Socjologia czasu wolnego
WPROWADZENIE
Socjologia – bada w systematyczny sposób funkcjonowanie i zmiany społeczne.
Wiedza dotycząca tego, co jest wspólne dla wszystkich ludzkich społeczeństw
Wiedza na temat podstawowych form zbiorowego życia ludzi
Oraz zasad kształtowania przez ludzkie społeczności swoich ładów wewnętrznych
Koncepcje wyodrębniania czasu wolnego – filozofia, antropologia, socjologia, psychologia, medycyna, ekonomia
Różny kontekst – nacisk na zaspokojenie w tym okresie różnych grup potrzeb
Socjologia czasu wolnego – subdyscyplina socjologii, zamująca się badaniem zachowań ludzkich w czasie wolnym
CZAS WOLNY W UJĘCIU HISTORYCZNYM
Grecja
Arystoteles ur. 384 p.n.e.
Czas wolny utożsamiany z zajęciami „godnymi człowieka wolnego”
Czas pracy – ascholia
Rozrywka, rekreacja służą określonemu celowi – regeneracji sił
Schole – działanie podejmowane dla samego siebie; będące celem samym w sobie
Szczęście według Arystotelesa mogło pojawiać się tylko podczas oddawania się schole
Rzym
Ideał czasu wolnego przeniknął z Grecji (Platon, Epikur, Arystoteles)
Praca – negotium (angażowanie się w różne zajęcia)
Czas wolny – otium (regeneracja, odpoczynek)
Otium – spędzanie czasu na refleksji; poświęcenie się twórczości literackiej bądź filozoficznej
Postindustrializm
Czasem wolnym dysponowały stany wyższe
Inne stany – „zacieranie się” różnicy miedzy czasem wolnym a czasem poświęconym na różne zajęcia
Obce były odczucia spędzania czasu wolnego dla samego siebie
Społeczność przemysłowa
Czas wolny staje się obszarem zajmującym określone miejsce, wyróżnione w opozycji do pracy
Czas wolny to czas poza pracą
Proces industrializacji wytworzył swobodny czas po pracy i umożliwił powstawanie nadwyżki dochodów przeznaczonych na swobodną konsumpcję
KONCEPCJE (!!!)
VEBLEN
Thorstein Veblen (1899) „Leisure Class”
Postawił teorię, w myśl której społeczeństwo rządzone jest przez klasę próżniaczą
Klasa ta wyróżnia się bogactwem, dobrowolnym wyrzeczeniem się jakiejkolwiek pracy o produkcyjnym charakterze i ostentacyjną konsumpcją
Czas wolny to całokształt życia człowieka poza pracą
Ilość czasu wolnego jakim dysponuje człowiek decyduje o jego usytuowaniu społecznym, o przynależności do danej klasy społecznej
DUMAZEIDER (1974)
Uważa, że czas wolny jest przeznaczony na „wszelakie zajęcia” jakim może oddawać się jednostka z własnej ochoty bądź dla rozrywki; dla rozwijania swych wiadomości lub dla bezinteresownego kształcenia się, dobrowolnego udziału w życiu społecznym
Funkcje czasu wolnego to wypoczynek, rozrywka, rozwój osobowości; wypoczynek regeneruje siły człowieka, wyrównuje straty fizyczne; rozrywka wyzwala ludzi ze stanu znużenia, powstałego na skutek monotonnych czynności dnia codziennego
BRIGHTBILL (1960) (!!!)
