24.02.2014 wykład edukacja polonistyczna

Materiał językowy - to zestaw konkretnych ćwiczeń.

Nauka poprawnego pisania- to wykształcenie nawyku, automatycznego pisania

1.Nawyk ortograficzny jest aktem motorycznym, który kształtuje się podczas wielu powtórzeń ruchów ręki o charakterze świadomych działań.

2.Dla wykształcenia nawyku pisania ortograficznego konieczne są specjalne ćwiczenia. Poprzez odpowiednie ich stopniowanie uczeń przyswaja sobie określone prawa, które wynikają z charakteru ortogramu (wyraz z trudnością ortograficzną) i jego związku z formą gramatyczną. Równocześnie w jego mózgu kształtują się związki czasowe między słowem akustycznym, ruchem narządów artykulacyjnych, ruchem ręki i obrazem graficznym słowa (równoczesne myślenie, mówienie, pisanie).

3. Zasady ortografii polskiej:

I Zasada fonetyczna-opiera się na związku pisma z mową na całkowitej i stałej odpowiedniości między głoskami i literami. Każdemu dźwiękowi składającemu się na dany wyraz, każdej głosce odpowiada jeden i zawsze ten sam znak graficzny. Potocznie określa się tę zasadę "pisz jak mówisz i słyszysz".

II Zasada morfologiczna- służy do motywowania pisowni wyrazów które sprawiają największe trudności ortograficzne. Dotyczy to ortogramu "ó" "rz" "ż" "h" "ch" wymiennymi oraz wyrazów ze zjawiskiem utraty dźwięczności pisowni niektórych dokończeń i przedrostów oraz pisowni "ą" "om" "ę" "em".

III Zasada historyczna(tradycyjna) potocznie "pisz jak widzisz" pisowni takich wyrazów nie da się wyjaśnić uwarunkowaniami morfologicznymi i fonetycznymi, tak się ukształtowała pisownia i tak trzeba dany wyraz zapamiętać. Należy takie ćwiczenia wybierać żeby się te wyrazy utrwalały.

IV Zasada konwencjonalna (funkcjonalna) inaczej umowna "pisz według przyjętego zwyczaju", tak przyjęto.