5.

Hydroliza i hydratacja cementu.

Pierwsza zachodzi hydroliza ( czyli rozpad na jony), później hydratacja ( czyli uwodnienie).

Kolejne stany struktury mieszanki betonowej to.: struktura plastyczna, struktura nietrwale związana, struktura wyjściowa, struktura stabilna.

W hydratację najpierw wchodzi C3A, później C3S, następnie C4AF, na koniec C2S.

Czas początku wiązania.: Igła w aparacie Vicata nie dochodzi do dna.

Czas końca wiązania.: Igla w aparacie Vicata nie wchodzi w ogóle, lub maksymalnie pół milimetra.

Umowne etapy hydratacji.

Pierwsza.: W wyniku hydrolizy C3S Powstaje wodorotlenek wapnia, tworząc roztwór nasycony, po czym wytrąca się w postaci stalej. Proces zachodzi bardzo szybko. Im więcej wodorotlenku, tym mniej C3S.

W procesie powstają też.: etryngit z C3A oraz siarczanożelaziany wapniowe z C4AF.

Produkty blokują dostęp wody do cząsteczek glinianów, co powoduje spowolnienie reakcji. Jony siarczanowe z gipsu regulują tutaj szybkość czasu wiązania.

Druga.: Etap pierwszy zachodzi nadal, początek etapu drugiego oznacza pojawienie się nowego produktu hydratacji. Faza C-S-H wypełnia wolne przestrzenie z ettringitem w zwartą strukturę.

Trzecia.: puste przestrzenie wypelniają się krótkowłóknistymi lub płytkowymi fazami C-S-H. Mikrostruktura jest uszczelniona przez opóźnioną hydratację betaC2S, czyli belit. Spada stężenie jonów siarczanowych, co powoduje powstawanie trójsiarczanowego glinaniu wapnia w monosiarczanoglinian wapniowy będący głównym produktem końcowym hydratacji C3A.

Przebieg reakcji fazy C4AF przebiega podobnie, ale wolniej.