Korekcja: usprawnianie deficytów rozwojowych i

wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach

szkolnych; usuwanie i pomniejszanie przyczyn i skutków

nieprawidłowości w rozwoju.Kompensacja: wyrównywanie

braków lub zastąpienie jakiegoś braku innym czynnikiem,

a także wspieranie rozwoju funkcji zaburzonej przez sprawną

lub mniej zaburzoną.Trudności w uczniu się: mogą pojawić się

na różnym poziomie edukacji, powodują, że uczeń nie potrafi

w przewidzianym programie nauczania przyswoić sobie określonej

umiejętności. Przyczyną są uwarunkowania środowiskowe,

dydaktyczno wychowawcze oraz tkwiące w samym uczniu. Przez

trudności w uczeniu się należy rozumieć również subiektywne

problemy, które przejawiają się nie tylko ocenami niedostatecznymi

– uczeń wykazuje postępy w nauce, dokonuje się to jednak

kosztem wysiłku i nakładem pracy niewspółmiernego do

uzyskiwanych efektów, co nie pozostaje bez konsekwencji dla

systemu nerwowego dziecka i dla jego dalszego rozwoju. Na

następnych etapach mogą przekształcić się w jawne niepowodzenia,

jak również stać się przyczyną zaburzeń zachowania i poważnych

kłopotów wychowawczych. Terapia pedagogiczna: ma dotyczyć

dziecka ze specyficznymi problemami w uczeniu się. Celem

nadrzędnym terapii jest pedagogicznej jest stworzenie

możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego

i społecznego dzieciom z utrudnieniami rozwojowymi na miarę

ich możliwości. Osobą prowadzącą terapię pedagogiczną jest

nauczyciel – terapeuta, a odbiorcą oddziaływań pedagogicznych

jest dziecko., jego zaburzenia rozwojowe i trudności szkolne

określane przez specjalistyczną diagnozę.Reedukacja:„działalność”

wychowawcza i nauczanie osoby, która z jakichś powodów

utraciła pewne posiadane poprzednio umiejętności czy

wiadomości albo stała się nieprzystosowana do środowiska.

ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE  KOORDYNACJĘ WZROKOWO-

RUCHOWĄ 1.ćwiczenia na materiale bezliterowym:

rozpoznawanie obrazków i ich elementów, składanie

obrazków z części, odszukiwanie braków na obrazku, wyszukiwanie

różnic pomiędzy obrazkami, różnicowanie przedmiotów i figur

, ćwiczenia z rozpoznawaniem kształtów i kolorów, ćwiczenia w

układaniu dowolnych kompozycji, układanie figur wg wzoru

2. na materiale literowym: wyszukiwanie takich samych liter

i ich segregowanie, lepienie liter z plasteliny, wyszukiwanie

takich samych sylab i ich segregowanie,

loteryjka wyrazowa, segregowanie wyrazów, krzyżówka sylabowa

OBJAWY ZABURZEŃ PERCEPCJI SŁUCHOWEJ:-mały zasób słów i

agramatyzmy -trudności w tworzeniu zdań, opowiadań,

zapamiętywaniu, powtarzaniu trudnych, dłuższych wyrazów,

w rozumieniu dłuższych i złożonych instrukcji słownych-

opóźniony rozwój mowy-wady wymowy -trudności w

różnicowaniu dźwięków mowy, zwłaszcza tych podobnych

i określeniu ich położenia w wyrazie-trudności w syntezowaniu

sylab i głosek-trudności w dokonywaniu analizy sylabowej i

głoskowej wyrazów-trudności w czytaniu i pisaniu na dalszych

etapach edukacyjnych Zaburzenia słuchowe, które odzwierciedlają

się w umiejętnościach szkolnych:PISANIE : -specyficzne trudnośc

i w pisaniu ze słuchu zniekształcenie pisowni, zlepki liter,

zniekształcanie wyrazów w dyktandach, trudności w pisaniu

wyrazów ze zmiękczeniami, dwuznakami, w różnicowaniu

niektórych głosek itp.)-trudności w analizie zdań na wyrazy,

wyrazów na sylaby itd… -łączenie przyimków z rzeczownikami, np. wklasie,

naławce itp.-opuszczanie końcówek wyrazów, gubienie liter

(zwłaszcza samogłosek)-przestawianie szyku dyktowanych

wyrazów-liczne przekręcenia, poprawki w zeszycie świadczą

o tym, że dziecko posługuje się pamięcią wzrokową bardziej
CZYTANIE:-trudności w różnicowaniu dźwięków mowy, więc mogą

być niewłaściwie wymawiane-trudności we właściwej intonacji
-ogólne błędy w czytaniu: zamiana liter, zmiana brzmienia,

nieprawidłowe odczytywanie całych wyrazów (np. kordła,

a nie kołdra )-trudności w rozumieniu przeczytanej treści
INNE:- trudności w uczeniu się języków obcych
-trudności w uczeniu się pamięciowym (piosenki, wiersze,

