ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI – WYKŁAD I
15.10.2011 DR. SKONIECZEK
TEMATY WYKŁADÓW:
Istota, funkcje i modele zarządzania zasobami ludzkimi
Planowanie zasobów ludzkich
Rekrutacja i selekcja pracowników do pracy
Teorie, modele motywowania do pracy
Kierowanie a przywództwo
LITERATURA:
Goinau, Kalinowski, Litwin - Zarządzanie zasobami ludzkimi
Armstrong M - Zarządzanie zasobami ludzkimi. Strategia i działanie
Bańka W – Zarządzanie personelem. Teoria i praktyka
Szalkiewicz W, Skonieczek A – Problematyka pomiaru kapitału intelektualnego organizacji
DEFINICJA:
ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI – oznacza ogół działań związanych z dysponowaniem posiadanymi zasobami ludzkimi przez daną organizację i podejmowanych dla osiągnięcia jej celów, którym nadaje strategiczne znaczenie.
CECHY ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI:
Dążenie do pełnego zaangażowania pracowników w realizację celów organizacji
Zaangażowanie kierowników najwyższego szczebla, kierowników liniowych w wypracowanie i realizację założeń zarządzania zasobami ludzkimi
Łączenie interesów organizacji z potrzebami pracowników
Inwestowanie w pracowników poprzez rozwijanie programów szkoleniowych
TRZY MODELE ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI:
Model tradycyjny
Model stosunków międzyludzkich
Model zasobów ludzkich
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (ZASADY TAYLORA):
Naukowego opracowania każdego elementu pracy na danym stanowisku w miejsce stosowanych metod zdroworozsądkowych typu „mniej więcej”
Naukowego doboru pracowników według posiadanych predyspozycji praz ich szkolenia stosowanych do przydzielonych im prac do wykonania
Współpracy kierownika i podległych mu pracowników w celu zapewnienia właściwegostosowaia opracowanych metod wykonania pracy
DZIAŁANIE O KLUCZOWYM ZNACZENIU (WEDŁUG TAYLORA):
Daleko posunięty podział pracy
Dostosowanie warunków i środków pracy do potrzeb pracowników
Szczegółowe instruowanie pracowników
Dostosowanie rytmu pracy ludzi do rytmu pracy maszyn i urządzeń
Oddziaływanie na pracowników za pomocą bodźców materialnych i dyscypliny
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (CYKL DZIAŁANIA ZORGANIZOWANEGO CHA’TELIERA):
Wybór celu, który mamy osiągnąć
Zbadanie potrzebnych środków i warunków
Przygotowanie potrzebnych środków i warunków
Wykonanie zadania stosownie do powziętego planu
Kontrola otrzymanych wyników
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA PERSONELEM (12 ZASAD EFEKTYWNOŚCI EMERSONA) KTÓRE DOTYCZĄ:
Wyrażanie określonego celu
Zdrowego rozsądku
Rad kompetentnych czyli fachowego doradztwa
Dyscyplina pracy
Sprawiedliwego i uczciwego postępowania
Rzetelnej, natychmiastowej dokładnej i stałej sprawozdawczości
Naukowego planowania działań
Wzorców, norm i harmonogramów działania
Przystosowanych warunków
Wzorcowych sposóbów działania (standaryzacji)
Pisemnych regulaminów i instrukcji
Nagradzania efektywności (wydajności)
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (PRAWA HARMONII ADAMIECKIEGO):
Harmonii w doborze organów pracy zespołowej
Harmonii w działaniu tych organów i harmonii duchowej
Prawo optymalnej produkcji
Prawo inercji przyzwyczajeń
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (14 ZASAD SPRAWNEGO ZARZĄDZANIA WEDŁUG FEYOLA):
Podział pracy
Autorytetu
Dyscypliny
Jedności rozkazodawstwa
Jedności kierownictwa