Czas wolny to czas, w którym mamy swobodę wyboru
Czas wolny to czas nie poświęcony na czynności niezbędne aby podtrzymać naszą egzystencję
Czynności biologiczno-fizjologiczne
Czynności związane z pozyskiwaniem środków do życia
Przygotowaniem się do życia, a więc edukację czy też pozyskiwaniem środków na opłacenie tego co chcemy, żeby zostało zrobione a czego sami nie wykonamy
ROBERTS (1974)
Czas wolny to specyficzny fenomen współczesnego życia, który jednostka odczuwa jako obszar względnej wolności wyboru
KELLY (1972)
Czas wolny „non work” – czas nie poświęcany wykonywaniu pracy; czas wolny nie przynosi korzyści materialnych, nie wynika ze społecznych oczekiwań i nie jest konieczny do podtrzymania/utrzymania statusu czy przeżycia
PARKER (1976)
Czas wolny od pracy i innych obowiązków, na który składają się aktywności dające poczucie swobody/wolności
Czas wolny – stan ducha, a nie konieczny rezultat nadwyżki czasowej
MIHALY CSIKSZENTMIHALYI (1996)
Wprowadził termin „flow” (teoria przepływu)
Stan kiedy jesteśmy całkowicie zaabsorbowani wykonywanym zadaniem, które w maksymalnym stopniu angażuje nasz fizyczny i psychiczny potencjał
Przepływ – psychiczny stan głębokiej koncentracji
CZAJKA (1975)
Czas wolny obejmuje:
Wszystkie zajęcia, którym jednostka może oddawać się z własnej chęci dla wypoczynku, rozwoju własnej wiedzy lub swego kształcenia (bezinteresownego), swego dobrowolnego udziału w życiu społecznym
Po uwolnieniu się od obowiązków zawodowych, rodzinnych i społecznych
WNUK-LIPIŃSKI (1972)
Czas wolny to czas pozostający do dyspozycji człowieka po spełnieniu przez niego obowiązków zawodowych, rodzinnych, szkolnych oraz zaspokojeniu potrzeb biologicznych organizmu
ROGOZIŃSKI (1992)
Czas pracy | Czas po pracy | Czas swobodnej decyzji | Czas wolny – leisure |
---|---|---|---|
PRZYMUS |
Czas dyspozycyjny PRESJA EKONOMICZNA DOKSZTAŁCANIE PROWADZENIE DOMU |
Free time JEŚLI DECYZJE PODEJMOWANE ŚĄ BEZ JAKIEJKOLWIEK PRESJI Ilościowy punkt widzenia |
CZYNNOŚCI PODEJMOWANE PRZEZ JEDNOSTKĘ DLA NIEJ SAMEJ I SPRAWIAJĄCE JEJ RADOŚĆ Jakościowy punkt widzenia |
BOHDAN JUNG (1987)
Wyróżnia w pojęciu czasu wolnego elementy:
Psychologiczno-subiektywne – czas wolny – stan duszy, stosunek jednostki do wykonywanej czynności
Rezydualne – czas jaki pozostaje jednostce po uwolnieniu się od obowiązków zawodowych
Autonomiczno-osobiste – czynności dowolnie wybrane, działanie wolne i dobrowolne
Normatywno-funkcjonalne – czas pogoni za prawdą i poznaniem samego siebie, całokształt czynności, którym poddaje się jednostka w celu wypoczynku lub bezinteresownego pogłębiania wiedzy
Behawioralne – każdy typ zachowania inny niż praca, wykonywane poza czasem pracy
Ekonomiczne – cały czas, który nie jest sprzedawany i który należy do jednostki bez względu na sposób w jaki jest wykorzystany
O czasie wolnym. Kultura i rekreacja i procesach rozwoju społeczno-gospodarczego SGPiS, Warszawa 1987.
Kategoryzacja czasu wolnego
Odnosi się do zjawisk z niezbyt odległej przeszłości
Czas wolny to wytwór epoki przemysłowej i cywilizacji nowożytnej
Pochodna społeczeństw w których dokonało się ostre rozdzielenie czasu pracy (zarobkowa praca najemna) i czasu „niepracy” (czas od niej wolny) – dychotomiczne ujęcie pracy
Czas wolny – 2 zjawiska
Free time (le temps libre) – rozmiary czasu i jego odcinki; miary ilościowe
Leisure (le temps de loisir) – całość złożona z czynności nieprodukcyjnych; czas wartości spokoju, kontemplacji, brak pośpiechu; uwolnienie od obowiązków i przymusów; raczej sposób życia niż odcinek czasu
Znaczenie czasu wolnego w wymiarze kulturowym
Kolejność ujawnia się w różnorodnych typach społeczności
Tradycyjne – brak różnicy między czasem wolnym a pracą; czas wolny w święta
Feudalne – niższe warstwy: brak zróżnicowania między czasem pracy a czasem wolnym / warstwy wyższe: czas rozrywki
Industrialne – umasowienie czasu wolnego, wyraźne rozwarstwienie między czasem wolnym a czasem pracy
Postindustrialne – wydłużenie czasu wolnego
POTRZEBY MIARY CZASU WOLNEGO
Czynności podejmowane przez jednostkę dla niej samej i sprawiające jej radość – czas wolny.
