Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp. Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m Preferencje konsumenta: relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) obojętne, to samo relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać! Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1 Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków. Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności. Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const) Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu. Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów. Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n słupków, które formują funkcję popytu. Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów. Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1. Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p). Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)] Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż. Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do… Produkt krańcowy – MP1= Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę, wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2 Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające. Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x^*1,x^*2) Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2] Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe. Koszty krańcowe: MC(y)= Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen. Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże), wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.	Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp. Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m Preferencje konsumenta: relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) obojętne, to samo relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać! Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1 Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków. Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności. Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const) Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu. Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów. Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n słupków, które formują funkcję popytu. Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów. Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1. Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p). Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)] Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż. Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do… Produkt krańcowy – MP1= Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę, wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2 Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające. Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x^*1,x^*2) Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2] Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe. Koszty krańcowe: MC(y)= Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen. Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże), wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.
Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp. Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m Preferencje konsumenta: relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) obojętne, to samo relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać! Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1 Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków. Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności. Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const) Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu. Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów. Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n słupków, które formują funkcję popytu. Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów. Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1. Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p). Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)] Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż. Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do… Produkt krańcowy – MP1= Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę, wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2 Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające. Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x^*1,x^*2) Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2] Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe. Koszty krańcowe: MC(y)= Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen. Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże), wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.	Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp. Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m Preferencje konsumenta: relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) obojętne, to samo relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać! Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1 Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków. Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności. Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const) Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu. Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów. Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n słupków, które formują funkcję popytu. Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów. Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1. Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p). Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)] Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż. Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do… Produkt krańcowy – MP1= Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę, wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2 Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające. Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x^*1,x^*2) Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2] Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe. Koszty krańcowe: MC(y)= Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen. Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże), wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.
Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp. Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m Preferencje konsumenta: relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) obojętne, to samo relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać! Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1 Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków. Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności. Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const) Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu. Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów. Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n słupków, które formują funkcję popytu. Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów. Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1. Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p). Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)] Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż. Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do… Produkt krańcowy – MP1= Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę, wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2 Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające. Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x^*1,x^*2) Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2] Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe. Koszty krańcowe: MC(y)= Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen. Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże), wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.	Mikroekonomia – teoria ekonomiczna przyjmująca za punkt rozważań działalność poszczególnych jednostek gosp. Ograniczenie budżetowe – p1x1+p2x2 <= m Preferencje konsumenta: relacja ścisłej preferencji: (x1,x2) > (y1,y2) konsument ściśle preferuje (x1,y1) w porównaniu z (y1,y2) relacja obojętności: (x1,x2) ~ (y1,y2) obojętne, to samo relacja słabej preferencji >= : (x1,x2) >= (y1,y2) konsument preferuje jeden z koszyków lub jest obojętny Krzywa obojętności – przebiegająca przez koszyk konsumpcyjny składa się ze wszystkich koszyków dóbr, wobec których konsument przestaje obojętny w porównaniu z danym koszykiem. Krzywe obojętności nie mogą się przecinać! Krańcowa stopa substytucji – nachylenie krzywej obojętności w punkcie; mierzy stopę, wg której konsument jest skłonny zamienić jedno dobro na drugie. ∆x2/∆x1 Użyteczność porządkowa – ważna jest tylko hierarchizacja koszyków. Użyteczność kardynalna – ważny jest rozmiar użyteczności. Użyteczność krańcowa – mierzy stopę zmian użyteczności związaną z małą zmianą ilości dobra I ∆x1 (x2=const) Wybór optymalny – punkt, który jest styczny do linii budżetu. Funkcja popytu konsumenta – zestawia wybory optymalne z różnymi wartościami cen i dochodów. Nadwyżka brutto – użyteczność z konsumowania n jednostek dobra przeliczanego będąca powierzchnią pierwszych n słupków, które formują funkcję popytu. Nadwyżka konsumentów – suma nadwyżek liczonych dla wszystkich konsumentów. Odwrócona funkcja popytu – pokazuje ceny jako funkcje ilości: x1=am/p1. Cenowa elastyczność popytu E – procentowa zmiana ilości podzielona przez procentową zmianę ceny. E=(p/q)*( ∆q/∆p). Przychód krańcowy MR: MR=∆R/∆q=P(q)[1-1/E(p)] Równowaga rynkowa – punkt przecięcia krzywych popytu i podaży dobra, wyznaczający cenę, przy której ilość nabyta będzie równa ilości oferowanej na sprzedaż. Funkcja produkcji – opisuje granice zbioru produkcyjnego; wyraża max produkt możliwy do… Produkt krańcowy – MP1= Techniczna stopa substytucji TRS – mierzy stopień wymiany między dwoma nakładami w produkcji. Wyraża stopę, wg której firma będzie w stanie zastąpić jeden nakład innym, aby utrzymać produkt na stałym poziomie. TRS – nachylenie izokwanty; TRS=∆x2/∆x1=-MP1/MP2 Przychody ze skali: stałe przychody ze skali, rosnące i spadające. Maksymalizacja zysku: zysk = przychody – koszty; max[pf(x1,x2) – w1x1-w2x2]; p*MP2(x^*1,x^*2) Minimalizacja kosztów: min[w1x1+w2+x2] Koszty przeciętne: AC(y)=C(y)/y=AVC(y)+AFC(y); AVC(y) – przeciętne koszty zmienne; AFC – przeciętne koszty stałe. Koszty krańcowe: MC(y)= Inflacja – wzrost ogólnego poziomu cen. Stopa inflacji = wzrost nominalnej podaży pieniądza – wzrost popytu na pieniądz w ujęciu realnym. M/P=Y/V Bezrobocie - jest zjawiskiem społecznym polegającym na tym, że część ludzi zdolnych do pracy i deklarujących chęć jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z różnych powodów. Rodzaje: frykcyjne (inwalidzi), strukturalne (likwidowane branże), wynikające z niedostatku popytu, klasyczne (działalność związków zawodowych). Bezrobocie to zasób; dopływy/odpływy to strumienie.