2.1.2 Rygiel dachowy.
Zebranie obciążeń działających na 1mb rygla, bez ciężaru własnego – osiowy rozstaw rygli względem siebie wynosi 12m dlatego obciążenie na 1mb rygla zebrano z szerokości 12m:
Lp. | Rodzaj obciążenia | Obciążenie charakterystyczne kN/m2 | Współczynnik obciążenia γf |
Obciążenie obliczeniowe kN/m2 | Obciążenie charakterystyczne kN/m | Obciążenie obliczeniowe kN/m |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Folia FPO | 0,108 | 1,30 | 0,14 | 1,30 | 1,68 |
2 | wełna mineralna Dachrock 18cm | 0,27 | 1,20 | 0,32 | 3,24 | 3,89 |
3 | folia paroizolacyjna | - | - | - | - | - |
4 | beton zbrojony śr. 5cm | 1,25 | 1,30 | 1,63 | 15,00 | 19,50 |
5 | Płyta TT-400/120 | 2,36 | 1,10 | 2,60 | 28,32 | 31,15 |
obciążenie stałe: | 47,86 | 56,22 | ||||
6 | obciążenie technologiczne | 1,00 | 1,40 | 1,40 | 12,00 | 16,80 |
7 | śnieg | 0,56 | 1,50 | 0,84 | 6,72 | 10,08 |
obciążenie zmienne: | 18,72 | 26,88 | ||||
obciążenie całkowite: | 66,58 | 83,10 |
Przyjęto dźwigar I-500/1350/15 dla którego dopuszczalne charakterystyczne obciążenie zewnętrzne wynosi 71,3 kN/m > 66,58 kN/m
Ciężar własny rygla wynosi: gk=8,25
Obciążenie działające na 1mb rygla wraz z ciężarem własnym:
Lp. | Rodzaj obciążenia | Obciążenie charakterystyczne kN/m2 | Współczynnik obciążenia γf |
Obciążenie obliczeniowe kN/m2 | Obciążenie charakterystyczne kN/m | Obciążenie obliczeniowe kN/m |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Folia FPO | 0,108 | 1,30 | 0,14 | 1,30 | 1,68 |
2 | wełna mineralna Dachrock 18cm | 0,27 | 1,20 | 0,32 | 3,24 | 3,89 |
3 | folia paroizolacyjna | - | - | - | - | - |
4 | beton zbrojony śr. 5cm | 1,25 | 1,30 | 1,63 | 15,00 | 19,50 |
5 | Płyta TT-400/120 | 2,36 | 1,10 | 2,60 | 28,32 | 31,15 |
6 | Dźwigar I-500/1350 |
- | 1,10 | - | 8,25 | 9,08 |
obciążenie stałe: | 56,11 | 65,30 | ||||
7 | obciążenie technologiczne | 1,00 | 1,40 | 1,40 | 12,00 | 16,80 |
8 | śnieg | 0,56 | 1,50 | 0,84 | 6,72 | 10,08 |
obciążenie zmienne: | 18,72 | 26,88 | ||||
obciążenie całkowite: | 74,83 | 92,18 |
2.2 Projekt techniczny.
2.2.2 Projekt techniczny dźwigara I-500/1350/15
2.2.2.1 Podstawowe parametry i obliczenia wstępne.
Dane materiałowe:
Dane materiałowe:
Klasa betonu – C40/50 (B50):
fc, cubeG= 50 MPa,
- wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie: fck = 40 MPa,
- wytrzymałość charakterystyczna na rozciąganie: fctk = 2,5 MPa,
- wytrzymałość średnia na rozciąganie: fctm = 3,5 MPa,
- wytrzymałość obliczeniowa na ściskanie: fcd = 26,7 MPa,
- wytrzymałość obliczeniowa na rozciąganie: fctd = 1,67 MPa,
-wytrzymałość średnia na ściskanie po 28 dniach: fcm=48MPa
- moduł sprężystości: Ecm = 35 GPa.
