Towaroznawstwo Żywności Nr grupy: 1	Imię i nazwisko: KM	Nazwisko prowadzącego: Dr Magdalena Surma
Data wykonania ćwiczenia: 12.03.2015r.	Tytuł ćwiczenia: Analiza mieszaniny wieloskładnikowej z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej.	Data oddania sprawozdania: 19.03.2015r.

1. Wstęp teoretyczny.

Analiza jakościowa - Podstawą analizy jakościowej, czyli identyfikacji pików odpowiadających poszczególnym składnikom próbki, są wielkości retencyjne. Porównuje się czas retencji piku identyfikowanej substancji z czasem retencji piku wzorca, chromatografowanych w jednakowych warunkach. Korzystając z wielkości retencyjnych, należy pamiętać, że retencja może się zmieniać przy małych zmianach składu fazy ruchomej. W niektórych przypadkach zmiana ta nie jest jednakowa dla wszystkich składników próbki i położenie jednych w stosunku do drugich może się zmienić.

Analizując nowe próbki, trzeba mieć pewność, że wszystkie składniki poprzednio chromatografowanej próbki zostały usunięte z kolumny. Sygnały chromatograficzne odpowiadające substancjom, które nie występują w badanej próbce, mogą pochodzić z zanieczyszczeń układu chromatograficznego lub rozpuszczalnika użytego do sporządzenia roztworu próbki. W tym ostatnim przypadku należy sprawdzić czystość rozpuszczalnika, chromatografując jego ilość odpowiadającą tej, którą wprowadza się do kolumny z próbką.

Analiza ilościowa - Ilościową zawartość składników w próbce oblicza się, wykorzystując to, że ilość tych składników jest proporcjonalna do powierzchni lub wysokości pików im odpowiadających. Do obliczeń zaleca się wykorzystywanie wysokości pików pod warunkiem, że są one symetryczne.

W analizie ilościowej pewne znaczenie ma rodzaj zastosowanego detektora. Najlepsze wyniki uzyskuje się stosując detektor absorpcji w nadfiolecie. Przy szerokim zakresie liniowości charakteryzuje się on wysoką czułością. Należy tak dobrać warunki detekcji, np. długość fali odpowiadającą maksimum absorpcji, aby nie trzeba było wykorzystywać maksymalnej czułości detektora. Na wyniki analizy chromatograficznej wpływ ma jakość zastosowanego przyrządu oraz stałość warunków prowadzenia analizy. W czasie analizy temperatura kolumny, skład fazy ruchomej i wielkość próbek dozowanych do kolumny nie powinny ulegać zmianie.

W chromatografii cieczowej analizę można wykonać przez porównywanie powierzchni lub wysokości piku składnika analizowanej próbki i powierzchni lub wysokości piku wzorca. Postępuje się tak przy analizie sposobem wzorca wewnętrznego, normalizacji czy kalibracji bezwzględnej. Inną metodą jest metoda dodawania (dodatku) wzorca.

2.Cel ćwiczenia.

Analiza jakościowa mieszaniny kwasów fenolowych.

3. Przebieg ćwiczenia.

Ćwiczenie zostało przeprowadzone przez prowadzącą ćwiczeń. Wykonano w identycznych warunkach analizę chromatograficzną roztworów wzorcowych (kwasu kawowego, kumarowego i ferulowego) oraz badanej próbki (mieszaninę trzech substancji). Otrzymano kolejno Wykres 1, Wykres 2, Wykres 3 oraz Wykres 4. Wyniki przedstawiające czas retencji oraz pole powierzchni pod pikiem dla każdego pomiaru przedstawiono w Tabela 1 i Tabela 2. Porównanie czasu retencji piku identyfikowanych substancji z czasem retencji piku substancji wzorcowych zamieszczono w Tabela 3.

4. Dane pomiarowe.

Wykres 1. Parametry retencji badanej mieszaniny.

Wykres 2. Parametry retencji kwasu kawowego.

Wykres 3. Parametry retencji kwasu kumarowego.

Wykres 4. Parametry retencji kwasu ferulowego.

Tabela 1. Pomiary badanych próbek.

Wzorzec	Czas retencji [min]	Pole powierzchni pod pikiem [j]
kwas kawowy	12,9	7255494
kwas kumarowy	23,9	10463762
kwas ferulowy	30,5	7528878

Tabela 2. Pomiar wzorca.

Substancja badana (mieszanina trzech substancji)	Czas retencji [min]	Pole powierzchni pod pikiem [j]
Pik 1	12,8	7872110
Pik 2	24,4	11054212
Pik 3	30,7	7393496

Tabela 3. Porównanie czasu retencji badanych próbek z czasem retencji substancji wzorcowych.

Wzorzec	kwas kawowy	kwas kumarowy	kwas ferulowy
Czas retencji [min]	12,9	23,9	30,5
Substancja badana	Pik 1	Pik 2	Pik 3
Czas retencji [min]	12,8	24,4	30,7

6. Wnioski

Analizując czas retencji piku identyfikowanych substancji z czasem retencji piku substancji wzorcowych, stwierdzono iż są one bardzo zbliżone. Kolejno pik 1 odpowiada kwasowi kawowemu, pik 2 - kwasowi kumarowemu, pik 3 - kwasowi ferulowemu. Najbardziej zbliżony a zarazem najkrótszy czas retencji miał pik 1 z kwasem kawowym (różnica 0,1 min), natomiast najbardziej rozbieżny czas miał pik 2 z kwasem kumarowym (różnica 0,5 min). Najdłuższy czas retencji osiągnął pik 3, który odpowiadał kwasowi ferulowemu. Również czas retencji był zbliżony, gdyż różnica wyniosła 0,2 min. Brak rozmyć pików świadczy o tym, iż doświadczenie zostało przeprowadzono prawidłowo.