Finansujący zobowiązuje się, w zakresie swojego przedsięwzięcia nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy i oddać tę rzecz do użytku na czas określony
Korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzecz przez finansującego
Istotą tej umowy jest finansowanie zakupu dóbr trwałego użytku i ich czasowe odpłatne oddanie do użytkowania korzystającemu, z możliwością przeniesienia praw własności po zakończeniu umowy
Czy przedmiot leasingu przechodzi na korzystającego czy nie (brak w definicji umowy) – dotyczy kwestii prawa własnościowego
Finansujący nie odpowiada przed korzystającym za wybór leasingu
Finansujący nie odpowiada przed korzystającym za wady przedmiotu
Finansujący kupuje przedmiot leasingu na warunkach określonych w umowie leasingu
Z chwilą zakupu na korzystającego przechodzą wszelkie uprawnienia z tytułu wad rzeczy z wyłączeniem prawa do odstąpienia od umowy ze zbywcą
Bezwzględny obowiązek korzystania, jest terminowa odpłatność za korzystanie z rzeczy w umówionych terminach
Korzystający ponosi pełne ryzyko związane z użytkowaniem i posiadaniem rzeczy
Korzystający nie może przekazać przedmiotu leasingu osobie trzeciej bez zgody finansującego
Sprzedaż przedmiotu przez finansującego nie narusza postanowień umowy. Nabywca wstępuje w stosunek leasingu w miejsce finansującego.
W przypadku rozwiązania umowy przed terminem z powodu utraty ceny lub na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, rozliczenie umowy powinno się odbyć poprzez zapłacenie przez korzystającego wszystkich przewidzianych w umowie, a niezapłaconych jeszcze rat, pomniejszonych o korzyści jakie finansujący uzyskał w skutek ich otrzymania przed umówionym terminem.
Korzystający (leasingobiorca) – osoba fizyczna lub prawna prowadząca działalność gospodarczą, która zawarła umowę leasingu z firmą leasingową, na mocy której użytkuje przedmiot leasingu
Finansujący (leasingodawca) – firma leasingowa
Dostawca przedmiotu leasingu - podmiot gospodarczy (osoba prawna lub fizyczna) sprzedający i dostarczający przedmiot leasingu. W przypadku tzw. leasingu zwrotnego rolę dostawcy pełni korzystający.
Rys. Schemat transakcji leasingowej (podobny do kredytu - nie jest tożsamy) w kredycie -> prawo własności po naszej stronie
Podstawowym czynnikiem rozróżniającym umowy leasingu jest określenie strony umowy:
Leasing finansowy – odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający
Leasing operacyjny – okres amortyzacji danego dobra i czas z którego będziemy korzystać będzie nie krótszy niż 40% normatywnego czasu amortyzacji
Leasing zwrotny – sprzedaż składnika aktywów z jednoczesnym przejęciem tego składnika w leasing
Leasing bezpośredni – producent oddaje swe wyroby do użytku przedsiębiorcy
Leasing pośredni
Istotna rola banku w transakcji leasingowej – może być właścicielem przedsiębiorstwa leasingowego, może występować bezpośrednio jako leasingodawca lub refinansować przedsiębiorstwa leasingowe
Leasing finansowy | Leasing operacyjny | |
---|---|---|
Okres umowy | - góry określany - brak minimum czasu trwania |
- z góry określany - występuje minimum okresu trwania i wynosi 40% normatywnego czasu amortyzacji |
Odpis amortyzacyjny | - dokonuje korzystający | - dokonuje finansujący |
Przychodem podlegającym opodatkowaniu są | Finan -> odsetki które są częścią opłaty leasingowej | Fin ->cała rata leasingu (część kapitałowa i odsetkowa) |
Kosztem podatkowym są | Fin. I odsetki o zaciągniętego kredytu na finansowanie transakcji leasingowych Korzyst. Aktualny odpis amortyzacyjny |
Przedsiębiorca skraca okres oczekiwania na wpływ środków pieniężnych z tytułu sprzedaży produktów, towarów lub usług. Na podstawie umowy faktor dokonuje zakupu wierzytelności handlowych
Opiera się na możliwości swobodnego obrotu wierzytelnościami czyli cesji wierzytelności
Wierzytelności zbywane w ramach factoringu mają charakter krótkoterminowy, pieniężny, handlowy, bezsporny, niewymagalny
Umowę zawierają
Towar
Faktura
Zaliczka
Płatność
Reszta należności
Przedsiębiorstwo korzystające z factoringu uzyskuje natychmiastowe finansowanie
Faktor – wyspecjalizowane instytucje finansowe
Faktorant – przedsiębiorca, dostawa produktów, towarów bądź usług
Dłużnik factoringowy – przedsiębiorca, odbiorca produktów, towarów bądź usług
Umowa jest dwustronna; stronami jest faktorant i faktor
faktoring właściwy – faktor przejmuje ciężar ściągania wierzytelności
faktoring niewłaściwy – faktorant
Faktoring mieszany – dostawca
Faktoring przyśpieszony – po otrzymaniu faktury od razu faktor wypłaca 100% środków
Faktoring zaliczkowy – zaliczka mniejsza niż 100% reszta wypłacana jest w momencie rzeczywistej spłaty przez dłużnika
Faktoring wymagalności owy – należność wobec klienta jest regulowana w terminie płatności dłużnika; pomoc w ściągnięciu należności
Faktoring otwarty – dłużnik jest informowany
Faktoring półotwarty
Faktoring tajny
W obu przypadkach chodzi o szybsze wejście w posiadanie odpowiedniego kapitału
Relacje między podmiotami mają charakter umowny, kształtowany zgodnie z rolą zainteresowanych jednostek
Obie umowy muszą mieć formę pisemną
Analogicznie kształtuje się w obu przypadkach pozycja prawna dłużnika
Faktoring
Krótkoterminowa forma finansowania (do 180 dni)
Faktor – instytucja factoringowa wykupująca wierzytelność
Faktorant – zbywca wierzytelności
Dłużnik faktoringowy – kontrahent faktoranta
Skupowane wierzytelności dotyczą z reguły obrotu kapitałowego
Faktoring niepłatny
Forfaiting
Długoterminowa i średnioterminowa forma finansowania (od 6 mies. do 10 lat)