.
Przed dokonaniem podziału geodezyjnego działki (nieruchomości) jej granice powinny być ewidencyjnie określone oraz nie powinny być przedmiotem sporu granicznego!
Granice przyjmuje się
według istniejącego stanu prawnego nieruchomości
a jeżeli stanu takiego nie można stwierdzić, to
według stanu ujawnionego w katastrze nieruchomości (egib)
Za granicę nieruchomości przyjętą według stanu ujawnionego (uprzednio) w ewidencji gruntów i budynków należy rozumieć granicę ustaloną i pomierzoną przy zakładaniu ewidencji gruntów i budynków (granica według stanu faktycznego) a sprawdzoną w terenie w obecności zainteresowanych stron bezpośrednio przed podziałem.
Przyjęcie granic:
Jest czynnością wykonywaną w trakcie podziału nieruchomości
Granice uprzednio ustalone i nie będące przedmiotem sporu
Polega na przedstawieniu stronom granic zewnętrznych nieruchomości podlegającej podziałowi według dokumentacji zgromadzonej w ewidencji gruntów i budynków
Zawsze obowiązuje pierwszeństwo przyjmowania granic ustalonych według stanu prawnego nieruchomości wobec granicy tej nieruchomości ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków,
Dopiero, gdy brak jest granic ewidencyjnych ustalonych według stanu prawnego nieruchomości do jej podziału przyjmowane są pozostałe granice, ujawnione uprzednio w egib (zawsze według stanu faktycznego), obowiązkowo poprzedzone zawiadomieniem przez geodetę wszystkich stron uprawnionych podziałem stron.
W praktyce geodezyjnej przyjęcie granic polega na:
Zachowaniu ustawowej formy pisemnego zawiadomienia (za zwrotnym potwierdzeniem odbioru) właścicieli sąsiednich działek o czynnościach przejęcia granic, co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem
Okazaniu im granic prawnych lub (i) ewidencyjnych
Ich zaaprobowaniu poprzez złożenie podpisów zainteresowanych stron we właściwym protokole granicznym
Przy czynnościach przyjęcia granic ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości podlegającej podziałowi, nie ma potrzeby (obowiązku) zawiadamiania zainteresowanych stron, jeżeli ich przyjęcie nastąpiło w wyniku badania księgi wieczystej lub innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości.
Brak obowiązku uzyskania podpisów zainteresowanych stron w protokole przyjęcia granic wg stanu prawnego nieruchomości może być uzasadniony tylko w przypadku, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:
Dla podlegającej podziałowi nieruchomości istnieje księga wieczysta lub inne dokumenty określające prawa do tej nieruchomości
Położenie punktów granicznych i przebieg granic nieruchomości na gruncie zostały wcześniej ustalone we właściwym trybie (administracyjnym lub sądowym) i prawidłowo udokumentowane
Dane określające położenie punktów granicznych (w odpowiednim układzie odniesienia i określone z wymaganą dokładnością) znajdują się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym
W trakcie wywiadu terenowego odszukano wszystkie znaki graniczne a dokonany pomiar kontrolny potwierdził ich położenie zgodnie z danymi pozyskanymi z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
W przypadku czynności przyjęcia granic wg stanu prawnego dzielonej nieruchomości
Odmowa złożenia podpisu przez którąkolwiek ze stron, poza właścicielem, nie wstrzymuje dalszych czynności podziałowych!
W przypadku braku akceptacji przebiegu granicy poprzez:
Nieobecności stron (nawet jednej ze stron)
Odmowę złożenia podpisu przez zainteresowane strony w protokole przyjęcia granic ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków
następuje uniemożliwienie przeprowadzenia podziału nieruchomości a sporny odcinek granicy staje się przedmiotem odrębnego postępowania rozgraniczeniowego, albo sądowego.
Tylko podpisanie protokołu przyjęcia granic ewidencyjnych przez wszystkich właścicieli sąsiadujących nieruchomości jest warunkiem skutecznego dokonania podziału geodezyjnego i ewidencyjnego działki.
