Zestaw 1    

1. Próbka ogólna jest to część partii materiału

a)złożona ze wszystkich próbek pierwotnych

b)przygotowana przez zmniejszenie próbki pierwotnej

c)wyselekcjonowana z próbki do badań

2.Próbka analityczna jest:

a)w całości przeznaczona do jednego oznaczenia

b)pobierana ze średniej próbki laboratoryjnej

c)pobierana z próbki do badań

2. Składniki śladowe, to takie której występują w próbce poniżej

a)0.01%

b)0.01g

c)0.1%

3. W makroanalizie pobiera się próbki do badań o masie:

a)>1g

b)>0.1g

c)>10g

4. W emisyjnych metodach spektroskopowych mierzoną wielkością jest promieniowanie

a)emitowane przez oznaczone składniki

b)absorbowane przez oznaczone składniki

c)odbite przez oznaczone składniki

5. Specyficzność metody jest to możliwość jej zastosowania w określonych warunkach do wykrywania lub oznaczania:

a)tylko od jednego konkretnego składnika

b)kilku różnych składników

c)kilku składników o podobnych właściwościach

 

6. Dla 2 metod absorpcyjnych umożliwiających oznaczenie tego samego składnika w roztworach próbek (w mg/dm3) podane są równania funkcji analitycznych f1(c)=0.250xC+0.02 dla 0.01<C<2.00 oraz f2(c)=0.30xC+0.12 dla 0.01<C<1.50. Prawdziwe jest stwierdzenie:

a)czułość f1jest większa od f2

b) zakres zastosowania f1jest większy od f2

c)czułość f2 jest większa od f1         

Na egzaminie pojawiła się również wersja tego pytania z następującymi danymi: f1(c)=2,5xC+0,2 dla 0,1<C<20,0   f2(C) = 3,0xC+1,2 dla 0,1<C<20,0

a) czułość f1 jest większa od f2

b)czułość f2 jest większa od f1

c) czułości f1 i f2 są jednakowe

7. W toku postępowania analitycznego oznaczono zawartość składnika w roztworze na poziomie 125mg/dm3. wiedząc ze prawdziwa zawartość tego składnika jest 122mg/dm3 błędy względny i bezwzględny wynoszą odpowiednio

a)2,4% i 3.00 mg/dm3

b)-2.4% i 3mg/dm3

c)2.4% i -3.0 mg/dm3

8. Oznaczono składniki dwiema metodami, tj m1 i m2. dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowania m1 błąd bezwzględny wynosił  -1.3 mg/dm3 a odchylenie standardowe 0.23mg/dm3, natomiast dla m2 odpowiednio 2.2mg/dm3 oraz 0.12mg/dm3. Prawdziwe jest stwierdzenie :

a)m1 jest bardziej dokładna i precyzyjna niż m2

b)m1 jest mniej dokładne, ale bardziej precyzyjna od m2

c)m1 jest bardziej dokładna, ale mniej precyzyjna niż m2

9. im stężenie oznaczanego składnika w probówce jest jest mniejsze, tym dokładność i precyzja oznaczania są :

a)pozostają bez zmian

b)znacznie mniejsze

c)znacznie większe

10. Liofilizację i dodatek biocydów do próbek stosuje się w celu

a) ich wysuszenia i spowolnienie reakcji chemicznych

b)spowolnienie procesów fizycznych i reakcji fotochemicznych

c) ich wysuszenia i spowolnienia reakcji biochemicznych

11. w rozkładach na mokro systemach otwartych próbki o masach od 1 do 10g roztwarza się przy użyciu odczynników utleniających przez

