Zakażenia bakteryjne skóry

Przez całe życie człowieka, od momentu narodzin, na skórze oraz błonach śluzowych obecne są różnorodne bakterie. Możemy wśród nich wyróżnić florę rezydującą czyli obecną przez cały czas, florę czasowo rezydującą i florę przejściową- obecną tylko sporadycznie. W okolicach odsłoniętych górnej części ciała przeważają bakterie gram-dodatnie (głównie gronkowce), w fałdach skórnych i dolnej części ciała rezydują głównie bakterie gram-ujemne. Na obecność flory bakteryjnej na skórze duży wpływ ma pH powierzchni - kwaśny odczyn skóry, który faworyzuje mniej szkodliwe bakterie, chroni w ten sposób przed flora chorobotwórczą.

Flora rezydująca (stała)

• gronkowiec biały

• mikrokoki

• ziarniaki Gram-dodatnie

• maczugowce

• beztlenowe propionibakterie, głównie w okolicach ujść mieszków włosowych

• lipofilny drożdżak (Malassezia furfur)-obecny w okolicy twarzy, górnej części klatki piersiowej.

Flora przejściowa

• Gronkowce koagulazoujemne i koagulazodadatnie(około5-20%)nosiciele

• Paciorkowce ropne niehemolizujące

• Gronkowiec złociste(twarz, szyja, ręce)

• Ziarniaki Gram-ujemne (pachwiny, pachy, okolice płciowe)

Miejscowa obrona skóry przed zakażeniem

• Wysychanie powierzchniowe

• Nienasycone kwasy tłuszczowe, zawartość wody w warstwie rogowej

• Kwaśne pH

• Stałe złuszczanie warstwy rogowej naskórka

• Obecność prawidłowej flory bakteryjnej

Bakteryjne zakażenia skóry;

• Zakażenia gronkowce

• Zakażenia paciorkowcowe

• Zakażenia mieszane paciorkowcowo-gronkowcowe

• Zakażenia o innej etiologii

Charakterystyka gronkowców:

• Wytwarzają wiele enzymów destrukcyjnych m.in.koagulazę, nukleazy, hialuronidazę, lizozym

• Niektóre wytwarzają beta-laktamazy, które inaktywują penicyliny, co powoduje oporność na antybiotyki penicylinopochodne

• Wiele szczepów gronkowców wytwarza szereg toksyn: cytotoksyny, toksyny leukocytolityczne, toksynę wstrząsu toksycznego, toksynę złuszczającą, entero-toksyny powodujące zatrucia pokarmowe

• Wywołują ropne zapalenia skóry, głównie dotyczącą przydatków, toksyczną nekrolizę naskórka, a także zapalenie płuc, szpiku kostnego, zatrucia pokarmowe

Charakterystyka paciorkowców

• Głównymi patogenami są paciorkowce grupy A(Streptococcus pyogenes), które należą do beta-hemolizujących (czyli posiadających zdolność do hemolizy krwi)

• Mogą pochodzić ze środowiska zewnętrznego (duża zakaźność),z jamy nosowo-gardłowej,a także z plwociny, a nawet z krwi w przypadku posocznicy

• Produkują szereg enzymów, np.Dna-za, streptokinaza, streptolizyna 0 (na której opiera się odczyn ASO)

• Wytwarzają także szereg toksyn: egzotoksyny pirogenne ,toksyna erytrogenna (wywołująca rumień w płonicy)

• Są odpowiedzialne za ropne zakażenia skóry, zapalenia gardła, płonicę, gorączkę reumatyczną, kłębuszkowe zapalenie nerek, posocznice połogowe, wstrząs septyczny

Zapalenie mieszka włosowego ( Folliculitis) Jest to stan zapalny ujścia mieszka mieszka włosowego, który w dalszym etapie może szerzyć się na cały mieszek włosowy i jego otoczenie.

