Biomedyczne postawy rozwoju 16.01.2013
Egzamin – środa (6.02.2013) godz. 10:00!!!!!!!!!!!!
Niepełnosprawność intelektualna (NI)
Klasyfikacja
Stopień upośledzenia | Wartość IQ | Odsetek populacji niepełnosprawnych intelektualnie |
---|---|---|
NI st. lekkiego | 70-50 | 80% |
NI st. umiarkowanego | 49-35 | 12% |
NI st. znacznego | 34-20 | 7% |
NI st. głębokiego | 19-0 | 1% |
Etiologia
Przyczyna NI jest możliwa do ustalenia u:
43-70% dzieci z IQ <50
20-25% dzieci z IQ 50-70
Teoria dwóch grup
Grupa I (NI konstytucjonalna) |
Grupa II (NI pedagogiczna) |
|
---|---|---|
Stopień niepełnosprawności intelektualnej | Z reguły lekki (IQ>50) |
Z reguły głębszy (IQ<50) |
Wiek w chwili rozpoznania | Szkolny | Przedszkolny |
Zmiana częstotliwości wykrywania z wiekiem | Jawnie zmniejszona po ustaniu obowiązku szkolnego | Bez zmian |
Zmiany organizacyjne w OUN | Brak | Wykrywane u większości |
Wpływ stanu psychosocjologicznego rodziny | Wyraźny | Żaden lub niewielki |
Częstość występowania | 20-30/1000 | 3/1000 |
Przyczyny NI na podstawie danych z piśmiennictwa:
Grupa chorób | Częstość występowania |
---|---|
Aberracje chromosomowe | 4-34,1% |
Zespół Downa | 13-32% |
Inne zdiagnozowane zespoły chorobowe | 3-7% |
Znane choroby jednogenowe | 3-9% |
Wady OUN | 7-17% |
Powikłania wcześniactwa | 2-10% |
Czynniki środowiskowe | 5-13% |
Choroby metaboliczne i endokrynologiczne | 1-5% |
Rodzinne występujące UU | 3-12% |
Czynniki nieznane | 30-50% |
Proporcja płci męskiej i żeńskiej | 1,35-1,40 |
Zesp. łamliwego chromosomu X
Najczęstsza dziedziczna przyczyna NI
Częstość występowania 1: 5000 M, 1: 18000 K
Niepełnosprawność intelektualna
Zaburzenia zachowania typowe cechy fenotypowe po okr. dojrzew.
Długa, wąska twarz, duże małżowiny uszne
Makroorchidyzm (duże jądra)
Łagodniejszy fenotyp u kobiet (trudności szkolne)
Mutacje dynamiczne
Zespół łamliwego chromosomu X (zespół Fra X) - istota defektu molekularnego genu FMR1
Niespecyficzna NI związana z chr. X
Rodzinna, niepostępująca choroba powodująca zaburzenia funkcji poznawczych i intelektualnych
Brak innych objawów (neurologicznych, narządowych, metabolicznych,…)
NI nie towarzyszą cechy dysmorfii
Nazewnictwo międzynarodowe: MRX1-MRX75
Liczba zidentyfikowanych genów – 22
Diagnostyka dziecka z objawami NI powinna uwzględniać
Kompleksowość oceny
Indywidualizację postępowania w kontekście danych rodowodowych
Możliwość genetycznego uwarunkowania choroby
Zapewnienie rodzinie stałego kontaktu z ośrodkiem diagnostycznym a także specjalistycznej pomocy i edukacji
Poradnictwo genetyczne
„…Lekarz ma obowiązek zapoznać pacjentów z możliwościami współczesnej genetyki lekarskiej a także diagnostyki i terapii przedurodzeniaowej” Art. 38 p.3
Kodeks Etyki Lekarskiej, 2003r.
Poradnictwo genetyczne w pediatrii
Podejrzenie/rozpoznania choroby genetycznej u dziecka stanowi bezwzględne wskazanie do skierowania rodziny do poradni genetycznej.
Poradnictwo genetyczne
Genetyka kliniczna
Badania (testy) genetyczne
Przesiewowe badania genetyczne
Poradnictwo genetyczne w pediatrii
Dlaczego choroba/wada wystąpiła właśnie u mojego dziecka?
Co to znaczy, że choroba jest genetyczna?
Czy można było jej zapobiec?
Kto jest winien?
Choć wszystkie choroby dziedziczne są wrodzone to tylko część z nich można rozpoznać prenatalnie lub w okresie noworodkowym.
Poradnictwo genetyczne – definicja
Działanie mające na celu udzielenie informacji pacjentom w związku z ryzykiem wystąpienia choroby genetycznej w rodzinie.
Poradnictwo genetyczne - cele
Prowadzone przez osoby odpowiednio przygotowane by pomóc pacjentowi lub rodzinie
W uzyskaniu pełnej informacji o rozpoznanej chorobie genetycznej , jej przebiegu oraz możliwościach leczenia
Ocenie i właściwym zrozumieniu istoty genetycznego uwarunkowania oraz ryzyku wystąpienia u określonych członków rodziny
Właściwym zinterpretowaniu ryzyka genetycznego
Przyjęciu takiego postępowania, które będzie wynikiem decyzji konsultowanych w zgodzie z uzyskana wiedzą celami życiowymi i uznawanym systemem wartości
Akceptacji choroby w rodzinie, ewentualnego ryzyka jej powtorzenia lub podjęcia działń zmierzających do jego zmniejszenia
Poradnictwo genetyczne - metodologia
1. Ustalenie (weryfikacja) rozpoznania choroby
2. Analiza rodowodu
3. Określenie ryzyka genetycznego
4. Przekazanie porady genetycznej
5. Ocena skutków (efektywności) porady
Poradnictwo genetyczne jest procesem zawierającym elementy diagnostyki klinicznej, edukacji, prognozowania genetycznego oraz profilaktyki i leczenia.
Ustalenie (weryfikacja) rozpoznania choroby - nie można udzielić porady genetycznej nie znając
Pełnego rozpoznania choroby
Jej etiologii
Sposobu dziedziczenia
Ryzyko genetyczne
Stałe w chorobach monogenowych i aberracjach chromosomowych
Los nie zna pamięci
Różne w chorobach wieloczynnikowych
Zawsze wymaga omówienia w kontekście tzw. ryzyka populacyjnego
Przekazanie porady genetycznej
Właściwy czas porady
Odpowiednie warunki dla prowadzenia rozmowy
Odpowiednia forma/także pisemna
Konieczność przestawienia istniejących form pomocy
„Sztuka komunikowania się z osobami”
Porada powinna być
Niedyrektywna
Nieosądzająca
Podporządkowana zasadom tajemnicy lekarskiej
Ocena skutków (efektywności) porady
Treść porady
A jej akceptacja przez chorego
A podstawy prokreacyjne
A losy rodziny