tabliczka mnożenia, jakieś ciągi, np. miesiące) – łatwiej przychodzi

uczenie, jak jest dany tekst przed oczyma-trudności w przyswajaniu

gramatyki, rozumieniu dłuższych wypowiedzi słownych

Diagnoza MATEMATYKAbadania diagnostyczne trzeba

rozpocząć od opisu funkcjonowania dziecka w szkolnych

formach działalności matematycznej: podstawą jest

obserwacja zachowania dziecka na lekcjach matematyki

w sytuacji, gdy:1) powinno rozwiązać samodzielnie

zadanie, siedząc w ławce2) jest wywoływanie do tablicy i

nauczyciel każe mu rozwiązywać zadanie, a rówieśnicy

obserwują jego poczynania3) dzieci rozwiązują zadania

wspólnie*analiza poziomu wiadomości i umiejętności

matematycznych dziecka: należy ustalić co dziecko

wie i umie, a potem ocenić, w jakim stopniu jest to zgodne z

wymaganiami obowiązującymi na lekcjach matematyki (sprawdzenie

poszczególnych czynników składających się na dojrzałość

matematyczną)*określenie poziomu rozwoju procesów psychicznych,

które są zaangażowane w naukę matematyki:1) jaki jest poziom

czynności nadawczych, odbiorczych i wykonawczych (współpraca

oka i ręki np.)2) jaki jest poziom rozwoju umysłowego dziecka

3) jak dziecko zachowuje się w sytuacji trudnej, która wymaga

od niego wysiłku intelektualnego*określenie efektu edukacji

matematycznej, także na poziomie przedszkolnym*wyjaśnienie

genezy stwierdzonych nieprawidłowości w uczeniu się matematyki

i funkcjonowaniu dziecka: podstawą jest psychologiczny życiorys

dziecka oraz analiza jego warunków życia

Program Dziecięca matematyka przewiduje następujące treści

kształcenia wspomagające rozwój klasyfikacji:

oglądanie i porównywanie obiektów oraz dostrzeganie ich

podobieństw i różnic; wdrażanie do grupowania obiektów i słownego

uzasadnienia, dlaczego pasują do siebie; grupowanie, czyli rozdzielanie

różnych obiektów według różnych kryteriów np: przynależności

(do kogo należą) lub miejsca gdzie się zwykle znajdują, do czego

służą; wdrażanie dzieci do rozumienia sensu sprzątania –

przedmioty mają być we właściwych miejscach; klasyfikowanie

różnych obiektów i słowne określanie utworzonych zbiorów

Kształtowanie pojęcia liczby operacyjne rozumowanie

potrzebne przy ustalaniu stałości liczebności porównywanych

zbiorów. Chodzi o to by dziecko

potrafiło ustalić równoliczność przez tworzenie par,
a także było pewne co do stałości liczby elementów w zbiorze,

chociaż widzi, że są one przemieszczane lub zakrywane operacyjne

ustawianie po kolei pozwalające określić dziecku miejsce wybranej

liczby w szeregu liczb, a potem wskazać liczby następne i liczby

poprzednie. pomoże to zrozumieć aspekt porządkowy i miarowy

liczby naturalnej.Ćwiczenia wspomagające rozwój operacyjnego

myślenia- Ustalenie stałości liczby elementów w zbiorze

dzieci które potrafią już wnioskować o stałości elementów

wiedzą, że zmiana układu (przesuniecie, przełożenie) nie ma

wpływu na liczebność zbioru. Rozumują operacyjnie, a

zauważone zmiany traktują jako odwracalne i są przekonane

o stałości liczby obiektów. Ćwiczenia wspomagające ustalenie

stałości liczby elementów w zbiorze-układanki z trójkątów;

układanki z prostokątów; układanki z kółek

zaburzenia motywacji dotyczące KIERUNKU patologicznego

działania: czynności dziwaczne, bezsensowne, stereotypy

ruchowe i słowne (np. przy n.i i schizofrenii)natręctwa ruchowe

impulsywne działania, tzw. Popędowe (piromania, kleptomania)

negatywizm bierny- upór, niespełnianie poleceń; negatywizm

czynny- przekora, wykonywanie poleceń na odwrót

zaburzenia motywacji dotyczące NATĘŻENIA: mała siła

motywacji (czyli stopień w jakim motywacja wpływa na

zachowanie) powoduje: brak samodzielności dziecka w

doborze celów, trudności w skupieniu się na jednym działaniu,

wahania, wątpliwości, rezygnacja z osiągnięcia celu; nieprawidłowości

w zakresie wielkości motywacji: niski poziom motywacji lub zbyt

wysoki poziom motywacji; nieprawidłowości w zakresie

intensywności motywacji (ilość zużytej energii dla osiągnięcia celu,

np. słomiany zapał) czynniki motywacyjne zależne od nauczyciela:

poziom napięcia (jak nauczyciel sformułuje zadanie i czy wywoła to

stres u ucznia); koloryt emocjonalny (pokazuje, że pewne emocje,

które nam towarzyszą, wpływają na motywację zapamiętywania:

atmosfera wpływa na rozwój motywacji); poziom poczucia sukcesu

(dziecko, które zdobywa sukces buduje system własnej

wartości‑> buduje motywacje do działania-> działania->

większe kompetencje-> sukces-> wyższe poczucie własnej

wartości itp.) analogicznie do porażek

poziom zainteresowania: istotne dla planowania zajęć z

dziećmi zgodnie z ich zakresem zainteresowańsprzężenie

zwrotne: dajemy uczniowi informację zwrotną: co zrobił

dobrze, co źle, co ma poprawić. Trzeba to robić od razu,

negatywna informacja ma być przekazana w kolorycie

emocjonalnym pozytywnymstruktura nagrody; kształtowanie

motywów Metody usuwania trudności w czytaniu:metoda

syntetyczna Łączenie:alfabetyczna:sylabizowanie;fonetyczna:

głoskowanie sylabowa: zgłoskowanie skupia się przede

wszystkim na przechodzeniu od elementu do całości.

Elementem takim może być znak lub dźwięk, a całością

zdanie lub wyraz. analityczna: charakteryzuje się prezentowaniem

w nauce czytania jednostek językowych mających określone

znaczenie, takich jak wyrazy, części zdania, zdania. Wychodzimy

od całego wyrazu (czytanie całościowe), potem przechodzimy

do podziału wyrazu syntetyczno-analityczna:uznawana

jest za najbardziej skuteczną metodę nauki czytania.

Metoda ta pozwala na poznawanie znaków graficznych

języka pisanego oraz na jednoczesne rozumienie czytanego tekstu.

Połączenie dwóch poprzednich: tam gdzie wyraz jest znany

robi się analizę, tam gdzie wyraz jest nieznany robi się syntezę

w szkołach najczęściej używana jest metoda-syntetyczno-analityczna

Stopniowe usuwanie trudności w czytaniu i pisaniu

(Zakrzewska)Treningowe, poprawiające szybkość i bezbłędność

czytaniaKształcące 3 funkcje w procesie pisania (wzrokową,

słuchową, wyobrażeniowo-pamięciową); Preferujące rozwój

analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej i słuchowo-wzrokowej;

Rozwijające rozumienie treści w różnych formach czytania

(pasywnego, cichego, głośnego) Usprawniające pisownię par

ortografów; Ułatwiające opanowanie pisowni Gosek miękkich

1- i 2-literowych; Kombinatoryka wyrazowa; Korygujące

błędy w pisaniu Rodzaje trudności w uczeniu uwarunkowane

zaburzeniami spostrzegania wzrokowego1.nieprawidłowa

budowa gałki ocznej powoduje wady wzroku,

które zaburzają ostrość widzenia, powodują szybsze

męczenie się i ból głowy u dzieci. Zniechęca to do czynności

angażujących zmysł wzroku Ruchy gałek powinny być skoordynowane,

więc nieprawidłowe funkcjonowanie analizatora kinestetyczno –

ruchowego, może być przyczyną trudności w czytaniu.

2. Uszkodzenie receptora w analizatorze wzrokowym

( siatkówki oraz dróg dośrodkowych) występują ubytki w polu

widzenia, nawet ślepota.3. Poważne zaburzenia są skutkiem

uszkodzenia ośrodka w korze mózgowej:Uszkodzenia pól

projekcyjnych (pierwszorzędowych) powoduje ubytki w polu

widzenia; Uszkodzenia pół drugorzędowych powodują

zaburzenia spostrzegania i rozpoznawania konkretnych

lub narysowanych przedmiotów. Człowiek spostrzega

elementy, ale nie potrafi ich scalić i rozpoznać jako całość.

3. Uszkodzenie pól trzeciorzędowych powoduje zaburzenia

spostrzegania i działania w przestrzeni, np. człowiek spostrzega

przedmioty, ale nie potrafi ocenić ich ułożenia, odczytać godziny

na zegarze, odróżnić prawej i lewej stronyMikrozaburzenia

rozwoju ruchowego wg Spionek1. Obniżenie sprawności

pojedynczych aktów ruchowych, np. chwytu pęsetkowatego,

co utrudnia trzymanie ołówka, posługiwanie się przedmiotami

codziennego użytku2. zaburzenia melodii kinestetycznej oraz

koordynacji ruchowej, np. dziecko poprawnie wykonuje poszczególne

ruchy, ale nie potrafi ich złożyć w całość; 3.obniżenie precyzji

ruchów docelowych z jednoczesnym wzmożeniem psychoruchowego

napędu, ruchom towarzyszą synkinezje ( współruchy) i wzmożone

napięcie mięśniowe 4.zaburzenie koordynacji wzrokowo – ruchowej,

dziecko ma trudność w dostosowaniu ruchów do

właściwości przedmiotów