Stal sprężająca Y1860 S7 (6 φ4+ φ4,5):
-średnica splotu: φ=12,5mm
-pole przekroju poprzecznego splotu: Ap1 = 93,0 mm2,
-charakterystyczna siła zrywająca splotu: Fpk = 173,0 kN,
-charakterystyczna wytrzymałość na rozciąganie: $f_{\text{pk}} = \frac{F_{\text{pk}}}{A_{p1}} = \frac{173kN}{93mm^{2}} = 1860MPa$
-obliczeniowa siła zrywająca splotu: Fpd = $0,9 \bullet \frac{F_{\text{pk}}}{\gamma_{s}} = 0,9 \bullet \frac{173kN}{1,25} = 124,56kN$
-obliczeniowa wytrzymałość na rozciąganie: $f_{\text{pd}} = \frac{F_{\text{pd}}}{A_{p1}} = \frac{124,56kN}{93mm^{2}} = 1339MPa$
- moduł sprężystości: Ep = 190 GPa,
Stal zwykła A-IIIN (RB 500 W):
-charakterystyczna granica plastyczności: fyk = 500MPa
-obliczeniowa granica plastyczności: fyd = 420MPa
-wytrzymałość charakterystyczna na rozciąganie: ftk = 550MPa
-moduł sprężystości: Es = 200 GPa
Schemat statyczny:
leff = 14, 75m
Siły wewnętrzne:
Maksymalny obliczeniowy moment zginający:
$M_{\text{sd}} = \frac{q_{d} \bullet {l_{\text{eff}}}^{2}}{8} = \frac{{92,18 \bullet 14,75}^{2}}{8} = 2507\ kNm$
Maksymalny charakterystyczny moment zginający od obciążenia charakterystycznego długotrwałego:
$M_{k,lt} = \frac{q_{k} \bullet {l_{\text{eff}}}^{2}}{8} = \frac{{56,11 \bullet 14,75}^{2}}{8} = 1526\ kNm$
Maksymalny moment zginający od charakterystycznego obciążenia ciężarem własym:
${M_{k,g}}^{I} = \frac{{q_{k}}^{I} \bullet {l_{\text{eff}}}^{2}}{8} = \frac{{8,25 \bullet 14,75}^{2}}{8} = 224,4\ \text{kNm}$
Maksymalna siła tnąca:
$V_{\text{Sd},\max} = \frac{q_{d} \bullet l_{\text{eff}}}{2} = \frac{92,18 \bullet 14,75}{2} = 680\text{kN}$
Geometria przekroju:
Pole powierzchni przekroju:
Ac = 0, 5 • 0, 198 + 0, 5 • 0, 245 + 0, 12 • 0, 908 = 0, 3305m2
Moment bezwładności przekroju betonowego:
-wyznaczenie środka ciężkości (oś początkowa przechodzi wzdłuż włókien górnych):
$S_{g} = 0,5 \bullet 0,198 \bullet \frac{0,198}{2} + 0,12 \bullet 0,908 \bullet \left( 0,198 + \frac{0,908}{2} \right) + 0,5 \bullet 0,245 \bullet \left( 0,198 + 0,908 + \frac{0,245}{2} \right) = 0,2313m^{3}$
$y_{\text{cg}} = \frac{S_{g}}{A_{c}} = \frac{0,2313}{0,3305} = 0,7000\ m$
ycd = 1, 35 − 0, 7 = 0, 65m
$I_{c} = \frac{0,5 \bullet {0,198}^{3}}{12} + 0,5 \bullet 0,198 \bullet \left( 0,7 - \frac{0,198}{2} \right)^{2} + \frac{0,12 \bullet {0,908}^{3}}{12} + 0,12 \bullet 0,908 \bullet \left( 0,7 - 0,198 - \frac{0,908}{2} \right)^{2} + \frac{0,5 \bullet {0,245}^{3}}{12} + 0,5 \bullet 0,245 \bullet \left( 0,65 - \frac{0,245}{2} \right)^{2} = 0,07852m^{4}$
Wskaźnik zginania:
-włókna górne: ${W_{c}}^{g} = \frac{I_{c}}{y_{g}} = \frac{0,07852}{0,7} = 0,1122m^{3}$
-włókna dolne: ${W_{c}}^{d} = \frac{I_{c}}{y_{d}} = \frac{0,07852}{0,65} = 0,1208m^{3}$
Wyznaczenie ilości i określenie rozmieszczenia cięgien sprężających:
Założono: z=0,7h
Zbrojenie dolne z warunku nośności:
$n = \frac{M_{\text{sd}}}{A_{p1} \bullet f_{\text{pd}} \bullet 0,7 \bullet h}$
Ap1 = 93,0 mm2
$n = \frac{2507}{0,000093 \bullet 1339000 \bullet 0,7 \bullet 1,35} = 21,3$
Potrzebne zbrojenie to 22 cięgna. Ap = 22 • 0, 000093 = 0, 002046 m2
Ze względu na pojawienie się rys:
Maksymalne siły sprężające:
-Początkowa: max P0 = 0, 8 fpk • Ap = 0, 8 • 1860 • 103 • 0, 002046 = 3044 kN
-wstępna: max Pi = 0, 75 fpk • Ap = 0, 75 • 1860 • 103 • 0, 002046 = 2854 kN
-trwała: max Pi = 0, 65 fpk • Ap = 0, 65 • 1860 • 103 • 0, 002046 = 2474 kN
Założone straty:
-początkowe + doraźne 12%
$\sum_{}^{}{P_{0} + \sum_{}^{}{P_{i}}} = 0,12 \bullet \max P_{0} = 0,12 \bullet 3044 = 365\text{kN}$
-opóźnione 17%
$\sum_{}^{}{P_{t}} = 0,17 \bullet \max P_{i} = 0,17 \bullet 2854 = 485\text{kN}$
Siła sprężająca po uwzględnieniu strat:
Siła wstępna: $P_{i} = P_{0} - \left( \sum_{}^{}{P_{0} + \sum_{}^{}{P_{i}}} \right) = 3044 - 365 = 2679\text{kN}$
Siła trwała: $P_{t} = P_{i} - \sum_{}^{}{P_{t}} = 2679 - 485 = 2194\text{kN}$
Szacunkowy mimośród siły sprężającej:
ep = yd − 0, 3 = 0, 65 − 0, 3 = 0, 35m
Minimalna potrzeba siła sprężająca w cięgnach dolnych:
$P_{\text{cr}} = \frac{A_{c}}{0,9 \bullet \left( W_{c} + A_{c}e_{p} \right)}\left( M_{k,\text{lt}} - f_{\text{ctm}} \bullet W_{c} \right) = \frac{0,3305}{0,9 \bullet \left( 0,1208 + 0,3305 \bullet 0,35 \right)}\left( 1526 - 3500 \bullet 0,1208 \right) = 1713\text{kN}$
Pcr = 1713kN < Pt = 2194kN - warunek spełniony
Przyjęto 22 cięgna w półce dolej.
