G. Simel – właściwym przedmiotem socjologii były trwałe formy (działania?), był twórcą mikro socjologii
Z kolei Maks Weber – dzieciństwo i młodość spędził w Berlinie , za przedmiot socjologii uznał działania społeczne, czynności skierowane na działania innych ludzi. W swoich analizach realizował koncepcje typu idealnego, role charyzmatycznego przywódcy, który jest obdarzony umiejętnościami wpływania na innych ludzi, przywództwo. Zajmował się problematyką biurokracji, strukturami społecznymi. Zaangażowany na polu politycznym, głosił o nieprzystawalności katolików do społeczności niemieckiej.
Szkoła Amerykańska
W socjologii ma cechy psychologizmu empiryzmu i praktycyzmu. Socjologia zawdzięcza uczonym amerykańskim duży rozwój dzięki metodą empirycznym(monografie, ankiety). Empirycyzm występuje szczególnie u Wiliama Izzak Thomasa zm 1947r., który wraz z Florianem Znaniecki wydał wielka monografie 5tomów, pt. Chłop polski w Europie i Ameryce, wyjątkowe dzieło jeśli chodzi o rozwój socjologii. Reprezentują kierunek ujmujący nastawienia psychiczne człowieka jako czynnik kształtowania stosunków społecznych. Inny kierunek reprezentuje szkoła chicagowska tzw. szkoła ekologiczna. To inaczej nurt socjologii empirycznej związanej z uniwersytetem w Chicago tam w 1892 roku utworzono po raz pierwszy na świecie wydział socjologii. Publikacja która zaczęła tego nurtu w socjologii była praca R. Park-a pt. Miasto wydana 1944roku zmarł a praca wydana został 1925 roku. Próbowano wyodrębnić psychikę według życia w różnych dzielnicach, albo nowe rodzaje przestępczości. W różnych częściach miasta wyglądało to inaczej (przestępczość), np. względy etniczne miały znaczenie, zamożność ludności zamieszkującej dzielnice. Przedstawiciele szkoły chicagowskiej koncentrowali się na badaniach empirycznych szczególnie terenowych, rezygnując z budowania systemów teoretycznych, interesowały ich zagadnienia socjologii miasta i dewiacji. Duży wpływ na podejście badawcze miał ewolucjonizm. Działalność szkoły miała znaczny wpływ na rozwój socjologii empirycznej i rozwój metod jakościowych w socjologii. Przedstawiciele tej szkoły rozwijali dziedziny takie jak : socjologia rodziny. Znaczna cześć szkoły była nie tylko badaczami ale też praktykami społecznymi, którzy angażowali się w rozwiazywanie realnych problemów społecznych.
Charles H. Cooley – żył 1864-1929 to jeden najważniejszych przedstawicieli socjologii drugiego pokolenia, to tzw. socjolog gabinetowy, nie prowadził badań w terenie. On interesował się zagadnieniami teoretycznymi, szczególnie mikrosocjologii psychologii społecznej albo kwestia powszechników kulturowych innymi słowy interesował się zagadnieniem jak to jest. Jest tworcą typologii grupy społecznej podzielił grupy społeczne na dwa typy: gr. Pierwotne i wtórne. To gwa podstawowe typy grup społecznych. Gemeinschaft byłaby bliższa grupie pierwotnej, druga niemiecka tej wtórnej. Rozwinął koncepcje jaźni, wprowadził pojęcie jaźni odzwierciedlonej, inaczej myśl jak mnie widzą inni.
Socjologia Polska
Ludwik Gumplowicz – zm. 1909, uważany za socjologa Austryjackiego także.
Leon Winiarski – zm.1915 roku, pracował w Genewie
Bronisław Malinowski – żył 1884-1942, czołowy przedstawiciel kierunku funkcjonalnego w antropologii społecznej i socjologii, zaliczany jest też do socjologów Angielskich.
Florian Znaniecki – żył 1882-1958, wybitny socjolog polsko- amerykański, to jeden z głównych przedstawicieli socjologii humanistycznej, miał 20 lat (1902 rozpoczął naukę na uniwersytecie Warszawskim – zarób rosyjski), ale tylko rok, bo Rosjanie nie tolerowali ludzi wyuczonych (ciężej sterować takim ludem). W 1904 roku przebywał poza krajem i rozpoczął studia w Szwajcarii, Francji, Algierii (prowincja franc.), studiował filozofie i socjologie w Paryżu, był nas wykładach Enriego Bergsona, Durkheima. 1910 roku uzyskał stopień doktora w uniwersytecie Jagiellońskim. W 1914 roku wyjechał do stanów zjednoczonych wykładał na uniwersytecie Illinois w Urbana, gdy tylko zaistniała niepodległość ojczyzny wrócił do Poznania (w 1919roku), pierwszy uniwersytet utworzony na odzyskanych ziemiach Polski to Uniwersytet Lubelski. Znaniecki przyjechał do poznania i zorganizował tam towarzystwo socjologiczne, 1921 r., utworzył katedrę socjologii w 1930 powołał polski instytut socjologiczny i ten instytut zaczął wydawać przegląd socjologiczny. Znaniecki kiedy wybuchła wojna z powrotem wyemigrował do Ameryki, był przewodniczącym amerykańskiego towarzystwa socjologicznego. Swój pogląd na świat Znaniecki określił mianem kulturalizmu, podkreślił ze rzeczywistość składa się z wielu porządków, nie tylko z przyrodniczego, ale i jest w rzeczywistości porządek psychiczny, istnieje tez porządek społeczny i idealny ( na poziomie myśli). Sformułował zasadę współczynnika humanistycznego wg tej zasady zjawiska społeczne należy traktować jako przedmiot czyichś czynności. Znaniecki wymagał by badacz spoglądał na penetrowaną przez siebie rzeczywistość oczami jej uczestników, a nie z jakiegoś absolutnego punktu widzenia. Stworzył w związku z tym i pierwszy zastosował wraz w.i. Thomasem w socjologii metodę dokumentów osobistych, chodzi tu o gromadzenie danych o zyciu społeczny które są zawarte w autobiografiach, pamiętnikach i listach. Publikacje: ”socjologia wychowania”. Znaniecki współpracował m.in. z Czesławem Znamierowskim (filozof socjolog), Stefan Błachowski, pozyskał do współpracy wielu swoich uczniów np. Józefa Chałasińskiego antropologa społecznego, Jana Szczepańskiego, Tadeusz Szczurkiewicz. Ważnym miejscem (ośrodkiem studiów socjologicznych) była warszawa, w różnych instytucjach pracowali Ludwik Krzywicki ekonomista antropolog, stefan czarnowski – teoretyk kultury, Stanisław bystroń – socjolog etnograf, Władysław Grabski – socjolog wsi przeprowadził reformę monetarną, Stanisław Osowski – socjolog narodu. W końcu lat 30 zaznaczyło się srodowisko socjologiczne w lublinie które tworzył ks. Franciszek Mirek był uczniem Floriana Znanieckiego, pionier socjologii parafii.