ZABURZENIA U DZIECI I MŁODZIEŻY – PYTANIA 2010

1. Mutyzm wybiórczy polega na:

Zaburzenie lękowe o charakterze społecznym (pomiędzy 2 a 6 r. ż.; 0,02% populacji) – polega na odmowie mówienia w określonych sytuacjach społecznych , w których oczekuje się od dziecka wypowiedzi ustnych. Inne formy komunikowania takie jak ekspresja mimiczna i naśladowcza są prawidłowe. Trwa nie krócej niż 1 miesiąc.

2. Leki stymulujące stosowane zgodnie z zaleceniami lekarza nie wywołują:

1. …

2. przewlekłych bólów głowy i brzucha,

3. lęków

4. uzależnienia

3. U chłopca 15-letniego (który przed 15 roku życia z punktu widzenia psychologicznego, funkcjonował w normie) wystąpiły: nadruchliwość, zmniejszona potrzeba snu, nie zwracanie uwagi na ryzyko i niebezpieczeństwo. Są to najprawdopodobniej objawy:

1. deficytu uwagi z nadaktywnością

2. epizodu manii?

3. epizodu ciężkiej depresji

4. post-traumatycznego stresu

3. Diagnozę deficytu uwagi z nadaktywnością można postawić jeśli objawy wystąpiły po raz pierwszy przed:

1. 3 rokiem życia

2. 5 rokiem życia

3. 7 rokiem życia

4. 13 rokiem życia

3. Paciorkowce autoimmunologiczne zaburzenia neuropsychiatryczne PANDS:

1. może być przyczyną zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i tików

2. może być przyczyną wystąpienia depresji

3. może być przyczyną zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

4. nie może być przyczyną zaburzeń psychologicznych u dzieci

3. Zespół Aspergera charakteryzuje się:

1. znacznym deficytem w funkcjonowaniu intelektualnym i rozwoju mowy i języka

2. znacznym deficytem w rozwoju mowy i języka i funkcjonowaniu społecznym

3. znacznym deficytem w funkcjonowaniu społecznym i poznawczym

4. ……….

Jakościowy deficyt w interakcjach społecznych, który manifestuje się przez co najmniej dwa z następujących objawów: - wyraźne deficyty w użyciu niewerbalnych zachowań takich jak kontakt wzrokowy, ekspresja twarzy, postawa ciała, gesty używane podczas interakcji, - opóźniony w stosunku do wieku rozwój relacji z rówieśnikami, - brak spontanicznego zainteresowania relacjami z ludźmi, -brak społecznej i emocjonalnej wzajemności.

Ograniczone, powtarzalne, stereotypowe zachowania, aktywności
i zainteresowania, manifestujące się jednym z poniższych objawów: - fascynacja jednym przedmiotem zainteresowań nietypowym albo ze względu na swoją treść albo ze względu na nasilenie tego zainteresowania, - przywiązanie do jakiegoś specyficznego niefunkcjonalnego rytuału lub nieprzystosowawczej rutyny, - stereotypowe, powtarzające się manieryzmy ruchowe, - pzesadne zainteresowanie jakimś elementem przedmiotu.

3. Które z poniższych objawów nie jest wymienione w ICD-10 jako kryterium diagnostyczne zespołu hiperkinetycznego (zespół nadpobudliwości psychoruchowej)

1. często udziela odpowiedzi zanim zadawane pytanie jest zakończone, przerywa, nie umie zaczekać na swoją kolej

2. często nadmiernie rozkojarzony, hałaśliwy, aktywny

3. często wydaje się nie słyszeć co do niego mówią, nie zwraca uwagi na szczegóły

4. często agresywny, skłonny do…, zawzięty

G1. Brak uwagi.

min. 6 objawów przez min. 6 miesięcy

1.Częste nie zwracanie bliższej uwagi na szczegóły lub częste beztroskie błędy w pracy szkolnej, pracy lub innych czynnościach.

2.Częste trudności w utrzymywaniu uwagi na zadaniach lub czynnościach związanych z zabawą.

3.Często wydaje się nie słyszeć tego, co zostało do niego (do niej) powiedziane.

4.Częste trudności w postępowaniu według instrukcji albo w kończeniu pracy szkolnej, w pomocy w domu lub wypełnianiu obowiązków w miejscu pracy (ale nie z powodu zachowania opozycyjnego, ani niezrozumienia poleceń).

5.Często upośledzona umiejętność organizowania zadań i aktywności.

6.Częste unikanie lub silna niechęć do wykonywania zadań, wymagających wytrwałego wysiłku umysłowego, takich jak np. praca domowa.

