Scenariusz zajęć nr 1
Temat: Części ciała
Cel ogólny:
➔ poznawanie nazw poszczególnych części ciała
➔ wyzwalanie aktywności dziecka
(polecana pomoc flash CARDS Części ciała )
Cele szczegółowe:
➔ utrwalanie orientacji w schemacie własnego ciała;
➔ wskazywanie poszczególnych części ciała (głowa ,ręce ,brzuch, nogi)
➔ rozumienie poleceń nauczyciela
Metody pracy:
ćwiczenia artykulacyjne , oddechowe, ruchowe, masaż logopedyczny ,
Przebieg zajęć
I. CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA
1. „Jedzie pociąg” – ćwiczenie wdrażająco-integrujące (dowiezienie dziecka przed lustro ).
2. „To ja”– oglądanie siebie w lustrze – zabawy: „taki duży” (wyciąganie się jak najwyżej do góry), „taki mały” (kucanie z utrzymaniem kontaktu wzrokowego z odbiciem lustrzanym), „taki gruby” (rozkładanie rąk na boki), „taki chudy”(składanie rąk do siebie).
3. Zabawa „a kuku” – chowanie się i wyglądanie zza lustra (może być też zakrywanie twarzy przez dziecko – „nie ma mnie”, odkrywanie – „jestem”).
4. Ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne- śmieszne minki
II. CZĘŚĆ WŁAŚCIWA
1. Zabawa ruchowa połączona ze śpiewem. Dziecko wykonuje ruchy bierne zawarte w zwrotce piosenki:
„ Pokaż Miłosz, gdzie masz oko, gdzie masz ucho, a gdzie nos.
Gdzie masz rękę, a gdzie nogę, gdzie na głowie rośnie włos.
Daj mi rękę! Wysuń nogą! Kiwnij głową „ tak” i „ nie”.
Klaśnij w ręce! Tupnij nogą! Razem pobawimy się
2. Masaż logopedyczny, nazywanie masowanych części ciała Nauczyciel wykonuje masaż logopedyczny, nazywa masowane części twarzy. Dziecko wykonuje ruchy bierne, dotyka ręką części twarzy wymienione przez nauczyciela
3. Portret mamy, Ćwiczenia motoryki małej, doklejanie brakujących elementów obrazka (oczy, nos, usta)( polecane pomoce: Portrety logiczne , Pani Twarz - makatka )
CZĘŚĆ KOŃCOWA1.
Zakończenie zajęć.
Pochwała ucznia za aktywność.
Scenariusz zajęć nr 2
Temat: Zabawy ze zwierzętami.
Cel ogólny:
-doskonalenie sprawności artykulacyjnej
Cele szczegółowe:
-usprawnianie narządów artykulacyjnych
-zachęcanie do samodzielnej wypowiedzi
-ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, percepcji słuchowej
-kształtowanie prawidłowego toru oddechowego
Metody pracy:
-ćwiczenia artykulacyjne, fonacyjne, gry i zabawy
Środki dydaktyczne:
- lusterko , karty pracy, nagrania z odgłosami zwierząt , kolorowe piórka
Przebieg zajęć
I. CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA
1. Przywitanie się z uczniem. Zapoznanie go z przebiegiem zajęć
2. Ćwiczenia usprawniające narządy mowy- „Obiad kotka”
Rozmowa z uczniem na temat posiłku kota. Wspólne wykonywanie określonych czynności, np.:
- jedzenie – ułożenie dłoni w kształcie miseczki, wysuwanie języka z buzi, wysuwanie języka z buzi, wykonywanie ruchów naśladujących wylizywanie,
- oblizywanie z zadowoleniem górnej wargi, potem dolną, następnie górną i dolną jednocześnie w prawą stronę , potem w lewą,
- po jedzeniu mycie ząbków górnych językiem, potem dolnych,
- okazywanie zadowolenia – mruczenie, uśmiechanie się ze zwartymi zębami i ustami rozciągniętymi na boki.
II. CZĘŚĆ WŁAŚCIWA
1. Zabawa: Czyj to cień. Łączenie obrazka przedstawiającego zwierzęta domowe z jego cieniem (polecana pomoc Kontury i cienie ). Ćwiczenia naśladowania głosów wydawanych przez przedstawione zwierzęta. Przedstawienie podpisów z odgłosami zwierząt. (polecana pomoc Dźwięki w zoo - płyta CD z fotografiami )
2. Zgadnij czyj to głos- zabawa słuchowo-ortofoniczna. Osoba prowadząca odtwarza nagrania głosów zwierząt. Pyta, czyj to głos. Po odgadnięciu przez dziecko zagadki powtarza dźwięki, przypominając o charakterystycznym dla niego układzie ust, języka czy zębów. (polecana pomoc Dźwięki w zoo - płyta CD z fotografiami )
3. Zabawa oddechowe-kolorowe piórka
III. CZĘŚĆ KOŃCOWA
1. Zakończenie zajęć. Pochwała ucznia za aktywność.
2. Zadanie pracy domowej- pokoloruj obrazek ze zwierzętami domowymi
Scenariusz zajęć nr 3
Temat: Poznajemy samogłoski
Cel główny:
powtarzanie, róznicowanie, czytanie poznanych samogłosek
Cele szczegółowe:
➔ Stymulowanie rozwoju pamięci
➔ Rozwijanie zdolności koncentracji uwagi
➔ Stymulowanie zdolności koncentracji uwagi na słuchaniu
➔ Usprawnianie narządów artykulacyjnych
Metody
➔ metoda symultaniczno-sekwencyjna wczesnego czytania prof. J. Cieszyńskiej
➔ metoda werbo-tonalna
I. CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA
1. Przywitanie się z uczniem. Zapoznanie go z przebiegiem zajęć
2. Zabawa „Co tu nie pasuje ”?- ćwiczenie systemu syntaktycznego
a) Obrazki na jednym pasku przedstawiające znane rzeczy z otoczenia ( 2 jednakowe, trzecia inna np. lalka, lalka, auto
Pytanie: co tu nie pasuje?
Odpowiedź: auto
Pytanie: dlaczego auto nie pasuje?
Odpowiedź: bo tu są lale
3. Zabawa- kategoryzowanie zabawek przygotowujemy zabawki -auto, miś, lalka oraz obrazki przedstawiające różne misie, różne lalki, różne auta zadaniem ucznia jest dopasowanie desygnatu do zabawki.
II CZĘŚĆ WŁAŚCIWA
1. Powtarzanie, rozpoznawanie i odczytywanie samogłosekWykonujemy rytmy ciała dla samogłosek A,I, U za każdym razem ukazując obraz graficzny głoski wymawianej w czasie wykonywanych ćwiczeń metoda werbo-tonalną.
2. Pokazujemy litery i nazywamy je A, I,U głośno je nazywając. Wydajemy polecenia „daj A”, „daj I”, „daj U”
3. Czytanie samogłosek w paradygmacie- ćwiczenie sekwencji wzrokowych, układanie od strony lewej do prawej, rozpoznawanie i nazywanie
Paradygmat z samogłoskami położony na stoliku, obok paradygmatu leżą kartoniki z samogłoskami. Kartoniki są wymieszane i odwrócone literą do stolika. Polecenie: ułóż tak samo
Dziecko odwraca kartonik z samogłoską. Pytanie: co to? Dziecko odpowiada nazywając samogłoskę i układa kartonik w puste okno w paradygmacie od strony lewej do prawej.
III. CZĘŚĆ KOŃCOWA
Wklejenie do zeszytu poznanych samogłosek, pochwalenie dziecka za aktywność.