a)ogrzewanie

b)ogrzewanie i wspomagania energia mikrofalową

c)ogrzewanie w bombie ciśnieniowej

12. W wyniku reakcji roztwarzania stopu zawierającego Cu i Ni w stężonym roztworze HNO3 powstają

a)Cu2+, Ni2+, H2O, NO

b)CuO, Ni2+,H2O,NO

c)Cu2+, Ni2+, H2

13. Próbkę zawierającą HgS można roztworzyć przy użyciu stężonych

a) HCl+HNO3

b)HNO3+H2SO4

c)HNO3

14. Do stopienia próbki zawierającej glinokrzemiany i/lub krzemiany nadają się topniki

a)B2O3

b)Na2O3

c)KOH

15. W wyniku stopienia TiO z K2S2O7 powstały stop zawiera

a)Ti(SO3)2 i K2SO3

b)Ti(SO4)2 i K2SO4

c)TiS2 i K2S

16. Podział składnika A pomiędzy 2 niemieszające się ze sobą fazy f1 i f2(składnik A zajmuję fb, składnik B (-) opisuje współczynnik podziału ka równy

a)Caf1/Cbf1                                

b)Caf2/Cbf2

c)Caf1/Cbf2

17. W ekstrakcji do fazy  stałej z użyciem krzemionki chemicznie związanej z grupami alkilowymi C18 sorbent i eluent są odpowiednio

a)polarny i nie polarny

b)niepolarny i polarny

c)oba niepolarne

18. Za zatrzymywanie oznaczanych składników na złożach jonitów odpowiedzialne są oddziaływania

a)polarne

b)hydrofobowe

c)elektrostatyczne

19. Miano to liczba gramów substancji w

a)100ml roztworu miareczkującego

b)1ml roztworu miareczkowanego

c)1ml roztworu miareczkującego

Błąd bezwzględny miareczkowania można wyrazić jako

a)Vpk-Vpr

b)Vpr-Vpk

c)100%x(Vpr-Vpk)/Vpr

20. Jeżeli Vpr>Vpk to błąd miareczkowania jest

a)dodatni                    

b)ujemny

c)spowodowany błędem kropli

21. Wskaźniki stosowane w alkacymetrii są

a)solami słabych kwasów organicznych

b)słabymi zasadami organicznymi

c)słabymi kwasami organicznymi

22. Substancją stosowaną do nastawiania miana NaOH jest

a)H2C204   (kwas szczawiowy)

b)Na2B4O2

c)HCl           

23. W miareczkowaniach red-ox jako wskaźnika stosuje się

a) kwas difenyloaminosulfonowy

b) fenoloftaleina

c) oranż metylowy

24. Mieszanina Zimmermanna-Reinhardta zawiera  

a)MnSO4, H3PO4, H2SO4

b)KMnO4, H3PO4, H2SO4

c)FeSO4, H3PO4, H2SO4

25. W oznaczeniu jonów Cl- metodą Mohra jako wskaźnika używa się

a)jonów CrO4 2-

b)jonów SCN

c) jonów Fe3+

26. jeżeli szybkość procesu AGREGACJI  jest > SZYBSZY OD procesu rekrystalizacji to powstaje osad

a)drobnokrystaliczny  Wedlug mnie jest to odpowiedz a.

b)osad koloidowy

c)osad grubokrystaliczny

    29. 1ppb to:

a) 1 ng/g

b) 1 ug/kg

c) 1 ng/kg

Składniki domieszkowe to takie, które występują w próbce w zakresie:

a) >0,1%

b) 10^2 - 10^4 mikro g/ g
c) 0,01 - 1 g/g

W analizie mikrogramowej pobiera się próbki o masach rzędu:

a) 10^0 - 10^2 g

b) 10^-4 - 10^-6 mg

c) 1-100 mikro g  ???? źle

W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na2B4O7 stosunek liczności substancji podstawowej do liczności titranta wynosi:

a) 1:2

b) 1:1

c) 2:1

Dla 2 metod emisyjnych umożliwiających oznaczenie tego samego składnika w roztworach próbek (w mg/dm3) podane są równania dwóch funkcji analitycznych f1(c)=1250C+10 dla 10^-3<C<10^3 oraz f2(c)=50C+22 dla 10^-3<C<10^3. Prawdziwe jest stwierdzenie:

a) czułość f1jest większa od f2 !

