Turystyka, turysta, ruch turystyczny, turyzm
Turystyka – całokształt stosunków i zjawisk związanych z podrożą i pobytem w jakiejś miejscowości osób przyjezdnych, jeśli pobyt nie wynika z motywu osiedlenia się i przez to nie wiąże się z jakakolwiek działalnością zarobkowa
Turystyka (wg Rogalewskiego) - zjawisko przestrzenne, polegające na przejazdach poza miejsce stałego zamieszkania w zasadzie podczas urlopu oraz dni świątecznych w celach wypoczynkowych, poznawczych lub dla uprawiania niektórych zamiłowań, użytkowania i przekształcania środowiska geogr. Odpowiednio do potrzeb uczestników ruchu turystycznego.
Turystyka (wg WTO) - czynności osób podróżujących w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych i pozostających poza swoim codziennym środowiskiem nie dłużej niż przez rok
Turystyka (wg Przeclawskiego) – całokształt zjawisk ruchliwości przestrzennej związanej z dobrowolna, czasowa zmiana miejsca pobytu, rytmu i środowiska życia oraz wejście w styczność osobista ze środowiskiem odwiedzanym – przyrodniczym, kulturowym lub społecznym
Główne motywy uczestnictwa w turystyce
Motywacje odnowy sil fizycznych:
Wypoczynek – fizyczna regeneracja, odnowa biologiczna
Leczenie – powrót do zdrowia, rekonwalescencja
Sport – aktywność fizyczna – podniesienie sprawności i wydolności organizmu
Motywacja odnowy sił psychicznych:
Wyłamanie się z izolacji dnia powszedniego – zmiana rytmu życia
Rozrywka, relaks
Poszukiwanie przygody i wrażeń duchowych
Realizacja: turystyka edukacyjna, poznawcza, klubowa, przygodowa, tramping, trekking, turystyka w kręgu osób o wspólnych zainteresowaniach
Motywacja interpersonalna:
Odświeżanie przyjaciół, znajomych i rodziny
Poszukiwanie towarzystwa i kontaktów międzyludzkich
Cele matrymonialne
Realizacja: turystyka sobotnio-niedzielna i świąteczna, klubowa, kwalifikowana, kongresowa, biznesowa, wypoczynkowa, udział w wyjazdach zorganizowanych
Ucieczka od cywilizacji i powrót do natury:
Chęć zerwania z cywilizacja (czasowo)
Poszukiwanie ciszy i spokoju
Nastawienie na kontakt z naturą
Realizacja: agroturystyka, ekoturystyka, kwalifikowana, tramping
Motywacje kulturowe:
Chęć poznania nowych miejsc, krajów, kultur, folkloru, zwyczajów i języka
Zainteresowania sztuką, architekturą
Motywy religijne
Realizacja: turystyka etniczna, edukacyjna, krajoznawcza, pielgrzymkowa
Motywacje związane z prestiżem i statusem społecznym
Podnoszenie kwalifikacji zawodowych
Własny rozwój
Chęć zdobycia uznania
Wzrost autorytetu
Realizacja: turystyka biznesowa, kongresowa, szkoleniowa, edukacyjna, przygodowa, pobyty w uznanych i renomowanych kurortach
Turysta (wg Hunzikera i Krapfa) – osoba która daje się poza miejsce swojego stałego zamieszkania w celach poznawczych, wypoczynkowych, zdrowotnych, rodzinnych , sportowych, kulturalnych, rozrywkowych lub religijnych lecz nie w celach zarobkowych
Turysta (wg Turkiewicza) – odwiedzający spędzający przynajmniej jedna noc w publicznych bądź prywatnych obiektach noclegowych w odwiedzanym miejscu…..
PODZIAŁ RUCHU TURYSTYCZNEGO
Według celu wyjazdu:
Ruch turystyczny wycieczkowo-krajoznawczy (wycieczki, obozy wędrowne, tramping, wczasy wędrowne, pielgrzymki)
Ruch turystyczny pobytowy (wczasy stacjonarne, specjalistyczne, -2x7 – obozy stacjonarne, zimowiska, kolonie, wynajem kwater prywatnych, wynajem domków letniskowych
Ruch turystyczny świąteczny (sobotnio-niedzielny)(realizowany w oparciu o zaplecze usytuowane w najbliższej okolicy
Ruch turystyczny biznesowy
Według stopnia zorganizowania
Ruch turystyczny zorganizowany
Ruch turystyczny niezorganizowany
Według zasięgu
Ruch turystyczny krajowy: (wewnątrz danego regionu, międzyregionalny)
Ruch turystyczny zagraniczny: wyjazdowy i przyjazdowy: (wewnątrz danego regionu, międzyregionalny)
Według ilości uczestników
Ruch turystyczny indywidualny
Ruch turystyczny zbiorowy (grupowy, masowy)
Cechy ruchu turystycznego:
Strumień popytu turystycznego
Strumień środków płatniczych
Stymulator przemian ekonomiczno- społecznych środowisk recepcyjnych
Sezonowy
Kierowalny – podatny na reklamę i informację
DOKUMENTY STOSOWANE W O.R.T.