Minimalny odstęp pomiędzy cięgnami:
max(dg+5;2φ;20mm)= max(20+5;2x12,5;20mm)=25mm
otulina:
cnom=30mm
Ze względów ochrony przeciw pożarowej przyjęto ,że minimalna grubość otuliny wynosi:
Dla klasy ognioodporności R60 (wg tablica 5.5 PN-EN 1992-1-2.) a=25mm (przy bmin>300mm)
Dla stali sprężającej a należy zwiększyć o 15mm (wg pkt. 5.2.(5)PN-EN 1992-1-2.) – a=25+15=40mm
Stąd asd=a+10mm=40+10=50mm
asd- jest to minimalna odległość od boku belki do środka każdego ze skrajnych prętów
dla stali sprężającej: cnom= asd-φ/2=50-12,5/2≈45mm
dla stali zwykłej: cnom=30mm
schemat rozmieszczenia cięgien dolnych:
Zbrojenie górne przyjęto z warunku nośności dla obciążenia ciężarem własnym spowodowanego np. odwrotnym składowaniem elementu:
$n_{2} = \frac{{M_{k,g}}^{I}}{A_{p1} \bullet f_{\text{pd}} \bullet 0,7 \bullet h} = \frac{224,4}{0,000093 \bullet 1339000 \bullet 0,7 \bullet 1,35} = 1,9$
Przyjęto 2 cięgna sprężające w półce górnej.
Cechy geometryczne przyjętego przekroju:
Pole przekroju betonowego:
Ac = 0, 3305m2
Moment bezwładności przekroju betonowego:
Ic = 0, 07852m4
Wskaźnik zginania przekroju betonowego:
-włókna górne: ${W_{c}}^{g} = \frac{I_{c}}{y_{g}} = \frac{0,07852}{0,7} = 0,1122m^{3}$
-włókna dolne: ${W_{c}}^{d} = \frac{I_{c}}{y_{d}} = \frac{0,07852}{0,65} = 0,1208m^{3}$
Przekrój sprowadzony:
Acs = Ac + (αep−1)Ap
$\alpha_{\text{ep}} = \frac{E_{p}}{E_{\text{cm}}} = \frac{190}{35} = 5,429$
Pole przekroju cięgien sprężających:
Ap = Ap1 + Ap2
Ap = nd • A1 + nG • A1 = 22 • 93 • 10−6 + 2 • 93 • 10−6 = 0, 002046 + 0, 000186 = 0, 002232 m2
Acs = 0, 3305 + (5,429−1) • 0, 002232 = 0, 3404m2
Przesunięcie środka ciężkości przekroju sprowadzonego:
$y_{\text{cs}} = \frac{A_{p1}\left( \alpha_{\text{ep}} - 1 \right)\left( y_{\text{cd}} - a_{p1} \right){- A}_{p2}\left( \alpha_{\text{ep}} - 1 \right)\left( y_{\text{cg}} - a_{p2} \right)}{A_{\text{cs}}} = \frac{0,002046\left( 5,429 - 1 \right)\left( 0,65 - 0,07 \right) - 0,000186\left( 5,429 - 1 \right)\left( 0,7 - 0,051 \right)}{0,3404} = 0,01387m$
yd = ycd − ycs = 0, 65 − 0, 01387 = 0, 6361m
yg = ycg + ycs = 0, 7 + 0, 01387 = 0, 7139m
Moment bezwładności przekroju sprowadzonego:
Ics = Ic + Ac • ycs2 + Ap1(αep−1)(yd − ap1)2 + Ap2(αep−1)(yg − ap2)2 = 0, 07852 + 0, 3305 • 0, 013872 + 0, 002046(5,429−1)(0, 6361 − 0, 07)2 + 0, 000186(5,429−1)(0, 7139 − 0, 051)2 = 0, 08185 m4
Wskaźniki zginania dla przekroju sprowadzonego:
$W_{\text{cs},g} = \frac{I_{\text{cs}}}{y_{g}} = \frac{0,08185}{0,7139} = 0,1147m^{3}$
$W_{\text{cs},d} = \frac{I_{\text{cs}}}{y_{d}} = \frac{0,08185}{0,6361} = 0,1287m^{3}$
-mimośród wypadkowy sumy cięgien dolnych i górnych:
$z_{\text{cps}} = \frac{A_{p1}\left( y_{d} - a_{p1} \right) - A_{p2}\left( y_{g} - a_{p2} \right)}{A_{p}} = \frac{0,002046\left( 0,6361 - 0,07 \right) - 0,000186\left( 0,7139 - 0,051 \right)}{0,002232} = 0,4637\ m$
2.2.2.2 Sprawdzenie strat siły sprężającej:
Straty doraźne:
-naprężenia w cięgnach sprężających w chwili naciągu (po uwzględnieniu poślizgu strun w zakotwieniu):
σ0, max = a • fpk = 0, 75 • 1860 = 1395 MPa
-wypadkowa siła sprężająca dla sumy cięgien dolnych i górnych:
P0, max = Ap • σ0, max = 0, 002232 • 1395 = 3, 114MN = 3114 kN
