W polskiej hodowli największe znaczenie ma bydło, trzoda chlewna i drób. W mniejszym stopniu prowadzi się również chów koni i owiec. Hodowla zwierząt gospodarskich dostarcza produktów żywnościowych, jak: mięso, mleko i jaja, oraz surowców dla innych gałęzi przemysłu, np. pierza, wełny i skór.

Bydło:

Pod pojęciem bydło rozumie się: krowy mleczne, jałówki i cielęta. W Polsce pogłowie bydła wynosi około 8 mln sztuk, co sprawia, że na 100 ha użytków rolnych przypada 39 sztuk. Stanowi to około 4,4% pogłowia Europy. Najwyższą obsadę bydła na 100 ha posiadają: Małopolska, Podkarpacie, południowa część Niziny Wielkopolskiej, Żuławy Wiślane oraz Pojezierze Mazurskie. Hodowla ta zazwyczaj dominuje na obszarach o dużym rozdrobnieniu gospodarstw rolnych, gdzie znaczne połacie terenu stanowią pastwiska i opiera się o własną bazę paszową (głównie Wielkopolska, gdyż tu intensywna uprawa roślin pastewnych).

Bydło hoduje się dla mięsa i mleka. Pod względem produkcji mleka Polska zajmuje piąte miejsce w Europie i dziewiąte miejsce na świecie..

W ostatnich latach obserwuje się spadek pogłowia bydła w Polsce, średnio o 100 tys. sztuk rocznie.

Trzoda chlewna:

Do trzody chlewnej zalicza się: tuczniki, maciory i prosięta. Jest ona trudna w hodowli i wymaga sporych nakładów finansowych (na ogrzewanie i karmienie młodych). Pogłowie trzody chlewnej wynosi w Polsce około 17 mln sztuk, co stanowi około 8,5% pogłowia Europy i daje Polsce szóste miejsce na świecie. Średnio na 100 ha użytków rolnych przypada 97 sztuk. Najwyższą obsadę trzody chlewnej posiadają: Nizina Wielkopolska, Kujawy i Podlasie. Są to tereny charakteryzujące się wysoką kulturą rolną.

Trzodę chlewną hoduje się dla mięsa, tłuszczu i skór. Produkcja wieprzowiny stanowi w Polsce około 74% wyprodukowanego mięsa.

Drób:

Do drobiu zalicza się: kury, gęsi, kaczki, indyki, perlice i gołębie. Jest on w Polsce chętnie hodowany, zwłaszcza w małych, prywatnych gospodarstwach rolnych. Największe znaczenie w polskiej hodowli drobiu mają kury. Ich pogłowie szacuje się na około 46 mln sztuk. Średnio na 100 ha użytków rolnych przypada 270 kur. Największa obsada drobiu występuje wokoło aglomeracji miejskich (rynek zbytu), w Polsce południowej, w Wielkopolsce i na Pojezierzu Pomorskim. Polskie kury znoszą około 7,7 mld ton jaj, co daje Polsce 9 miejsce pod tym względem w Europie.

Drób hoduje się dla mięsa, jaj i pierza.

Owce:

Hodowla owiec ma obecnie niewielkie i jedynie lokalne znaczenie. Są zwierzętami mało wymagającymi, dlatego też wypasa się je na gorszych pastwiskach, zwłaszcza na obszarach górskich. Ich pogłowie wynosi około 500 tys. sztuk i stopniowo spada. Na 100 ha użytków rolnych przypada około 3 owiec. Największą obsadę owiec posiadają Karpaty.

Owce hoduje się głównie dla wełny, mięsa, mleka i skór kożuchowych.

Konie:

Konie są obecnie bardzo rzadko hodowane. Do pracy w polu hoduje się je głównie na obszarach o niskiej kulturze rolnej (mała mechanizacja rolnictwa) i dużym rozdrobnieniu gospodarstw. Poza tym wykorzystuje się je głównie do celów rekreacyjnych. Pogłowie polskich koni wynosi około 500 tys. sztuk. Na 100 ha użytków rolnych przypada ich 3,3. Najwięcej hoduje się ich na Podkarpaciu, w Małopolsce, w rejonie Gór Świętokrzyskich, na Nizinie Mazowieckiej i na Podlasiu.

Kozy:

Obecnie w Polsce kozy stanowią bardzo małą grupę hodowlaną. Ich pogłowie wynosi około 200 tys. sztuk. Hoduje się je głównie dla mięsa i mleka, a także dla celów rekreacyjnych.

Zwierzęta futerkowe:

Do hodowlanych zwierząt futerkowych w Polsce należą: szynszyle, nutrie i lisy. Ich hodowla jest jednak bardzo niewielka ze względu na małą opłacalność produkcji, niewielką liczbę punktów skupu futer i ich duży import z zagranicy.