Rola dokumentów stosowanych w ORT:
Zabezpieczają i określają prawa i obowiązki stron (bp-klient, bp-hotel, bp-transport)
Ułatwiają i są dowodem na kontakty bp-klient, bp-kontrahent
Służą realizacji imprezy turystycznej
Służą rozliczeniom bezgotówkowym
Podział dokumentów stosowanych w ORT:
Graniczne: paszport, wiza
Finansowe: czeki podróżne, voucher
Komunikacyjne: bilety, ubezpieczenia, winiety, tachogram, karta kontroli autokaru (trasa)
Eksploatacyjne: lista uczestników (uwagi i zalecenia), program imprezy, przewodniki, materiały informacyjno-reklamowe, wykaz miejsc noclegowych, wykaz miejsc z przerwa na posiłek, jadłospis,
Informacyjne: legitymacja pilota, legitymacja przewodnika, identyfikatory
Dodatkowe: warunki uczestnictwa w imprezach organizowanych przez tour operatora, regulamin imprezy turystycznej.
Podział dokumentów z punktu widzenia organizatora turystyki:
Dok. Zewnętrzne – wychodzące poza strukturę np. bp, przychodzące do bp
Dok. wewnętrzne – funkcjonujące wewn. struktury organizacyjnej
Teczka imprezy:
Służy do gromadzenia dokumentów danej imprezy, korespondencji, zamówień, faktur, rachunków, materiałów, reklamowo-informacyjnych.
Książka imprez (numeracja):
zawiera wykaz imprez zleconych przez klientów, imprez własnych – wolna akwizycja, imprez zleconych do obsługi a realizowanych przez inne bp.
Zamówienie imprezy:
1.Zleceniodawca – bp
Rodzaj imprezy
Trasa
Termin
Czas trwania
Preferowany środek lokomocji
Liczba uczestników i struktura grupy
Rodzaj, ilość i jakość usług
Dodatkowe wymagania i życzenia
Limit finansowy
Pieczęć i podpis
2. Klasyczny układ dokumentu:
Nadawca pisma (lewy górny róg)
Miejsce i data nadania (prawy górny róg) – rok, miesiąc, dzień
Liczba dziennika (L.dz. ) (lewa strona pod nadawca)
Adresat (po prawej stronie)
Nazwa dokumentu (na środku)
O co chodzi…
Zwrot grzecznościowy (po prawej na dole)
Podpis (poniżej)
Potwierdzenie przyjęcia zamówienia: bp – zleceniodawca
Po podpisaniu przez strony – umowa o imprezę turystyczną/wycieczkę
Prawa i obowiązki stron
Zlecenie usługi: oddział organizujący – jednostka obsługująca (teren) tego samego bp
Dokument zlecający przygotowanie wszystkich lub określonej części świadczeń dla grupy zawiera:
Numer imprezy
Adres oddziału obsługującego
Określenie imprezy
Charakterystyka uczestników: liczba, wiek, płeć, status społeczno-zawodowy
Data i godzina przyjazdu i odjazdu
Specyfikacja poszczególnych usług
Termin ich przygotowania
Limit finansowy
Wysokość marży
Zamówienie świadczeń: Bp – kontrahent
Numer imprezy
Nazwa i adres usługodawcy
Rodzaj, ilość, cena jednostkowa świadczenia,
Data i godzina wydania pierwszego i ostatniego świadczenia
Określenie formy zapłaty (akceptacja stron)
Limit finansowy
Data, pieczęć, podpis
zmiana (anulacja) : bp – usługodawca
„Zlecono…….. – winno być…..”
Potwierdzenie przyjęcia!
Zlecenie pracy pojazdu: bp własny dział transportu
Data i miejsce podstawienia
Godzina podstawienia i godzina odjazdu
Dzienne przebiegi (data-trasa)
Czas pracy kierowcy (na dzien)
VI – Zlecenie pracy pojazdu
BP – własny udział transportu
Data i miejsce podstawienia
Godzina podstawienia i godzina odjazdu
Dzienne przebiegi (data- trasa)
Czas pracy kierowcy/ dzień…
VII Polecenie obsługi imprezy
Bp – pracownik etatowy z uprawnieniami pilota
Czynności związane z przygotowaniem imprezy
Czynności związane z obsługą imprezy
Zasady wynagradzania za przepracowane godziny powyżej 8h/dzień – wykaz godzin…
VIII – umowa zlecenie
Bp – pilot, przewodnik, kadra opiekuńcza, instruktorzy
Określenie stron
Określenie przedmiotu i zakresu umowy
Czas trwania umowy
Warunki finansowe i płatności
Podpisy stron…
IX – Kwit wpłaty – KP, KW,
Bp – klient
Nr imprezy, nazwa
Nazwisko i adres klienta
Tytuł wpłaty
Należność – kwotowo i słownie
Podpis osoby wystawiającej…
X – Czek rozrachunkowy
Pilot – obsługa imprezy
Limitowany
Nielimitowany
XI – Zestawienie wykorzystanych świadczeń
Pilot – zestawienie wykorzystanych świadczeń – data, miejsce, rodzaj, ilość, cena
Usługodawca – potwierdzenie wydania świadczeń, podpis
XII – Sprawozdanie pilota
Liczba uczestników
Ilość i jakość usług
Ocena pracy z kontrahentami
Opis przebiegu etapów dziennych
Współpraca z kierowcami, przewodnikami
Ocena programu i jego realizacji
Współpraca z grupą
Zdarzenia losowe
Spostrzeżenia i wnioski
XIII Faktura VAT
Dostawca, usługodawca – odbiorca
Numer
Nazwa i adres usługodawcy, NIP
Data wystawienia
Nazwa i adres odbiorcy, NIP
Wyszczególnienie towarów usług
Cena jednostkowa x ilość – wartość + VAT
Kwota do zapłaty (cyfrowo i słownie)
Forma płatności
Termin płatności
Podpis i pieczęć wystawcy faktury…
XIV – Karta rozliczeniowa
Dokument wewnętrzny bp – wyliczenie uzyskanej marży (kwotowo) i jej procentowy stosunek do ogólnych kosztów imprezy
XV – bilety komunikacyjne
Kolejowe
Lotnicze
Promowe
Autokarowe/autobusowe
XVII – Karta hotelowa, karta pokładowa
XVIII – Tachogram (tachograf)
Skala kilometrów
Czas jazdy (czas pracy kierowców)