Czynności mające na celu:
Samodoskonalenie się i samorealizację
Nawiązywanie i utrzymywanie więzi międzyludzkich
Przyswajanie trwałych wartości związanych z otoczeniem socjo-kulturowym
Zamanifestowanie postaw twórczych
Ekspresję osobowości
Czas wolny a jednostka
Ujecie biocentryczne – uwarunkowania przetrwania osobniczego (regeneracja sił; odpoczynek)
Ujęcie psychologiczne – zaspokojenie podstawowych potrzeb warunkuje przejście do potrzeb wyższego rzędu
Podejście socjometryczne – (socjologia, psychologia społeczna, teoria kultury) – jednostka to wytwór określonych historycznie stosunków społecznych i kulturowych – analiza potrzeb człowieka jako członka zbiorowości
Podejście ekonocentryczne – człowiek uczestniczy w systemie gospodarczym, jest wytwórcą dóbr i usług oraz ich użytkownikiem
Czas wolny – JUNG, 2001 (!!!)
Element samorozwoju – regeneracja organizmu; wspólne przeżywanie różnych zjawisk; wykonywanie czynności konceptualnych i skierowanych na doskonalenie wewnętrzne
Afirmacja indywidualizmu jednostki
Czas poszukiwania prawdy o sobie samym
Czas kontemplacji – filozoficznej; religijnej i estetycznej
Umożliwia odnowę duchową
Zaspokaja potrzebę „egzotyzmu”, przełamując nudę i rutynę codzienności
Zaspokaja potrzebę zabawy i rozrywki
ATRYBUTY CZASU WOLNEGO
Kompresja czasu i przestrzeni
Kompresja czasu
Pracoholizm,
Zahamowanie wzrostu ilościowego czasu wolnego,
Nowe formy pracy i czasu pracy,
Nowe produkty pozwalające zawrzeć więcej czynności w jednostce czasu,
Szybszy obieg informacji,
Szybszy styl narracji.
Kompresja przestrzeni
Masowość i dostępność podróży międzynarodowych i międzykontynentalnych,
Nowe wynalazki w telekomunikacji,
Telecommuting.
Obecnie:
duże znaczenie czasu wolnego
ujęcie tradycyjne: ilościowe (minuty, godziny)
ujęcie jakościowe (postać filozoficzna, psychologiczna, socjologiczna)
Socjologia czasu wolnego wskazuje, że sposób w jaki ludzie spędzają czas wolny zależy m.in. od:
Ich zasobów finansowych,
Edukacji,
Od tradycji rodzinnych i środowiskowych,
Wieku.
Ekonomiczne determinanty konsumpcji
Zasoby majątkowe jednostki oraz dostęp do dóbr publicznych
Dochody
Poziom i relacja cen dóbr konsumpcyjnych
Podaż dóbr konsumpcyjnych oraz sposoby ich dystrybucji
Uwarunkowania ekonomiczne – czas wolny a zaspokojenie potrzeb
Niezależne od jednostki
Oferta rynkowa dóbr i usług związanych z wygospodarowaniem i zagospodarowaniem czasu wolnego
Poziom cen dóbr i usług
Infrastruktura umożliwiająca tworzenie i zagospodarowanie czasu wolnego
Polityka kredytowa na rynkach związanych z czasem wolnym
Zależne od jednostki
Dochód jednostki – najistotniejszy czynnik determinujący poziom i strukturę konsumpcji
Poziom oszczędności jednostki
Struktura wydatków konsumpcyjnych
Zasoby dóbr trwałego użytku w gospodarstwie domowym jednostki
Ekonomiczne położenie jednostki wpływa na:
Postrzeganie czasu wolnego
Dostrzeganie konieczności zwiększania zasobów czasu wolnego
Wyzwalanie potrzeby zagospodarowania czasu wolnego w przypadku występowania jego zasobów
Procesy regulacji stopnia zaspokojenia potrzeb związanych z czasem wolnym lub ich deprywacji (braku)
Zakup dóbr i usług czasooszczędnych i czasochłonnych
Czas wolny a czas pracy
Wybór między 24 godzinami pracy a 24 godzinami wypoczynku
Liczba godzin pracy narzucona przez pracodawacę
Poświęcenie wypoczynku na rzecz pracy daje dochodów umożliwiający nabywanie dóbr i usług konsumpcyjnych
Teoria W. S. Jevonsa (1835-1882), angielski ekonomista (nie będzie na zaliczeniu)
Maksymalizacja użyteczności – rekompensata przykrości
(jaką każdy człowiek odczuwa, podejmując pracę wymagającą od niego wysiłku fizycznego lub umysłowego)
Przyszłym zadowoleniem, przyjemnością.
