8. Teoria badań Geerta Hofstede. Metodologia badań porównawczych

Geert Hofstede (ur. 2 października 1928) – holenderski psycholog, socjolog, który zabłysną swoimi badaniami różnic między wydajnością pracownikami IBM w zakładach tej firmy w poszczególnych krajach. Założył, że różnice te można przypisać odmiennemu zaprogramowaniu umysłu ludzi, którzy żyją w odrębnych kulturach narodowych.

Hofstede rozesłał 100 000 ankiet do przedsiębiorstw współpracujących z IBM na całym świecie i po opracowaniu wyników stwierdził, że większość różnic między jednostkami z poszczególnych krajów na świecie można sprowadzić do różnic w zbiorowym zaprogramowaniu kulturowym w następujących wymiarach : dystans władzy, indywidualizm – kolektywizm, męskość – kobiecość oraz unikanie niepewności. Wyniki badań umożliwiły sformułowanie czterowymiarowego modelu kultury narodowej, który stanowi podstawę podejmowania decyzji w zakresie kształtowania podsystemu społecznego.

W opisanych badaniach wszystkie kwestionariusze były układane przez osoby Zachodu. Zespół badawczy składał się z Brytyjczyków, Holendrów, Francuzów, Norwegów, Amerykanów. Ten wyraźny monopol musiał mieć wpływ na wyniki badań. Zachodnie pytania były zadawane nie tylko ludziom z Zachodu, lecz także wszystkim innym respondentom.

` W obcych narodowościach natrafiamy na zachowania, które nas czasami zastanawiają, śmieszą, albo irytują. Każdy kraj ma inny język, historię, sposób gestykulacji, inne uwarunkowania polityczne i tożsamość. To wszystko kształtuje charakterystyczny dla danej kultury sposób percepcji, czyli to jak myślimy i czujemy; można to nazwać systemem operacyjnym. W kontakcie z inną kulturą spotykamy się z innym systemem operacyjnym, który w mniejszym lub większym stopniu nie jest kompatybilny z naszym.

Teza: występują narodowe i regionalne grupy kulturowe które mają wpływ na zachowania społeczeństw i organizacji

Próba: 117 000 pracowników IBM w 66 krajach

Badanie: nie obiektywnych różnic ale ich społecznego odbioru