Prędkość jazdy
XIX – Voucher
Kredytowe zlecenie usługi – podstawa do żądania zapłaty za usługe
Zasady funkcjonowania systemu „voucher”
Obieg vouchera…
Voucher – informacje
Nazwa i adres wystawcy
Numer vouchera
Data wystawienia
Numer imprezy
Określenie beneficjenta grupowego lub indywidualnego
Nazwa i adres usługodawcy – adresata vouchera
Ilość, jakość, rodzaj, czas usług
Pierwsze i ostatnie świadczenie – termin i rodzaj
Kwota za jaką powinny być świadczone usługi
Podpis osób upoważnionych do wystawiania vouchera – np. dyrektora bp. Głównego księgowego
Miejsce na potwierdzenie liczby uczestników imprezy i wydanych świadczeń
Cechy vouchera:
Umowa
Awizo
Zlecenie
Ubezpieczenia w turystyce
Ubezpieczenie w turystyce wiąże się nie tylko z pozytywnymi aspektami podjęcia i realizacji podróży turystycznej, ale również z ryzykiem wystąpienia negatywnych zdarzeń losowych, których zaistnienie może wpłynąć na zakłócenie pożądanego przebiegu wyjazdu turystycznego.
Ubezpieczenie turystyczne to wszelkie ubezpieczenia mające bezpośredni lub pośredni związek z turystyką.
Rodzaje ubezpieczeń turystycznych:
Obowiązkowe
Dobrowolone
Obligatoryjne
Podział rynku ubezpieczeń usług turystycznych
Ubezpieczenie podróżne:
Ubezpieczenie choroby (kosztów leczenia)
Ubezpieczenia wypadku
Ubezpieczenia świadczenia pomocy na korzyść osób, które popadły w trudności w czasie podróży (assistance)
Ubezpieczenia rzeczy zabieranych w podróż
Ubezpieczenia ochrony prawnej
Ubezpieczenia od kosztów rezygnacji z imprezy turystycznej
Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej:
Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności
Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na rzecz klientów, inne ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ogólnej
Charakterystyka ubezpieczeń turystycznych
Ubezpieczenie kosztów leczenie w czasie podróży (KL) z reguły obejmuje koszty:
Badań, zabiegów, operacji
Pobytu w szpitalu
Kupna niezbędnych leków i środków opatrunkowych przepisanych przez lekarza
Transportu do szpitala lub przychodni
Osoby towarzyszącej osobie poszkodowanej, jeśli istnieje taka konieczność
Leczenia stomatologicznego do określonej kwoty
Ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW):
To ubezpieczenie dobrowolne i polega na tym, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się wypłacić określone w razie doznania przez poszkodowanego trwałego inwalidztwa lub śmierci, będącego następstwem wypadku
Ubezpieczenia finansowe
Do tej grupy zalicza się gwarancję ubezpieczeniową, ubezpieczenie kredytu, ubezpieczenie kredytu kupieckiego:
Gwarancja ubezpieczeniowa, gwarancja bankowa, umowa ubezpieczeniowa odpowiedzialności cywilnej na rzecz klientów pokrycia kosztów powrotu do kraju w przypadku gdy organizator nie zapewnia tego powrotu.
Minimalne kwoty zapewniające koszty sprowadzenia klientów do kraju wynoszą:
20 euro imprezy krajowe
120 euro imprezy do: Czech, Litwy, Białorusi, Niemiec, Słowacji, Ukrainy, Obwód Kalingradzki
200 euro imprezy do: Austrii, Belgii, Francji, Malty, Rumunii, Wielkiej Brytanii, Włoch, Norwegii, Szwecji, Hiszpanii (bez wysp kanaryjskich)
500 euro do krajów pozaeuropejskich i Wysp Kanaryjskich
Etap 1. Przygotowanie imprezy:
Wady występujące w programach imprez:
Świadczenia noclegowe i żywieniowe niedostosowane do programu imprezy
Schematyczność programów
Przeładowanie programu
Niezaspokojenie potrzeb turystów
„czas” transportu do czasu trwania imprezy
Idea i pomysł:
Rodzaj imprezy a zapotrzebowanie rynku
Etap 2. Sprzedaż:
Opracowanie koncepcji reklamy
Przygotowanie komunikatów wprowadzających imprezę do sprzedaży
Prowadzenie sprzedaży
Etap 3. Realizacja:
Przygotowanie do realizacji imprezy
Realizacja imprezy turystycznej
Etap 4. Rozliczenie:
…..(?) rozliczenia imprezy turystycznej
Program Imprezy
Dobrze opracowany program imprezy turystycznej, dostosowany do potrzeb klienta to podstawa jego zadowolenia = sukces organizatora
Programowanie imprez turystycznych:
Cechy dobrego programu imprezy: celowość, wykonalność, skuteczność, operatywność, komunikatywność, możliwość wyboru alternatyw
Ogólne zasady programowania imprez turystycznych:
Dostosować program do składu społecznego grupy
Odpowiedni wybór form wypoczynku
Cele dydaktyczne w programowaniu
Cele krajoznawcze a aktywność turystów
Właściwy dobór form kulturalnych i rozrywkowych
Aktywność ruchowa w programie imprezy
Unikać przeładowania programu imprezy
Poprzez programowanie imprez stwarzać możliwość twórczego przeżywania, kontemplacji
Zachować prawidłowe proporcje pomiędzy zwiedzaniem a odpoczywaniem
Czynniki determinujące program imprez turystycznych:
Stopień zaawansowania turystycznego
Teren
Czas trwania imprezy
Zainteresowania turystów
Potrzeby społeczne
Cel wyjazdu
Wielkość grupy
Uwarunkowania socjodemograficzne
Programowanie imprez objazdowych
Zasady programowania:
Program w ciągu dnia ok. 10 h
Zwiedzanie obiektów 5-6h w 2 blokach (?)