Etiopatogeneza

• Zakażenie jest wywołane przez gronkowce, najczęściej gronkowiec złocisty lub gronkowiec naskórkowy

• Częściej występuje u mężczyzn

• Dość często występuje u dzieci

Epidemiologia - Czynnikami predysponującymi są: wzmożone rogowacenie ujść mieszków włosowych, drażnienie mechaniczne, przewlekła miejscowa kortykosterydoterapia, stosowanie opatrunków okluzyjnych, choroby skóry przebiegające ze świądem, kosmetyki, zwłaszcza na bazie oleju.

Objawy kliniczne:

• wykwitem pierwotnym jest pęcherzyk ropny, często przebity włosem, otoczony rąbkiem zapalnym.

• lokalizacja: twarz, skóra głowy owłosionej, górna część tułowia, wyprostne powierzchnie kończyn górnych i dolnych, pośladki.

• zmiany te mogą być pojedyncze lub zgrupowane

• w przypadku rozległych, licznych zmian może dojść do powiększenia okolicznych węzłów chłonnych.

Różnicowanie

• trądzik pospolity

• trądzik posterydowy

• przymieszkowe wykwity krostkowe pochodzenia zawodowego

• zmiany przymieszkowe związane z przewlekłym przyjmowaniem preparatów jodu i bromu

Leczenie:

• pojedyncze zmiany: miejscowo roztwory, aerozole lub maści z antybiotykami (mupirocyna, neomycyna, bacytracyna, erytromycyna, tetracyklina.)

• zmiany rozległe:należy wykonać posiew ze zmian skórnych i zastosować antybiotyki doustne zgodnie z antybiogramem lub preparaty sulfonamidowe

Figówka, przewlekłe ropne zapalenie mieszków włosowych (Sycosis staphylogenes, Follicculitis chronica) Jest to odmiana ropnego zapalenia mieszków włosowych o przewlełym przebiegu

Etiopatogeneza: Zakażenie jest wywołane przez gronkowce.

Epidemiologia: czynnikami predysponującymi są ogniska zakażenia na błonach śluzowych nosa i jamy ustnej oraz w obrębie uszu, figówka występuje wyłącznie u mężczyzn

Objawy kliniczne

• Zmiany krostkowe, grudkowe, a nawet rozmiękające ropne guzy

• Włosy w obrębie zmian dają się łatwo usunąć w wyniku zniszczenia mieszków włosowych

• Zmiany najczęściej ustępują bez śladu, niekiedy w wyniku uszkodzenia brodawek włosowych mogą pozostawać zanikowe blizny

• Lokalizacja: okolica owłosionej skóry twarzy, rzadziej skóra głowy

Leczenie: jest dość trudne i czasochłonne ze względu na częstą oporność bakterii na antybiotyki, stosuje się antybiotyki ogólne i miejscowe zgodnie z wynikami posiewu ze zmian skórnych, korzystnie na przebieg leczenia wpływają również witaminy z grupy B, kwas askorbinowy, w przypadku niepowodzeń antybiotykoterapii wskazane jest długotrwałe stosowanie Biseptolu, szczególnie istotne jest zachowanie higieny, odkażenie przyrządów do golenia i nieużywanie maszynki elektrycznej.

Czyrak, czyraczność (Furunkulus ,Furunkulosis) Jest ostrym, ropnym zapaleniem mieszka włosowego z wytworzeniem nacieku zapalnego i czopa martwiczego. Liczne czyraki określa się pojęciem czyraczności. W wyniku zlania się kilku blisko siebie położonych czyraków powstaje czyrak gromadny.

Etiopatogeneza:

• zakażenie jest wywołane przez gronkowce, najczęściej gronkowiec złocistego

• do zakażenia może dojść z zewnątrz ( np. kontakt z zakażonymi osobami, ubraniami) lub z wewnątrzustrojowych ognisk zakażenia (np. jama nosowa)

Epidemiologia

• Jest to dość częste zakażenie, może wystąpić w każdym wieku

• Zmiany są zazwyczaj pojedyncze, ale mogą się grupować (czyrak gromadny) ,lub występować licznie(czyraczność)

• czynniki predysponujące: mikrourazy, ogniska zakażenia, obniżenie odporności, cukrzyca (maceracja naskórka), atopowe zapalenie skóry, otyłość, choroby nerek, niedobory immunologiczne, wyniszczenie ogólne

