Laboratorium 2.04.2014 dr Kciuk

Temat: Ceramika

1. Ceramika jest to materiał przygotowany specjalnie do wytwarzania ceramicznych protez i uzupełnień dentystycznych.

2. Porcelana tradycyjna:

• Kwarc SiO2,

• Skalenie,

• Krzemiany glinowo-potasowe (K2, Al, Si6, O16),

• Krzemiany glinowo-zasadowe (Na2,Al2,Si6, O16),

• Tlenki metali- pozwalają uzyskać wymaganą barwę.

1. Zastosowanie:

• Do koron ceramiczno- metalowych i stałych protez częściowych,

• Pełnoceramiczne korony, wkłady, nakłady, licówki,

• Ceramiczne zęby do protez.

1. Klasyfikacja ze względu na temperaturę topnienia

• Wysokotopliwe 1200-1400C

• Średniotopliwe 1050-1200C

• Niskotopliwe 800-1050C

1. Zastosowanie:

• Ceramika rdzeniowa stanowi podstawę części licowej, wymagane wysokie własności wytrzymałościowe,

• Zębinowa- lekko przeświecalna używana w celu zapewnienia koloru,

• Szkliwowa- lekko przeświecalna, w celu symulacji naturalnego szkliwa zębowego.

• Nieprzeświecalna łączna- pierwsza warstwa nakładana na metal, której zadaniem jest maskowanie ciemnej barwy metalu.

1. Klasyfikacje ceramiki, sposób wypalania:

• W warunkach ciśnienia atmosferycznego,

• W próżni.

1. Skład chemiczna i budowa przestrzenna:

• Ceramika zawiera głównie macierz szklaną o amorficznej budowie (ceramika skaleniowa, szklana)

• Krystaliczna ze zredukowaną fazą szklaną (na bazie tlenku glinu lub tlenku cyrkonu)

1. Ceramika skaleniowa- główny składnik to dwutlenek krzemu SiO2

Dobre własności optyczne, przezierna, doskonale transportuje

Niskie własności wytrzymałościowe (~80MPa wytrzymałościowe na zginanie), rkucha, mało odporna na złamania.

Zastosowanie:

• Do napalania na podbudowy metalowe, jako samodzielne uzupełnienia,

• Można ją stosować jedynie jako licówki lub układy w odcinku przednim.

1. Ceramika szklana- główny składnik SiO2

Ma lepsze własności wytrzymałościowe od skaleniowej, zastosowanie na odcinek przedni lub boczny, wykonuje się pojedyncze korony lub trzypunktowy most.

1. Ceramika krystaliczna

Ma zredukowaną fazę szklaną, dzięki czemu cechuje się wysokimi właściwościami wytrzymałościowymi, ale i własności estetyczne są znacznie gorsze, są białe i nieprzezierne.

Stosuje się jako ceramikę strukturalną, na którą napala się ceramikę licującą o odpowiednich parametrach estetycznych.

Ceramika krystaliczna Ceramika tlenku glinu
Ceramika infiltrowana
Skład: trójtlenek glinu Al2O3 (70-80%)
Duża wytrzymałość na zginanie 350-550MPa
Zastosowanie: rdzenie koron, trzypunktowe i czteropunktowe mosty

Uzupełnienie ceramiki metalicznej

Uzupełnienia składają się z metalowego szkieletu, na który napalane są co najmniej dwie warstwy ceramiki

• I warstwowa- opakerowa, której zadaniem jest maskowanie ciemnej barwy metalu, stanowi połączenie ceramiki z metalem. Metalowa podstawa przed nałożeniem ceramiki musi być odpowiednio przygotowana poprzez szlifowanie lub piaskowanie. Uzyskuje się w ten sposób chropowatą powierzchnię zapewniającą lepszy kontakt ceramiki z metalem.

• II warstwowa- nałożenie ceramiki zębinowej i szkliwnej najbardziej przezroczystej, co pozwala uzyskać wygląd naturalnego zęba.

1. Ceramika zębinowa:

Dobiera się ją w odpowiednim kolorze, miesza się ją z płynem z wodą destylowaną, aby uzyskać kremową konsystencję. Nakłada się to na warstwę opakerową, z nadtlenkiem, uwzględniając kurczliwość materiału.

Kilka metod nakładania:

• Wibracji- za pomocą szpatułki i poddaje lekkiej wibracji, aby porcelana ułożyła się równomiernie. Ewentualny nadmiar wody usuwa się za pomocą chusteczki lub środka absorbującego wodę.

• Za pomocą szpatułki wygładza się porcelanę- nadmiar wody jest widzialny,

• Metody z użyciem pędzla.

1. Suszenie porcelany we wcześniej nagrzanym piecu

I etap- od 5 do 8 minut- w czasie tego etapu nadmiar wody powinien być usunięty, ale szybkość parowania nie może być większa od szybkości dyfuzji wody, może dojść do samoistnego pękania, złamania porcelany. Woda eliminowana jest w kilku etapach, aż do osiągnięcia 480C.

1. Wypalania

Każda warstwa wymaga swojego wypalenia

• W warstwie opakerowej

• W warstwie zębinowej i szkliwnej

• Dla barwników glazury

1. Problemy

• W czasie wypalania może wystąpić porowatość porcelany

• Zalecane jest wypalanie w próżni ze względu na redukcję porów

• Zwiększeniu ulega również wytrzymałość na uderzenia o ok. 50%

1. Glazurowanie- etap krótki

Po uzyskaniu odpowiedniej temperatury, kiedy porcelana jest płynna, na powierzchni tworzy się cienka warstwa nazywana glazurą, należy unikać nadmiaru glazury.

1. Oziębianie

Szybkość oziębiania nie może być zbyt duża ze względu na możliwość wystąpienia szoku termicznego: popękanie porcelany. Zalecane jest wolne oziębianie przez stopniowe otwieranie pieca.