b) zakres stosowalności f1 jest mniejszy od f2

c) zakres stosowalności f1 jest większy od f2

Zawartość składnika w próbce wynosi 25,5%, natomiast w toku analizy oznaczono jego zawartość jako 24,9%. Błedy względny i bezwzględny tej analizy wynoszą odpowiednio:

a) -2,4% i -0,6% v

b) +2,4% i -0,6%

c) -2,4% i +0,6%    ?????

Jeżeli składnik A przechodzi z fazy wodnej (aq) do fazy organicznej (org) to stężeniowa stała podziału dla tego składnika wynosi:

a) Ca(org) / Ca(aq)

b) [Ca(org) - Ca(aq)] / Ca(aq)

c) [Ca(org) - Ca(aq)] / Ca(org)

W wyniku stopienia Al2O3 z K2S2O7 powstają:

a) Al2S3 i K2S

b) Al2(SO4)3 i K2SO4

c) KAl(SO4)2

Próbkę Au można roztworzyć w mieszaninie HCl + HNO3, ponieważ tworzą się w roztworze:

a) Au3+

b) AuCl4-

c) AuCl3

W wyniku roztwarzania stopu zawierającego Cu i Sn powstają:

a) Cu2+, Sn2+, NO, H2O

b) Cu2+, Sn4+, NO, H2O

c) Cu2+, H2SnO4, NO, H2O Odpowiedz c jest poprawna.

Oznaczono składnik dwiema metodami tj. m1 i m2. Dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowaniem m1, błąd bezwzględny i względne odchylenie standardowe wynosiły odpowiedni -1,2% i 2,3%. Dla metody m2 obie te wielkości wynosiły odpowiednio +1,2% i 1,2%. Prawdziwe jest stwierdzenie, że:

a) m1 jest tak samo dokładna jak m2  jak ktoś tak też uważa to niech zostanie

b) m1 jest bardziej precyzyj

na niż m2

c) m1 jest bardziej dokładka niż m2

Im stężenie oznaczanego składnika w próbce jest większe, tym dokładność i precyzja oznaczenia są:

a) pozostają bez zmian

b) znacznie mniejsze

c) znacznie większe

­ZESTAW I

1. Jeżeli w miareczkowaniu roztworu mocnego kwasu roztworem mocnej zasady V^PK<V^PR, to pH w PK należy obliczyć z: 1

a) 1/2pK_W

b) –log[H⁺]    

c) pK_W+log[OH-] odpowiedz c jest poprawna wedlug tabelki ktora byla zamieszczona na wykladach .
No jak! Wg tabelki  (obj titrantu) np. 0,999Vr NaOH - (etap miareczkowania) przed PR
Czyli Vpk<Vpr to pH = -log[H+] !

2. W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na₂CO₃ stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

a) 1:2        

b) 1:1   

c) 2:1

3. W metodzie Wardera liczność HCl, która jest zużyta wobec fenoloftaleiny jest równa:

a) n(NaOH)+n(Na₂CO₃)           

b) n(NaOH)+1/2n(Na₂CO₃)   

c) n(NaOH)+2n(Na₂CO₃)

4. W przypadku nastawiania miana roztworu KMnO₄  na odważkę H₂C₂O₄ , stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

a) 5:2  

b) 2:5   

c) 5:1

5. W wyniku stopienia TiO z K2S2O7 powstały stop zawiera

a)Ti(SO3)2 i K2SO3

b)Ti(SO4)2 i K2SO4            

c)TiS2 i K2S

6. W jodometrycznym oznaczeniu jonów Cu(II) w roztworze stosunek liczności wydzielonego I₂ do liczności Cu wynosi:

a)1:2       

b) 1:1               

c) 2:1       

                       