28.03.2012 POMIARY KATASTRALNE
PROBLEMATYKA PRZYJMOWANIA GRANIC NIERUCHOMOŚCI W PROCEDURACH PODZIAŁOWYCH
Przyjęcie granic to szczególny tryb stosowany wyłącznie w trzech procedurach dotyczących podziałów nieruchomości:
Podział nieruchomości
Połączenie i podział nieruchomości
Scalenie i podział nieruchomości
Nie jest to czynność odpowiadająca ustalaniu przebiegu granic (w rozumieniu ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne)
Pojęcia przyjęcie granic nieruchomości i ustalenie granic nieruchomości nie mogą być utożsamiane!!!
W ramach postępowania podziałowego geodeta nie ustala przebiegu granic zewnętrznych działki, lecz tylko je przyjmuje.
Przed dokonaniem podziału geodezyjnego działki (nieruchomości) jej granice powinny być ewidencyjnie określone oraz nie powinny być przedmiotem sporu granicznego!
Granice przyjmuje się według istniejącego stanu prawnego nieruchomości, a jeżeli stanu takiego nie można stwierdzić, to według stanu ujawnionego w katastrze nieruchomości (egib)
Za granicę nieruchomości przyjętą wg stanu ujawnionego (uprzednio) w egib należy rozumieć granicę ustaloną i pomierzoną przy zakładaniu egib (granica wg stanu faktycznego), a sprawdzoną w terenie w obecności zainteresowanych stron bezpośrednio przed podziałem.
Przyjęcie granic:
Jest czynnością wykonywaną w trakcie podziału nieruchomości
Granice uprzednio ustalone i nie będące przedmiotem sporu
Polega na przedstawieniu stronom granic zewnętrznych nieruchomości podlegającej podziałowi wg dokumentacji zgromadzonej w egib
Zawsze obowiązuje pierwszeństwo przyjmowania granic ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości wobec granicy tej nieruchomości ujawnionych uprzednio w egib.
Dopiero, gdy brak jest granic ewidencyjnych ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości do jej podziału przyjmowane są pozostałe granice, ujawnione uprzednio w egib (wg stanu faktycznego), obowiązkowo poprzedzone zawiadomieniem przez geodetę wszystkich uprawnionych podziałem stron.
W praktyce geodezyjnej przyjęcie granic polega na:
Zachowaniu ustawowej formy pisemnego zawiadomienia (za zwrotnym potwierdzeniem odbioru) właścicieli sąsiednich działek o czynnościach przyjęcia granic, co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem
Okazaniu im granic prawnych lub (i) ewidencyjnych
Ich zaaprobowaniu poprzez złożenie podpisów zainteresowanych stron we właściwym protokole granicznym.
Przy czynnościach przyjęcia granic ustalonych wg stanu prawnego nieruchomości podlegającej podziałowi, nie ma potrzeby (obowiązku) zawiadamiania zainteresowanych stron, jeżeli ich przyjęcie nastąpiło w wyniku badania księgi wieczystej lub innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości.
Brak obowiązku uzyskania podpisów zainteresowanych stron w protokole przyjęcia granic wg stanu prawnego nieruchomości może być uzasadniony tylko w przypadku, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:
Dla podlegającej podziałowi nieruchomości istnieje księga wieczysta lub inne dokumenty określające prawa do tej nieruchomości
Położenie punktów granicznych i przebieg granic nieruchomości na gruncie zostały wcześniej ustalone we właściwym trybie (administracyjnym lub sądowym) i prawidłowo udokumentowane
Dane określające położenie punktów granicznych (w odpowiednim układzie odniesienia i określone z wymaganą dokładnością) znajdują się w państwowym zasobie geod. i kart.
W trakcie wywiadu terenowego odszukano wszystkie znaki graniczne a dokonany pomiar kontrolny potwierdził ich położenie zgodne z danymi pozyskanymi z państwowego zasobu geod. i kart.
W przypadku czynności przyjęcia granic wg stanu prawnego dzielonej nieruchomości odmowa złożenia podpisu przez którąkolwiek ze stron, poza właścicielem, nie wstrzymuje dalszych czynności podziałowych!