7.Częste gubienie rzeczy niezbędnych do niektórych zadań lub czynności, takich jak przybory szkolne, ołówki, książki, zabawki lub narzędzia.

8.Często łatwe rozpraszanie uwagi przez zewnętrzne bodźce.

9.Częste zapominanie o codziennych sprawach

G2. Nadmierna aktywność.

min. 3 objawy przez min. 6 miesięcy

1. Często niespokojnie porusza rękoma lub stopami albo wierci się na krześle.

2. Opuszcza miejsce w klasie podczas lekcji lub w innych sytuacjach, w których oczekiwane jest utrzymanie pozycji siedzącej.

3. Często jest nadmiernie rozbiegane lub wspina się na meble w sytuacjach, w których jest to niewłaściwe (w wieku młodzieńczym lub u dorosłych może występować jedynie poczucie niepokoju).

4. Często jest przesadnie hałaśliwe w zabawie lub ma trudności w zachowaniu spokoju w czasie wypoczynku.

5. Przejawia utrwalony wzorzec nadmiernej aktywności ruchowej, praktycznie nie modyfikowany przez społeczny kontekst i oczekiwania.

G3. Impulsywność

min. 1 objaw przez min. 6 miesięcy

1. Często udziela odpowiedzi przed dokończeniem pytania.

2. Często nie umie czekać w kolejce lub doczekać się swej rundy w grach lub innych sytuacjach grupowych.

3. Często przerywa lub przeszkadza innym (np. wtrąca się do rozmów lub gier innych osób)

4. Często jest nadmiernie gadatliwe. 

3. Ośmioletnia dziewczynka pojechała pierwszy raz na tygodniową zieloną szkołę. Dziewczynka zaczęła się tam moczyć. Dziewczynka zaczęła telefonować do rodziców, prosiła żeby ja zabrali, ale rodzice zdecydowali się zostawić ja do końca. Moczenie nocne nie ustąpiło po powrocie do domu. Rodzice zabrali dziecko do psychologa. Psycholog powinien w pierwszym rzędzie:

1. skierować dziewczynkę na terapię rodzinną

2. zastosować metody relaksacyjne żeby obniżyć poziom lęku dziewczynki

3. skierować dziecko na konsultację pediatryczną

4. pomóc rodzicom zaplanować system żetonowy skierowany na zlikwidowanie moczenia nocnego

3. U pacjenta, któremu postawiono diagnozę ciężkiego zaburzenia depresyjnego (?) występują objawy niepokoju ruchowego, irytacji, agresji, objawy somatyczne. Pacjent ten jest najprawdopodobniej:

1. w wieku 30-50 lat

2. powyżej 70 lat

3. w wieku 20-30 lat

4. …… kilku kilkunastu lat

3. Częstość występowania jadłowstrętu psychicznego u nastolatek wynosi:

1. 0,5-2%

2. 2-4%

3. 3-5%

4. 0,1-1%

3. Prognoza poprawy u dziecka z diagnozą Autyzmu jest najlepsza jeżeli:

1. zacznie ono mówić przed 5 rokiem życia i iloraz inteligencji jest w normie

2. nie występuje deficyt w funkcjonowaniu społecznym

3. nie występuje somatyzacja i stereotypie ruchowe

4. dziecko wykazuje wybitne zdolności w jakiejś dziedzinie np. muzyce

3. Pica jest zaburzeniem z grupy:

1. zaburzeń zachowania

2. zaburzeń odżywiania

3. zaburzeń afektywnych

4. zaburzeń lękowych

3. Progresywna desyntetyzacja stosowana jest w leczeniu:

1. fobii

2. ADHD

3. dwubiegunowych zaburzeń afektywnych

4. wszystkich powyższych zaburzeń

3. Iloraz inteligencji w granicach lekkiego upośledzenia to iloraz:

1. między 70 a 90

2. między 50 a 69

3. miedzy 90 a 100

4. między 70 a 79

2 % populacji

Umiarkowane: 35-49

Znaczne: 20-34

Głębokie: poniżej 20

3. Który z poniższych kryteriów nie stanowi wg ICD-10, jednego z kryteriów diagnozy jadłowstrętu psychicznego:

1. samoocenianie siebie jako osoby otyłej i strach przed przytyciem

2. u kobiet zaniknięcie miesiączkowania

3. tendencja do wzmożonej samokontroli i perfekcjonizmu

4. spadek wagi lub u dzieci brak przyrostu wagi, prowadzący do masy ciało o co najmniej 15% niższej od prawidłowej lub oczekiwanej

3. Zespół Tourettea to zespół:

1. tików głosowych, które występują u dzieci - (głosowych tak)

2. tików głosowych i ruchowych - ok

3. poza bezpiecznego przywiązania

4. odpowiedzi a i b są prawdziwe

17. Które z poniższych twierdzeń jest fałszywe:

1. kara i wzmocnienie negatywne to to samo

2. nagroda i wzmocnienie pozytywne to to samo

3. celem użycia kary jest zahamowanie występowania zachowania karanego

4. celem wzmocnienia negatywnego jest zwiększenie częstości występowania wzmacnianego zachowania

Wzmocnienie negatywne – nieprzyjemny bodziec, który usuwamy po pojawieniu się pożądanego zachowania.

17. Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 zaburzenia adaptacyjne:

1. muszą pojawić się w ciągu miesiąca od traumatycznego wydarzenia i czas trwania nie przekracza 6 miesięcy

2. muszą pojawić się w ciągu 6 miesięcy od traumatycznego wydarzenia i czas trwania nie przekracza 6 miesięcy

3. …

4. ….

19. Które z kryteriów nie musi być spełnione by postawić diagnozę post-traumatycznego stresu u dzieci:

1. dziecko przeżyło doświadczenia traumatyczne

2. dziecko odpowiedziało na to doświadczenie intensywnym lękiem, zdezorganizowaniem zachowania, niepokojem ruchowym

3. doświadczanie traumy systematycznie, w jakiejś formie powraca

4. objawy muszą pojawić się w przeciągu 3 miesięcy od przeżycia doświadczenia

19. Mężczyźni i chłopcy stanowią x %osób chorych na jadłowstręt psychiczny

1. x=0%

2. x=1-5%

3. x= 5-10%

4. x=7-12%

19. Treść leków dziecięcych zmienia się z wiekiem. Treść lęków jest specyficzna dla określonych faz rozwojowych. Które z poniższych twierdzeń jest prawidłowe?

1. lęk przed śmiercią jest typowy dla dzieci w młodszym wieku szkolnym

2. lęk przed ciemnością i wyimaginowanymi potworami jest typowy dla dzieci w wieku 5-6 lat

3. lęk przed śmiercią w wojną jest typowy dla młodzieży

4. odpowiedzi a, b i c są prawidłowe

Okres przedszkolny	Obcy ludzie i obce sytuacje Ciemność Wyimaginowane potwory zwierzęta
Okres szkolny	Odrzucenie przez rówieśników Zawstydzenie Trudne sytuacje (oceny w szkole)
Okres dorastania	Wygląd Niepowodzenia Sytuacje społeczne

22. W klasyfikacji ICD-10 wyróżniamy zaburzenia zachowania z prawidłowym
    i nieprawidłowym procesem socjalizacji.

1. zaburzenia zachowania z prawidłowym procesem socjalizacji są zaburzeniem lepiej rokującym

2. zaburzenia zachowania z nieprawidłowym procesem socjalizacji są zaburzeniem lepiej rokującym

3. z klinicznego punktu widzenia nie ma znaczenia czy zaburzenia zachowania są z prawidłowym czy nieprawidłowym procesem socjalizacji

4. lepiej rokują zaburzenia zachowania z prawidłowym procesem socjalizacji, ale tylko jeżeli objawy pojawiły się później w rozwoju (a adolescencji, a nie w dzieciństwie)

22. Całościowe zaburzenia rozwoju przejawiają się dysfunkcją:

Kategoria diagnostyczna obejmująca zaburzenia rozpoczynające się od dzieciństwa, charakteryzujące się trudnościami w komunikacji i kontaktach społecznych, często także nietypowym zachowaniem i słabością fizyczną.

• Znaczny deficyt w rozwoju społecznym

• Znaczny deficyt w rozwoju komunikowania się.

Choroby zaliczane do CZR

• autyzm dziecięcy

• zespół Aspergera

• zespół Hellera (rzadkie całościowe zaburzenie rozwoju charakteryzujące się późnym początkiem (po 3 r.ż.) i utratą umiejętności językowych, społecznych i motorycznych.

Pod względem funkcjonalnym często przypomina niskofunkcjonujący autyzm dziecięcy. W przebiegu zaburzenia mogą pojawiać się halucynacje. Po raz pierwszy zostało opisane w 1908 przez austriackiego edukatora T. Hellera)

• zespół Retta (RTT) – neurologiczne zaburzenie rozwoju, uwarunkowane genetycznie, zaliczane do spektrum autystycznego. Na obraz kliniczny składa się szereg zaburzeń neurorozwojowych, które w większości wypadków prowadzą do znacznej i głębokiej niepełnosprawności ruchowej oraz znacząco ograniczają możliwość komunikacji z otoczeniem. Charakterystyczna dla Zespołu Retta jest nasilona dyspraksja (w wielu wypadkach apraksja) połączona ze specyficznymi ruchami stereotypowymi w obrębie kończyn górnych. Uważa się, że Zespół Retta stanowi jedną z najczęstszych przyczyn obniżenia poziomu rozwoju intelektualnego u dziewczynek.)

