1. Jak praca wpływa na nas i jak kształtuje?
2. Jak pracowano kiedyś i obecnie?
3. Bezrobocie:
- indywidualne koszty bezrobocia
- społeczne koszty bezrobocia
- rodzaje bezrobocia (frykcyjne, strukturalne, polityczne, koniunkturalne, systemowe)
4. Definicje i pomiar bezrobocia.
AD 3.
BEZROBOCIE KONIUNKTURALNE (koniunkturalne, keynesowskie) – to bezrobocie związane z cyklicznymi zmianami produktywności gospodarki. Bezrobocie cykliczne zwane również koniunkturalnym zostało po raz pierwszy zdefiniowane przez angielskiego ekonomistę J.M. Keynesa. Postulat wysuwany przez Keynesa podnosił kwestię roli państwa w łagodzeniu i wydłużaniu cykli koniunkturalnych. Najbardziej znanym przykładem takiej polityki były zakrojone na szeroką skalę roboty publiczne. Główną metodą walki z bezrobociem koniunkturalnym jest stymulowanie popytu przy pomocy wydatków rządowych powodujących deficyt poluzowania polityki pieniężnej (np. obniżenie stóp procentowych), aż sektor prywatny odbije się i zacznie tworzyć nowe miejsca pracy.
1. W okresie recesji – spada popyt na towary i usługi oferowane przez przedsiębiorstwa, co wywołuje spadek produkcji. Spadek produkcji wywołuje zaś spadek zapotrzebowania na pracę, co prowadzi do pojawienia się bezrobocia cyklicznego.
2. W okresie koniunktury – popyt na towary i usługi oferowane przez przedsiębiorstwa wzrasta, co wywołuje wzrost produkcji. Wzrost produkcji powoduje wzrost zapotrzebowania na pracę, co prowadzi do stopniowego zaniknięcia bezrobocia cyklicznego.
AD1.
Każdego z nas praca może kształtować inaczej, w zależności od tego jaką pracę wykonujemy - fizyczną czy umysłową. Jeśli będzie to umysłowa może być stresująca, np. praca z pieniędzmi, lub normalna np. praca z papierami. Praca uczy samodzielności i odpowiedzialności. Praca fizyczna sprawia, że jesteśmy zmęczeni i wyczerpani, lecz sprawia ona, że później jesteśmy dostosowani do tego typu prac. Praca może kształtować w zależności od tego jakiego jest rodzaju i warunków - może kształtować psychicznie.
AD2.
W przeszłości większość ludzi była pozbawiona podstawowego prawa - wolności (handel ludźmi). W XIX w. po zniesieniu niewolnictwa ludzie wyjechali za ocean do pracy.
AD3.
Indywidualne koszty bezrobocia związane są z utratą pracy. Każdy może sobie z nim poradzić bo są zasiłki dla bezrobotnych. Bezrobotni często popadają w depresję i kłopoty finansowe. Ludzie czują sie bezużyteczni, gdyż praca rąk ludzkich została zastąpiona przez maszyny.
Społeczne koszty bezrobocia. Długotrwałe bezrobocie w pewnych regionach miast lub mniejszych miejscowościach może prowadzić do rozpadu społecznego i degeneracji miast. Kiedy przez dłuższy czas jesteśmy bezrobotni spada ich zdolność i pewność siebie, co sprawia, że będą mniej wydajni. Przy tak szybkim rozwoju technologicznym bezrobotni tracą możliwość bycia na bieżąco nabierać doświadczenia i mieć szansę szybko znaleźć pracę, być atrakcyjnym dla pracodawców.
BEZROBOCIE FRYCKYJNE (naturalne) wiąże się ze znikaniem, pojawianiem, zmniejszaniem i zwiększaniem się firm. Przyczyny są różne, od przeprowadzek do większego miasta, np. do rodziców. Proces odejścia od pracy do znalezienie nowej nazywamy bezrobociem frykcyjnym.
BEZROBOCIE STRUKTURALNE (technologiczne) - przyczyną bezrobocia jest to, że na jedno stanowisko jest za dużo osób, lub następuje upadłość firmy, np. zamknięcie fabryki. Państwo stara się zahamować bezrobocie, ale jest ciężko, gdyż zanim wytworzą się nowe miejsca pracy i wykwalifikują pracowników to ludzie rezygnują.
BEZROBOCIE POLITYCZNE - sama nazwa bierze się od tego, że musi być ingerencja rządu lub związków zawodowych. niektórzy pracownicy nie godzą się na pracę, lecz wolą zostać na zasiłku. Dla pracodawcy taki pracownik jest coraz mniej atrakcyjny, gdyż ma ograniczenia by zwolnić pracownika. Takie bezrobocie się zwiększa. Jeśli chcemy to zmniejszyć lub zlikwidować musimy zmniejszyć ingerencję związków zawodowych i rządu.
BEZROBOCIE SYSTEMOWE -
AD4.
Jest wiele czynników, by obliczyć wskaźnik bezrobocia. Bierzemy wszystkich ludzi pracujących odliczając dzieci oraz osób starszych.