W przypadku braku akceptacji przebiegu granicy, poprzez:
Nieobecność stron (nawet jednej ze stron)
Odmowę złożenia podpisu przez zainteresowane strony w protokole przyjęcia granic ujawnionych uprzednio w egib
Następuje (…)
Instrukcja G-5 EgiB stwierdza, że:
1) „W razie sporu granicznego, ujawnionego w trakcie przyjmowania granic nieruchomości przy opracowywaniu projektu podziału nieruchomości, gdy:
Operat ewidencyjny nie zawiera standardowych danych określających przebieg granic
Lub dane te są niewiarygodne
to
Dane dotyczące przebiegu granic działek ewid. należy pozyskać w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych”
Czynności związane z podziałem nieruchomości ulegają zawieszeniu do czasu rozstrzygnięcia przez starostę postępowania w sprawie ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych w oparciu o dokumentację opracowaną przez wykonawcę projektu podziału.
2) „ w wypadku, gdy operat ewidencyjny zawiera wiarygodne i standardowe dane o przebiegu granic nieruchomości podlegającej podziałowi, to spór graniczny ujawniony w procesie przyjmowania granic tej nieruchomości nie stanowi przeszkody do kontynuowania prac związanych z opracowaniem projektu podziału nieruchomości, chyba że:
na wniosek zainteresowanych stron wszczęte zostanie postępowanie rozgraniczeniowe dotyczące spornych granic
właściciel nieruchomości podlegającej podziałowi zdecyduje o przerwaniu prac.
Każdy przypadek sporu granicznego, ujawnionego w trakcie przyjmowania granic nieruchomości, powinien być odnotowany w protokole przyjęcia granic, a w przypadku opracowywania mapy z projektem podziału nieruchomości, również na tej mapie.
W trybie postępowania podziałowego nie można przeprowadzać rozgraniczenia nieruchomości!!!
Przyjmowanie granic w procedurze podziału nieruchomości gdzie celem jest wydzielenie działki o powierzchni do 33% powierzchni działki podlegającej podziałowi
W tym przypadku czynności przyjęcia granic (odpowiednio wg ich stanu prawnego lub na podstawie danych ujawnionych uprzednio w egib) odnoszą się tylko do tych odcinków granicznych działki, do których dochodzą projektowane granice wydzielanej działki.
GEODEZYJNE PODZIAŁY NIERUCHOMOŚCI
W rozumieniu ustawy o gosp. nier.
Nieruchomość gruntowa to grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności
Działka gruntu to niepodzielna i ciągła część powierzchni ziemskiej stanowiąca część lub całość nieruchomości gruntowej
Podstawowe akty prawne dotyczące podziału nieruchomości:
Ustawa o planowaniu i zagosp. przestrz.
Ustawa o gosp. nier.
Rozporządzenie rady ministrów w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości
Ustawa prawo gik
Ponadto instrukcja G-5
Celem podziału geodezyjnego (fizycznego) określonej działki gruntu (nieruchomości gruntowej) jest ewidencyjne wyodrębnienie przynajmniej dwóch albo większej liczby działek bez zmiany ich dotychczasowego właściciela (użytkownika wieczystego), aby mogły w przyszłości, po ich prawnym zbyciu innym osobom, stanowić odrębne nieruchomości gruntowe.
Podziałowi geodezyjnemu podlegają tylko nieruchomości gruntowe i budynkowe.