Planowany czas wolny ok. 5h
Przerwy w trakcie jazdy autokarem ok. 30 min
Zwiedzanie miasta max do 4h
Posiłki, śniadanie 1h, obiad i kolacja po 1,5h
Nie przeładowywać programu
Nośniki tworzące programy imprez turystyki motywacyjnej:
Wyjątkowe obiekty noclegowe
Wydarzenia o wielkie randze – kulturalne, sportowe, gospodarcze
Spotkania z wybitnymi osobowościami
Wyjątkowe rocznice, obchody, uroczystości,
Szkolenia, seminaria, prezentacje
Elementy emocji, przygody, adrenalina
Środki transportu – transfery
Programowanie imprez dla dzieci i młodzieży
Zasady programowania:
Odpowiedzialność organizatora (osoby niepełnoletnie)
Budowa programu, głównie imprez pobytowych (kolonie)
Zasady kalkulacji imprez turystycznych
Elementy kalkulacji:
KŚ + [(MB + SA) + P] = CIT
KŚ – koszty świadczeń
MB – marża biura
SA – stawka akwizycyjna
P – podatek VAT
CIT – cena imprezy turystycznej
Koszty świadczeń
Rodzaje kosztów:
Koszty stałe:
Koszt pilota
Koszt przewodnika
Opłaty rezerwacyjne, usługi wykupione w czarterze
Koszty zmienne:
Koszt wyżywienia
Bilety wstępu i komunikacyjne
Usługi wykupione w allotmencie
Koszt miejsca bezpłatnego
Marża biura
Powinna pokryć:
Koszty związane z organizacją imprezy
Część kosztów prowadzenia biura
Zapewnić zysk
Czynniki wpływające na wielkość marży:
Konkurencja na rynku
Stabilność cen kosztów imprezy
Popyt na imprezę
Sezonowość i termin realizacji
Rodzaj imprezy
Stawka akwizycyjna
Rodzaj imprezy a stawka akwizycyjna
Czynniki wpływające na wielkość stawki:
Popyt na imprezę
Rodzaj imprezy
Stawka procentowa
Podatek
Zasady naliczania podatku VAT:
Imprezy krajowe
Imprezy zagraniczne wyjazdowe i przyjazdowe
Stawka podatku w zależności od rodzaju imprezy
Zasady kalkulacji imprez w zależności od ich podziału
Elementy niezbędne do wykonania kalkulacji:
Impreza krajowa: program imprezy, umowa z dostawcami usług lub wysokość kosztów
Impreza zagraniczna wyjazdowa i przyjazdowa: program imprezy, wysokość kosztów świadczeń, tabela kursów walut
Impreza Turystyczna- to co najmniej dwie usługi turystyczne objęte wspólnym programem oraz ceną i trwające ponad dobę. Przedsiębiorcy świadczący usługi w ramach imprezy turystycznej podlegają wpisowi do rejestru organizatorów turystyki.