Objawy kliniczne: Początkowo pojawia się naciek zapalny w otoczeniu mieszka włosowego w postaci sinoczerwnego, żywo bolesnego guzka. Na szczycie guzka po 4-6 dniach pojawia się krostka przebita włosem, pod którą wytwarza się czop martwiczy, po oddzieleniu się tkanek martwiczych powstaje kraterowaty ubytek, a następnie niewielka blizenka. Zmianom skórnym może towarzyszyć powiększenie węzłów chłonnych i podwyższona temperatura ciała.

Lokalizacja: twarz, pośladki, kark, okolice narządów płciowych, kończyny górne i dolne.

Powikłania:

• ropowica

• posocznica

Zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (niebezpieczne powikłanie w przypadku lokalizacji na twarzy, zwłaszcza w okolicy skroni, oczodołu, wargi górnej)

Różnicowanie:

• ropnie mnogie niemowląt

• grzybica z odczynem zapalnym

• trądzik odwrócony

• zapalenie mieszków włosowych

Leczenie:

• Pojedyncze zmiany :miejscowo kompresy ichtiolowe, a po wykształceniu się czopa martwiczego często nacięcie chirurgiczne.

• czyraczność :leczenie miejscowe oraz antybiotyki zgodnie z wykwitem antybiogramu.

• pomocniczo: preparaty witaminowe, głównie witaminy z grupy B,A

• ważne znaczenie ma poszukiwanie i eliminacja czynników predysponujących oraz leczenie chorób współistniejących

• w czyraku gromadnym postępowanie jest głównie chirurgiczne

• czyraczność oraz nawracające infekcje gronkowcowe: ważne znaczenie ma również eliminacja nosicielstwa gronkowca złocistego w jamie nosowo -gardłowej u chorego, jak też w jego otoczeniu. Po uzyskaniu dodatnich wymazów z nosa i gardła u nosicieli stosuje się miejscowo mupirocynę lub chlorheksydynę przez okres co najmniej 2 tygodni.

Ropnie mnogie pach (Hidradenitis suppurativa) Jest to ropne zapalenie gruczołów potowych apokrynowych,występujące po okresie pokwitania.

Etiopatogeneza: Początkowo czynnikiem wywołującym jest gronkowiec złocisty, a w zmianach dłużej trwających dochodzi do zakażenia również bakteriami Gram-ujemnymi i beztlenowymi. Brane pod uwagę są również czynniki genetyczne, gdyż schorzenie może występować rodzinnie.

Epidemiologia:

• zakażenie może wystąpić dopiero w okresie dojrzewania płciowego

• częściej u kobiet niżu mężczyzn

Czynniki sprzyjające: otyłość, nadmierna potliwość, przewlekła stosowanie antyperspirantów bez przestrzegania higieny, skłonność do zmian trądzikowych, palenie papierosów.

Objawy kliniczne:

• zmiany powstają w wyniku tworzenia się czopów rogowych w ujściach gruczołów potowych z towarzyszącym zakażeniem bakteryjnym.

• mają charakter guzów zapalnych, które ulegają rozmiękaniu i tworzeniu przetok

• przebieg jest przewlekły z okresami poprawy i nasileń, często pozostają pozaciągane blizny

Lokalizacja: głównie pachy ,rzadziej narządy płciowe, odbyt, brodawki sutkowe.

Nasilone zmiany bliznowate z przetokami są określane mianem trądziku odwróconego

Różnicowanie:

• Czyraki

• Gruzlica rozpyłowa

• Trądzik skupiony

• Przetoki w chorobie Crohna

Leczenie: jest dość trudne -stosuje się ogólnie antybiotyki, zgodnie z wynikami posiewu. Miejscowo: okłady rozgrzewające z 2%ichtiolu,10%maść ichtiolową. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie chirurgiczne - nacinanie ropni, a w zmianach przewlekłych usuwanie całych ognisk chorobowych i przeszczepy skórne. Ostatnio w leczeniu zmian o charakterze trądziku odwróconego stosuje się pochodne witaminy A(izotretinoina) przez okres kilku miesięcy.