Podział nieruchomości to podział fizyczny nieruchomości (wg Hycnera) polegający na wykonaniu geodezyjnej procedury rzeczywistego rozdzielenia w terenie działki pierwotnej na części i składa się z dwóch odrębnych procedur – geodezyjnej i prawnej
Procedura geodezyjna podziału to fizyczne rozdzielenie działki ewidencyjnej (nieruchomości gruntowej) na części, poprzez ustalenie granic podziału oraz sporządzenie stosownej dokumentacji w formie operatu technicznego, zawierającego:
Wstępny projekt podziału
Ocenę zgodności z ustaleniami planu miejscowego
Dokumentację z czynności przyjęcia granic
Projekt podziału z projektowanymi granicami wydzielanych części działki
Ostateczną decyzję o podziale nieruchomości
Wyniesienie i okazanie granic stronom postępowania podziałowego w terenie
Klauzulę o przyjęcie dokumentacji do powiatowego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, oraz aktualizacji katastralnych informacji o terenie w zakresie oznaczenia podzielonej nieruchomości, na podstawie przyjętego do zasobu gik operatu podziałowego
Poza trybem sądowym istnieją dwa, alternatywne tryby dokonywania podziału geod, (fizycznego) działki, określające sposób postępowania przy dokonywaniu podziału nieruchomości:
Tryb administracyjny – na mocy decyzji administracyjnej wójta, burmistrza lub prezydenta miasta lub starosty albo wojewody, zatwierdzającej opracowany w ramach dokumentacji geodezyjnej projekt podziału nieruchomości (np. wg przepisów ustawy o gosp. nier., ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych)
Tryb podziału nieruchomości rolnych i leśnych (tzw. „rolny”) – poza regulacjami ustawy o gosp. nier., tylko na podstawie dokumentacji geodezyjnej i projektu podziału nieruchomości rolnej (leśnej), bez zatwierdzania decyzją administracyjną wójta, burmistrza lub prezydenta
OGÓLNA KLASYFIKACJA PROCEDUR PODZIAŁOWYCH
Konsekwencją skutecznie przeprowadzonego podziału geodezyjnego działki, bez względu na tryb jego realizacji, jest zawsze podział ewidencyjny działki.
Podział ewidencyjny działki (nieruchomości) następuje wskutek aktualizacji operatu ewidencyjnego poprzez wprowadzenie zmian do bazy danych ewid. z geodezyjnego operatu działki.
Podział ewidencyjny działki polega na wprowadzeniu (w określonej jednostce rejestrowej gruntowej danego obrębu ewidencyjnego) przez organ prowadzący EGiB zmian przedmiotowych w działce podlegającej podziałowi. Zmiany te polegają na ujawnieniu dwu lub większej liczby wydzielonych geodezyjnie działek ewidencyjnych oznaczonych odrębnymi, nowymi numerami, z określonym przebiegiem ich granic, charakterem i powierzchnią użytków gruntowych oraz klas bonitacyjnych.
Wprowadzane zmiany przedmiotowe (opisowe i przestrzenne), będące wynikiem dokonanego podziału geodezyjnego działki, powinny być udokumentowane:
Protokołem badania KW nieruchomości podlegającej podziałowi
Ostateczna decyzją administracyjną zatwierdzającą podział nieruchomości zurbanizowanej lub zgłoszeniem zmian danych ewid. działki przy podziale nieruchomości rolnej lub leśnej wraz z projektem jej podziału
Wykazem synchronizacyjnym zmian danych ewid. działki (niekiedy)
Wykazem zmian danych ewid. działki podlegającej podziałowi
Wykazem współrzędnych punktów granicznych i punktów załamań konturów użytków i klas bonitacyjnych (tzw. klaso użytków) w pliku tekstowym
Szkicem rozmieszczenia i rozliczenia użytków gruntowych i klaso użytków w nowo wydzielonych działkach
Mapą uzupełniającą w treści i skali mapy ewid. z uwidocznioną ewentualną zmiana konfiguracji dzielonej działki spowodowanej przyjęciem granic i wykazem synchronizacyjnym, znajdującym się w zasobie użytkowym operatu technicznego podziału geodezyjnego, przyjętym do państwowego zasobu geod. i kart.
OGÓLNE ZASADY PROJEKTOWANIA DZIAŁEK EWIDENCYJNYCH
Podziały nieruchomości Ład przestrzenny
Przeprowadzane podziały nieruchomości gruntowych stanowią jeden z wielu elementów kształtujących ład przestrzenny. Zgodnie z ust. o pl. I zagosp. Przestrz., jest to takie kształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe i kompozycyjno-estetyczne.
Kształt i wielkość wydzielanych działek jest istotny w przypadku podziałów nieruchomości rolnych, leśnych i zurbanizowanych.
