ROZDZIAŁ 5
ZABURZENIA LĘKOWE
Strach, a lęk.
Strach to reakcja na niebezpieczeństwo, która składa się z 4 aspektów:
ELEMENTY POZNAWCZE: spostrzeżenia , bezpośredniej, prawie pewnej krzywdy lub zagrożenia;
ELEMENTY SOMATYCZNE: obejmują zmiany zewnętrzne i wewnętrzne organizmu, takie jak: blednięcie, pocenie, rozszerzanie źrenic, oraz REAKCJĘ „WALCZ LUB UCIEKAJ”, czyli uaktywnienie współczulnej części autonomicznego ukł. nerwowego, powodującego przyspieszenie akcji serca, skurcz śledziony, przyspieszenie oddechu, wydzielanie adrenaliny, glukozy, kwasów tłuszczowych itp.;
ELEMENTY EMOCJONALNE: poczucie przerażenia, grozy, paniki, mdłości, drżenia, mrowienie skóry, dziwne uczucie w żołądku;
ELEMENTY BEHAWIORALNE: mimowolne reakcje niepokoju i reakcje sprawcze, które są próbami uczynienia czegoś z przedmiotem strachu.
Strach powoduje dwie instrumentalne reakcje:
Ucieczka
Unikanie- oddalenie się zanim nastąpi zagrażające zdarzenie.
Różnica między lękiem, a strachem: lęk posiada te same cztery aspekty, co strach, ale z istotną różnicą w składniku poznawczym.
STRACH | LĘK |
---|---|
Niepokój związany z realnym zagrożeniem | Ogólne uczucie niepewności wobec nieokreślonego/ wyolbrzymionego zagrożenia |
Czujemy się zmuszeni do działania (walczymy, uciekamy...) | Nie mamy pewności, co zrobić |
Celujemy reakcje w bodziec zagrażający | Usilnie staramy się odkryć, co nam zagraża, mamy trudności z reagowaniem |
ZABURZENAI LĘKOWE- gdy strach i lęk zaburzają normalne funkcjonowanie.
FOBIA- stała reakcja strachu, nieproporcjonalna do rzeczywistego zagrożenia
OBJAWY:
Utrzymujący się strach przed określonymi sytuacjami, nieproporcjonalny do zagrożenia;
Silny strach lub panika w rzeczywistym kontakcie z niebezpieczeństwem;
Rozpoznanie, że starch jest nadmierny i nieuzasadniany;
Unikanie syt. fobicznych;
Objawy, których nie można przypisać innym zaburzeniom.
FOBIE SPECYFICZNE- 5 rodzajów:
Przed zwierzętami : pojawiają się we wczesnym dzieciństwie iż wiekiem ustępują; częstsze u kobiet;
Przed środowiskiem naturalnym; strach np. przed burzą, wysokością, brudem, ciemnością; skupiają się na jednym przedmiocie; tak samo powszechne kobiet, jak i mężczyzn; zaczynają się w dzieciństwie;
Sytuacyjne: np. przed windą, samolotem, miejscami publicznymi;; pojawiają się w dzieciństwie lub wczesnej dorosłości; mogą mieć związek z traumą;
Przed krwią, zastrzykiem itp. Pojawiają się w późnym dzieciństwie, częstsze u kobiet;
Inne: np. przed udławieniem się, zarażeniem, zwymiotowaniem.
FOBIA SPOŁECZNA:
UOGÓNIONA (strach przed wszelkimi kontaktami społecznymi, nawet rozmową) I SPECYFICZNA (strach przed jednym rodzajem sytuacji)
TRESĆ zależna od kultury np. w Japonii (kultura kolektywistyczna) strach przed wprawieniem INNYCH w zakłopotanie przez własne złe zachowanie, w tym czerwienie się;
Powstaje w wieku młodzieńczym;
Częstsze wśród kobiet;
Częstsze wśród ludzi biednych;
Często współwystępują z innymi zaburzeniami (depresja); jest częścią ogólniejszego stanu samopoczucia- NEGATWYNEGO AFEKTU.
ETIOLOGIA FOBII:
WYJAŚNIENIE BILOGICZNE: częstsze występowanie u bliźniąt monozygotycznych; nieprawidłowe procesy neurofizjologiczne (zaburzenia działania dróg serotoniny i dopaminy w ukł. limbicznym; niski poziom GABA, który hamuje pobudzenie; nieprawidłowe działanie ciała migdałowatego, które tworzy skojarzenia emoc.);
WYJAŚNIENIE BEHAWIOIRALNE: warunkowanie klasyczne lęku przez szczególnie traumatyczny bodziec bezwarunkowy (eksp. z małym Albertem, który bał się szczura- WATSON i RAYNER);
SELEKTYWNOŚĆ FOBII: fobie pojawiają się do bardzo ograniczonego zbioru przedmiotów, a warunkowanie fobii jest bardzo selektywne (Thorndike). Ewolucja wyselekcjonowała pewien zbiór obiektów, które kiedyś były niebezpieczne dla człowieka, i sprawić, że łatwo kojarzą się z urazem (badanie Ohman, Hugdahl s. 191)
Prawdopodobnie jesteśmy wyposażeni w przygotowanie genetyczne dotyczące warunkowania fobii na pewne obiekty, więc przy powstawaniu fobii można mówić o PRZYGOTOWANYM WARUNKOWNAIU KLASYCZNYM (ekip. Mineka z rezusami, rodzicami i wężami)
wczesne kontakty z obiektami fobicznynmi mogą przyczynić się do redukcji lęku i zapobieganiu fobii (eksp. Dunedin Nowa Zelandia)
TRWAŁOŚC FOBII: odporna na zmianę, mogą trwać całe życie.