7. Obecność C pochodzącego z sączka powoduje, że w czasie prażenia BaSO₄ w temp. 600°C powstaje:

a) BaO           

b) BaCO₃       

c) BaS

8. Al(OH)3 i Fe(OH)3 są przykładami :

a) koloidów serowatych     

b) koloidów galaretowatych  

c) osadów drobnokrystalicznych

ZESTAW II

1.Metoda analityczna to:

a) sposób oznaczania określonego składnika         

b) zespół czynności prowadzących do oznaczenia określonego składnika          

c) wszystkie etapy prowadzące do oznaczenia określonego składnika

2.Wielkość próbki ogólnej stanowi część całej partii materiału zazwyczaj w ilości:

a) od 1% do1‰       

b) >1‰           

c)<1%

3.W przypadku nastawiania miana roztworu HCl na odważkę Na₂S₂O₃ stosunek liczności substancji podstawowej do liczności titranta wynosi:

a) 1:2    

b) 1:1   

c) 2:1

4.Selektywność metody jest to możliwość jej zastosowania w określonych warunkach do wykrywania lub oznaczania:

a) pewnej niewielkiej grupy składników          

b) jednego składnika  

c) żadna z podanych odpowiedzi

5.W metodzie Wardera liczność HCl, która została zużyta wobec oranżu metylowego wynosi:

a)n(Na₂CO₃)

b) 1/2n(Na₂CO₃)        

c) n(NaOH)+2n(NA₂CO₃) To nie bedzie poprawna odpwiedz?

6.W alkacymetrycznym oznaczeniu tzw. twardości wody przemijającej suma liczności odpowiednich soli Ca i Mg równa jest:

a) n(HCl)      

b) 1/2n(HCl)  

c) 2n(HCl)

           

         

7.Obecność C pochodzącego z sączka powoduje, że w czasie prażenia Fe(OH)₃ w temperaturze 900°C powstaje:

a) Fe₂C      

b) Fe₃O₄ ? <--Według mnie ta odpowiedź jest prawidłowa  (?ta bylaby dobra gdyby w za wysokieej temp?)czytałem to na tych wykładach jego i na laborkach prażyliśmy ten osad (na laborkach prazylismy fe203) czekaj jeszcze sprawdze ok więc to jest cytat z wykładu -Prażenie osadu w temperaturze 800-1000 ^oC

 2Fe(OH)₃ = Fe₂O₃ + 3H₂O

W zbyt wysokiej temperaturze 6Fe₂O₃ = 4Fe₃O₄ + O₂   

więc chyba masz racje, pozostawiam to do interpretacji ok tylko czy c jest dobra odpowiedzią?

c) Fe

9.W jodometrycznym oznaczeniu jonów Fe(III) stosu nek liczności wydzielonego I₂ do liczności Fe wynosi:

a) 1:1

b) 1:3   

c) 1:2

10.Błąd względny miareczkowania można wyrazić jako:

a) 100%[(Vpr-Vpk)/Vpr]   

b) 100%[(Vpk-Vpr)/Vpr]        

    c) 100%[(Vpk-Vpr)/Vpk]

11.W miareczkowaniach jonów Cl^- metodą Wohlarda jako wskaźnika stosuje się jony:

a) Fe[SCN]^2-          

b) Fe³⁺                

c) Fe²⁺

12.Nośnik to substancja używana do selektywnego:

a) wytrącania składników głównych   

b) współstrącenia składników śladowych         

c) maskowania składników głównych i domieszkowych

13.Osad grubokrystaliczny powstaje wtedy, gdy szybkość wzrostu kryształu jest:

a) większa od szybkości tworzenia nowych zarodków krystalizacji   

b) mniejsza od szybkości tworzenia nowych zarodków krystalizacji   

c) mniejsza od szybkości aglomeracji   

14.Okluzja polega na włączeniu do osadu cząsteczek substancji obcych na zasadzie:

a) adsorpcji powierzchniowej    

b) tworzenia kryształów mieszanych  

c) postrącania

15.  Koloid odwracalny to inaczej osad koloidowy:

a) hydrofilowy         

b) hydrofobowy     

c) mieszany

16.  AgCl i BaSO₄ są przykładami osadów:

a) koloidowego i grubokrystalicznego  

b) koloidowego i drobnokrystalicznego

c) koloidowych

 