04.04.2012 POMIARY KATASTRALNE
Bez względu na możliwy (tzn. zgodny z przepisami) tryb przeprowadzenia podziału geodezyjnego działki zawsze, zarówno w trybie adm. jak i w trybie rolnym obowiązują wstępne warunki dot. możliwości takiego podziału:
Wola przeprowadzenia podziału wyrażona przez strony upoważnione do wnioskowania
Uregulowany stan prawny nieruchomości, utożsamiany z istnieniem KW i zgodnością jej zapisów ze stanem ewid. oraz z rzeczywistym stanem prawnym
Określone przeznaczenie nieruchomości (w planie zagosp. przestrz. gminy lub w decyzji o warunkach zabudowy) albo sposób wykorzystywania nieruchomości (wg stanu w egib)
Zapewniony, nie tylko w sposób formalny, ale i realny dostęp projektowanych działek do drogi publicznej (bezpośredni lub pośredni)
Granice nieruchomości stanowiącej przedmiot podziału nie powinny być przedmiotem sporu
Przy dokonywaniu z urzędu podziału nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym bezwzględnie obowiązuje:
Podanie do publicznej wiadomości o zamiarze podziału
Informację o zamiarze dokonania podziału nieruchomości W/B/Pm podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz na stronach internetowych urzędu gminy, a także przez ogłoszenie w prasie o zasięgu ogólnopolskim
Wszczęcie postępowania po upływie dwu miesięcy
Jeżeli w terminie 2. miesięcy od dnia ogłoszenia nie zgłoszą się osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do nieruchomości, można wszcząć postępowanie w sprawie podziału nieruchomości
Wydanie decyzji zatwierdzającej podział
Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w pkt. 2, W/B/Pm może wydać decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości
Ogłoszenie decyzji zatwierdzającej podział
Decyzja podlega ogłoszeniu w sposób określony w art. 49 KPA
NIERUCHOMOŚĆ O NIEUREGULOWANYM STANIE PRAWNYM
Nieruchomość, dla której ze względu na brak KW lub innych dokumentów nie można ustalić, komu przysługują do niej prawa rzeczowe.
Strony uprawnione do wnioskowania o podział nieruchomości:
Z wnioskiem o podział nieruchomości może wystąpić tylko osoba dysponująca tytułem własności lub użytkowania wieczystego.
Osoba niebędąca właścicielem lub UW nie może być stroną postępowania podziałowego, czyli nie może skutecznie w nim uczestniczyć ani przeciwdziałać zatwierdzeniu projektu podziału. Właściciele nieruchomości tacy, jak Skarb Państwa, j. s. t. nie mogą skutecznie sprzeciwiać się woli użytkownika wieczystego dokonania podziału takich nieruchomości.
Jeżeli nieruchomość jest przedmiotem współwłasności lub współużytkowania wieczystego, podziału nieruchomości można dokonać w toku postępowania administracyjnego tylko na wspólny i zgodny wniosek wszystkich współwłaścicieli lub wszystkich współużytkowników wieczystych. W przypadku braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały stanowią co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzekając będzie miał na uwadze cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli. Nie dotyczy to podziałów, o których orzeka sąd.
REGULACJA STANU PRAWNEGO A PODZIAŁ NIERUCHOMOŚCI
W przypadku stwierdzenia rozbieżności między stanem prawnym ujawnionym w KW a faktycznym stanem prawnym (np. brak postępowania spadkowego) lub ze stanem ujawnionym w egib należy przede wszystkim przeprowadzić regulację stanu prawnego nieruchomości i dopiero później je podział, nie odwrotnie!
W odróżnieniu od podziału nieruchomości rolnych (lub leśnych) sposób podziału nieruchomości w trybie UGN wymaga (poza przewidzianymi w ustawie wyjątkami dot. podziałów uproszczonych) opracowania geodezyjnego projektu podziału nieruchomości gruntowej zgodnie z ustaleniami zawartymi we wstępnym projekcie podziału, pozytywnie zaopiniowanym postanowieniem W/B/Pm.