Ropnie mnogie niemowląt (Abscessus multiplices infantum) - Są to rzadko występujące zmiany, polegające na powstawaniu rozmiękających guzów.

Zakażenie wywołane przez gronkowce

Epidemiologia: Czynniki sprzyjające to zaniedbania higieniczne, przegrzewanie niemowląt, wcześniactwo, niedożywienie ,osłabienie odporności, kontakt dziecka z nosicielami gronkowców (osoby dorosłe, personel medyczny)

Objawy kliniczne: Zmiany polegają na powstawaniu sinoczerwonych, chełboczących guzów ze skłonnością do rozmiękania, tworzenia przetok.

Lokalizacja: zmiany umiejscawiają się w okolicy potylicy, karku, pleców, pośladków ,ud.

Powikłania:

• zapalenie ucha środkowego

• ropowica

• posocznica

• niedokrwistość

• wyniszczenie

Leczenie: Ropnie mnogie niemowląt wymagają leczenia w szpitalu i podawania ogólnie antybiotyków według antybiogramu. Ważne znaczenie ,ma również odpowiednie odżywianie i właściwa pielęgnacja skóry niemowląt - kąpiele odkażające np. z nadmanganianem potasu, nacinanie i sączkowanie ropni.

Liszajec pęcherzowy noworodków (Impetigo bullosa neonatorum) - Jest to zakażenie przebiegające ze zmianami pęcherzowymi i pęcherzowo-ropnymi w pierwszych tygodniach życia noworodka, bez objawów ogólnych.

Etiologia:

• zakażenie jest wywołane przez gronkowce

• zakażenie może wystąpić od personelu pielęgnującego noworodki lub rodziców będących nosicielami

Epidemiologia:

• zmiany skórne występują w pierwszych tygodniach życia noworodka

• do zakażenia dochodzi w miejscach uszkodzonej skóry ( często kikut pępowiny)

• zdarzają się epidemie na oddziałach noworodkowych

Objawy kliniczne: wykwitami pierwotnymi są zmiany pęcherzowe wypełnione surowiczą a następnie surowiczo - ropną wydzieliną.

Lokalizacja: może być rozmaita, zmiany są krótkotrwałe i mają łagodny przebieg.

Leczenie: W leczeniu stosuje się miejscowo kremy lub aerozole ze środkami odkażającymi lub z antybiotykami oraz przecinanie pęcherzy

Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków (Necrolysis toxica staphylogenes, SSSS - Staphyloccocal scalded skin syndrome) - Jest to uogólnione, ciężko przebiegające zapalenie skóry,charakteryzujące się poronnymi pęcherzami i spełzaniem naskórka.

Etiologia: Zakażenie wywołane przez gronkowca złocistego ,produkującego egzotoksynę niszczącą naskórek. Do zakażenia dochodzi z jamy nosowo-gardłowej lub podczas porodu, u dorosłych osób źródłem zakażenia mogą być ropnie lub wewnątrzustrojowe ogniska zakaźne .

Epidemiologia

• Występuje na ogół w pierwszych trzech miesiącach życia, rzadziej u dzieci do 10 roku życia

• Bardzo rzadko u dorosłych z niedoborami odporności

• Bardzo szybki przebieg zmian-w ciągu 48h mogą objąć całą powierzchnię ciała

Objawy kliniczne:

• Duże, wiotkie, szybko pękające pęcherze ze spełzaniem naskórka, odsłaniające rozległe sączące powierzchnie przypominające oparzenia drugiego stopnia

• Objawy mogą trwać kilka dni, zaś w przypadku powikłań płucnych i jelitowych przebieg choroby może być ciężki.

Lokalizacja: zmiany zajmują całą skórę, oprócz błon śluzowych.