ZESTAW III

1.Dla miareczkowania roztworu mocnej zasady roztworem mocnego kwasu pH w PK po dodaniu 99,99% wymaganej V^PR można obliczyć według:

a) –log[H⁺]         

b) pK_W + log[OH^-]    raczej odpowiedź b) , bo tu jest miareczkowanie MOCNEGO KWASU przez MOCNA ZASADĘ (odwrotnie niż w tabelce)

c) ½ pK_W

2.W przypadku nastawiania miana roztworu NaOH na odważkę kwasu szczawiowego stosunek liczności titranta do liczności substancji podstawowej wynosi:

a) 1:1          

b) 2:1  

3.Składniki uboczne to takie, które występują w próbce w zakresie:

a) 0,01-1%     

b)0,01-1g       

c) 1-100 μg/g

4.Odchylenie standardowe serii pomiarowej maleje wtedy, gdy:

a) rośnie wartość średniej           

b) rośnie liczba wyników w serii         

c) maleje wartość średniej           

5.W chromianometrycznym oznaczeniu Fe stosunek liczności titranta do liczności oznaczonego składnika wynosi:

a) 1:5            

b) 1:6                                         

c) 1:4

6. Zawartość składnika w próbce wynosi 155mg/g, natomiast w toku analizy oznaczono jego zawartość jako 165mg/g. Błędy względny i bezwzględny tej analizy wynoszą odpowiednio:

a) -6,4% i 10mg/g

b) +6,4% i 10mg/g          

c) 6,4% i -10mg/g

7.W oznaczeniu jodometrycznym wody utlenionej rozpuszczonej w wodzie stosunek liczności wydzielonego I₂ do liczności H₂O₂ wynosi:

a) 1:1      

b) 2:1             

c) 1:2

8.Niekorzystny wpływ jonów Sn(II) na etapie przygotowania roztworu próbki do miareczkowania w manganometrycznym oznaczeniu Fe usuwa się poprzez ich utlenienie roztworem chlorku:

a) Hg(II)               

b)Hg(I)          

c) Sn(IV)

9.W wyniku miareczkowania I₂ mianowanym roztworem Na₂S₂O₃ wobec skrobi powstają:

a) NaI i Na₂S₄O₆           

b) NaI₃ i  Na₂S₄O₅     

c) NaI i Na₂SO₄    

10.W miareczkowaniu pośrednim oznaczany składnik reaguje:

a) bezpośrednio z titrantem  

b) z innym składnikiem, a titrant z produktem tej reakcji            

c) z innym składnikiem, który się miareczkuje titrantem ?

pośrednio - – jeśli titrant i substancja miareczkowana nie

reagują ze sobą bezpośrednio, dobiera się

trzecią substancję, która reaguje szybko i

stechiometrycznie z oznaczaną substancją,

tworząc produkt reagujący szybko i stechio-

metrycznie z titrantem;

a w wykładzie Pohla jest tak : oznaczany składnik reaguję pośrednio z innym składnikiem, który się miareczkuje tritrantem, więc jak ???  c????

