A. Test prawda/fałsz:
Popyt na pracę reprezentowany jest przez pracowników i oznacza ilość pracowników skłonnych podjąć pracę przy danej stawce płac.
P/F
Popyt na pracę to zapotrzebowanie na pracę zgłaszane przez przedsiębiorstwa - suma wolnych i zajętych miejsc pracy.
Wartość produktu przeciętnego stanowi przychód przypadający na jednego zatrudnionego.
P/F
Krzywa indywidualnej podaży pracy pracownika początkowo posiada pozytywne nachylenie, zaś później nachylenie krzywej jest ujemne.
P/F
Zjawisko zawróconej krzywej podaży prac.
Celem wprowadzenia licencji jest dążenie pewnych grup zawodowych, szczególnie pracujących na własny rachunek, do podniesienia płac.
P/F
Indywidualna krzywa podaży pracy jest wklęsła do osi odciętych.
P/F
Oś odciętych to OX.
Krzywa podaży jest wklęsła do osi rzędnych.
Związek zawodowy jako monopol może dążyć do maksymalizacji renty ekonomicznej otrzymywanej przez pracowników lub do maksymalizacji funduszu płac.
P/F
W model bilateralnym na rynku pracy stawka płac ukształtuje się w zależności od siły przetargowej obu stron.
P/F
Model bilateralny - dwustronny monopol na rynku pracy.
Poziom bezrobocia, który stanowi nadwyżkę osób zdolnych do pracy i gotowych podjąć pracę za płacę realną wyższą od tej, która ukształtowała się w warunkach równowagi określa się mianem bezrobocia ukrytego.
P/F
Podana jest definicja bezrobocia dobrowolnego, a więc takiego, które powstaje wówczas, gdy poszukujący pracy podjęliby ją jedynie przy wyższym poziomie płac realnych aniżeli aktualnie oferowany.
Bezrobociem ukrytym (utajonym) nazywamy zjawisko znajdujące się poza statystyką urzędów pracy i często utożsamiane z przerostami zatrudnienia.
Teoria "insider-outsider" dzieli aktywnych zawodowo na dwie grupy według kryterium zdolności do wywierania wpływu na wynik rokowań płacowych.
P/F
Zgodnie z teorią histerezy, naturalna stopa bezrobocia będzie podążać w ślad za rzeczywistą.
P/F
A2.:
Rynek pracy jest rodzajem rynku, na którym spotykają się pracodawcy i pracownicy.
P/F
Na rynku pracy spotykają się wolne zasoby siły roboczej z ofertą miejsc pracy, a więc pracodawcy (popyt na pracę) i osoby poszukujące pracy oraz pracownicy (podaż pracy).
Zmiana stawki płac powoduje zmianę wielkości popytu na pracę i powoduje ruch wzdłuż krzywej popytu na pracę.
P/F
Krzywą popytu na pracę w warunkach konkurencji doskonałej jest malejący odcinek przychodu produktu marginalnego.
P/F
W długim okresie czasu płace zbliżają się do poziomu płacy minimalnej.
P/F
W długim okresie czasu płace zbliżają się do poziomu płacy równowagi.
W przypadku monopolu bilateralnego na rynki pracy zarówno pracodawcy jaki i pracownicy są monopolistami.
P/F
W długim okresie krzywa podaży pracy jest doskonale elastyczna w stosunku do płacy.
P/F
Jest to prawda, ale jedynie wtedy, kiedy rynek pracy jest doskonale konkurencyjny. Objawia się to aktem istnienia poziomej krzywej podaży prac.
Jeśli jednak działają na rynku pracy silne związki zawodowe (monopol na rynku czynnika produkcji), to krzywa podaży będzie mniej elastyczna - nachylona dodatnio względem płacy.
Związek zawodowy dążąc do maksymalizacji funduszu płac, zaoferuje taką ilość siły roboczej, dla której przychód marginalny jest większy od zera.
P/F
Monopolista ustala cenę wyższą od przychodu marginalnego.
Związki zawodowe działające na doskonale konkurencyjnym rynku pracy, negocjując wyższe stawki płac, prowadzą do redukcji zatrudnienia i powstania bezrobocia na rynku pracy.
P/F
Powstanie związku zawodowego na monopsonicznym rynku pracy może prowadzić do złagodzenia nieefektywności monopsonu.
P/F
Gdy bezrobocie faktycznej jest wyższe od poziomu NAIRU, to występuje tendencja do nasilania procesów inflacyjnych.