-strata wywołana relaksacją stali (zaliczana do strat doraźnych):
Pir = p • P0, max
Wg aprobaty technicznej dla stali o niskiej relaksacji p=0,02
Pir = 0, 02 • 3114 = 62, 3 kN
Siła sprężająca przed zwolnieniem naciągu:
Pmo1 = P0, max − Pir = 3114 − 62, 3 = 3051, 7 kN
-strata od sprężystego odkształcenia betonu:
$\rho_{p} = \frac{A_{p}}{A_{\text{cs}}} = \frac{0,002232}{0,3404} = 0,00656$
${P}_{c} = \alpha_{\text{ep}} \bullet \rho_{p} \bullet \left( 1 + z_{\text{cps}}^{2} \bullet \frac{A_{\text{cs}}}{I_{\text{cs}}} \right) \bullet P_{\text{mo}1} = 5,429 \bullet 0,00656 \bullet \left( 1 + {0,4637}^{2} \bullet \frac{0,3404}{0,08185} \right) \bullet 3051,7 = 206\ \text{kN}$
Siła sprężająca po zwolnieniu naciągu:
Pmo2 = Pmo1 − Pc = 3051, 7 − 206 = 2845, 7 kN
sprawdzenie naprężeń w cięgnach po stratach doraźnych:
$$\sigma_{\text{pmo}} = \frac{P_{\text{mo}2}}{A_{p}} = \frac{2,8457\ \text{MN}}{0,002232{\ m}^{2}} = 1275\text{MPa} = \leq 0,75f_{\text{pk}} = 0,75 \bullet 1860 = 1395\ \text{MPa}$$
Warunek spełniony.
Straty opóźnione:
Strata wywołana pełzaniem i skurczem betonu:
Przewidywane, przybliżone odkształcenie skurczowe betonu wg PN
ϵsc(t,ts) = 0, 00023
Końcowy współczynnik pełzania betonu wg PN dla wilgotności 50% i t0=7dni
Φ(∞,7) = 2, 4
Naprężenia w betonie na poziomie środka ciężkości od ciężaru własnego i obciążenia stałego:
$\sigma_{\text{cg}} = - \frac{g_{k} \bullet l_{\text{eff}}^{2} \bullet z_{\text{cps}}}{8 \bullet I_{\text{cs}}}$
leff = 15 − 0, 25 = 14, 75m
$\sigma_{\text{cg}} = - \frac{56,11 \bullet {14,75}^{2} \bullet 0,4637}{8 \bullet 0,08185} = - 8645\text{kPa} = - 8,645\text{MPa}$
Początkowe naprężenie w betonie na poziomie środka ciężkości, wywołane sprężeniem:
$\sigma_{\text{cp}0} = \frac{P_{\text{mo}2}}{A_{\text{cs}}} + \frac{P_{\text{mo}2} \bullet z_{\text{cps}}^{2}}{I_{\text{cs}}} = \frac{2845,7\ }{0,3404} + \frac{2845,7\ \bullet {0,4637}^{2}}{0,08185} = 15835\text{kPa} = 15,835\text{MPa}$
Strata naprężenia w cięgnach spowodowana pełzaniem i skurczem betonu:
$${\sigma}_{p,c + s} = \frac{\epsilon_{\text{cs}}\left( t,t_{s} \right)E_{p} + \alpha_{\text{ep}} \bullet \Phi\left( t,t_{0} \right) \bullet (\sigma_{\text{cg}} + \sigma_{\text{cpo}})}{1 + \alpha_{\text{ep}} \bullet \rho_{p} \bullet \left( 1 + \frac{A_{\text{cs}}}{I_{\text{cs}}} \bullet z_{\text{csp}}^{2} \right) \bullet \left( 1 + 0,8 \bullet \Phi(t,t_{0}) \right)} = \frac{0,00023 \bullet 190 \bullet 10^{6} + 5,429 \bullet 2,4 \bullet ( - 8645 + 15835)}{1 + 5,429 \bullet 0,00656 \bullet \left( 1 + \frac{0,3404}{0,08185} \bullet {0,4637}^{2} \right) \bullet \left( 1 + 0,8 \bullet 2,4 \right)} = 114774\ \text{kPa} = 114,774\ \text{MPa}$$
Strata siły w cięgnach spowodowana pełzaniem i skurczem betonu:
Pt = σp, c + s • Ap = 114774 • 0, 002232 = 256, 2 kN
Średnia siła sprężająca po uwzględnieniu strat reologicznych:
Pmt = Pmo2 − Pt = 2845, 7 − 256, 2 = 2590 kN
Sprawdzenie naprężeń w cięgnach po stratach całkowitych:
$$\sigma_{\text{pmt}} = \frac{P_{\text{mt}}}{A_{p}} = \frac{2,59\ \text{MN}}{0,002232{\ m}^{2}} = 1160\text{MPa} = \leq 0,65f_{\text{pk}} = 0,65 \bullet 1860 = 1209\ \text{MPa}$$
Warunek spełniony.