Potrzeba wyjazdu (sprawcza) implikuje powstanie innych potrzeb:
Potrzebę posiadania:
Środków finansowych
Informacji organizacyjno-technicznych
Środka transportu
Dokumentów podróży
Sprzętu turystycznego
Potrzebę gwarancji:
Noclegu
Wyżywienia
Potrzebę warunków i urządzeń sanitarnych
Potrzebę dostępu do informacji krajoznawczej
Potrzebę gwarancji bezpieczeństwa
Motywy kierujące turystą zlecającym organizatorowi przygotowanie wyjazdu:
Nieznajomość czynności i dróg załatwiania formalności
Brak inwencji i zdolności organizatorskich
Niechęć do osobistego zaangażowania
Brak czasu lub chęć jego zaoszczędzania
Brak zabezpieczenia w środki finansowe
Niechęć do podejmowania indywidualnego ryzyka
Brak zaplecza technicznego (środki transportu, obiekty hotelarskie, zakłady gastronomiczne, sprzęt sportowo-turystyczny)
Zaufanie do organizatora
Zgodność oferty organizatora z oczekiwaniami
Impreza turystyczna jako efekt działalności tour operatora:
Własna oferta
Zlecone wykonanie
Czynniki decydujące o charakterze imprezy turystycznej:
Cel
Ilość uczestników
Wiek, płeć, środowisko zamieszkania, status społeczno-zawodowy
Rodzaj akwizycji
Czas trwania, termin
Kierunek podróży
Termin penetracji turystycznej
Program imprezy
Rodzaj i jakość usług
Inwencja organizatora i realizatora imprezy
Planowanie imprezy turystycznej – formułowanie koncepcji przedsięwzięcia w oparciu o potrzeby POTENCJALNYCH UCZESTNIKÓW:
Rozpoznanych (badania marketingowe)
Wykreowanych (reklama i propaganda turystyczna)
Formalnie zgłoszonych (impreza indywidualna)
Etapy realizacji imprezy turystycznej:
Planowanie
Programowanie i obliczenie kosztów
Zakupienie usług
Realizacja
Rozliczenie…
Impreza turystyczna – Planowanie
Określenie celu imprezy turystycznej wspartego często hasłem lub sloganem
Termin imprezy i czas trwania
Środek transportu
Określenie trasy przejazdu w podziale na etapy dzienne (objazdówka) z uwzględnieniem miejsc noclegów, planowanych postojów i posiłków na trasie…
Określenie miejsca pobytu (impreza stacjonarna)
Uczestnicy (charakterystyka grupy)
Kadra niezbędna do realizacji imprezy (pilot, przewodnicy, instruktorzy, kadra medyczna, opiekunowie – wychowawcy)
Termin spotkania informacyjnego (?) z uczestnikami lub opiekunami (dzieci i młodzież szkolna)
IMPREZA TURYSTYCZNA – PROGRAMOWANIE
Cechy dobrego programu:
Adekwatny do celu przedsięwzięcia i warunków organizacyjnych – CELOWOŚĆ
Odpowiedni do warunków finansowych – EKONOMICZNOŚĆ
Zawierający wyważone treści poznawcze, rekreacyjno-sportowe oraz czas na wypoczynek – ATRAKCYJNOŚĆ
Godzinowy (blokowy) rozkład zajęć w ciągu dnia (elementy stałe i zmienne) – PRECYZYJNOŚĆ
Istnienie wariantu zastępczego - ELASTYCZNOŚĆ
Czynniki determinujące program imprezy turystycznej:
Cel wyjazdu: krajoznawczo-turystyczny, rekreacyjno-wypoczynkowy, edukacyjny, szkoleniowy, zdrowotny, religijny (i inne)
Warunki finansowe
Wiek i płeć uczestników
Wielkość grupy
Status społeczno – zawodowy uczestników kwalifikacje turystyczne uczestników
Pora roku (długość dnia)
Warunki atmosferyczne
Teren penetracji turystycznej
Dostępne środki lokomocji…
Posiadany sprzęt turystyczny (tour operator)
Możliwości usługowe terenu recepcyjnego
Dostępne atrakcje i walory turystyczne
Merytoryczne przygotowanie organizatora
IMPREZA TURYSTYCZNA – KOSZTORYS
Cena imprezy turystycznej (CIT) obejmuje:
Koszty stałe
Koszty zmienne
Koszt miejsca bezpłatnego (opcja)
Marżę biura
Stawkę akwizycyjną dla agenta
Podatek VAT
Koszty stałe – koszty niezależne od wielkości grupy, które są związane z faktem realizacji imprezy:
Koszt pilota
Koszt przewodnika
Opłaty rezerwacyjne
Usługi wykupione w czarterze (transport, zakwaterowanie)
Koszty zmienne – (możliwość anulacji lub zmiany według umowy) – koszty zależne od ilości osób biorących udział w imprezie:
Koszt noclegów nie wykupionych w czarterze
Koszt wyżywienia
Bilety wstępu
Bilety komunikacyjne kupowane jako bilety indywidualne dla grupy
Koszt miejsca bezpłatnego
Miejsce do dyspozycji zlecającego
Forma promocji (wolna akwizycja)
Miejsce dla kierowcy – gdy w cenie wynajętego autokaru nie jest ono wkalkulowane (bez wstępów i atrakcji programowych)
Marża biura – narzut do kosztów świadczeń występujących w imprezie doliczany przez organizatora – przychód biura
Marża powinna:
Pokryć koszty związane z organizacja imprezy: przygotowanie, promocja, reklama, sprzedaż, realizacja
Pokryć część kosztów związanych z prowadzeniem biura
Zapewnić zysk
Czynniki decydujące o marży:
Popyt
Konkurencja
Stabilność cen której oczekuje klient
Stawka akwizycyjna dla agenta – kwota doliczana do ceny imprezy turystycznej, którą płaci klient a przeznaczona dla agenta prowadzącego w imieniu tour operatora sprzedaż jego oferty
Stawka zależy od atrakcyjności rynkowej imprezy turystycznej – impreza atrakcyjna – stawka mniejsza, impreza mniej atrakcyjna – stawka większa – czynnik stymulujący działania agenta
Podatek VAT (ostatnia pozycja w kosztorysie!!! Kurwaaa!)