Przystępując do projektowania działek, w szczególności na terenach zurbanizowanych niezabudowanych (Bp) geodeta musi zapewnić możliwość zagospodarowania wydzielonych działek, zgodnie z ustaleniami planu miejscowego lub, w przypadku jego braku, z ustaleniami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
25.04.2012 POMIARY KATASTRALNE
PRZEPISY ODRĘBNE
Znowelizowana w 2007 r. ustawa o gosp. nier. nie określa w sposób szczegółowy, o jakie przepisy odrębne chodzi.
Przyjmuje się, że s a to przepisy takich ustaw, jak np.:
Ust. o lasach
Prawo budowlane
O ochronie gruntów rolnych i leśnych
O ochronie przyrody
Prawo ochrony środowiska
Prawo wodne
O planowaniu i zagosp. przestrzennym
O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
Oraz w aktach wykonawczych do tych ustaw
Wymienienie wszystkich aktów jest niemożliwe, chodzi o wszelkie akty normatywne, powszechnie obowiązujące, które mogą dotyczyć nieruchomości podlegającej podziałowi, a więc także akty prawa miejscowego stanowione przez organy administracji rządowej, np. rozporządzenia wojewody.
Ponadto z dniem 11 lipca 2003 (z dniem wejścia w życie ustawy z 27.03.2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadku braku planu miejscowego decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być wydawane tylko w celach:
Ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego
Zmiany zagospodarowania terenu poprzez budowę obiektów budowlanych lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części
W przypadku a) wydawane są decyzje o ustaleniu lokalizacji celu publicznego.
W przypadku b) decyzje o warunkach zabudowy dotyczące inwestycji niepublicznych.
Nie jest możliwe wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wyłącznie w celu ustalenia zasad podziału nieruchomości!!!
Ustawowymi przesłankami, warunkującymi możliwość dokonania podziału działki zurbanizowanej w trybie administracyjnym, są:
Zgodność z ustaleniami planu miejscowego, jeżeli nieruchomość jest położona na terenie objętym takim planem
Zgodność z warunkami wynikającymi z uzyskanej, przed złożeniem wniosku o podział nieruchomości, decyzji o lokalizacji celu publicznego lub decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli nieruchomość nie jest objęta planem miejscowym
Brak sprzeczności z przepisami odrębnymi, w przypadkach nieobjęcia nieruchomości ustaleniami planu lub decyzjami o lokalizacji celu publicznego, ewentualnie decyzjami o warunkach zabudowy
Bezpośredni lub pośredni dostęp projektowanych do wydzielenia działek do drogi publicznej.
PODSUMOWANIE
Racjonalne gospodarowanie przestrzenią wymaga, aby sposób podziału nieruchomości gruntowych nie był dowolny i uzależniony wyłącznie od woli właściciela, lecz podlegał regulacjom prawnym mającym na celu kształtowanie ładu przestrzennego.
Opiniowanie wstępnego projektu podziału nieruchomości
Zgodność proponowanego podziału nieruchomości z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego opiniuje w formie postanowienia wójt/burmistrz/prezydent wg przepisów KPA.
Zgodność ta powinna dotyczyć zarówno przeznaczenia terenu, jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu.
Postanowienie jest opinią w sprawie, która nie rozstrzyga jej istoty.
Postanowienie powinno określić (potwierdzić) zgodność, lub ewentualnie wskazać na niezgodność projektowanego podziału z ustaleniami planu miejscowego.
Na tym etapie postępowania strona nie ponosi kosztów podziału nieruchomości a na negatywne postanowienie organu I instancji przysługuje jej prawo wniesienia zażalenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Czynności w trybie administracyjnym- etap I podziału nieruchomości
Na etapie opiniowania zgodności projektowanego podziału właściciel (użytkownik wieczysty), składa do wójta wniosek o podział nieruchomości, do którego załącza:
Dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieruchomości (np. odpis z księgi wieczystej, notarialną umowę nabycia, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku)
Wypis z ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości) i kopię mapy ewidencyjnej (katastralnej) obejmującej nieruchomość podlegającą podziałowi
Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nie objętym sporządzeniem tego planu.