Podporządkowania interesu jednostki interesów ogółu
Wynagrodzenia
Centralizacji
Hierarchii
Ładu
Sprawiedliwości
Stabilizacji personelu
Inicjatywy
Zgrania personelu
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (3 TYPY WŁADZY ORGANIZACYJNEJ WEDŁUG MAXA WEBERA):
Władza charyzmatyczna
Władza tradycjonalistyczna (tradycyjna)
Władza legalna (racjonalna)
TRADYCYJNY MODEL ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (UOGÓLNE ZAŁOŻENIA):
W ZWIĄZKU Z TYM ROLA KIERONIKA POWINNA:
Ścisłego nadzorowania i kontrolowania podwładnych
Rozkładania zadań na prostsze, powtarzalne, łatwe do wyuczenia operacje
Ustalenie szczegółowych instrukcji i procedur postępowania i szczegółowo przestrzegać
KIERUNEK STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH (REGUŁA POSTĘPOWANIA GRUP WEDŁUG ELTONA MAJO):
Nie rób za wiele, jeśli to czynisz, jesteś gorliwcem
Nie rób za mało, jeśli to czynisz, jesteś bumelantem
Nie mów kierownikowi nic, co mogłoby zaszkodzić twemu współpracownikowi, jeśli to czynisz jesteś kapusiem
Nie usiłuj zachować dystansu lub postępować oficjalnie, jeśli jesteś np. inspektorem, nie zachowuj się jak inspektor, nie bądź oficerem
KIERUNEK STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH ( OGÓLNE UOGÓLNIENIA):
Ludzie chcą czuć się użyteczni i ważni
Ludzie pragną przynależności i uznania, że są indywidualnymi jednostkami
Dla motywowania pracowników większe znaczenie mają relacje społeczne niż dobra materialne
KIERUNEK STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH (ZASADY POSTĘPOWANIA KIEROWNIKÓW):
Podległych pracowników traktować z szacunkiem i zapewnić im poczucie użyteczności
Zwracać uwagę na potrzeby pracowników
Informować podległych pracowników o swoich planach i brać pod uwagę ich zastrzeżenia
Pozwalać podwładnym na pewnien zakres swobody w realizacji trudnych zadań
MODEL ZASOBÓW LUDZKICH (GRUPA POTRZEB WEDŁUG MASLOVA):
Potrzeby fizjologiczne
Potrzeby bezpieczeństwa
Potrzeby społeczne
Potrzeby uznania
Potrzeby samorealizacji
MODEL ZASOBÓW LUDZKICH (ZAŁOŻENIA TERORII X WEDŁUG MC GREGORA):
Przeciętny człowiek ma wrodzoną niechęć do pracy i stara się unikać, gdy tylko może
Ze względu na niechęć do pracy większość ludzi musi być przymuszona, kontrolowana, kierowana, straszona karami, aby nie szczędziła wysiłku dla osiągnięcia celów organizacji
Przeciętny człowiek wolu być kierowany, unikać odpowiedzialności, posiada małe ambicje i nadewszystko pragnie spokoju
ZAŁOŻENIA MODELU ZASOBÓW LUDZKICH:
Praca nie jest z natury nieprzyjemna, ludzie pragną przyczyniać się do realizacji ważnych celów, które wspólnie ustalają
Na więcej twórczości i samokierowanie, iż wymaga od nich obecna praca
ROLA KIEROWNIKÓW POLEGA NA:
Spożytkowaniu niewykorzystywanych zasobów ludzkich
Tworzeniu środowiska, w którym każdy pracownik będzie mógł wykorzystać pełnię swoich możliwości
Zachęcaniu pracowników do pełnego uczestnictwa w ważnych sprawach organizacji, przy jednoznacznym rozszerzaniu zakresu ich samokierowania
FAZY ROZWOJU FUNKCJI PERSONALNEJ
I FAZA OPERACYJNA (1900-1945)
II FAZA TAKTYCZNA (1945-1980)
III FAZA STRATEGICZNA (OD – 1980)
ZADANIA KOMÓREK ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI:
Analiza pracy
Planowanie zasobów ludzkich
Rekrutacja kandydatów do pracy
Selekcja kandydatów
Wprowadzanie do pracy
Wynagradzanie pracowników
Ocenianie pracowników
Szkolenie pracowników
Przenoszenie pracowników
Zwalnianie pracowników
WYKŁAD II 16.10.2011r.