Przykrość związana z koniecznością podjęcia pracy wzrasta proporcjonalnie do czasu pracy,
Natomiast jej użyteczność wyrażona poprzez płacę – spada
Każda jednostka pracująca zarobkowo dokonuje wyboru między czasem pracy a czasem wolnym od pracy, ustalając takie relacje i proporcje pomiędzy nimi, aby krańcowa użyteczność ostatniej roboczogodziny zrównała się z krańcową oceną wartości godziny czasu wolnego od pracy.
Celem ekonomiki jest maksymalizacja szczęścia przez zdobywanie zadowolenia po najmniejszym koszcie przykrości.
Wycena czasu wolnego
Czas wolny nie posiada wartości w ekonomicznym tego słowa znaczeniu
Czas wolny posiada wartość użytkową, rozumianą jako zdolność do zaspokojenia określonej potrzeby
Jak mierzyć?
Przy ograniczonym zasobie popyt na czas wolny może być traktowany jako popyt na dobra materialne.
Konsumpcja – zagrożenia i nadzieje
Mechanizm funkcjonowania społeczeństwa konsumpcyjnego jest czytelny – stale i na nowo rozbudzane potrzeby kreują popyt na towary
Popyt stymuluje wzrost produkcji i...
...
Czy czas wolny zostanie zredukowany do manifestowania postaw konsumpcyjnych?
Model autonomiczny (humanistyczny) (!!!)
Czas wolny traktuje się jako cel sam w sobie.
Szansa na uratowanie godności człowieka.
Czas wolny powinny wypełniać: refleksja, kontemplacja, „celebrowanie” życia, tworzenie podstaw dla kultury i sztuki.
Inni – najważniejsze jest zamanifestowanie osobowości człowieka w czasie wolnym; miarą bogactwa stanie się nie czas pracy, lecz czas wolny.
Model instrumentalny (terapeutyczny, kompensacyjny) (!!!)
Czas wolny traktuje się jako okres, który można wypełnić czynnościami korygującymi/regulującymi bilans wewnętrznych napięć i emocji.
Czas wolny to narzędzie służące do osiągania celów; jednostka ma czas wolny, ale ktoś inny ustala jak spędzać ten czas.
Co jest konsumowane w czasie wolnym
Potrzeby | Aktywność | Odpowiedniki rzeczowe |
---|---|---|
Naturalne (organiczne) | Relaks, regeneracja, rekreacja | Dobra i usługi „czasochłonne” podstawowe |
Środowiskowe (prospołeczne) | Zachowania kompensacyjne, naśladownictwo i budowanie prestiżu, kontakty rodzinne i towarzyskie | Luksusowe „prestiżowe” |
Kulturalne | Kształcenie (poznanie), obcowanie z wartościami (przeżycia estetyczne), ekspresja twórcza | Wytwory, efekt postawy twórczej czy aktywności wytwórczej (typu: zrób to sam) |
Założenia
Odpowiednio głęboko motywowane potrzeby przejawiają się nie tylko w danych rodzajach aktywności, lecz wiele z nich przybiera postać efektywnego popytu.
Potrzeby kreujące spożycie są motywowane jakimś brakiem – następuje nabywanie, posiadanie...
Dostosowanie podaży do ujawnianych potrzeb – podaż na formę tzw. towarów czasochłonnych.
POSTĘPOWANIE NABYWCÓW NA RYNKU
Ogół działań i decyzji związanych z uzyskiwaniem, użytkowaniem i dysponowaniem
produktami przez nabywców indywidualnych lub instytucjonalnych.
Etapy postępowania
Uświadomienie potrzeby,
Identyfikacja sposobów zaspokojenia potrzeby,
Ocena alternatyw wyboru,
Zakup i jego ocena.
Podstawowe źródła uświadomienia określonej potrzeby:
Brak produktu,
Uzyskanie informacji o nowym produkcie,
Ujawnienie się nowych potrzeb,
Pojawienie się nowych możliwości finansowych,
Zmiana oczekiwań w stosunku do produktu.
Identyfikacja sposobów zaspokojenia potrzeby:
Własne doświadczenie i wiedza,
Odwołanie się do doświadczeń innych osób/wykorzystanie tzw. zewnętrznych źródeł informacji,
Jednoczesne skorzystanie z własnego doświadczenia i zewnętrznych źródeł informacji.