Organizator turystyki – 23% od marży (od 1.1.2011)
Schemat kosztorysu imprezy turystycznej
TRANSPORT
Koszt wynajętego autokaru
Koszt miejsc w czarterze (samolot, statek pasażerski)
Koszt biletów PKP, PKS na trasie od-do
WYŻYWIENIE
Śniadanie Ilość posiłków * cena * liczba uczestników = …
Obiad jw. = …
Kolacja jw. = …
NOCLEGI
Miejsce realizacji świadczeń
Ilość usług * cena * liczba uczestników = …
Kalkulacja kosztów noclegów powinna uwzględniać miejsce w pokojach 2-3 osobowych i dopłate do „1”
KOSZTY PROGRAMOWE
Wstępy do obiektów: muzea, kina, teatry, skanseny (i inne) – koszt biletu grupowego lub cena biletu * liczba uczestników = …
Wynajem sprzętu sportowo – turystycznego
Usługi przewodnickie
Usługi instruktorów – narciarskich, jazdy konnej i innych
Usługi kulturalne – pokazy filmowe, dyskoteki, bale, imprezy folklorystyczne i historyczne
Koszt kadry programowej: pilot, opiekunowie, lekarz
UBEZPIECZENIE UCZESTNIKÓW
MARŻA ORGANIZATORA
PODATEK VAT (23% OD MARŻY)
FUNDUSZ AWARYJNY ??? (say whaaat?)
!KOSZT CAŁKOWITY / ILOŚĆ UCZESTNIKÓW = KOSZT UCZESTNICTWA JEDNEJ OSOBY!
ZAMAWIANIE ŚWIADCZEŃ
Elementy zamówienia:
Ilość i rodzaj usług
Sposób zamówienia świadczeń
Termin anulowania bądź zmian
Ceny z podziałem na sezon i podsezon
Sposób rozliczenia i płatności
Zasada dysponowania miejscami (czarter, allotment, zapytanie – potwierdzenie)
PRODUKT TURYSTYCZNY
Odległość
Archetyp podróży
Wolność
Produkt (wg Słownika Języka Polskiego/ PWN 1996) – jest to dobro powstałe w procesie produkcji, dzieło, rezultat twórczości artystycznej, działalności społecznej, pracy, umysłu.
Dobro – wszelkie środki i wartości potrzebne dla rozwoju człowieka i temu rozwojowi sprzyjające
Produkt (wg P. Kotlera) – wszystko to co jest oferowane na rynku nabywcom i co jest w stanie zaspokoić określoną potrzebę lub pragnienie
Produktem może być:
Przedmiot
Usługa
Osoba
Miejsce
Organizacja
Idea
Może to być także kombinacja tych elementów
Produkt turystyczny – może być rozpatrywany w kategorii:
Ekonomicznej
Społecznej
Organizacyjnej
Jako pojęcie materialne
Jako pojęcie abstrakcyjne
PRODUKT (wg E. Lewita) - Ludzie nie kupują produktów – kupują oczekiwania i korzyści
KORZYŚCI SĄ PRODUKTEM!!!
Struktura produktu turystycznego
PRODUKT POWIEKSZONY:
Rezerwacja komputerowa
Serwis po sprzedażowy
Porady sprzedaży produktu
Bezpłatna opieka lekarska
Dancingi
Dodatkowe wycieczki
PRODUKT RZECZYWISTY:
Przeloty
Posiłki
Noclegi
Przejazdy
Wycieczki
RDZEŃ PRODUKTU:
Poznanie
Wypoczynek
Zadowolenie
PRODUKT POTENCJALNY
„Produkt ulepszony wskazuje jego formę teraźniejszą, a produkt potencjalny możliwości jego rozwoju w przyszłości”
Wymiary produktu turystycznego (na przykładzie transportu lotniczego)
Produkt główny – chęć szybkiego przemieszczenia się
Produkt rzeczywisty – oferta przewoźnika
Produkt oczekiwany – wygodny, bezpieczny lot
Produkt ulepszony – darmowe przeloty przy częstym zakupie
Produkt psychologiczny – dotychczasowe doświadczenia
Czynniki wpływające na „PT” ze strony klienta:
Potrzeby
Finanse
Czynniki demograficzne
Informacja
Doświadczenie
Czynniki wpływające na „PT” ze strony twórcy produktu:
Świadomość turystyki
Znajomość potrzeb
Rozumienie produktu
Komercjalizacja
Organizacja
Cechy produktu turystycznego:
Złożoność (struktura produktu)
Komplementarność (współzależność składowych usług)
Niemożność magazynowania
Sezonowość
Nieuchwytność
Brak określonego właściciela
Mechanizm podejmowania decyzji o zakupie „PT”:
Uświadomienie potrzeb turystycznych
Zbieranie informacji (co, gdzie, na jakich warunkach)
Ocena alternatyw – kryteria czasu, finansowe…
Decyzja o zakupie – konsultacje
Zakup – korzystanie z oferty
Kanały dystrybucji produktu turystycznego wg. D. Howella
Wytwórca –> konsument
Wytwórca –> detalista (agencja) -> konsument
Wytwórca -> hurtownik (tour operator) -> detalista (agencja) -> konsument
Wytwórca -> hurtownik -> detalista -> organizacja specjalistyczna -> konsument
Etapy rozwoju produktu turystycznego (wykres)
Potrzeby turystyczne w hierarchii potrzeb człowieka
Potrzeby samorealizacji
Potrzeby estetyczne
Potrzeby społeczne (przynależności, miłości, uznania)
Potrzeby bezpieczeństwa
Potrzeby fizjologiczne
Reklama w turystyce
„działania pobudzające potencjalnego klienta poprzez udzieloną mu informację do działania zgodnego z przewidywaniami sprzedawcy”
Misja reklamy -> „TO MAKE UNINTERESTED PEOPLE BUY”
Funkcje reklamy
Informacyjna – co? gdzie? kiedy? na jakich warunkach? Dlaczego?