ZABURZENIA PO STRESIE URAZOWYM (PTSD)
To doświadczenie, bycie świadkiem, lub zetknięcie się z doświadczeniem, w których zachodzi niebezpieczeństwo śmierci lub zranienia, albo zagrożenie nienaruszalności fizycznej własnej osoby lub innych (np. gwałt, prześladowanie, widok wypadku, popełnienie okrucieństwa)
KRYTERIA ZABURZENIA:
Przeżywanie urazu na nowo w snach, przebłyskach pamięci, rozmyślaniach;
Obojętność na świat, unikanie bodźców przypominających o urazie;
Doświadczenie objawów lęku i pobudzenia np. zaburzenia snu, uwagi, wybuchy gniewu, nadmierna czujność;
Ograniczenie zainteresowań, aktywności, poczucie wyobcowania;
Utrzymywanie się tych objawów przez min. miesiąc.
PZREBIEG:
Pierwszy okres do miesiąca po urazie- OSTRE ZABURZENIE STRESOWE;
Objawy przewlekłe utrzymujące się trzy miesiące i dłużej
objawy opóźnione pojawiające się kilka lub kilkanaście miesięcy po urazie: przygnębienie, brak optymizmu, wyczerpanie, napięcie, problemy w pracy i w kontaktach międzyludzkich.
PODATNOŚĆ:
Problemy psychiczne we wcześniejszym życiu;
Dzieci ofiar traumatycznych wydarzeń- istnieją przesłanki o predyspozycjach genetycznych;
Przejście wcześniejszego urazu np. udział w wojnie;
Wysoki poziom lęku, a u dzieci niskie wyniki w nauce;
Duża pewność utraty życia podczas traumatycznego wydarzenia;
Ludzie biedni- brak wsparcia społecznego, większe narażenia na sytuacje urazowe;
Zwiększona aktywność osi podwzgórze- przysadka- nadnercza spowodowana nadmiernym wydzielaniem hormonów stresowych (korytzol);
Dyspozycje genetyczne do rozpamiętywania (ruminacje) oraz ponownego przeżywania (flashbacks)-;
Znęcanie się oddziałuje na ciało modzelowate (przesyłanie impulsów między półkulami)- nadpobudliwość, rozregulowanie wydzielania katecholamin, silniejsza reakcja przestrachu;
Nieprawidłowa filozofia życiowa;
LĘK PANICZNY- powracające napady przerażenia; kobiety chorują częściej; ujawnia się w drugiej dekadzie życia
OBJAWY:- cztery elementy strachu z przewaga aspektu emocjonalnego i fizycznego:
Silny niepokój, przerażenie, wyobcowanie;
Ostra reakcja pogotowia (dreszcze, kołatanie serca, drżenie itp.);
Przeczucia, myśli, że ma się zawał, albo się umiera, albo wariuje;
Atak rozpoczyna się nagle, po 10 min. następuje apogeum, potem ustępuje;
DWIE FORMY NAPADÓW PANIKI:
Nieoczekiwana- samoistna, bez zapowiedzi
Wywołana sytuacją
ROZPOZNANIE PANIKI: częste napady (2- 3 razy w tygodniu), silny strach przed utratą kontroli.
ETIOLOGIA:
PODEJŚCIE BIOLOGICZNE:
Substancje chemiczne (mleczan sodu, johimbina)- zwiększają reakcje paniczne;
Zgodność od 25%- 30% zaburzenia w parach bliźniąt monozygotycznych;
Zakłócenia równowagi chemicznej: nienormalnie nasilony przepływ krwi i tlenu w miejscach związanych z lękiem np. miejsce sinawe;
Rozregulowany system „walcz lub uciekaj”;
Niedobór serotoniny- brak łagodzenia reakcji alarmowej.
PODEJŚCIE POZNAWCZE:
Katastroficzna i wyolbrzymiona interpretacja stanów organizmu w chwilach pobudzenia np. bije mi serce- interpretuje to, jako objaw strachu, zaczynam się bać, mam coraz więcej objawów i panika gotowa.