Decyzje konsumentów
Rozważne – np. kupno pierwszego samochodu, domu, mieszkania lub ważnych artykułów gospodarstwa domowego
Nierutynowe – zakup odzieży, mebli, upominków, drugiego samochodu, telewizora, wczasów, czy wycieczki
Nawykowe – zakup gazet, papierosów, żywności, usług pralniczych, fryzjerskich
Impulsywne
Usługi związane z czasem wolnym
Turystyczne
Gastronomiczne
Handlowe
Kultury
Mediów
RYNKOWE ASPEKTY CZASU WOLNEGO
Układy rynkowe czasu wolnego
Rynek na czas wolny
Rynek, w którym celem transakcji jest posiadanie czasu wolnego i jego sprzedaż
Ujawnia się w postaci popytu i podaży czasu
Występuje w nim czasooszczędna orientacja konsumentów przejawiająca się skłonnością do zakupu tych dóbr i usług
Rynek czasu wolnego
Rynek, na którym przedstawiciele popytu poszukują towarów umożliwiających wykorzystanie i spędzenie czasu wolnego, a przedstawiciele podaży je oferują
Kupujący musi mieć uświadomioną potrzebę czasu wolnego popartą posiadanym funduszem swobodnej decyzji
Rynek dla czasu wolnego
Mają za zadanie obsługę wyodrębnionych rynków czasu wolnego – rynek prac dla czasu wolnego w rejonach turystycznych
DYNAMIKA ROZWOJU RYNKÓW ZWIĄZANYCH Z CZASEM WOLNYM (I FAZA)
Pojawienie się i rozwój rynku na czas wolny
V
Rosnąca produkcja dóbr trwałego użytku (głównie czasooszczędnych)
V
Wzrost zapotrzebowania na czas niezbędny na użytkowanie tych dóbr
- Powstawanie zasobów czasu wolnego w wyniku skracania czasu pracy -
- Prodomowe czynności wypełniane w czasie wolnym -
DYNAMIKA ROZWOJU RYNKÓW ZWIĄZANYCH Z CZASEM WOLNYM (II FAZA)
Pojawia się rynek czasu wolnego – produkty czasooszczędne wspomagają konsumpcję towarów i usług czasochłonnych
V
Konsumenci mają kontakt z większą ofertą towarów i usług
V
Pojawiają się nowe potrzeby
- Następuje indywidualizacja spędzania i zagospodarowania czasu wolnego -
- Pozadomowe formy aktywności -
DYNAMIKA ROZWOJU RYNKÓW ZWIĄZANYCH Z CZASEM WOLNYM (III FAZA)
Rynek czasu wolnego ulega rozwarstwieniu i pojawiają się rynku dla czasu wolnego
V
Postępująca substytucja produktów czasochłonnych
V
Poszczególne segmenty rynku czasu wolnego ulegają dalszej dezintegracji
- Występuje równowaga pomiędzy domowymi i pozadomowymi formami aktywności -
Usługi czasochłonne i czasooszczędne
Usługi czasooszczędne – prowadzenie gospodarstwa domowego i porządkowanie
Usługi czasochłonne – kultura, odnowa biologiczna, turystyczno-rekreacyjna, gastronomiczna
Społeczeństwo przemysłowe – model konsumpcji (tzw. model cyklu życiowego)
Przestarzały – skonstruowany w fazie gdy ludzie mieli stałe zajęcia i ich dochody były przewidywalne w kolejnych etapach życia.
Kiedyś...
I faza – start zawodowy – niskie dochody;
II faza – kariera zawodowa – kumulacja dochodów, częściowe przeznaczenie dochodów na konsumpcję;
III faza – konsumowanie oszczędności zgromadzonych wcześniej.
Obecnie – konsumpcja w każdej fazie cyklu życia
Konsumpcja od tzw. kołyski do grobu;
Rynek dóbr dla dzieci, młodzieży, dorosłych i ludzi w tzw. jesieni życia;
„starców” zmieniono na „ludzi trzeciego wieku”, „złotej jesieni” itp.;
Najmłodsi – Skippies (school kids with income and purchasing power) – z roku na rok coraz większe zasoby „kieszonkowego”;
Znaczny wpływ na decyzje konsumenckie rodziców;
Adultyzacja dzieci – infantylizacja dorosłych – oferta medialna coraz mniej zróżnicowana ze względu na wiek.