W przypadku podziału nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków w formie odrębnej decyzji administracyjnej
Pozwolenie wydane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków na podstawie ustawy o ochronie dóbr kultury jest decyzją administracyjną, która powinna zapaść w odrębnym postępowaniu, poprzedzającym postępowanie o podział nieruchomości podlegającej konserwatorskiej ochronie
Wstępny projekt podziału opracowany na mapie zasadniczej wydanej do celów opiniodawczych z zasobu właściwego ODGK z wyjątkiem podziałów uniezależnionych od ustaleń planu miejscowego
Wstępny projekt podziału właściciel nieruchomości może opracować samodzielnie w sposób uproszczony, albo przy współudziale geodety, rysując kolorem czerwonym ogólną koncepcję podziału nieruchomości na udostępnionej wnioskodawcy, przez właściwy ODGK, mapie zasadniczej (lub katastralnej) do celów opiniodawczych.
Wstępny projekt podziału nieruchomości powinien zawierać:
Oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi wg danych z katastru nieruchomości i księgi wieczystej lub w przypadku jej braku wg innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości
Granice nieruchomości podlegającej podziałowi oraz jej powierzchnię (ha)
Naniesione kolorem czerwonym granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu wraz z ich projektowanymi powierzchniami (ha)
Ewidencyjne oznaczenia nieruchomości sąsiednich (numery działek)
Linie ścian oddzieleń przeciwpożarowych na całej wysokości budynku w przypadku podziału nieruchomości zabudowanej i potrzeby podziału także budynku
Elementem wstępnego projektu podziału nieruchomości może być niekiedy graficzne przedstawienie propozycji ustanowienia służebności gruntowej dla zapewnienia dostępu nowoprojektowanej działki do drogi publicznej.
Taką propozycję wskazuje się w formie opisowej we wniosku oraz linią czerwoną na mapie ze wstępnym projektem podziału a nie we właściwym projekcie podziału nieruchomości.
09.05.2012 POMIARY KATASTRALNE
PODZIAŁY UPROSZCZONE
Od tych wymagań wyjątek stanowią przypadki, tzw. podziałów uproszczonych (Art. 95 UGN)
Nie wykonuje się wstępnego projektu podziału i nie wydaje się postanowienia o możliwości i sposobie podziału nieruchomości przy tzw. podziałach uproszczonych,
Niezależnie od faktu istnienia bądź braku planu miejscowego lub w przypadku braku takiego planu, niezależnie od wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Dotyczy to:
Zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej co najmniej dwoma budynkami (niekoniecznie mieszkalnymi), wzniesionymi na podstawie pozwolenia na budowę, jeżeli podział ma polegać na wydzieleniu dla poszczególnych współwłaścicieli, wskazanych we wspólnym wniosku, budynków wraz z działkami gruntu niezbędnymi do prawidłowego korzystania z tych budynków
Wydzielenia działki budowlanej dla samoistnego posiadacza, który wzniósł budynek w dobrej wierze, bez względu na relację wartości tego budynku do wartości zajętego gruntu.