22. W przypadku dzieci wyróżnia się trzy etapy reakcji na stres. Występują w następującej kolejności:

• stadium reakcji alarmowej – mobilizacja sił organizmu;

• stadium odporności – względna adaptacja, przystosowanie do stresora;

• stadium wyczerpania – utrata zdolności obronnych w wyniku zbyt intensywnego i długotrwałego działania stresora, co może w rezultacie doprowadzić do reakcji patologicznych, np. chorób psychosomatycznych, a nawet śmierci organizmu.

25. Klasyfikacja DSM IV i ICD 10 korespondują ze sobą, ale nie w przypadku zaburzeń zachowania. Które z poniższych twierdzeń jest….

1. w ICD zachowania opozycyjno-buntownicze to tylko jeden z podtypów zaburzeń zachowania w DSM IV to osobne zaburzenie (prawda)

26. Jeśli dziecko przejawia lęk separacyjny, to najprawdopodobniej można powiedzieć, że:

ETIOLOGIA

1. Nie wytworzenie się bezpiecznej więzi z matką lub innym opiekunem;

2. Zbyt bliski (enmeshed) związek miedzy rodzicem/opiekunem (zwykle jest to jeden z rodziców) a dzieckiem. Brak wyraźnych granic miedzy członkami rodziny;

3. Rodzic, któremu obecność dziecka potrzebna jest do zapewnienia mu jego własnego poczucia bezpieczeństwa;

4. Objawy lęku separacyjnego przynoszą dziecku korzyści, czyli grają rolę wzmocnienia np. zwiększają częstotliwość kontaktów z rodzicem lub pozwalają na unikanie sytuacji stresowych lub grożących niepowodzeniem;

5. Uczenie przez modelowanie. Obserwacja i naśladowanie rodzica, który sam cierpi na napady lęku i niepokoju;

6. Uwarunkowania genetyczne;

7. Nagła zmiana (przeprowadzka, rozstanie rodziców), choroba lub śmierć w rodzinie.

1. Niezgodny z poziomem rozwojowym, nadmierny lęk dotyczący separacji od domu lub od tych osób, do których dziecko jest przywiązane, manifestujący się przez co najmniej trzy z podanych niżej objawów:

1. powtarzający się, nadmierny lęk

1a. kiedy jest się odseparowanym od domu lub od osoby do której jest się przywiązanym lub kiedy się taką separację przewiduje

1b. że utraci się osobę do której jest się przywiązanym lub, że tej osobie mogłoby się coś stać

1c. że jakieś nieprzewidziane zdarzenie doprowadzi do rozłąki z osobą, do której jest się przywiązanym (np. zgubienie się lub bycie porwanym)

2. utrzymująca się niechęć lub odmowa chodzenia do szkoły lub w inne miejsca spowodowana lękiem przed separacją od osoby, do której jest się najbardziej przywiązanym

3. niechęć by być w domu samemu lub bez osoby, do której jest się najbardziej przywiązanym

4. niechęć lub odmowa pójścia spać jeśli osoba, do której jest się najbardziej przywiązanym nie jest w bezpośredniej bliskości lub odmowa spania poza domem

5. koszmary nocne, w których występuje temat rozłąki

6. powtarzające się skargi dotyczące objawów fizycznych

1. Trwanie zaburzenia-co najmniej cztery tygodnie

2. Początek zaburzenia przed 18 rokiem życia

3. Zaburzenie powoduje klinicznie znaczący stres lub znaczące problemy w funkcjonowaniu szkolnym (zawodowym), społecznym lub w innej ważnej dziedzinie życia

4. Zaburzenie nie występuje wyłącznie w przebiegu Zgeneralizowanych Zaburzeń Rozwoju, Schizofrenii, lub innych zaburzeń psychotycznych. W przypadku dorosłych i osób w wieku dorastania objawy nie są spowodowane Paniką z Fobią Społeczną.

27. Żeby postawić diagnozę upośledzenia umysłowego:

1. Iloraz inteligencji = 60 punktów

2. Iloraz inteligencji musi być poniżej 60 punktów i funkcje adaptacyjne musza być poniżej normy

3. Funkcje intelektualne musza być poniżej normy

4. Iloraz inteligencji musi być poniżej 70 punktów i funkcje adaptacyjne musza być poniżej normy

27. Zaburzenia afektywne dwubiegunowe diagnozowane są jeśli pacjent:

1. przeżył co najmniej jeden epizod manii lub epizod mieszany (maniakalno-depresyjny)