Socjologia 3

SUBKULTURA

• Odrębność sposobu na życie mniejszych zbiorowości mieszczących się w zasięgu uznanej przez ich członków kultury szerszej, nadrzędnej

  KONTKULTURA

• Programowa negacja norm, wartości i wzorów zachowań obowiązujących w szerszym społeczeństwie

  Relatywizm kulturowy

• Świadomość ogromnej róznorodnosci kultur i historycznych uwaronkowań odrębności kulturowych

• Wydawanie na temat danego społeczeństwa sądów opartych na obowiązujących w tym społeczeństwie normach, sensach i wartości

  Dziedziny kultur

• Kultura bytu – odnosi się do produkcji dystrybucji konsupcji dóbr oraz usług

• Kultura społeczna – treści kulturowe dotyczące stosunków miedzy ludzmi, regulujące te stosunki i określające ich formy

• Kultura symboliczne – obejmuje wartości i wzory sachowań związane z zaspokojaniempotrzeb ludzkich wykraczających poza podstawowe potzeby człowieka których zaspokojenie i jest niezbędne do zycia np. dawaniem wyraz uczuciom czy impulsom twórczym

  Socjalizacja

• Złożony proces uczenia się, dzięki któremu człowiek, istota biologiczna staje się istota społeczna, członiekim określonego społeczeństwa i reprezentantem określonej kultury

• Pierwotna- okres dzieciństwa, główną instystucją socjalizacji jest rodzina, nabywanie elementarnych wzorów zachowań i podstawowych ról społecznych połączonych z więzią emocjonalną z tzw. „ znaczącymi innymi „ rodzinami

• Wtórna- wprowadza człowkieka w poszczególne segmenty życia społecznego uczy jak się posługiwać „abecadłem społecznym” wyniesionym z socjalizacji pierwotnej czynniki socjalizacji – szkoła grupa rówieśnicza , organizacje – nauka wartości i norm składających się na wzór kultury w jakiej dany człowiek zyje, wieź emocjonalna nie jest wymagana

  RESOCJALIZACJA

• Wymazanie rezultatów wcześniejszej socjalizacji „odczulanie” dotychczas przyswojonych wartości, norm i wzorów zachowań oraz nauczania nowych; aby była skuteczna muszą, podobnie jak w soc. Pierwotniej dokonywać jej „ znaczący inni” z którymi musi powstać silna identyfikacja emocjonalna

  SOCJALIZACJA A WYCHOWANIE

  Socjalizacja jest pojęciem szerszym od wychowania obejmujacycm zarówno wpłyy zamierzone i celowe

  CECHY CHARAKTERYSTYCZNE WSPÓŁCZESNEJ CYWILIZACJI DEMOKRATYZACJA ŻYCIA ZBIOROWEGO

• Otwartość granic międzynarodowych – swobodny przepływ ludzi z jednej grupy społecznej do drugiej

• Upowszechnienie się dostępu do pewnych dóbr niezależnie od przynaleznosci etnicznej , rasowej zawodowej czy religijnej

• Indywiduazlizacja – każdy może według własnej woli wybierac decydować sam o sobie

  TECHNITYZACJA WSPÓŁCZESNEGO ŻYCIA

• Jesteśmy w centrum rewolucji naukowo- technicznej (środki masowego, przekazu, informatyzacja)

  INTELEKTUALIZACJA DZIAŁAŃ LUDZKICH

• Wspieranie aktywności człowieka racjonalnymi przesłankami ułatwiającymi i optymalizującymi działania

  PROFESJONALIZACJA ŻYCIA SPOŁECZNEGO ( DYFERENCJA )

• Wykrystalizowanie się stek nowych zawodów, specjalizacja w ich obrębie wymagająca odmiennych kompetencji i umiejętności

  INSTYTUCJONALIZACJA

• zycie społeczeństwa nowoczesnych staje się coraz bardziej skomplikowane z tad konieczność wprowadzenia całego szeregu regulatorów zachowania ludzi

• Biurokracja centralna cecha nowoczesności – efektywne, bezosobowe zarzadzanie ( deportalizacja, formalizacja, hierarchizacja

  EKONOMIZM

• Zdominowanie życia społecznego przez ekonomiczna aktywność

• Cecha charakterystyczna nowoczesnego społeczeństwa jest zainteresowanie głownie tworami- ich produkcja, dystrybucja, konsumpcja

  SYNDROM OSOBOWOŚCI NOWOCZESNEGO CZŁOWIEKA

• Gotowość na nowe doświadczenie oraz otwartość na innowacje i zmianę. Przekonanie człowieka o jego zdolnościach radzeniu sobie z wyzwaniami samowystarczalności , odrzucenie w wierze religijnych na rzecz idei racjonalnych