2.2.2.3 Sprawdzenie naprężeń w sytuacji początkowej:
Górna wartość siły sprężającej:
Pk, sup = 1, 1 • Pmo2 = 1, 1 • 2845, 7 = 3130kN
fcm(t0) = 0, 85fc, cubeG = 0, 85 • 50 = 42, 5MPa
-bez uwzględnienia ciężaru własnego:
$\sigma_{\text{cpd}} = \frac{P_{k,\text{sub}}}{A_{\text{cs}}} + \frac{P_{k,\text{sub}} \bullet z_{\text{cps}}}{W_{\text{csd}}} = \frac{3130}{0,3404} + \frac{3130 \bullet 0,4637}{0,1287} = 20474\ \text{kPa} \leq 0,7f_{\text{cm}}\left( t_{0} \right) = 0,7 \bullet 42,5 \bullet 10^{3}\text{kPa} = 29750\text{kPa}\ $
Warunek spełniony.
$\sigma_{\text{cpg}} = \frac{P_{k,\text{sub}}}{A_{\text{cs}}} - \frac{P_{k,\text{sub}} \bullet z_{\text{cps}}}{W_{\text{csg}}} = \frac{3130}{0,3404} - \frac{3130 \bullet 0,4637}{0,1147} = - 3459\ \text{kPa}$
σcpg ≥ −fctm
−3459 kPa > −fctm = −3500kPa
Warunek spełniony
- z uwzględnieniem ciężaru własnego:
$\sigma_{\text{cpd}} = \frac{P_{k,\text{sub}}}{A_{\text{cs}}} + \frac{P_{k,\text{sub}} \bullet z_{\text{cps}}}{W_{\text{csd}}} - \frac{g_{k} \bullet l_{\text{eff}}^{2}}{8 \bullet W_{\text{csd}}} = \frac{3130}{0,3404} + \frac{3130 \bullet 0,4637}{0,1287} - \frac{8,25 \bullet {14,75}^{2}}{8 \bullet 0,1287} = 18731\ \text{kPa} \leq 0,7f_{\text{cm}}\left( t_{0} \right) = 0,7 \bullet 42,5 \bullet 10^{3}\text{kPa} = 29750\text{kPa}\ $
Warunek spełniony.
$\sigma_{\text{cpg}} = \frac{P_{k,\text{sub}}}{A_{\text{cs}}} - \frac{P_{k,\text{sub}} \bullet z_{\text{cps}}}{W_{\text{csg}}} + \frac{g_{k} \bullet l_{\text{eff}}^{2}}{8 \bullet W_{\text{csg}}} = \frac{3130}{0,3404} - \frac{3130 \bullet 0,4637}{0,1147} + \frac{8,25 \bullet {14,75}^{2}}{8 \bullet 0,1147} = - 1503\ \text{kPa}$
−1503 kPa ≥ −0, 7fctm = −0, 7 • 3500 = 2450kPa
Warunek spełniony.
2.2.2.4 Stan graniczny nośności.
Zginanie:
Rysunek pomocniczy:
Bez uwzględnienia cięgien w strefie górnej:
Wyznaczenie zasięgu strefy ściskanej (sprawdzenie teowości przekroju):
beff • xeff • fcd = Ap1 • fpd
$x_{\text{eff}} = \frac{A_{p1} \bullet f_{\text{pd}}}{b_{\text{eff}} \bullet f_{\text{cd}}} = \frac{0,002046 \bullet 1339000}{0,5 \bullet 26700} = 0,205m = 20,5cm < h_{f} = 19,8cm$
Przekrój jest rzeczywiście teowy.
(beff − bw)•hf • α • fcd + bw • xeff • α • fcd = Ap1 • fpd
(0,5−0,12) • 0, 198 • 1 • 26700 + 0, 12 • xeff • 1 • 26700 = 0, 002046 • 1339000
2009 + 3204xeff = 2740
3204xeff = 731
xeff = 0, 228
d = h − ap1 = 1, 35 − 0, 07 = 1, 28m
$M_{\text{Rd}} = \left( b_{\text{eff}} - b_{w} \right) \bullet h_{f} \bullet \alpha \bullet f_{\text{cd}} \bullet \left( d - \frac{h_{f}}{2} \right) + b_{w} \bullet x_{\text{eff}} \bullet \alpha \bullet f_{\text{cd}} \bullet \left( d - \frac{x_{\text{eff}}}{2} \right) = \left( 0,5 - 0,12 \right) \bullet 0,198 \bullet 1 \bullet 26700 \bullet \left( 1,28 - \frac{0,198}{2} \right) + 0,12 \bullet 0,228 \bullet 1 \bullet 26700 \bullet \left( 1,28 - \frac{0,228}{2} \right) = 3224\text{kNm}$
Sprawdzenie warunku nośności:
Msd = 2507kNm < MRd = 3224kNm
Warunek spełniony.