Różnicowanie

- Toksyczna nekroliza naskórka

- Złuszczające zapalenie skóry Leinera

-Oparzenie

- Rumień wielopostaciowy wysiękowy

Leczenie: Podstawowe znaczenie mają antybiotyki,głównie peniciliny i cefalosporyny, natomiast przeciwwskazane są kortykosteroidy. Konieczna jest hospitalizacja i uzupełnienie pozajelitowo płynów i elektroitów oraz postępowanie miejscowe jak w oparzeniach

Zakażenia paciorkowcowe:(Streptodermiae)

Róża ( Erysipelas ) - Jest to zakażenie miejscowe, dotyczące skóry i powierzchniowych warstw tkanki podskórnej, rozpoczynające w sposób nagły z objawami ogólnymi.

Etiopatogeneza:

• Zakażenie jest wywołane przez paciorkowce

• Do zakażenia może dochodzić z zewnątrz lub wewnątrzustrojowych ognisk zakaźnych (np. jama nosowo-gardłowa)

• Choroba rozpoczyna się nagle i przebiega dość gwałtownie

Epidemiologia: Występuje w każdym wieku, głównie u ludzi młodych i w podeszłym wieku. Czynnikami predysponującymi są; urazy mechaniczne, zaburzenia krążenia żylnego lub chłonnego, wewnątrzustrojowe ogniska zakaźne, osłabienie odporności ,przewlekłe choroby układowe np. cukrzyca, ogólnie wyniszczenie, podeszły wiek.

Objawy kliniczne: Charakterystyczny jest nagły początek z wysoką temperaturą do 40, złym samopoczuciem i dreszczami. Zmianom towarzyszą różne nasilone dolegliwości bólowe. Zmiany skórne: ostro odgraniczone od otoczenia, zmiany rumieniowe i obrzękowe, skóra napięta, wygładzona i lśniąca. Często pojawiają się smugowate wypustki świadczące o szerzeniu się zakażenia drogą naczyń chłonnych. Zmianom skórnym może towarzyszyć powiększenie okolicznych węzłów chłonnych.

Lokalizacja: twarz, kończyny zwłaszcza dolne.

Wyróżniamy kilka postaci róży:

• róża pęcherzowa z obecnością pęcherzy

• róża krwotoczna z objawami krwotocznymi

• róża martwicza z obecnością martwicy i zgorzeli

• róża wędrująca -szerząca się drogami chłonnymi

• róża nawrotowa- ponowne zakażenie w poprzednio zajętym miejscu

Powikłania róży:

• słoniowacizna - trwały obrzęk wskutek uszkodzenia naczyń chłonnych i zastoju chłonki

• ropowica

• zapalenie naczyń chłonnych i żylnych

• rzadziej uszkodzenie innych narządów ( nerki,serce )

Różnicowanie:

• Ostre kontaktowe zapalenie skóry

• Początek półpaśca ( twarz )

• Różyca (dłoń)

• Rumień guzowaty

Leczenie róży: stosuje się antybiotyki - lekiem z wyboru jest penicylina i jej pochodne . Ze względu na towarzyszące zaburzenia krążenia żylnego obwodowego w przebiegu róży stosuje się również leki naczyniowe oraz przeciwzakrzepowe. Ważne znaczenie podczas leczenia ma oszczędzanie zajętej kończyny - leżenie w łóżku z wysoko uniesioną kończyną. W leczeniu miejscowym stosuje się początkowo okłady działające przeciwzapalnie i odkażająco - okłady z 2%ichtiolu,okłady z KMNO4 lub z 3%kwasu bornego. W póżniejszym okresie zastosowanie mają preparaty natłuszczające, regenerujące skórę np. Alantan –maść.

Zakażenia mieszane gronkowcowo-paciorkowcowe

Liszajec zakaźny (Impetio contagiosa) - Jest to powierzchowne szerzące się zapalenie skóry przebiegające z obecnością zmian pęcherzowo - ropnych, zasychających w miodowosuche strupy.

Etiologia:

• Zakażenie jest wywołane przez paciorkowce hemolizujące i gronkowcowe

• Zwykle przenoszone jest przez bezpośredni kontakt lub poprzez przedmioty (zakażenia zewnątrzpochodne) a także z jamy nosowo-gardłowej (zakażenia wewnątrzpochodne)

• Często dochodzi do samowszczepienia w otoczeniu ogniska pierwotnego.