11.W wyniku rozkładu dolomitu (CaCO₃, MgCO₃) w stężonym roztworze HCl powstają:

a) Ca²⁺, Mg²⁺, CO₂, H₂      

9*b) Mg2+, Ca2+, CO2, H2O        

c) CaO, MgO, H₂O, CO₂  

12.Naważkę zawierającą As₂S₃ można roztworzyć w stężonych roztworach:

a) HCl            

b) H₂O₂          

c) HNO₃

13.W wyniku stopienia ZrO₂ z K₂S₂O₇ powstają:

a) ZrS₂ i K₂S       

b) Zr(SO₄)₂ i K₂SO₄        

c) Zr(SO₃)₂ i K₂SO₄

14.W zbyt wysokiej temperaturze prażenia osadu Fe(OH)₃ powstaje:

a) FeCl₃          

b) Fe   

c) Fe₃0₄

15.W wyniku selektywnego wytrącania rozdzielono składnik A (w postaci osadu) od składnika B (pozostał w roztworze macierzystym). Współczynnik oddzielenie składnika A (Ra) dany jest wzorem:

a) Qa/(Qa-Qa’)           

b) Qa’/Qa        ?

c) Qa/Qa’

16.Kationitem jest krzemionka modyfikowana grupami:

a) –C₆H₄SO₃^-   

Kationit to to co “łapie” kationy, więc ma ładunek ujemny, a jest prawidłową odpowiedzią.

b) –C₂H₄N⁺(CH₃)₃     

c) –C₈H₂₃

17.Jonów Cl^- nie miareczkuje się roztworami AgNO₃ w roztworach alkalicznych ze względu na powstawanie

a) Ag₂ CrO₄

b) AgCl          

c) Ag₂O

18.Do nastawiania miana roztworów HCl używa się jako substancji podstawowej:

a) Na₂C₂O₄      

b) Na₂CO₃           

c) NaCl

19.Zapis (A+B+C) = (A) + (B+C), gdzie nawias to granica faz, a litery to składniki próbki, oznacza:

a) wydzielenie składnika A     

b) rozdzielenie składnika A   

c) zagęszczenie składnika A

20.Jeżeli proces aglomeracji jest szybszy od procesu rekrystalizacji to powstają osady:

a) grubokrystaliczne

b) koloidowe             

c) drobnokrystaliczne

21.Koagulacja to proces przechodzenia roztworu koloidowego w:

a) zol    

b) osad drobnokrystaliczny   

c) osad koloidalny

22.W oznaczeniu Fe metodą manganometryczną jony tego pierwiastka w analizowanym roztworze należy:

a) utlenić do jonów Fe (III)

b) zredukować do jonów Fe (II),

c) żadna z podanych odpowiedz

24. Aby otrzymać 10% (m/m) roztwór wodny CuSO4 , do 50g CuSO4*5H2O należy dodać H2O w ilości mililitrów równej:
a) 288  niech ktoś wstawi obliczenia

M cuso4=159,5 Mh2o=18 Mcuso4*5H2O=249,5

w 249,5g sub-159,5g cuso4

50------------------x

x=31,96

mroz=(ms*100%)/c% --->mroz=319,6      319,6-31,96=287,64g =288g

gęstosć wody 1g/cm3=288cm3=288ml

23.Analityka składu zajmuje sie określeniem:

a) zmian zawartośći składników w czasie

b) rozmieszczenia przestrzennego składników w skali makro

c) zadna z podanych odpowiedzi

63

25. Miarą rozrzutu wyników serii pomiarowej jest:

a) średnia arytmetyczna

b) błąd względny

c) względne odchylenie standardowe

26. Powtarzalność to precyzja odnosząca się do pomiarów wykonywanych w warunkach :

a) różnych

b) tych samych

c) żadna z podanych odpowiedzi

27. Podane są równania dwóch funkcji analitycznych: f1= 13500*C dla 10^-8<C<10^0 oraz f2= 19500*C dla 10^-5<C<10^0 . Prawdziwe jest stwierdzenie ze:

a) czułość f1 jest wieksza od f2

b) zakres stosowalności f1 jest mniejszy od f2

c) zakres stosowalnośći f1 jest wiekszy od f2

28. Średnia próbka laboratoryjna to część partii materiału przygotowana z próbki:

a) ogólnej

b) jednostkowej

c) pierwotnej

29. Jednorodność próbki ogólniej zwiększa się przez jej:

a) rozdrabnianie  

b) mieszanie

c)  zmniejszanie

31. Próbke zawierająca As2S3 można roztwozyc w stężonych roztworach:

C) HNO3

32. Topnik alkaliczny:

a) Na2CO3

B) B2O5

c) NaCl

1

2. Dla dwóch metod spektrofotometrycznych umożliwiających oznaczanie tego samego składnika w roztworach próbek (w mol/dm3) podane są równania dwóch funkcji analitycznych: f1(C)=13500xC dla 10^-6 <C < 10^0 oraz f2(C)=19500xC dla 10^-5 < C < 10^0. Prawdziwe jest stwierdzenia, że:
a) czułość f1 jest większa od f2
b) zakres stosowalności f1 jest mniejszy od f2
c) zakres stosowalności f1 jest większy od f2

5. Błąd bezwzględny miareczkowania alkacymetrycznego próbki NaOH mianowanym roztworem HCl wynosi -0,30 cm3Jeżeli objętość HCl w PK równa jest 25,65 cm3 to w PR objętość titranta wynosić powinna:
a) 25,95 cm3
b) 25,65 cm3
c) 25,35cm3

6. Al(OH)3 [lub Fe(OH)3] i MgNH4PO4 są przykładami osadów:
a) koloidowego i drobnokrystalicznego
b) koloidowego i grubokrystalicznego
c) koloidowych

TEST III

1. Analityka składu zajmuje sie okreslaniem :

a)zmian zawartosci składnikow w czasie

b) rozmieszczenia przestrzennego akładnikow w skali makro

c)żadna z odpowiedzi

2. Metoda analityczna to

a) sposób oznaczania okreslonego składnika

b) zespół czynnosci prowadzacych do okreslania okreslonego skłądnika

c) wszytkie etapy prowadzace do oznaczenia okreslonego skłądnika

3. Składniki uboczne to takie, które wystepuja w probce w zakresie

a) 0,01-1%

b) 0,01-1g

c)1-100 mikro g/g

4. W analizie makro pobiera sie probki o masach rzedu

a) >0,01g

b) >0,1g  

c) 0,01-0,1g

6. w emisyjnych metodach spektroskopowych mierzona wielkoscia jest promieniowanie

a) emitowane przez oznaczone składniki

b) absorbowane przez oznaczane skladniki

c) odbite przez oznaczane skladniki

7. Powtarzalnosc to precyzja odnoszaca sie do pomiarow wykonanych w warunkach

a)róźnych

b)tych samych

c)zadna z odpowiedz

8. Dla dwóch metod spektrofotometrycznych oznaczanie tego samego skłądnika w roztworach próbek (w mol/dm3) podane sa dwa równania funkcji analitycznych  f1(C)=13500*C dla 10^-4 < C < 10^0 oraz f2 (C)=19500*C dla 10^-5<C<10^0. Prawdziwe jest stwierdzenie że

a)czułosc f1 jest wieksza od f2

b) zakres stosowalnosci f1 jest mniejszy od f2  

c) zakres stosowalnosci f1 jest wiekszy od f2

9. Zawartosc skłądnika w probce wynosi 155 mikro g/g natomiast w toku analizy oznaczono jesgo zawartosc jako 165 mikro g/g. Bład wzgledny i bezwzgledny tej analizy wynosza odpowiednio

a)-6,4% i 10 mikro g/g       

b)+6,4% i 10 mikro g/g    

c)6,4% i -10mikro g/g

10. Oznaczono skladnik dwiema metodami tj m1 i m2. Dla serii pomiarowej uzyskanej z zastosowaniem m1 bład bezwzgledny i wzgledne odchylenie standardowe wynosily odpowiednio 3,2% i 2,2%. Dla metody m2 obie te wielkosci wynosily odpowiednio -5,6% i 3,2%. Prawdziwe jest stwierdzenie, że

a) m1 jest bardziej dokładna od m2 -

b) m1 jest bardziej precyzyjna niz m2

c) m1 jest mniej precyzyjna niż m2.