Wydzielenia części nieruchomości, której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z moce prawa, np. uwłaszczenie będących w zarządzie PKP w dniu 5 grudnia 1990 r. (właściwie to rozgraniczenie już istniejących nieruchomości); nadanie decyzją wojewody prawa własności z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostkom samorządu terytorialnego i Skarbowi Państwa do odpowiednich dróg publicznych z mocy art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformującej administrację publiczną –
bez wydawania decyzji administracyjnej o podziale a tylko na podstawie opracowanej mapy do celów prawnych (mapy podziałowej)
Realizacji roszczeń do części nieruchomości przyznanych z mocy UGN, lub z odrębnych ustaw, np.:
Zwrot części nieruchomości wywłaszczonej
Roszczenie o rozwiązanie użytkowania wieczystego części nieruchomości
Roszczenie o nieodpłatne przekazanie działki osobie, której przysługuje prawo jej użytkowania z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu
Roszczenia z art. 35 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, przy regulowaniu stanów prawnych ich nieruchomości
Realizacji przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji a dotyczących przekształceń własnościowych albo likwidacji przedsiębiorstw państwowych lub komunalnych (sprzedaż, aport do spółki, odpłatne korzystanie)
Wydzielenia części nieruchomości objętej ostateczną decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (opracowanej na mapie z projektem podziału, uwzględniającym linie rozgraniczające pas drogowy); decyzja wojewody o zezwoleniu na realizację inwestycji drogi krajowej lub wojewódzkiej albo decyzja starosty o zezwoleniu na realizację inwestycji drogi powiatowej lub gminnej zatwierdza jednocześnie projekt podziału nieruchomości
Wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej (art. 90 ustawy o transporcie kolejowym)
Wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego (art. 8 ust. z dnia 1 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego – Dz. U. nr 42, poz. 340)
Wydzielenia działki budowlanej, odpowiedniej pod względem wielkości, kształtu, wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej i z dostępem do drogi publicznej, niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego, niekoniecznie wielowiekowego
Wydzielenia działek gruntu na terenach zamkniętych (tereny zastrzeżone ze względu na obronność i bezpieczeństwo Państwa)
Realizacja roszczeń członków spółdzielni mieszkaniowych do przekształcenia dotychczas posiadanych ograniczonych praw rzeczowych (tzw. spółdzielczych praw do lokali) w odrębną własność lokali (Art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych)
Nieruchomości wykorzystywane na cele rolne i leśne to nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości jako użytki rolne albo grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, a także, wchodzące w skład nieruchomości rolnych użytki kopalne, nieużytki i drogi, jeżeli tylko nie ustalono dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 92 ust. 2 UGN)
Nieruchomość leśna to nieruchomość, która przy wykorzystaniu uwarunkowań przyrodniczych jest wykorzystywana bądź przeznaczona dla prowadzenia gospodarki leśnej (rozumianej zgodnie z art. 6 pkt. 1.1 ustawy o lasach)
Krócej
Nieruchomość leśna to nieruchomość (grupa użytków gruntowych) określona w ewidencji gruntów i budynków jako grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione.
Użytki rolne (gr. rolne):
Grunty orne R (rola!)
Łąki Ł
Pastwiska Ps
Sady S-R, S-Ł, S-Ps
Grunty rolne zabudowane B-R, B-S, B-Ł, B-Ps
Stawy Ws
Rowy W
Las to grunt: (Art. 3 ustawa o lasach)
O zwartej powierzchni, co najmniej 0.10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przejściowo jej pozbawiony:
Przeznaczony do produkcji leśnej lub
Stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego lub
Wpisany do rejestru zabytków
Związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.
Nieruchomość leśną mogą stanowić:
Grunty leśne, to grunty, które obejmują:
Grunt zrekultywowane dla potrzeb gospodarki leśnej (przeznaczone do zalesienia)
Grunty pod drogami dojazdowymi (wewnętrznymi) do gruntów leśnych (drogi leśne)
Określone jako lasy w ustawie o lasach
Grunty pod uprawami leśnymi (roślinność leśna w wieku do 10 lat)
Inne nieruchomości (np. zabudowane) związane z gospodarką leśną.
Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych
Celem podziału nieruchomości rolnych i leśnych
powinno być tworzenie korzystniejszych warunków do rolniczego (leśnego) gospodarowania poprzez zmianę struktury obszarowej gospodarstw rolnych oraz racjonalne kształtowanie ich przestrzeni produkcyjnej (tzw. rozłogów).
W zasadzie podział działek gruntów położonych na terenach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne (a w przypadku braku takiego planu wykorzystywanych w ten sposób wg stanu ujawnionego w ewidencji gruntów) jest normowany przepisami ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
Nie ma potrzeby prowadzenia postępowania administracyjnego w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami, poza wspomnianymi sytuacjami wyjątkowymi, wynikającymi z przepisów tej ustawy.
Teoretycznie pod względem geometrycznym taki podział można dokonać w dowolny sposób, byle był zgodny z oczekiwaniem zleceniodawcy, zachowując jedynie wymóg minimalnej powierzchni 0.30 ha
Jednak sposób podziału nieruchomości rolnej powinien być, przy doradczym współudziale geodety, świadomy i przemyślany.