Epidemiologia:

• Zakażenie występuje głównie u dzieci ,rzadziej u dorosłych

• Zakażalność zmian jest bardzo duża, zwłaszcza w środowiskach dziecięcych

• Zmiany mogą występować w obrębie skóry wcześniej niezmienionej lub w przebiegu chorób przebiegającym ze świądem.(atopowe zapalenie skóry, wyprysk, świerzb)

Objawy kliniczne:

• Pęcherzowo -ropne wykwity o wiotkiej pokrywie, które łatwo pękają

• Zmiany zasychają w modowożółte ,miękkie strupy, które przeważają w obrazie chorobowym

• Lokalizacja: w obrębie części odsłoniętych, głównie twarz, szyja, kończyny

• Nietypowe postacie liszaja

• Liszajec suchy - zmiany o charakterze drobno -płatowego złuszczania na niewielkim podłożu zapalnym

• Liszajec obrączkowaty- z obecnością czynnych zmian na obwodzie ,głównie łusek

• Zajady -bolesne pęknięcia w obrębie kącików ust z nawarstwionymi strupami

• Liszajec gronkowcowy -zmiany dotyczą tylko uchyłków torebki włosowej

Różnicownie:

• Zliszajowacenie (powikłanie głównie chorób przebiegających ze świądem np. wypryski

• Zajady

Leczenie: Najczęściej wystarczają miejscowo stosowane aerozole, maści, płyny z antybiotykami (mupirocyna, neomycyna, erytromycyna, tetracykliny, chloramfenikol). Zmiany rozległe; antybiotyki stosowane ogólnie. Podczas leczenia skórę należy zmywać mydłem dezynfekującym (np. Dermoklar, Protex). Ważne znaczenie mają również obserwacja i leczenie wszystkich zakażonych dzieci w otoczeniu (dom, przedszkole) oraz krótkie obcinanie paznokci, co może pomóc uniknąć samozakażeń.

Niesztowica (Ectyhyma) Jest to zakażenie przebiegające z obecnością wykwitów pęcherzowo -ropnych, które przekształcają się w owrzodzenie pokryte strupem

Etiopatogeneza:

• Zakażenie mieszane: paciorkowcowo-gronkowcowe

• Zakażenie ma przewlekły przebieg

• Zmiany mogą się szerzyć przez samowszczepianie

Epidemiologia: Zakażenie najczęściej występuje u dzieci w krajach tropikalnych, u powracających turystów,a także u osób bezdomnych, wyniszczonych. Czynniki predysponujące: zaniedbania higieniczne ,wyniszczenie ogólne, choroby ogólnoustrojowe (niedokrwistość, cukrzyca, HIV), współistnienie chorób swędzących, przebiegających z drobnymi uszkodzeniami skóry, przeczosami.

Objawy kliniczne

• Wykwity pęcherzowo- ropne na podłożu zapalnym, szybko ulegające rozpadowi z wytworzeniem owrzodzenia

• Owrzodzenie ma nieregularne brzegi i tendencje do obwodowego szerzenia się ,pokryte jest nawarstwionym strupem

• Zmiany najczęściej są mnogie, pozostawiają zanikową przebarwioną bliznę

• Lokalizacja; podudzia , pośladki, tułów

Różnicowanie:

• Czyrak, czyraczność

• Piodermia zgorzelinowa

• Rumień stwardniały

Leczenie:

• Miejscowo: okłady odkażające i osuszające np. roztwory azotanu srebra, neomecyny a następnie maści z antybiotykami

• Zmiany nasilone, rozsiane, stosuje się antybiotyki ogólne

• Piodermie przewlekłe (Pyodermia chronica)

• Są to przewlekłe ropne zakażenia skóry z obecnością owrzodzeń, przetok, bujającej ziarniny i brodawkowatego przerostu, oporne na leczenie

Etiopatogeneza:

• Są to zakażenia mieszane; paciorkowcowo -gronkowcowe

• Pewną rolę odgrywają ogólnoustrojowe zaburzenia immunologiczne

Piodermie dzielą się na:

• Piodermię wrzodziejącą -liczne owrzodzenia z przerosłą ziarniną, ogniska naciekowo-zapalne i przetoki

• Piodermie brodawkującą i wrzodziejącą -brodawkowaty przerost powierzchni z licznymi uchyłkami, w których zalega ropa

• Piodermie brodawkującą - z przerośniętą bujającą ziarniną

Objawy;

• Zmiany ropne ,owrzodzenia, przetoki, bujająca ziarnina, blizny

Lokalizacja: pośladki, pachwiny, kończyny dolne, moszna, rzadziej twarz

Okres trwania zmian jest przeważnie długi

Różńicowanie:

• Gruzlica rozpyłowa

• Grzybica głęboka

• Piodermia zgorzelinowa

Leczenie:

• Miejscowo; okłady z roztworów o działaniu przeciwzapalnym oraz antybiotyki w postaci aerozoli, maści

• Ogólnie: stosuje się antybiotyki zgodnie z wynikami antybiogramu

• Pomocnicze może okazać się podawanie preparatów witaminowych, a także szczepionk

• Choroby bakteryjne o innej etiologii

• Różyca (Erisipeloid)

• Są to zmiany zapalno - obrzękowe, głównie w obrębie rąk, występujące u osób stykających się z zakażonym materiałem zwierzęcym.

Etiopatogeneza

• Zakażenie jest wywołane przez bakterię Gram- dodatnią: włosowiec różycy (Erysipelothrix rhusiopathiae)

• Okres wylęgania wynosi 2-7dni

Epidemiologia:

• Zakażenie występuje u osób stykających się z zakażonymi zwierzętami (mięso, drób, ryby, skorupiaki) najczęściej u rzeźników, rybaków, gospodyń domowych, weterynarzy

• Do zakażenia dochodzi poprzez miejsca skaleczenia lub ukłucia

• Przebycie choroby nie daje odporności

Objawy kliniczne:

• Zmiany rumieniowo-obrzękowe są ostro odgraniczone, zajmują powierzchnie grzbietowe kilku palców z oszczędzeniem paliczków, mogą przechodzić na grzbiet ręki

• Zmianom na ogół nie towarzyszą objawy ogóle

• Mogą się utrzymywać kilka tygodni

• Mogą ustępować samoistnie bez leczenia

Różnicowanie

• Róża

• Rumień wielopostaciowy

• Rumień przewlekły pełzakowaty

Leczenie: Stosuje się antybiotyki przez okres tygodnia, najczęściej penicylinę

Miejscowo stosuje się okłady z 2%ichtiolu

Łupież rumieniowy (Erythrasma) - Jest to przewlekłe zakażenie przebiegające pod postacią złuszczających ognisk rumieniowych, głównie w okolicy pachwin

Etiopatogeneza: Zakażenie jest wywołane przez maczugowiec (Corynebacterium minutessimum), który saprofituje na skórze i w normalnych warunkach nie powoduje infekcji, jednak w wyniku nadmiernego namnażania może przenikać do warstwy rogowej skóry

Epidemiologia: Czynniki sprzyjające: otyłość, cukrzyca, nadmierna potliwość, drażnienie. Zakaźność zmian jest niewielka. Około 20%populacji jest zainfekowanych tą bakterią. Częściej występuje u starszych mężczyzn.

Objawy kliniczne: Rumieniowe plamy barwy różowej, potem ciemnobrunatnej z otrębiastym złuszczaniem powierzchni. Zmiany mają przewlekły przebieg, często wielomiesięczny i mogą nawracać.

Lokalizacja: Głównie w pachwinach, rzadziej doły pachowe, przestrzenie międzypalcowe stóp.

Badania diagnostyczne: Badanie w świetle lampy Wooda: pomarańczowo czerwona fluorescencja zmian spowodowana wytwarzaniem przez maczugowiec porfiryn.

Różnicowanie

- Grzybica pachwin

- Wyprzenie drożdżakowe