11.  Średnia próbka laboratoryjna to czesc partii materiału przygotowana z próbki

a)ogólnej

b)jednostkowej

c) pierwotnej

12.. Jednorodnosc próbki ogólnej zwieksza sie poprzez jej  ????

a) rozdrabnianie

b) mieszanie

c) zmniejszanie

13. W wyniku miareczkowania I2 mianowanym r-r Na2S2O3 wobec skrobii powstaja

a) 2NaI i Na2S4O6

b) NaI3 i Na2S4O6

c) NaI i Na2SO4

14. W miareczkowaniu posrednim oznaczany skłądnik reaguje

a) bezposrednio z titrantem ←- miareczkowanie bezpośrednie

b) z innym skłądnikiem, a titrant z produktem reakcji

c)z innym skłądnikiem a titrant z nadmiarem tego skladnika ← miareczkowanie odwrotne

15. W wyniku rozkłądu dolomitu (CaCO3, MgCO3) w stezonym r-r HCL powstaja

a) Ca2+, Mg 2+, CO2, H2

 b) Ca2+, Mg2+, CO2,  H2O

c) CaO, MgO, H2O, CO2

16. Próbke zawierajaca As2S3 można roztworzyc w stezonych r-r

a)HCL

b)H2O2

c) HNO3

18. Topnik alkaliczny to

a)Na2CO3

b)B2O3

c) NACL

19 1 ppt to

a)1 mikro g/g

b)1 ng/kg

c)1pg/g  

20. W wyniku selektywnego wytacania rozdzielono skladnik A (w postaci osadu) oraz skłądnik B (pozostał w r-r macierzystym). Współczynnik oddzielenia skłądnika A (R) dany jest wzorem (nie mogłam odczytac odpowiedzi z testu)

Q_A/Q’_A

21. Jonitem jest krzemionka modyfikowana grupami

a)C6H5SO3-

b)–C₂H₄N⁺(CH₃)₃  

c) C4H23

Jonitami są i a i b chyba bo każda ma ładunek, a będzie kationitem, bo łapie kationy, b będzi anionitem bo łapie aniony.

22. Za zatrymywanie składnikow niepolarnych i polarnych w złozach krzemionki i chemicznie zwiazanej z grupami Cx odpowiedzialne sa oddziaływania

a)niepolarne

b) hydrofobowe

c) polarne???????????

Tutaj powinno być a, przynajmniej tak mi się zdaje, bo jeśli dobrze rozumiem w pytaniu mowa jest o RP.

23. Bład bezwzgledny miareczkowania alkacymetrycznego probki NaOH mianowanym r-r HCL wynosi -0,30 cm3, jezeli obj r-r HCL w PK (V pk) równa jest 25,65cm3, to w PR objetosc titranta wynosic winna

a)25,95cm3  

b)....

c)25,35cm3

25. Do nastawiania miana r-r hcl uzywa sie jako substancji podstawowej

a)Na2C2O4

 b) Na2CO3

c) NaCl

26. Zapis (A+B+C)---> (A) + (B+C)...gdzie nawias to granica faz, a litery to składniki próbki, oznacza

a)wydzielenie skłądnika A

b)rozdzieleni skłądnika  A

c) zageszczenie skłądnika A

28. Koagulacja to proces przechodzenia r-r koloidowego w

a) zol

 b) osad drobnokrytaliczny

c)osad koloidowy

29. Oznaczanie Fe metoda manganometryczna jony tego pierwiastka obecne w analizowanym r-r nale.

b) zredukowac do Fe 2+

30. Al(OH)3 i MgNH4PO4 sa przykładami osadów

a)koloidowego i drobnokrystalicznego,

b) koloidowego i grubokrystalicznego

c) koloidowych