PLANOWANIE ZASOBÓW LUDZKICH:
FUNKCJE ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI:
Planowanie
Organizowanie
Kierowanie i motywowanie
Kontrola
PLANOWANIE ZASOBÓW LUDZKICH – planowanie zasobów ludzkich polega na ustalaniu działań, jakie należy podjąć, aby dana organizacja w przyszłości posiadała zasoby ludzkie niezbędne do osiągnięcia założonych celów strategicznych
PLANOWANIE ZATRUDNIENIA – Planowanie zatrudnienia ma na celu zapewnienie organizacji właściwej liczby pracowników, o właściwych cechach, na właściwych stanowiskach pracy, w odpowiednim czasie i w ramach określonych środków finansowych
CELE PLANOWANIA ZASOBÓW LUDZKICH:
Pozyskiwanie właściwej liczby pracowników o odpowiednich cechach
Utrzymanie właściwej liczby pracowników o odpowiednich cechach
Wykorzystanie posiadanych zasobów ludzkich
Szkolenia pracowników stosownie do potrzeb
Zwolnienia pracowników nieprzydatnych do realizacji celów organizacji
CZYNNIKI ANALIZOWANE PODCZAS PLANOWANIA:
Czynniki związane z samą organizacją
Czynniki wynikające z otoczenia organizacji
CZYNNIKI ANALIZOWANE PODCZAS PLANOWANIA:
CZYNNIKI ZWIĄZANE Z ORGANIZACJĄ (FIRMĄ):
Wizja, misja, cele
Plany
Kondycja finansowa
Struktura organizacyjna
Wielkość i struktura zasobów ludzkich
Wydajność pracy
Pracochłonność produkcji
Poziom technologii
Wymiar czasu pracy i inne
CZYNNIKI WYNIKACJĄCE Z OTOCZENIA:
Koniunktura gospodarcza
Sytuacja na rynku pracy
Zakres informacji o wolnych miejscach pracy
Pozycja firmy na rynku
Natężenie konkurencji
Poziom i kierunki rozwoju technologi
Obowiązujące przepisy prawne
Rozwój szkolnictwa i oświaty
Siła związków zawodowych i inne
ZAKRESY PRAC PLANISTYCZNYCH:
Prognozy popytu na zasoby ludzkie
Prognozy podaży zasobów ludzkich
Plany działań w obrębie zarządzania zasobami ludzkimi w celu uzyskania równowagi
ETAPY PROGNOZOWANIA (PODAŻY) ZASOBÓW LUDZKICH:
Określenie zasięgu czasowego prognozy
Identyfikacja czynników wpływających na prognozowaną wielkość
Ustalenie zależności między czynnikami a wielkością prognozowania
Zgromadzenie danych dotyczących zidentyfikowanych czynników
Wybór właściwej metody prognozowania
Sformułowanie prognozy
Ocena sformułowanej prognozy
Ewentualna korekta sformułowanej prognozy
PLANY DZIAŁAŃ W OBRĘBIE ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI:
Plan rekrutacji i selekcji kandydatów do pracy
Plan szkolenia pracowników
Plan wynagradzania pracowników
Plan przeniesień pracowników
Plan odejść
METODY PROGNOZOWANIA:
METODY JAKOŚCIOWE:
ocena menedżerska
metoda delficka
METODY STATYSTYCZNE:
eksploatacja trendu
szacunki
regresja wieloraka
METODY NORMOWANIA PRACY:
METODY SUMARYCZNE:
metoda szacunkowa
metoda porównawcza
metoda statystyczna
METODY ANALITYCZNE:
metoda analityczno – pomiarowa
metoda analityczno – obliczeniowa
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA WYBÓR METODY PROGNOZOWANIA:
kwalifikacje osób prowadzących planowanie
złożoność poszczególnych metod
dostępność danych niezbędnych do prognozowania