Ekonomiczna – „reklama dźwignią handlu”
Rodzaje reklamy wg realizowanych zadań:
Wprowadzająca
Utrwalająca
Przypominająca
Psychologiczne aspekty reklamy
Reklama to:
Informacja (co, gdzie kiedy na jakich warunkach…)
Perswazja (z nami najlepiej bo…)
Obietnica (spełnienie marzeń i planów)
Reklama jako celowe działanie:
Reklama jawna
Reklama ukryta
Reklama pozytywna
Reklama negatywna
Przekaz podprogowy
Cele reklamy:
Wprowadzenie na rynek nowego produktu
Zwiększenie sprzedaży produktu/usług
Wykreowanie świadomości marki
Wytworzenie lojalności wobec marki
Edukacja klienta – wartość produktu, korzyści
Wpływ na zmianę stosunku konsumentów do oferowanego produktu
Tworzenie wizerunku reklamy
Utrzymanie lub poprawienie wizerunku przedsiębiorstwa lub oferowanych towarów i usług
Walka z konkurencja
Reklama w Organizacji Ruchu Turystycznego:
Reklama indywidualna (określony obiekt, firma)
Zbiorowa (sieć)
Środki reklamy w turystyce:
Środki stałe – znak firmowy, kolory firmowe
Środki zmienne – plakat, folder, ulotki, materiały informacyjno – reklamowe
Inne środki reklamy:
Slogan – np. „LOT-em bliżej”
Hasło – „zakochaj się w Warszawie”
Uczestnictwo w targach i giełdach branżowych
Sponsorowanie wypoczynku dzieci i młodzieży (wizerunek firmy)
Sponsorowanie zawodów sportowych, imprez rekreacyjnych, folklorystycznych
Sponsorowanie wypraw naukowych, konferencji, seminariów naukowych, publikacji
Organizowanie wystaw fotografii turystycznej
Podział reklamy w turystyce wg stosowanych środków:
Reklama wizualna (78% informacji)
Ogłoszenia w dziennikach (+/-), czasopismach, księgach adresowych, terminarzach, kalendarzach
Papiery firmowe, nalepki, rachunki firmowe, opakowania
Tematyczne napisy – Na terenie węzłów komunikacyjnych (dworce), wewn. I na środkach komunikacji publicznej
Reklama świetlna – neony, ekrany projekcyjne
Banery stałe i ruchome
Plakat, folder, ulotka – TURYSTYKA
Internet – strony www przedsiębiorstw organizacji, struktur administracji państwowej i samorządowej
Reklama audialna (13% informacji)
Reklama radiowa
Slogany i komunikaty podawane przez stałe i ruchome urządzenia nadawcze – megafony
Poglądy i opinie pracowników branży
Opinie klientów – TURYSTYKA
Reklama audiowizualna
Filmy reklamowe – obiekt, miasto, region, kraj, rodzaj turystyki
Reklama telewizyjna
Reklama kinowa
Internet
Usługi Hotelarskie
„wynajmowanie podróżnym umeblowanych lokali mieszkalnych lub miejsc w tych lokalnych oraz świadczenie związanych z tym usług za z góry określoną opłatę”
Obiekty noclegowe (wg GUS)
HOTELE – co najmniej 10 pokoi, większość w pokojach 1,2 osobowych, szeroki zakres innych usług związanych z pobytem klientów
MOTELE – hotele przy głównych drogach, możliwość korzystania z usług motoryzacyjnych i parkingu
PENSJONATY – obiekt posiadający min. 7 pokoi, pobyt obejmuje nocleg oraz pełne wyżywienie w cenie
KEMPINGI – obiekt strzeżony, własna administracja, podział na 3 strefy – domki kempingowe, pole namiotowe, przyczepy campingowe, dodatkowo strefa rekreacyjno – sportowa, handlowa, gastronomiczna, bufet oraz sklep, kuchnia turystyczna.
DOMY WYCIECZKOWE – co najmniej 30 miejsc, klient grupowy, samoobsługa, minimalne usługi pomocnicze
SCHRONISKO – przy szlakach turystycznych, wodnych, pobyt i nocleg
SCHRONIKA MŁODZIEŻOWE (PTSM) - przeznaczone do indywidualnych i grupowych turystów, młodzieży, stałe i sezonowe , samoobsługi 1-2 doby
POLA NAMIOTOWE – strzeżone lub nie, minimum sanitarne, nocleg w namiotach
POKOJE GOŚCINNE - kwatery prywatne
OŚRODKI WCZASOWE
Kategoryzacja obiektów hotelarskich
Hoteli i moteli, pensjonatów - 5 kategorii
Kempingi – 4 kategorie
Domy wycieczkowe, schroniska młodzieżowe – 3 kategorie (cyfry)
Informacja turystyczna- przekaz informacji i innych działań przyczyniających się do sprawnego przemieszczania się turystów w czasie i przestrzeni zapewniający im możliwość pełniejszego poznania i wykorzystania istniejących walorów.
Gromadzi i udostepnia informacje dotyczące obietkow turystycznych na danym terenie. Celem takiego dzialania jest promocja regionu i rozwoj turystyki.