P/F
Zachodzi zjawisko odwrotne - gdy bezrobocie faktyczne przewyższa NAIRU, inflacja maleje.
B. Test wielokrotnego wyboru:
Zmiana wielkości popytu na pracę może być skutkiem zmiany:
technologii - TAK
Zmiana technologii prowadzi do wzrostu efektywności pracy, a ten z kolei może zmniejszyć popyt na pracę.
produktu przeciętnego pracy - TAK
Wzrost produktu przeciętnego pracy wynika ze wzrostu efektywności pracy.
stawki płac - TAK
Zmiana stawki płac powoduje ruch wzdłuż krzywej popytu na pracę. Wyższa stawka płac oznacza niższy popyt.
produktu marginalnego pracy - TAK
Dla każdego poziomu płacy przedsiębiorstwo wybiera taki poziom zatrudnienia, przy którym marginalny produkt pracy będzie równy płacy realnej.
Krzywą popytu monopolu na rynku pracy jest:
rosnący odcinek krzywej produktu marginalnego pracy - NIE
rosnący odcinek krzywej wartości produktu marginalnego pracy - NIE
Krzywa popytu nigdy nie jest rosnąca.
malejący odcinek krzywej wartości produktu przeciętnego pracy - NIE
malejący odcinek krzywej przychodu produktu marginalnego czynnika - TAK
Krzywa popytu jest związana z produktem krańcowym, a nie przeciętnym.
Efekt substytucyjny ma miejsce, gdy:
pracownicy rezygnują z czasu wolnego na rzecz czasu pracy - TAK
pracownicy skracają czas pracy kosztem zwiększania czasu wolnego - TAK
Gdy płace rosną, efekt substytucyjny polega na zastępowaniu względnie taniejącym (koszt alternatywny) czasem pracy, drożejącego czasu wolnego.
pracownicy rezygnują z pracy - NIE
zwiększa się podaż pracy - NIE
W pewnym państwie żyje 200 milionów ludzi, z czego 10 milionów jest bezrobotnych, a 90 milionów zawzięcie pracuje. Stopa bezrobocia w tym państwie wynosi:
11% - NIE
10% - TAK
Stopa bezrobocia to stosunek bezrobotnych (10 milionów) do zasobu aktywnych zawodowo (bezrobotnych i pracujących; w sumie 100 milionów). Pozostałe 100 milionów obywateli to osoby bierne zawodowo.
6% - NIE
nie można obliczyć - NIE
Przyczyną bezrobocia frykcyjnego jest:
posiadanie zawodów, na które nie ma zapotrzebowania w gospodarce - NIE
zbyt mała liczba miejsc pracy - NIE
niedostateczna informacja na temat miejsc pracy - TAK
Bezrobocie frykcyjne wiąże się z naturalną ruchliwością siły roboczej. Wynika między innymi z niedoskonałej informacji pracowników na temat ofert pracodawców.
istnienie sztywnych płac - NIE
Jeżeli wzrosną ceny dóbr konsumpcyjnych, a płace minimalne nie ulegną zmianie, wówczas można spodziewać się, że:
płace realne wzrosną - NIE
Płace realne spadną.
konsumenci zwiększą podaż pracy - NIE
płace realne nie ulegną zmianie - NIE
konsumenci ograniczą podaż pracy na rzecz czasu wolnego - TAK
Jeśli płaca realna spada, to mniej osób będzie chciało pracować. Czas wolny staje się względnie bardziej atrakcyjny.
Jeżeli cena czynnika pracy (PL) jest równa kosztowi marginalnemu tego czynnika (MCRL), wówczas
na danym rynku obowiązuje minimalna stawka płac - NIE
rynek pracy jest doskonale konkurencyjny - TAK
na rynku pracy funkcjonuje związek zawodowy - NIE
rynek pracy jest rynkiem konkurencji niedoskonałej - NIE
Jeżeli w gospodarce można zwiększyć produkcję nie powodując wzrostu cen, to:
w gospodarce osiągnięto pełne zatrudnienie - NIE
gospodarka znajduje się w depresji - NIE
firmy nie są zainteresowane zwiększeniem produkcji, gdyż nie mogą osiągnąć większych zysków - TAK
w gospodarce może istnieć tylko ten jeden poziom cen - NIE
Monopson:
oznacza sytuację, kiedy na rynku pracy występuje jeden sprzedający czynnik pracy - NIE
to jedyne przedsiębiorstwo w danej miejscowości zatrudniające siłę roboczą - TAK
to monopol po stronie popytu na rynku pracy - TAK
oznacza pracowników zrzeszonych w silny związek zawodowy - NIE
Jaką funkcję spełnia zasiłek dla bezrobotnych:
socjalną - NIE
kosztową - NIE
motywacyjną - TAK
Zasiłek motywuje do poszukiwania dalszego zatrudnienia.
dochodową - TAK
Zabezpieczenie bezrobotnych przed zbyt radykalnym obniżeniem standardu życia.