AGORAFOBIA: gr. Agora- plac, dosł. „strach przez rynkiem, placem”
Większość przypadków zaczyna się od paniki;
Pacjent nie boi się samego miejsca zgromadzeń, ale że dozna w takim miejscu paniki i nikt mu nie pomoże, będzie bezradny;
OBAJWY:
Obawy prze każda nieograniczoną przestrzenią, tłumami, tam gdzie niemożliwa jest ucieczka;
Obawa przed obiektami związanymi z przestrzenią; tafla wody, słoneczny dzień, płaski krajobraz;
Częstsze kobiet, pierwsze objawy pojawiają się w okresie później adolescencji, a potem następuje unikanie wychodzenia z domu.
PRZYCZYNY:
W agorafobii paniką- przyczyną jest strach przed pełnoobjawowym napadem;
W agorafobii bez paniki- niektóre objawy, np. zawroty głowy, słabość
WARUNKOWANIE KLASYCZNE:
BW(zespół bodźców w których może nastąpić panika)
BB(pierwszy napad paniki) RB(napad paniki)
RW(strach i unikanie przestrzeni)
UOGÓLNIONE ZABURZENIA LĘKOWE- przewlekłe trwające kilka miesięcy, z mniej lub bardziej stałymi elementami
OBJAWY:
EMOCJONALNE: niemoc, napięcie, zdenerwowanie, czujność;
POZNAWCZE: spodziewanie się czegoś strasznego
FIZYCZNE: napięcie mięsni, zwiększona aktywność beta w płatach czołowych, męczliwość
BEHAWIORALNE: próby skupienia się na czymś, co uwolni go od niepokoju
ETIOLOGIA:
Ciągłe pobudzenie UKŁADU HAMOWANIA (miejsce sinawe, ukł. limbiczny, kora przedczołowa)- w grupach wielokrotnie pobudzanych neuronów zmniejsza się próg pobudzenia;
Niedobory GABA;
Wg. Nurtu poznawczego- nieprzystosowawcze myśli, brak poczucia kontroli, nieprzewidywalność.
ZABURZENIA OBSESYJNO- KOMPULSYWNE:
OBSESJE- powracające myśli, wyobrażenia, impulsy,, które przenikają do świadomości, często są niespójne, trudno się ich pozbyć, lub nimi kierować; przesadne, nieracjonalne:
Budzą niechęć;
Biorą się z wnętrza, a nie z sytuacji zewnętrznej;
Trudne do opanowania;
KOMPULSJE- reakcje na obsesyjne myśli, polegają na sztywnych rytuałach lub czynnościach umysłowych np. liczenie, modlitwa, które człowiek czuje się zmuszony wykonywać w odpowiedzi na obsesje, ale nie ma adekwatnego powiązania między nimi, a tym, czemu mają zapobiegać;
PODATNIOŚĆ:
Kobiety częściej obsesje, zaczyna się w wczesnej dorosłości;
Mężczyźni częściej kompulsje, pojawia się w dzieciństwie;
Częściowo dziedziczne;
Mogą na to wpływać traumatyczne przeżycia;
OSOBOWOŚĆ KOMPULSYWNA: człowiek metodyczny, pedantyczny, uporządkowany, z przewagą stylu poznawczego, sztywność intelektualna, wysokie standardy moralne, niewielu przyjaciół, pewny siebie i dumny ze swojego postępowania.
TEORIE POWSTAWANIA ZABURZEŃ:
PSYCHODYNAMICZNA: obsesje to obrona przed lękiem wywołanym przez myśli niepożądane i nieświadome, proces obrony to przemieszczanie i substytucja
POZNAWCZO- BEHAWIORALNA: nie można zagłuszy szyć ani odwrócić uwagi od natrętnych myśli; im bardziej przygnębiająca jest treść tych myśli, tym trudniej się ich pozbyć; nasilają się w depresji i dużym stresie; próbą neutralizacji są „dobre” zachowani, rytuały, czyli kompulsje;
NEURONAUKOWA:
OZNAKI NEUROLOGICZNE: Podrazach mózgu, w epilepsji, towarzyszą zespołowi Tourette’a, po przebytej śpiączce;
NIEPRAWIDŁOWOŚCI W OBRAZIE MÓZGU: zwiększona aktywność obszarów związanych z filtrowaniem informacji i powtarzaniem zachowań (ukł. kora, prążkowie, wzgórze);
PIERWOTNA TREŚĆ: prawdopodobnie w tym zaburzeniu są aktywne obszary, dzięki którym nasi przodkowie mogli przeżyć w procesie ewolucji, ponieważ sprawdzali, chronili swoje potomstwo, myli się itp. Treść jest uwarunkowana ewolucyjnie;
TERAPIA FARMAKOLOGICZNA: SRI i SSRI stosowane w depresji, w tym zaburzeniu także łagodzą obsesje i kompulsje poprzez zmniejszenie aktywności serotoniny.
RADZENIE SOBIE Z NIEPOKOJEM CODZIENNYM:
PROGRESYWANA RELAKSCAJA;
MEDYTACJA
(obie techniki omawialiśmy na stresie w zeszłym roku)