Z uwzględnieniem cięgien w górnej części przekroju:
Naprężenia w cięgnach sprężających w ściskanej strefie przekroju:
σp2 = 400 − σpmo
σpmo = 1275 MPa
σp2 = 400 − 1275 = −875 MPa
Odległość środka ciężkości stali sprężającej od krawędzi dolnej przekroju:
ap1 = 0, 07m
Pole efektywne strefy ściskanej przekroju betonowego:
$x_{\text{eff}} = \frac{A_{p1} \bullet f_{\text{pd}} - A_{p2} \bullet \sigma_{p2}}{b_{\text{eff}} \bullet \text{αf}_{\text{cd}}} = \frac{0,002046 \bullet 1339000 - 0,000186 \bullet ( - 875000)}{0,5 \bullet 1 \bullet 26,7} = 0,217m^{2}$>0,198m
Przekrój jest rzeczywiście teowy.
(beff − bw)•hf • α • fcd + bw • xeff • α • fcd = Ap1 • fpd − Ap2 • σp2=
(0,5−0,12) • 0, 198 • 1 • 26700 + 0, 12 • xeff • 1 • 26700 = 0, 002046 • 1339000 − 0, 000186 • ( − 875000)
2009 + 3204xeff = 2902
3204xeff = 893
xeff = 0, 279
d = h − ap1 = 1, 35 − 0, 07 = 1, 28m
$M_{\text{Rd}} = \left( b_{\text{eff}} - b_{w} \right) \bullet h_{f} \bullet \alpha \bullet f_{\text{cd}} \bullet \left( d - \frac{h_{f}}{2} \right) + A_{p2} \bullet \sigma_{p2} \bullet \left( d - a_{p2} \right) + b_{w} \bullet x_{\text{eff}} \bullet \alpha \bullet f_{\text{cd}} \bullet \left( d - \frac{x_{\text{eff}}}{2} \right) = \left( 0,5 - 0,12 \right) \bullet 0,198 \bullet 1 \bullet 26700 \bullet \left( 1,28 - \frac{0,198}{2} \right) + 0,000186 \bullet \left( - 875000 \right) \bullet \left( 1,28 - 0,051 \right) + 0,12 \bullet 0,279 \bullet 1 \bullet 26700 \bullet \left( 1,28 - \frac{0,278}{2} \right) = 3192\ \text{kNm}$
Sprawdzenie warunku:
Msd = 2507kNm < MRd = 3192 kNm
Warunek spełniony.
Ścinanie.
Wyznaczenie odcinków drugiego rodzaju:
VRd1 = [0,35•fctd•k•(1,2+40•ρL)+0,15•σcp]bw • d
$\rho_{L} = \frac{A_{p1}}{b_{w} \bullet d} = \frac{0,002046}{0,12 \bullet 1,28} = 0,013 > 0,01\ $ przyjęto ρL = 0, 01
σcp = 15246kPa
VRd1 = [0,35•1,67•1•(1,2+40•0,01)+0,15•6,848]0, 12 • 1, 28 = 0, 301MN = 301kN
$V_{\text{Rd}2} = 0,6 \bullet \left( 1 - \frac{f_{\text{ck}}}{250} \right) \bullet f_{\text{cd}} \bullet b_{w} \bullet 0,9d = 0,6 \bullet \left( 1 - \frac{40}{250} \right) \bullet 26,7 \bullet 0,12 \bullet 0,9 \bullet 1,28 = 1,846\text{MN}$
Maksymalna siła tnąca:
$V_{\text{Sd},\max} = \frac{q_{d} \bullet l_{\text{eff}}}{2} = \frac{92,18 \bullet 14,75}{2} = 680\text{kN}$ > VRd1 = 301kN
Wyznaczenie długości odcinka II rodzaju:
$\frac{q_{d} \bullet l_{\text{eff}}}{2} - q_{d} \bullet l_{t} = V_{\text{Rd}1}$
$\frac{92,18 \bullet 14,75}{2} - 92,18 \bullet l_{t} = 301$
92, 18 • lt = −379
lt = 4, 11m
lt, max = 1, 8d = 2 • 1, 28 = 2, 56m
Do wymiarowania przyjęto dwa odcinki o długości 2,56m
Wyznaczenie sił tnących na poszczególnych przedziałach:
Obciążenie przyłożone jest do górnej półki dwuteownika, dlatego siłę tnącą określono dla przesunięcia o „d” względem początku przedziału.