B2.:
Podstawowymi elementami rynku pracy są:
produkty i usługi występujące na rynku - NIE
podaż zasobów pracy - TAK
popyt na pracę - TAK
wynagrodzenie za pracę - TAK
Elementami każdego rynku są: popyt, podaż i cena. W przypadku rynku pracy ceną jest płaca realna.
Wartość produktu marginalnego pracy oznacza dla producenta:
przyrost przychodu związany z przyrostem zatrudnienia - TAK
przychód przypadający na jednego zatrudnionego - NIE
To jest produkt przeciętny.
optymalny poziom zatrudnienia - TAK
przychód marginalny otrzymywany z czynnika pracy - TAK
Podaż pracy zależy od:
przyrostu naturalnego - TAK
wydajności pracy - NIE
aktywności zawodowej - TAK
dochodów pozapłacowych - TAK
Monopson:
jedyne przedsiębiorstwo kupujące na rynku czynnik pracy - TAK
oznacza sytuację, kiedy na rynku pracy występuje jedyny sprzedający czynnik pracy - NIE
to monopol po stronie popytu na rynku pracy - TAK
to monopol po stronie podaży pracy - NIE
Płace realne mierzone są przez:
ilość czasu spędzonego w miejscy pracy - NIE
ilość pieniędzy płaconych za dzień pracy - NIE
wielkość popytu na pracę - NIE
ilość dóbr i usług konsumpcyjnych - TAK
W długim horyzoncie czasowym popyt na pracę zależy od:
dostępnych technologii produkcji - TAK
preferencji pracodawców - TAK
cen czynników wytwórczych - TAK
kosztu alternatywnego czasu pracownika - NIE
Pani Kowalska zatrudniona jest w przedsiębiorstwie A i otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości 1200 zł. Ze względu na długi i uciążliwy dojazd do pracy rozważa możliwość pracy w przedsiębiorstwie B za 1100 zł miesięcznie. W przypadku pani Kowalskiej, renta ekonomiczna wynosi:
2300 zł - NIE
1200 zł - NIE
1100 zł - NIE
100 zł - TAK
Które stwierdzenie jest prawdziwe:
bezrobocie wywołuje negatywne skutki społeczne i ekonomiczne - TAK
w skład grupy aktywnych zawodowo wchodzą bezrobotni - TAK
Bezrobotni oraz pracujący.
ludność w wieku nieprodukcyjnym nie wchodzi w skład zasobu bezrobotnych - TAK
rozmiary bezrobocia nie zależą od współczynnika aktywności zawodowej - NIE
Rozmiary bezrobocia zależą od współczynnika aktywności zawodowej. Jeśli współczynnik rośnie, to ceteris paribus zwiększa się bezrobocie. Jeśli dużo ludzi nie może znaleźć pracy, to współczynnik maleje, a bezrobocie zmniejsza się.
Naturalna stopa bezrobocia to:
wielkość charakterystyczna dla stanu równowagi na rynku pracy - TAK
wielkość charakterystyczna dla stanu nierównowagi na rynku pracy - NIE
Naturalna stopa bezrobocia to poziom bezrobocia występujący w gospodarce w sytuacji równowagi na rynku pracy.
minimalny procent siły roboczej, który nie znajduje zatrudnienia z powodu problemów gospodarki i przechodzenia między poszczególnymi miejscami pracy - TAK
Naturalna stopa bezrobocia to suma bezrobocia strukturalnego i frykcyjnego.
iloraz stopy utraty pracy przez stopę znajdowania pracy - TAK
Warto dodać, że jedynie w sytuacji, gdy bezrobocie utrzymuje się na stałym poziomie. Gdy na rynku pracy występują wysokie stopy odpływu i dopływu bezrobotnych, to naturalna stopa bezrobocia jest wyższa.
