Coser wrogosc i napiecia w stosunkach konfliktowyc

Simmel twierdzi, ze wyrazanie wrogości przez konflikt pełni funkcje pozytywne o ile umozliwia podtrzymywanie stosunkow w sytuacji stresowej, zapobiegając tym samym rozpadowi grupy przez wycofywanie się wrogich czlonkow. Konflikt podtrzymuje grupe o ile reguluje ssystemy jej stosunkow. Eliminuje wrogie i zablokowane sklonnosci, przez umożliwienie ich wyrażenia w zachowaniu.

Obiekty zastepcze- obiekty inne od głównego celu wrogości, które służą wyładowaniu agresji i negatywnych uczuć. Zastępcza satysfakcja może płynąć z samego uwolnienia napięcia.

Rozróżnienie na uczucia wrogości i co behawioralne przejawy. Trzy postaci:

- bezpośrednia wrogość wobec grupy czy osoby

- przesuniecie zachowania na obiekty zastępcze

-działalność uwalniająca napięcie, bez konieczności istnienia obiektu lub obiektu zastępczego

Wentyl bezpieczeństwa- konflikt jako ujście negatywnych emocji np. instytucja pojedynku

Społecznie kontrolowany konflikt oczyszcza atmosferę.

Czasem wrogość wobec obiektu pierwotnego wyrażana jest nieświadomie lub pośrednio. Np. dowcip, teatr, nie dochodzi tu do konfliktu, .

Funkcja kultury masowej jako wentyl bezpieczeństwa, np. oglądanie meczy bokserskich. Im sztywniejsza struktura społeczna, tym większe zapotrzebowanie na wentyle.

Otwarta agresja jest bardziej satysfakcjonująca niż ukryta.

Czasem konflikt wynika tylko z pobudek agresywnych, które szukają ujścia bez względu na obiekt, wybór to czysty przypadek. Odreagowanie.

Konflikt

-środek do celu

-cel

Konflikt

-rzeczywisty- wyrastają z niespełna pewnych określonych zadań w ramach danego stosunku społecznego u z postrzeganego zysku innych uczestników oraz które są toczone przeciwko obiektowi postrzeganemu jako przyczyna frustracji, funkcjonalne alternatywy dla środków

-nierzeczywisty- nie są spowodowane konkurującymi z sobą celami antagonistów, ale potrzeba uwolnienia napięcia przez co najmniej jednego z nich. Mniej stabilny. Łatwo zmienić obiekt. Funkcjonalne alternatywy dla obiektów.

Rzeczywistym sytuacjom konfliktowy, mogą towarzyszyć nierzeczywiste elementy sentymentu., oderwane od źródła. Konflikty nierzeczywiste rodzą się z deprywacji i frustracji wynikających z procesu socjalizacji oraz późniejszych zobowiązań ról dorosłych.

- uczucia wrogości rodzą się z wzajemnego oddziaływania miedzy impulsem wrogości a wrogim obiektem

-odniesienie do motywacji psychicznych nie wyczerpuje analizy sytuacji konfliktowych, motywacje psychiczne mogą wzmacniać rzeczywiste kwestie sporne.

Malinowski- ujarzmianie agresji przez kulturę,

W konflikcie istotna jest zmienna strukturalna spójność grupy i kulturowa- aspekt etniczny.

Największe szanse na domieszki nierzeczywistych elementów konfliktowych są w grupach gdzie członkowie uczestniczą cala swoja osobowością. Mediator-pomoże w redukowaniu napięcia ale nie rozwiąże konfliktu.

Stosunki społeczne zawierają zbieżne i rozbieżne motywacje- miłości i nienawiść. Odnosi się do bliskich stosunków. Ambiwalencja Freuda- zwrócenie się uczuć przeciwstawnych ku tej samej osobie. Im bliższy stosunek tym większa tendencja do tłumienia wrogich uczuć. Ludzie którzy maja więcej wspólnych cech czują ku sobie większe zło niż ludzie sobie obcy, większej intensywności konfliktu można zatem oczekiwać w stosunkach w których ich uczestnicy zostali skłonieni do stłumienia wrogich uczuć. Zwarta grupa postrzega renegactwo jako zagrożenie własnej jedności. Dla grupy większym zagrożeniem jest ten, kto z nią zrywa i idzie do wroga niż ten, który zakłada grupę rywalizująca. W konfliktach niewielkiej grupy, jedna strona tym intensywniej nienawidzi drugiej grupy, im bardziej dobiera ja jako zagorzenie własnej jedności i tożsamości. Konflikt jest sposobem na osiągniecie pewnego rodzaju jedności.

-konflikty wokół podstaw konsensusu

- konflikty wewnątrz konsensusu

Konflikty wspólnotowe< akceptacja wspólnych celów, integruje> i nie wspólnotowe<nie ma wspólnoty celów lub te strony sadza, ze żadne wspólne cele nie zostaną znalezione, by osiągnąć kompromis.>

Nieobecność konfliktu w danym stosunku nie może stanowić wskaźnika jego stabilności. Gdy występują w stosunku wrogie uczucia, to będą one wyrażać się częściej w formie konfliktu gdy stosunek jest stabilny. Gdy czują się bezpiecznie członkowie to prędzej wyraża swoje negatywne emocje, dojdzie do konfliktu i rozładowania ich. Brak konfliktu można traktować jako wskaźnik ukrytych elementów napięcia. Szczególna intensywność konfliktów w bliskich stosunkach została określona jako rezultat nagromadzenia się wrogości.