Justyna Brzozowska, Kaludia Cieniewicz, Katarzyna Kosobudzka, Ewa Wojno

	Pedagogika Nieautorytarna	Pedagogika Antyautorytarna
Prekursorzy, przedstawiciele, ideologia	Thomas Gordon	PREKURSOR: Theodor W. Adorno ALEKSANDER Sutherland Neill Benjamin Spock
Twórczość przedstawicieli	Thomas Gordon Przywódzctwo skoncentrowane na grupie: Sposób wyzwalania twórczego potencjału grupy (1955) Stworzył program szkolny- Wychowanie bez porażek (1962) Umiejętność przewodzenia w grupie Wychowanie bez porażek szefów, liderów, przywódców Wychowanie bez porażek w szkole Wychowanie bez porażek w praktyce Wychowanie w samodyscyplinie Sprzedawanie bez porażek (z Carlem Zaissem) Pacjent jako partner (z dr med. W. Sterlingiem Edwardsem) Jak dobrze żyć z ludźmi (z Noel Burch)	Theodor W. Adorno- Wychowanie po Oświęcimiu (1966) Aleksander Sutherland Neill A Dominie’s Log (1915) Dziecko trudne (1926) The Dreadful School (1936) Summerhill: A Radical Approach to Child Rearnig (1960) The free child (1952) Freedom- not Licence! (1966) Ponadto wydał jeszcze 12 innych książek i publikacji Benjamin Spock Dziecko- pielęgnowanie i wychowanie (1946)
Pojęcie pedagogiki	PEDAGOGIKA NIEAUTORYTARNA-Pedagogikę nieautorytarną określa się jako „ wychowanie bez zwycięzców i bez pokonanych”, opiera się na teorii równoważnych stosunków interpersonalnych między ludź mi, w tym także między dorosłymi a dziećmi czy młodzieżą	PEDAGOGIKA ANTYAUTORYTARNA- jest prądem pedagogicznym, w którym główna rolę pełni swoboda i indywidualność dziecka i jego wychowawców. Polegał na traktowaniu wszystkich osób, jako wolnych jednostek. Głównymi wartościami jakimi kierował się ten system były: wolność, współpraca, dialog, poczucie bezpieczeństwa i partnerstwo. W przeciwieństwie do wychowania autorytarnego nauczyciel zajmował identyczną pozycję i miał takie same prawa, co wychowanek.
Geneza		W wyniku wzmagającego się totalitaryzmu na świecie (okres przed i po II wojnie światowej) pogłębiał się stan zwątpienia w moc oddziałowywania pedagogicznego. W tym czasie pojawia się antyautorytarna krytyka wychowania, która najpierw sprowadza się do krytyki sprawowania władzy i społeczeństwa a po wystąpieniach studentów w 1968 r. pojawia się krytyka, skierowana przeciwko wychowaniu represyjnemu, autorytarnemu.
Założenia epistemologiczne/ Przesłanki pedagogiki, założenia		-Dziecko jest z natury dobrą istotą ludzką i może się swobodnie rozwijać; -Należy zrezygnować w wychowaniu dziecka ze środków dyscyplinujących; -Najważniejszy jest rozwój emocjonalny i twórczy dziecka, zaś wtórny jest rozwój intelektualny; -Cel wychowania musi być zorientowany na indywidualne potrzeby dziecka oraz na jego dążenie do szczęścia; - Relacje wychowawcze dorosłych z dzieckiem powinny być partnerskie, a nie autorytarne; -Podstawową kategorią struktur (instytucji) pedagogicznych jest samostanowienie i samorządność; -Rezygnacja z sugestywnych oddziaływań na dziecko czy jego motywację tzn. brak indoktrynacji religijnej czy możliwość do przeżywania przez dzieci swojej seksualności; -Dobrowolny udział w zajęciach szkolnych;
Pojęcie wychowania		Wychowanie to obejmujące ideę szczęśliwego rodzicielstwa i wychowania dzieci bez tradycyjnej surowości, ku optymizmowi, ufności i samodzielności; wyraża się ono poprzez cieszenie się obecnością i rozwojem własnych dzieci oraz łączeniem w okresie rodzicielstwa radości z racjonalną troską o ich życie i umiejętnością budzenia poczucia odrębności i niezależności
Wartości		-wolność, -samorealizacja, -prawo do odmienności, -tolerancja, -umiejętność krytyki, -autoodpowiedzialność, -dojrzałość, -współczucie, -wrażliwość, -otwartość, -braterstwo, -twórczość, -solidarność, -ryzyko, -bezpośredniość.
Cele wychowania	Celem wychowania, według Gordona jest powstanie jednostki: -autonomicznej, twórczej i niezależnej, mogącej realizować własne możliwości; -samodzielnej w radzeniu sobie z problemami; -zdolnej do zaspokajania własnych potrzeb, odpowiedzialnej za siebie, zdolnej do samokontroli i samooceny; -ubiącej siebie i posiadającej poczucie własnej wartości; -autentycznej w wyrażaniu swoich uczuć; -umiejącej współpracować z innymi, zdolnej do respektowania cudzych potrzeb, a przy tym nie zapominającej o własnych; -będącej w stanie samodzielnie ustanawiać sobie granice własnej swobody i wolności; -wewnętrznie zdyscyplinowanej; -produktywnej, w pełni realizującej swoje życiowe możliwości. autonomia, niezależność, twórczość, rozwój i realizacja własnych możliwości; samodzielność w radzeniu sobie z problemami, rozwiązywanie ich; zdolność zaspokajania własnych potrzeb, do odpowiedzialności za siebie, do samokontroli i samooceny; poczucie własnej wartości; umiejętność współpracy z innymi, zdolność respektowania ich potrzeb; umiejętność samodzielnego samo ograniczania własnej swobody i wolności; wewnętrzne zdyscyplinowanie; produktywność w realizowaniu życiowych możliwości	Celem jest dziecko, jako indywidualny człowiek, niepowtarzalny, oryginalny. Jego rozwój to nie tylko edukacja czy rozwój intelektualny, ale też postawa harmonii w stosunku do dorosłych(dobro, szczęście, wolność). Wolność niszczy wrogość i nienawiść, pomaga być samodzielnym, spełnia marzenia dzieci, pomaga im realizować swoje możliwości i umiejętności. To daje bezpieczeństwo, liczenie się z nimi.
Strategia wychowania	Wychowanie bez porażek-	Wychowanie bezstresowe-potoczna nazwa zbioru różnych praktyk wychowawczych, takich jak: unikanie odmawiania prośbom dzieci, akceptacja wszystkich poczynań dzieci i nieingerowanie w socjalizację. Za propagatora koncepcji bezstresowego wychowania uchodzi Benjamin Spock.
Analiza podsumowująca	Pedagogika nieautorytarna i pedagogika antyautorytarna mają wiele podbieństw