$V_{\text{sd}1} = \frac{92,18 \bullet 14,75}{2} - 92,18 \bullet 1,28 = 562\text{kN}$
$V_{\text{sd}2} = \frac{92,18 \bullet 14,75}{2} - 92,18 \bullet (1,28 + 2,56) = 326\text{kN}$
Wyznaczenie rozstawu strzemion:
Przyjęto strzemiona dwucięte φ8 ; Asw = 0, 000101m2
$s_{1} = \frac{A_{\text{sw}}f_{\text{ywd}}z \bullet \text{ctgθ}}{V_{\text{sd}1}} = \frac{0,000101 \bullet 420000 \bullet 2,56}{562} = 0,19m$
$s_{2} = \frac{A_{\text{sw}}f_{\text{ywd}}z \bullet \text{ctgθ}}{V_{\text{sd}2}} = \frac{0,000101 \bullet 420000 \bullet 2,56}{326} = 0,33m$
Minimalny rozstaw strzemion na odcinku I rodzaju
sI<min(0,75d;0,4)= min(0,75∙1,28;0,4)=0,4m
sprawdzenie minimalnego stopnia zbrojenia strzemionami:
$$\rho_{w} = \frac{A_{\text{sw}}}{b_{w} \bullet s} = \frac{0,000101}{0,12 \bullet 0,4} = 0,0021 > \frac{0,08\sqrt{f_{\text{ck}}}}{f_{\text{yk}}} = \frac{0,08\sqrt{40}}{500} = 0,001$$
Warunek spełniony.
Ze względu na wysokość przekroju do zbrojenia przyjęto siatki zgrzewane:
-Dla odcinka 1 (dla s1=0,19m) przyjęto siatkę o S1 o średnicy zbrojenia głównego φ8 i rozstawie 150mm oraz zbrojeniu rozdzielczym φ6 o rozstawie 300mm.
Długość zakładu siatki (w kierunku zbrojenia rozdzielczego) wynosi:
ls=max(s;250mm)=max(150;250)=250mm
-na pozostałej długości przyjęto siatkę S2 o średnicy zbrojenia głównego φ8 i rozstawie 300mm oraz zbrojeniu rozdzielczym φ6 o rozstawie 300mm.
Długość zakładu siatki (w kierunku zbrojenia rozdzielczego) wynosi:
ls=max(s;250mm)=max(300;250)=300mm.
2.2.2.5 Stany graniczne użytkowalności.
Sprawdzenie możliwości pojawienia się rys prostopadłych do osi elementu:
Pk inf = 0, 9 • Pmt = 0, 9 • 2590 = 2331 kN
Naprężenie w betonie w włóknach dolnych wywołane siłą sprężającą:
$\sigma_{\text{cp}} = \frac{P_{k,\inf}}{A_{\text{cs}}} + \frac{P_{k,i\text{nf}} \bullet z_{\text{csp}}}{W_{\text{csd}}} = \frac{2331}{0,3404} + \frac{2331 \bullet 0,4637}{0,1287} = 15246\ \text{kPa}$
Moment rysujący:
Mcr = Wcsd(σcp+fctm) = 0, 1287(15246+3500) = 2413kNm
Moment zginający od obciążenia charakterystycznego:
Msk, lt = 1526kNm < Mcr = 2413 kNm
Warunek spełniony.
Sprawdzenie ugięcia:
$a_{\lim} = \frac{l_{0}}{200} = \frac{14,75}{200} = 0,0738m$
Efektywny, sieczny moduł sprężystości betonu:
$E_{c,\ \text{eff}} = \frac{E_{\text{cm}}}{1 + \phi(t,t_{0})} = \frac{35}{1 + 2,4} = 10,3\ \text{GPa}$
Ugięcie elementu:
$a = \alpha_{k}\frac{M_{\text{sk}} \bullet l_{\text{eff}}^{2}}{E_{c,\text{eff}} \bullet I_{\text{cs}}} - \alpha_{p}\frac{P_{k,\inf} \bullet z_{\text{csp}} \bullet l_{\text{eff}}^{2}}{E_{c,\text{eff}} \bullet I_{\text{cs}}}$
Gdzie:
$\alpha_{k} = \frac{5}{48}$ ; $\text{\ \ \ }\alpha_{p} = \frac{1}{8}$
$a = \frac{5}{48}\frac{1526 \bullet {14,75}^{2}}{10,3 \bullet 10^{6} \bullet 0,08185} - \frac{1}{8}\frac{2331 \bullet 0,4637 \bullet {14,75}^{2}}{10,3 \bullet 10^{6} \bullet 0,08185} = 0,0062m\text{\ \ \ \ } < \ \ \ \ \ a_{\lim} = 0,0738m$
Warunek spełniony.