pracochłonność i kosztochłonność zastosowania danej metody
przyjęty okres prognostyczny
10 CECH DOBREGO PLANU ZASOBÓW LUDZKICH:
celowość
wykonalność
zgodność wewnętrzna
operatywność
giętkość i elastyczność
odpowiednia szczegółowość
odpowiedni horyzont czasowy
terminowość
kompletność
racjonalność
KORZYŚCI JAKIE DAJE DOBRY PLAN:
Posiadanie odpowiedni wykwalifikowanych, elastycznych pracowników
Większa zdolność reakcji organizacji na zmiany
Wyższa stabilność trzonu załogi pracowniczej
Mniejsze zapotrzebowanie na rekrutację
Lepsze stosunki międzyludzkie
Wyższa jakość oferowanych produktów
Wyższa wydajność pracy
Niższe koszty pracy
PRZYWÓDZTWO – ISTOTA, CECHY, RODZAJE
POJĘCIE PRZYWÓDZTWA (WEDŁUG „SŁOWNIKA SOCJOLOGICZNEGO”)
PRZYWÓDZTWO – to sprawowanie legitymowanej władzy, egzekwowanie należnego posłuszeństwa i wywieranie nacisku na jednostki i grupy wchodzące w skład danej zbiorowości społecznej
ZNACZENIE PRZYWÓDZTWA
Przywództwo jako proces
Przywództwo jako właściwość
Przywództwo jako proces - rozumiane jest jako wykorzystanie (nie polegające na przymusie) wpływu do kształtowania celów grupy lub organizacji, a także jako motywowanie zachowań nastawionych na osiągnięcie tych celów oraz pomaganie w określaniu kultury grupy lub organizacji
Przywództwo jako właściwość – zestaw cech przypisywany jednostkom, które są postrzegane jako przywódcy
PRZYCZYNY WZROSTU ZNACZENIA PRZYWÓDZTWA W ORGANIZACJACH:
Od przywódców zależy poziom życia i gospodarki
Nasilenie zjawiska konkurencji
Globalizacja współczesnej gospodarki
Kieruje się ludźmi wykształconymi
Organizacje funkcjonują w turbulentnym otoczeniu
Polska znajduje się w okresie transformacji
KIM SĄ PRZYWÓDCY? SĄ TO OSOBY KTÓRE:
Potrafią oddziaływać na zachowania innych bez potrzeby użycia siły
Akceptowane przez innych w roli przywódcy
PEŁNE ZROZUMIENIE PRZYWÓDZTWA WYMAGANA ZNAJOMOŚĆ ŹRÓDEŁ WŁADZY. ŹRÓDŁAMI WŁADZY SĄ:
Władza formalna – władza nadana w dokumencie, powołanie. Pokazuje pracownikom, że jestem dobry i są nagradzani: nagrody pieniężne
Władza nagradzania
Władza wymuszona
Władza odniesienia – kierownik mówi „lider w waszej grupie wykonał jakąś normę, a dlaczego wy się nie staracie”, porównanie pracownika z jakimś wzrocem
Władza ekspercka – wynika z wiedzy, wykształcenie lub samouki, praktyka, osiągnięcia w swoim zawodzie, pokazanie czegoś
W JAKI SPOSÓB MENEDŻER LUB PRZYWÓDCA UŻYWA WŁADZY?
Uprawomocnione żądanie
Instrumentalne zastosowanie się
Przymus
Racjonalna perswazja
Osobiste utożsamianie się
Inspirujący apel
Ziekształcenie informacji
PAMIĘTAJ !!! „ RZECZAMI MOŻNA ZARZĄDZIĆ, LUDZIOM TRZEBA PRZEWODZIĆ”
PRZYCZYNY BRAKU PRZYWÓDZTWA W WIĘKSZOŚCI POLSKICH ORGANIZACJI:
Brak nauczania przywództwa w szkołach wyższych
Uczelnie tworzą doradców dla przywódców
Brak w Polsce kultury przywództwa
Brak czasu i możliwości u kierunków na przewodzenie
ADMINISTROWANIE JEST WYSTARCZAJĄCE DLA FIRM REALIZUJĄCYCH STRATEGIĘ PRZETRWANIA
DLA ROZWOJU ORGANIZACJI NIEZBĘDNI SĄ PRZYWÓDCY