  GLOBALIZACJA NAJISTOTNIEJSZA TENDENCJA EPOKI NOWOCZESNEJ

  GLOBALIZACJA

  Zbiór procesów, które czynią świat społeczny jednym

  SPECYFICZNE CECHY GLOBALIZACJI

• Proces charakteryzujący się gwałtowna dynamika obejmujący nieraz cały świat

• Homogenizacja współczesnego świata w dziedzinie ekonomii, polityki i kultury

• Środki masowego przekazu zmieniają świat w ‘ globalną wioskę”, w której granice czasu i przestrzeni zostają przezwyciężone

• Powstanie ponadnarodowy organizm ekonomiczny (korporacja), polityczny(UE, NATO) sportowych (MKOI, FIFA)

• Ekalitaryzacja kultury( kultura masowa, popkultura)

• Przyjmowanie przez kraje słabo rozwinięte(„peryferie”, 2 i 3 świata) wzorców od krajów rozwiniętych( „centrum”), krajów 1 świata

  ROLA POJĘCIE ZACZERPNIĘTE ZE ŚWIATA TEATRU

  Model dramaturgiczny – życie społeczne jako gra aktorów na scenie
  Scena i kulisy:
  Scena- sytuacje, w których jednostki odgrywają formalne role
  Kulisy – luz, odprężenie

  KONFLIKT RÓL

  Każdy „aktor społeczny” odgrywa kilka ról i czasem te role wymagają w tym samym czasie sprzecznych ze sobą zachowań

  Można je minimalizować przez odpowiedni dobór ról

  ROLA SPOŁECZNA A OSOBOWOŚĆ

• Przyjmując nowe role człowiek dopasowuje je nie tylko do swoich wcześniejszych ról, ale również do siebie samego – swoich zamiłowań i zdolności – swojej osobowości; osobowość ma wpływ na sposób odgrywania ról

• Wpływ roli na osobowość – człowiek ucząc się ról, przyswaja je sobie jako cześć swojego ja i czyni je elementami struktury własnej osobowości ( wpływ wykonanej pracy na osobowość - eksperyment Zimbardo)

  ROLA SPOŁECZNA A OSOBOWOŚĆ

  Wykorzystywane w pracy z grupą- niesubordynowanemu podopiecznemu podaje się role…

  STRUKTURA RÓL W GRUPIE

• Lider – osoba przewodząca, stojąca na czele grupy, której członkowie grupy poddają się jego przywództwu

• Zorientowany na zadanie (lider dominacji) – dawanie sugestii , wyrażanie opinii, informowanie innych, nie boi się wyrazić reakcji negatywnych

• Szara eminencja – osoba, która chce mieć wpływ na grupę, ale w sposób nieoficjalny

• Buntownik/opozycjonista- przeciw trenerowi nauczycielowi, normom w grupie

• Kozioł ofiarny – grupa społeczna w momencie kryzysu obiera sobie ofiarę, która staje się obiektem zbiorowej agresji całej grupy – przypisuje się jej coś, czego nie zrobiła; grupa wmawia sobie, że ofiara ta ponosi winę za nieszczęście lub zagrożenie, które doprowadziło do kryzysu

• Błazen grupowy – jego zachowanie sprzyja rozładowaniu napięcia przez humor, czasem uciążliwa

• Dobry uczeń – wspiera prowadzącego, zachęca grupę do słuchania

• Kamikadze- radykalnie otwarta, wywnętrza się grupie ( całe życie tej osoby zna się już po pół godz.)

• Sumienie grupy- osoba pilnująca, przestrzegania norm moralnych, aby nikomu w grupie nie działa się krzywda

  INNE ROLE:

• Dominator

• Wszechwiedzący

• Outsider

• Dobra mama/kochający wujaszek

• Antagonista/ambicjonat

• Milczek

• Wątpiący

• Gadatliwy/szeptacze

  OSOBOWOŚĆ SPOŁECZNA

  OSOBOWOŚĆ CZŁOWIEKA- wytwór społeczeństwa i jego kultury

  Dzieci wyrosłe w odosobnieniu wśród zwierząt

  OSOBOWOŚĆ SPOŁECZNA

  Zespół trwałych cech jednostki, wpływających na jej postepowanie w wyrastających na podbudowie cech biologicznych i psychicznych, pochodzący z wpływu kultury

  SKŁADNIKI OSOBOWOŚCI

  Biogenne własności anatomiczne, wzrost, budowa ciała

  Psychogenne składniki- pamięć, wola, wyobraźnia, uczucia, inteligencja, temperament. Czynniki psychiczne osobowości nie są decydujące dla zachowań ludzkich, trzeba je łączyć z czynnikami

  Trzy poziomy osobowości wg Freuda

• Świadomy – „ja/ ego”

• Nieświadomy „ono/id” libido

• Nadjaźni – „superego”