Sprawdzenie możliwości pojawienia się rys ukośnych:
Długość zakotwienia cięgien sprężających:
lbp = βp • ϕp
βp = 60 wg tablicy 17 PN
lbd = 60 • 0, 0125 = 0, 75m
Obliczeniowa długość zakotwienia:
lbpd = 1, 2 • lbp = 1, 2 • 0, 75 = 0, 9m
Rysunek pomocniczy:
Sprawdzenie naprężeń w osi środkowej - pkt. 1:
Odległość od czoła elementu do miejsca rozpatrywanego przekroju na wysokości środka ciężkości przekroju:
xs1 = t + yd = 0, 25 + 0, 636 = 0, 886m
Siła sprężająca w przekroju odległym o xs1:
$N_{\text{pd}1} = P_{k,\inf}\frac{x_{s1}}{l_{\text{bpd}}} = 2331\frac{0,886}{0,9} = 2295kN$
Charakterystyczna wartość siły tnącej:
$$V_{\text{sk}1} = \frac{q_{\text{sk},\text{lt}} \bullet l_{\text{eff}}}{2} - q_{\text{sk},\text{lt}} \bullet \left( 0,125 + x_{s1} \right) = \frac{56,11 \bullet 14,75}{2} - 56,11 \bullet \left( 0,125 + 0,886 \right) = 357\ \text{kN}$$
Moment statyczny odciętej części przekroju względem osi środkowej:
$S_{\text{cs}1} = b_{eff} \bullet h_{f}\left( y_{g} - \frac{h_{f}}{2} \right) + b_{w} \bullet \left( y_{g} - h_{f} \right) \bullet \frac{\left( y_{g} - h_{f} \right)}{2} = 0,5 \bullet 0,198\left( 0,7139 - \frac{0,198}{2} \right) + 0,12 \bullet \left( 0,7139 - 0,198 \right) \bullet \frac{\left( 0,7139 - 0,198 \right)}{2} = 0,0768\ m^{3}$
Naprężenia normalne od siły sprężającej:
$\sigma_{x1} = \frac{N_{\text{pd}}}{A_{\text{cs}}} = \frac{2295}{0,3404} = 6742\text{kPa}$
Naprężenia styczne:
$\tau_{\text{xy}1} = \frac{V_{\text{sk}1} \bullet S_{\text{cs}1}}{I_{\text{cs}} \bullet b_{w}} = \frac{357 \bullet 0,0768}{0,08185 \bullet 0,12} = 2791\ \text{kPa}$
Sprawdzenie warunku:
$$\sigma_{t,\max 1} = \frac{\sigma_{x1}}{2} - \sqrt{{(\frac{\sigma_{x1}}{2})}^{2} + {(\tau_{\text{xy}1})}^{2}} = \frac{6742}{2} - \sqrt{\left( \frac{6742}{2} \right)^{2} + {(2791)}^{2}} = - 1005\ \text{kPa}\text{\ \ } < \ \ f_{\text{ctm}} = 3500\ \text{kPa}$$
Warunek spełniony.
Sprawdzenie naprężeń głównych na połączeniu półki i środnika – pkt. 2:
xs2 = t + h − hf = 0, 25 + 1, 35 − 0, 198 = 1, 402m
Siła sprężająca w przekroju odległym o xs2:
Npd2 = Pk, inf = 2331kN
Charakterystyczna wartość siły tnącej:
$$V_{\text{sk}2} = \frac{q_{\text{sk},\text{lt}} \bullet l_{\text{eff}}}{2} - q_{\text{sk},\text{lt}} \bullet \left( 0,125 + x_{s2} \right) = \frac{56,11 \bullet 14,75}{2} - 56,11 \bullet \left( 0,125 + 1,402 \right) = 328\ \text{kN}$$
Moment statyczny odciętej części przekroju:
Scs2 = beff • hf • (yg−0,5hf) = 0, 5 • 0, 198 • (0, 7139 − 0, 5 • 0, 198)=0, 0609 m3
Naprężenia normalne od siły sprężającej:
$\sigma_{x2} = \frac{N_{\text{pd}}}{A_{\text{cs}}} - \frac{N_{\text{pd}}{\bullet z}_{\text{cp}}(y_{g} - h_{f})}{I_{\text{cs}}} = \frac{2331}{0,3404} - \frac{2331 \bullet 0,4637(0,7139 - 0,198)}{0,08185} = 35,02\ \text{kPa}$
Naprężenia styczne:
$\tau_{\text{xy}2} = \frac{V_{\text{sk}2} \bullet S_{\text{cs}2}}{I_{\text{cs}} \bullet b_{w}} = \frac{328 \bullet 0,0609}{0,08185 \bullet 0,12} = 2034\ kPa$
$$\sigma_{t,max2} = \frac{\sigma_{x2}}{2} - \sqrt{{(\frac{\sigma_{x2}}{2})}^{2} + {(\tau_{xy2})}^{2}} = \frac{35}{2} - \sqrt{\left( \frac{35}{2} \right)^{2} + {(2034)}^{2}} = - 2017\ kPa\ \ < \ \ f_{\text{ctm}} = = 3500\ kPa$$
Warunek spełniony.
2.2.2.6 Dobór haków montażowych:
Przyjęto 2 haki, zostaną one zamontowane w odległościach l/10=1,5m od końców belki:
P = (G+Qp) • 0, 5 • β
$G = 9,1\frac{\text{kN}}{m} \bullet 15m = 137kN$
β = 1, 6 – podnoszenie żurawiem
P = 137 • 0, 5 • 1, 6 = 110 kN
Przyjęto hak gwintowany falowy długi PFEIFER typ Rd 52 o nośności 125kN i długości 880mm (nr kat. 05.017.523)
Dobór podkładek elastomerowych:
Wymiarowanie zostanie przeprowadzone zgodni z katalogiem producenta - Calenberg
Przyjęto wymiary podkładki 0,2x0,4m i grubość 15mm
$$\sigma_{\max} = \frac{V_{\max}}{A} = \frac{680}{0,2 \bullet 0,4} = 8500kPa = 8,5MPa$$
Współczynnik kształtu:
S=64/15=4,3
Przyjęto podkład kompaktowy S-65 dla którego przy współczynniku kształtu S=4,3 dopuszczalne naprężenia wynoszą 10 MPa