W PRAKTYCE DYREKTOR CZY PREZES FIRMY MOŻE BYĆ ZARÓWNO PRZYWÓDCĄ JAK I KIEROWNIKIEM
CECHY PRZYWÓDCY OSIĄGAJĄCEGO SUKCESY:
Pomaga grupie kształtować wspólną wizję
Skłania do wspólnych prac
Mobilizuje osoby spoza grupy
Entuzjazm
Zaangażowanie
Branie za siebię odpowiedzialności
Wiarygodność
Troska o ludzi
Szybkość podejmowania decyzji
„NAJLEPSZY PRZYWÓDCA TO TAKI, KTÓREGO NIE WIDAĆ”
CECHY PRZYWÓDCÓW NIE OSIĄGAJĄCYCH POWODZENIA:
Brak wrażliwości w stosunku do innych
Chłód, powściągliwość i arogancja
Ignorowanie zaufania i tajemnic
Nadmierne ambicje
Przesadny nadzór
Nieumiejętność budowy zespołu
Trudność z myśleniem strategicznym brak wizji i dłuższego choryzontu, na którym to widzimy naszą organizację
Brak elastyczności
WIZERUNEK PRZEWODZENIA:
Poczucie celu lub celów
Działania prowadzące do tego celu
Zaangażowanie członków grupy
Skuteczne metody podejmowania decyzji
Skuteczne sposoby rozwiązywania konfliktów
DWIE FORMY ZACHOWAŃ PRZYWÓDCZYCH (WEDŁUG BADAŃ UNIWERSYTETU W MICHIGAN):
Zorietnowanie na zadania
Zorientowana na ludzi
DWIE FORMY ZACHOWAŃ (WEDŁUG BADAŃ W OHIO):
Inicjowanie struktury
Zachowania uważające
TEORIA ŚCIEŻKI DO CELU – ZACHOWABIA PRZYWÓDCZE:
Nakazowe zachowania przywódcze
Wspierające zachpowania przywódcze
Parcypacyjne zachowanie
Zachowanie zorientowane na dokonania
INNE PODEJŚCIE SYTUACYJNE W ZACHOWANIACH PRZYWÓDCZYCH:
- model pionowych par powiązań
- teoria cyklu życia
TYPY PRZYWÓDZTWA WEDŁUG „SŁOWNIKA SOCJOLOGICZNEGO”
Haryzmatyczny
Formalny
Nieformalny
Tradycyjny
INNY PODZIAŁ TYPÓW PRZYWÓDZTWA:
Strategiczne
Kierownicze
Polityczne
TYPY PRZYWÓDZTWA POLITYCZNEGO:
Rutynowe
Integrujące
Promocyjne
PODSTAWOWE STYLE KIEROWANIA:
Autokrytyczny – derektywny
Demokratyczny – integracyjny
Liberalny – nieingerujący
SUBSTYTUTY PRZYWÓDZTWA (CECHY ORGANIZACJI):
Formalizacja
Spoistość grupy
Nieelastyczność
Sztywna struktura nagradzania
REKRUTACJA KANDYDATÓW DO PRAC:
REKRUTACJA – działania organizacji mieszczące się w ramach zarządzania zasobami ludzkimi, które mają na celu poszukiwanie i przyciąganie kandydatów, sprawdzanie ich przydatności, zatrudnianie i adaptację w miejscu pracy
CZYNNIKI WYWOŁUJĄCE POTRZEBĘ ZATRUDNIENIA NOWYCH PRACOWNIKÓW:
Zwiększenie skali działaności przedsiębiorstwa np. zwiększenie produkcji
Poszerzanie zakresu działalnośći przedsiębiorstwa np. nowy asortyment
Poszerzanie zakresu czynności realizowanych przez pracowników np. nowe metody pracy
Utworzenie nowych filii, oddziałów, przedstawicielstw (inna lokalizacja stanowisk pracy w ujęciu geograficznym)
PRZYCZYNY WYWOŁUJĄCE ZWOLNIENIE STANOWISKA PRACY NA STAŁE:
Dobrowolne odejście pracownika
Przejście pracownika na emeryturę
Przejście pracownika na rentę
Śmierć pracownika
Przemieszczenie pracownika na inne stanowisko
Zwolnienie pracownika z pracy
PRZYCZYNY WYWOŁUJĄCE ZWOLNIENIE STANOWISKA PRACY NA PEWIEN OKRES:
Czsowe oddelegowanie do realizacji innych zadań
Urlop - wypoczynkowy, szkoleniowy, macierzyński, wychowawczy, zdrowotny, bezpłatny