Turystyka kulturowa – dziedzina turystyki skierowana na odwiedzanie i poznawanie miejsc związanych z kulturą w jej rozmaitych aspektach
Co trzeba umieścić w obiekcie hotelarskim w widocznym miejscu
-nazwa i siedziba
- rodzaj i kategoria
-zakres usług + ceny
- Informacja o przystosowaniu obiektu dla niepełnosprawnych
Transport lotniczy:
Zalety:
Przewóz ładunków lub osób na długie odległości
pozwala na bardzo szybkie dotarcie do wyznaczonego celu
Jedna z najbardziej bezpiecznych form podróżowania
Dobrze rozwijająca się, wygodna i profesjonalna forma transportu
W niewielkim stopniu wpływa na środowisko
Coraz niższe ceny biletów
Dociera do miejsc trudno dostępnych (akcje ratownicze)
Wady:
Jego funkcjonowanie jest uzależnione od pogody
Ryzyko ataków terrorystycznych
Średnia ładowność
Duże koszty utrzymania
Konieczność dojazdu z lotniska do wyznaczonego miejsca innym środkiem transportu
Brak możliwości ucieczki w sytuacjach kryzysowych
Transport drogowy
Zalety:
można się nim dostać wszędzie tam, gdzie nie ma dostępu kolej, statek… Można dostać się bezpośrednio w oczekiwane miejsce.
szybsze i łatwiejsze życie
korzystny w przewozie osób na małe i średnie odległości
coraz tańsze ceny samochodów
łatwiej dostępne (w porównaniu np. z samolotem)
rozwinięta sieć dróg
Wady:
Czasami uzależniony od pogody
w bardzo dużej mierze przyczynia się do zanieczyszczenia środowiska (m.in. efekt -cieplarniany)
bardzo duży współczynnik wypadków
dłuższy czas transportu w porównaniu z samolotem
mała pojemność, ładowność
czasami wysokie koszty utrzymania pojazdu
NORMY CZASU JAZDY I ODPOCZYNKU OBOWIĄZUJĄCE KIEROWCĘ AUTOBUSU:
-Czas jazdy dziennej maksymalnie na dobę: 9 godzin
-Dopuszczalne jest dwa razy w tygodniu zwiększenie na dobę do: 10 godzin
-Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu do: 56 godzin
-Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni do: 90 godzin
-Liczba kierowców w autobusie, gdy czas przejazdu nie przekracza 9-10 godzin: 1 kierowca
-Liczba kierowców w autobusie, gdy czas przejazdu wynosi powyżej 10 godzin Obowiązkowo: 2 kierowców
-Maksymalny czas jazdy bez przerwy: 4 godziny 30 minut.
-Przerwy w jeździe po cztero i pół godzinnym okresie prowadzenia Zalecane minimum 45 minut.
Transport kolejowy
Zalety:
Krótszy czas podróżowania - pociągi nie stoją w korkach; duża częstotliwość
Jest bardziej ekologiczny od transportu samochodowego;
Dużo niższe koszty podróżowania w stosunku do innych rodzajów transportu;
Możliwość korzystania z wagonów jadalnych i sypialnych;
Nie trzeba stać w kolejkach na granicy,
Mniejsze ryzyko wypadków w porównaniu np. transportu samochodowego;
Duża ilość zniżek i promocji na przejazdy;
WADY:
Duże ryzyko kradzieży;
Ustalony rozkład jazdy bez możliwości jakichkolwiek zmian;
Problemy z przewozem większych bagaży lub zwierząt;
Kolejki w kasach biletowych;
Higiena i czystość pociągów pozostawia wiele do życzenia...
Transport morski
Zalety
zdolność do masowych przewozów ładunków o najszerszym wachlarzu podatności transportowej
światowy zasięg obsługiwanych szlaków przewozowych
najkorzystniejsze ceny przewozowe
Wady
niewielka prędkość eksploatacyjna statków
relatywnie niska częstotliwość, punktualność połączeń morskich
relatywnie niskie bezpieczeństwo ładunków wrażliwych na wilgoć, dłużej trwający czas dostaw czy przeładunku
konieczność wykorzystania usług dowozowo – od wozowych w związku ze stosunkowo niską dostępnością przestrzenną portów morskich
silnie uzależnienie od warunków atmosferycznych
duże zanieczyszczenie wód morskich
Transport śródlądowy
Zalety
zdolność do masowych przewozów ładunkowych o niskiej wartości
niskie ceny przewozowe wynikające z dużej degresji kosztów jednostkowych przy przewozach dużych partii ładunków na duże i średnie odległości
Wady
długi czas dostawy będący efektem małej szybkości eksploatacyjnej i dużej nieregularności przewozów w wyniku uzależnienia od warunków pogodowych i klimatycznych
słaba dostępność przestrzenna związana z niedostosowaniem sieci dróg wodnych do rozmieszczenia rynków zaopatrzenia i zbytu
relatywnie niskie bezpieczeństwo ładunków wrażliwych na wilgoć, dłużej trwający czas dostawy czy przeładunku
negatywny wpływ na krajobraz
Reguła „AIDA” —określenie zestawu kolejnych reakcji klienta wobec produktu.
A — Attention (uwaga) — przyciągnięcie uwagi klienta do produktu.
I — Interest (zainteresowanie) — zainteresowanie klienta właściwościami produktu.
D — Desire (pożądanie) — przekonanie klienta, że produkt jest mu potrzebny i może zaspokoić jego potrzeby.
A — Action (działanie) — właściwe przekonywanie klienta do zakupu tego właśnie produktu.
EFEKT REKLAMY
SPRZEDAŻ * W P – próg zauważalności reklamy
W – wskaźnik przeciętnej krzywej
• P
wydatki na reklamę