Aktywna polityka na rynku pracy obejmuje:
pośrednictwo pracy, poradnictwo zawodowe i informację zawodową - TAK
szkolenia - TAK
odprawy z tytułu upadłości firmy - NIE
odprawy z tytułu redukcji zatrudnienia - NIE
C. Zadanie:
Pracownicy pewnego przedsiębiorstwa, które na rynku pracy jest monopsonistą, zakładają związek zawodowy. Związek zawodowy, dbając o interesy swoich członków, domaga się wzrostu płac w wysokości PL=18 jednostek pieniężnych. Monopsonista, idąc na ustępstwa, zgadza się na proponowaną stawkę płac. Proszę:
uzupełnić tabelę,
wskazać, ilu pracowników (L) przy nowej stawce płac zatrudni to przedsiębiorstwo oraz uzasadnić swoją odpowiedź.
L - liczba pracowników | MRPL - marginalny przychód z produktu pracy | PL - cena pracy | TCL - koszty pracy | MCL - marginalne koszty pracy |
---|---|---|---|---|
1 | 48 | 18 | 18·1=18 | 18-0=18 |
2 | 41 | 18 | 18·2=36 | 36-18=18 |
3 | 36 | 18 | 18·3=54 | 54-36=18 |
4 | 31 | 18 | 72 | 18 |
5 | 26 | 18 | 90 | 18 |
6 | 22 | 18 | 108 | 18 |
7 | 18 | 18 | 126 | 18 |
8 | 14 | 18 | 144 | 18 |
9 | 11 | 18 | 162 | 18 |
10 | 8 | 18 | 180 | 18 |
Przedsiębiorstwo zatrudni L=7 pracowników, gdyż dla tej wartości marginalny przychód z pracy zrównaj się z marginalnym kosztem pracy; MRP7=MC7=18.
C2.:
Producent funkcjonujący w konkurencji doskonałej zarówno na rynku czynników wytwórczych, jak i rynku dóbr konsumpcyjnych wytwarza dobro A i zatrudnia czynnik wytwórczy L. Relację między wielkością zatrudnionego czynnika wytwórczego a produkcją całkowitą prezentuje tabela. Proszę:
uzupełnić tabelę,
wskazać optymalną wielkość zatrudnienia czynnika wytwórczego L, jeżeli cena dobra wynosi PA=5 jednostek pieniężnych, zaś cena czynnika wytwórczego PL=20 jednostek pieniężnych oraz uzasadnić swoją odpowiedź.
L - czynnik wytwórczy | TP - produkt całkowity | MP - produkt marginalny czynnika produkcji | TRP - całkowity przychód ze sprzedaży dobra | MRP - marginalny przychód ze sprzedaży danego czynnika | TCR - całkowity koszt czynnika wytwórczego | MCR - koszt marginalny czynnika wytwórczego | П - zysk całkowity; uwaga: П = TRP-TCR |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 20 | 20-0=20 | 5·20=100 | 100-0=100 | 20·1=20 | 20-0=20 | 100-20=80 |
2 | 29 | 29-20=9 | 5·29=145 | 145-100=45 | 20·2=40 | 40-20=20 | 145-40=105 |
3 | 37 | 37-29=8 | 5·37=185 | 185-145=40 | 20·3=60 | 60-40=20 | 185-60=125 |
4 | 44 | 7 | 220 | 35 | 80 | 20 | 140 |
5 | 50 | 6 | 250 | 30 | 100 | 20 | 150 |
6 | 55 | 5 | 275 | 25 | 120 | 20 | 155 |
7 | 59 | 4 | 295 | 20 | 140 | 20 | 155 |
8 | 62 | 3 | 310 | 15 | 160 | 20 | 150 |
9 | 64 | 2 | 320 | 10 | 180 | 20 | 140 |
10 | 65 | 1 | 325 | 5 | 200 | 20 | 125 |
Optymalną wartością zatrudnienia jest L=7 pracowników, gdyż dla tej wartości marginalny przychód zrównuje się z marginalnym kosztem; MRP(7)=MCR(7)=20. Dla tej wartości L osiągnięty jest maksymalny zysk П; П(7)=155.
Granicą produktywności jest zawsze zrównanie się krańcowej produkcyjności pracy (o ile więcej firma produkuje z jednym dodatkowym pracownikiem) z krańcowym kosztem pracy (płacą realną).
Jeśli na przykład firma może zatrudnić nowego pracownika kosztem 2000, co spowoduje wzrost jej produkcji o 2500, to opłaca się to, bowiem oznacza dodatkowe 500 jednostek zysku. Jeśli jednak wzrost produkcji miałby wynosić jedynie 1800, to nie jest to opłacalne, firma straciłaby 200 jednostek.