Zwolnienie na okres choroby
Odbywanie służby wojskowej
Czasowe przemieszczanie na inne stanowisko
Sprawowanie funkcji publicznych
FUNKCJE JAKIE SPEŁNIA REKRUTACJA:
Informacyjna – zebranie informacji o kandydacie
Motywacyjna – stosowanie ogłoszeń motywacyjnych do złożenia oferty
Wstępnej selekcji (autoselekcji) – mogą na wstępie przyjąć lub odrzucić oferty
Marketingowa – reklamowanie firmy, pozytywne cechy
ŹRÓDŁA REKRUTACJI KANDYDATÓW:
Źródło wewnętrzne naboru – czyli osoby już zatrudnione w przedsiębiorstwie
Źródło zewnętrzne naboru – czyli grupy zatrudnionych lub poszukujących pracy znajdujące się w otoczeniu przedsiębiorstwa
RODZAJE REKRUTACJI KANDYDATÓW:
Rekrutacja otwarta – źródło wewnętrzne
Rekrutacja zamknięta – źródło zewnętrzne
Rekrutacja szeroka – źródło zewnętrzne
Rekrutacja segmentowa – źródło zewnętrzne
METODY REKRUTACJI KANDYDATÓW (ŹRÓDŁO WEWNĘTRZNE)
Przekaz ustny
Wykorzystywanie zebrań
Oferty w biuletynach
Oferty na tablicach ogłoszeń
Radiowęzeł
METODY REKRUTACJI KANDYDATÓW (ŹRÓDŁO ZEWNĘTRZNE):
Przekaz ustny
Prywatne znajomości oraz własna baza danych
Oferty w mediach
Kontakty ze szkołami i uczelniami
Udział w targach pracy
Pośrednictwo urzędów pracy i innych firm
ELEMENTY STAŁE OFERTY PRACY:
Nazwa przedsiębiorstwa
Krótka charakterystyka przedsiębiorstwa
Nazwa stanowiska do obsadzenia
Zakres zadań i wymagane kwalifikacje
Oferowane korzyści
Warunki pracy i formę kontaktu
Wymagane dokumenty
Termin nadsyłania zgłoszeń
Inne kwestie formalne
PODSTAWOWE CECHY DOBRZE PRZYGOTOWANEJ OFERTY PRACY:
Powinna zwracać uwagę
Powinna wzbudzać zainteresowanie
Powinna wywoływać pożądanie
Powinna wzbudzać do działania
SELEKCJA KANDYDATÓW DO PRACY:
SELEKCJA – to takie działanie organizacji, które mają na celu ostateczny wybór nowego członka organizacji sposród dostępnych na rynku kandydatów
METODY SELEKCJI:
Analiza dokumentacji kandydatów
Rozmowa kwalifikacyjna – interview
Testy
Referencje
Ośrodki ocen
Grafologia
Astrologia
MODELE PROCEDUR SELEKCYJNYCH:
Bieg przez płotki
Procedura kompensacyjna
Procedura hybrydowa
KWESTIE UWZGLĘDNIANE PRZEZ KANDYDATÓW PRZY SKŁADANIU DOKUMENTÓW:
Trafność doboru przedstawionych informacji
Oryginalność sformułowań
Kompletność treści
Styl wypowiedzi
Poprawność językowa
Przejrzystość i schludność dokumentów
Kolor i rodzaj użytego papieru
ZAKRES PRZYGOTOWAŃ KANDYDATA DO ROZMOWY KWALIFIKACYJNEJ:
Zebrań niezbędnych informacji np. o firmie
Przygotować się do odpowiedzi na pytania
Umieć poszerzyć informacje zawarte w dokumentach
Przygotować odpowiedni ubiór
Wypracować pewność siebie
Przyjąć strategię walki ze spodziewanym stresem
Myślec pozytywnie
ELEMENTY ROZMOWY KWALIFIKACYJNEJ:
Wprowadzenie
Zebranie informacji o kandydacie
Udzielenie kandydatowi informacji o organizacji
Odpowiedzi na pytania kandydata
Zakończenie rozmowy
RODZAJE TESTÓW WYKORZYSTYWANYCH PODCZAS SELEKCJI KANDYDATÓW:
Testy psychologiczne
Próbki pracy
Symulacje pracy – warunki laboratoryjne
Testy medyczne