Gospodarka budżetowa państwa
Polityka budżetowa polega na:
Regulacji wysokości oraz proporcji dochodów i wydatków budżetowych.
Obejmuje politykę podatkową oraz politykę wydatków budżetowych.
Polityka budżetowa jest wyodrębniona ze względna specyfikę
Jej cele muszą być zgodne z celami polityki gospodarczej i społecznej państwa.
Budżet:
Zespół rachunków zestawiających na okres jednego roku kalendarzowego wszystkie wpłaty i obciążenia państwa.
Prezentacja programu działania rządu,
Zespół narzędzi i środków służących realizacji określonych zadań społ-gosp państwa.
Podział polityki budżetowej w jej stabilizującym działaniu:
Polityka pasywna – jeżeli jest nadwyżka podatków to rząd nic z tego nie ma, spłaca długi i wykupuje obligacje,
Polityka aktywna – gdy rząd stosuje środki w celu przeciwdziałaniu cyklicznym fluktuacjom
oraz w celu stabilizacji cen czy ograniczaniu bezrobocia. Wymaga zmian legislacyjnych.
Podstawowe rodzaje aktywnych posunięć fiskalnych:
Zmiany stawek i struktury podatków,
Zmiany wypłat przelewów,
Zmiany wydatków na roboty publiczne,
Aktywna polityka budżetowa może mieć charakter:
Ekspansywny – państwo zwiększa własne wydatki, obniża kwoty płaconych podatków lub i jedno i drugie, -pobudza to popyt globalny , wzrost dochodów
Restrykcyjny – nadmierny popyt globalny jest ograniczany przez zmniejszenie wydatków budżetowych, podwyższenie podatków lub obydwa te instrumenty.
Funkcja polityki budżetowej:
Funkcja Alokacyjna – gromadzenie dochodów i dokonywanie wydatków przez państwo jest równoznaczne z dokonywaniem zmian wytwarzanego produktu społecznego (np. między sektor prywatny a publiczny)
sektor publiczny - oddziaływanie na alokację środków pośrednio prze korygowanie cen dóbr. Usług i czynników produkcji, za pomocą podatków i dotacji (subsydiów)
sektor prywatny – proces alokacji następuje przez bezpośrednie określenie środków przeznaczonych na określone zadania.
Zadania (alokacji):
Podział czynników produkcji miedzy sektorem prywatnym a publicznym
Podział czynników produkcji w ramach sektora publicznego
Oddziaływanie na podaż czynników produkcji w ramach sektora prywatnego
Podział czynników produkcji w ramach sektora publicznego:
Usługi publiczne dzielą się na dwie kategorie:
Konieczne (nieodpłatne, dostępne dla wszystkich) np. obrona narodowa, administracja itp.
pożądane
funkcja redystrybucyjna – polega na korygowaniu przez państwo (jst) podziału dochodów, jaki ustala się pierwotnie w wyniku procesów rynkowych oraz świadomym oddziaływaniu na ich kształt.
Sposoby realizacji form redystrybucji:
bezpośrednio – redystrybucja dochodów dokonuje się za pomocą systemu podatków i pieniężnych transferów pieniężnych.
Pośrednio – dotyczy bezpłatnego lub częściowo tylko odpłatnego zaspokajania określonych potrzeb w ramach usług społecznych (np. oświata, ochrona zdrowia,)
Funkcja stabilizacyjna – polega na wykorzystaniu dochodów i wydatków budżetowych dla osiągnięcia makroekonomicznych celów gospodarczych wysokiego stopnia wykorzystania potencjału wytwórczego.
Krzywa Laffella – gdy podatki przekroczą punkt krytyczny% dochody budżetu spadają.
Pojęcie i przedmiot finansów
Finanse – dotyczą zjawisk i procesów pieniężnych, którym najistotniejszym elementem jest pieniądz. Oraz jego rola we współczesnej gospodarce rynkowej.
180 mld – budżet w Polsce
Finanse dotyczą:
Zasobów pieniężnych
Operacji pieniężnych,
Norm regulujących te procesy i zasady
Polityka finansowa polega na wykorzystywaniu finansów, instrumentów finansowych do realizacji celów.
Podział finansów:
Prywatne: dotyczą zasobów prywatnych
Publiczne
Procesy polityki finansowej:
Realne – tworzące przestrzeń procesów realnych
Finansowe
Funkcje finansów:
Alokacyjna – gromadzenie zasobów w gospodarce poprzez wykorzystanie środków pieniężnych.
Redystrybucyjna – podział dochodów poprzez podatki
Kredytowa – wykorzystywana przez banki,
Stabilizacyjna – środki by stabilizować gospodarkę
Informacyjna – ustalane są różne wskaźniki i wartości gospodarcze.