I.FAZY POZNANIA NAUKOWEGO

1.KLASYCZNA – UNITARNA- DĄŻY DO HIERRHICZNEGO UJĘCIA ISTOTY RZECZY,ZACHODZI NA ZASADZIE INDUKCYJNO- DEDUKCYJNEJ. TWÓRCA ARYSTOTELES

PORÓWNAŁ KONCEPCJĘ NUKI DO TRAPEZU (NA SZCZYCIE ZADANIA OGÓLNE.)

2. F.OŚWIECENIOWA KONCEPCJA DEUKCYJNA , OPARTA NA ANALIZIE ILOŚCIOWEJ I WIEDZY EPIRYCZNEJ.

NEWTON.(zmierzenia i policzenia)

3.POZYTYWISTYCZA- POZNANIE INDUKCYJNE WERYFIKOWANE EMPIRYCZNIE.

2. CECHY NAUKOWOŚCI

- WAŻNOŚĆ PODEJMOWANEJ PROBLEMATYKI

- LOGICZNIE USYETEMATYZOWANY SYSTEM POJĘC ( LOGICZNY ZWIĄZEK)

-WAŻNOŚĆ ZEWNĘTRZNA- POLEGA NA ZDOLNOŚCI BUDOWAIA POJĘĆ KT. NIE BĘDĄ NA NOWO OBALANE.

- OTWARTOŚĆ, JAWNOŚĆ.

3. KLASYFIKACJA NAUK- OGOLNA

NAUKA :

1.TEOLOGIA 1. PRZYRODZONA

PRZYRODZONA:

2. FILOZOFIA 2. NAUKI SZCZEGÓŁOWE

NAUKI SZCZEGÓŁOWE:

3. FORMALNE( DEDUKCYJNE)

3. REALNE (INDUKCYJNE)

REALNE:

4. HUMANISTYKA( NAUKI TYPOLOGICZNE)

- ETIOLOGIA, SOSJOLOGIA, PSYCHOLOGIA

- EKONOMI I PRAWOZNAWSTWO

- NAUKI O KULTURZE.

4. PRZYRODOZNAWSTWO(N. NOMOLOGICZNE)

- NAUKI FIZYCZ.- CHEMICZNE\

- NAUKI BIOLOGICZNE

3.POZNANIE NAUKOWE

- POZ. DYSKURSYWNE ( PRZEZ DOSWIADCZENIE)

-. POZ. KONTENPLACYJNE

- POZ. INTUICYJNE9 WYPRZEDZA POZNANIE DYSKURSYWWNE)

- POZ. PRZEZ OBJAWIENIE.

W. PDAGOGICE NAJCZĘŚCIEJ ZACHODZI P. DYSKURSYWNEI INTUICYJNE.

4. PRZEDMIOT BADAŃ PEDAGOGIKI

- PRZEDMIOTEM BADAŃ PEDAGOGIKI JEST PROCES WYCHOWANIA W RÓŻNYCH JEGO POSTACIACH I FORMACH. PROCES CELOWO ORGANIZOWANEGO WYCHOWANIA DOTYCZY PRZEDE WSZYSTKIM DZIECI I MŁODZIEŻY, STĄD WYCHOWANIE ICH JEST GŁÓWNYM ZADANIEM PEDAGOGIKI.

5. OBSZARY LUDZKIEJ DZIAŁALNOŚCI

- DZIAŁALNOŚĆ:

- POLITYCZNA ( TROSKA O DOBRO WSPÓLNE)

- TWÓRCZA – ARTYSTCZNA

- WYCHOWAWCZA( ODDZIAŁYWANIE NA DRUGIEGO CZŁ. W ZAKRESIE KULTURY, RELIGII I ŻYCIA SPOŁECZNEGO)

- RELIGIJNA(ZAJRZENIE W GŁĄB SIEBIE)

-MORALNA (ETYCZNA) ZACHOWANIE NORM I UMÓW)

-PRACA-(BY ZABEZPIECZYĆ SOBIE PRZYSZLOŚĆ)

W PEDAGOGICE INTERESUJE NAS CO JEST I CO MOŻE SIĘ STAĆ.

6. ŹRÓDŁA W PEDAGOGICE

(TYPY)

- POZ. PRAKTYCZNE- WYNIKA Z DOŚWIADCZENIA ,PRAKTYKI ( UTOŻSAMIAJĄ SIĘ Z SAMYMI SYTUACJAMI ZDARZENIAMI WYSTĘPUJĄCYMI W PROCESIE WYCH.

- POZ. NAUKOWE – STATYSTYKI, PRACE NAUKOWE,TEORIE, BADANIA DOKONAE PRZEZ RÓNNE NAUKI.( PRZENOSZĄ TE DANE, KT. ZOSTTAŁY WYPRODUK. PRZEZ NAUK,I POSRENIO LUB BEZPOŚREDNIO SĄ W RELACJI DO PROBLEMÓW WYCHOWANIA.

7.NAUKI WSPÓŁPRACUJĄCE Z PEDAGOG.

- BIOLOGIA WYCH.( DOT. PEWNYCH LAT ROZWOJU DZIECKA, DZIEDICZENIA)

- PSYCHOLOGIA WYCH.( WNOSI DANE O ROZWOJU UMYSŁOWYM WYCHOWANKA, INFORMUJE O PROBLEMACH ZWIĄZNAYCH Z WYCHOWANIEM, Z ROZW. ZAINTERESOWAN, UCZENIA SIĘ

- SOCJOLOGIA WYCH.( WNOSI DANE O NORMACHI WARTOŚCIACH SPOŁ. ANALIZUJE FUNKCJE POSZCZEG. INSTYTUCJI WYCHOWAWCZYCH.

- FILOZOFIA WYCH-( ODNOSI SIĘ DO BYTU, ISTOTNA W POSZUKIWANIU SENSU I PERSPEKTYW ROZWOJU PEDAGOGIKI.

- TEOLOGIA WYCH.- PRZEKAZYWNIE WARTOŚCI DUCHOWY

8. METODA- ODPOWIEDNI DOSTANU RZECZY I POWTARZALNY SPOSÓB DZIAŁANIA MAJĄCY NA CELU DOPROWADZENIE JAK NAJKRÓTSZĄ DROGA DO CELU DZIAŁANIA.

METODA NAUKOWA TO:

TOK OPERACJI PRZY STAWIANIU ZAGADNIEŃ; SYSTEMATYZOWANIE I ROZWIĄZYWANIE ODPOWIEDZI, ZESPÓŁ ZAŁOŻEŃ PRZYJĘTYCH JAKO RAMY BADANIA, TO OGÓŁCZYNNOŚCI I ŚRODKÓW DO SPRAWNEGO UZYSKANIA REZULTATU.

9. ETAPY OPERACJI NAUKOWOTÓRCZYCH

1. POSTAWIENIE PROBLEMU

2. ZGROMADZENIE MATERIAŁU, PRZETWARZANIE DANYCH

3. INTERPRETACJA MATERIAŁU

4. UZASADNIENIE POSTAIWONEJ TEZY

5. ROZBUDOWANIE TEORII WYJAŚNIAJĄCEJ JAKŚ JEDNOLITĄ DZIEDZINĘ.

ii. TOZSAMOŚC PEDAGOGIKI NAUKOWEJ

1.KIERUNKI BADAŃ NAD WYCHOWANIEM

I. KIERUNEK BADAN METODYCZNYCH -WYCHOWANIE JAKO DZIAŁALNOŚĆ- nabywanie zdolności operacyjnych, podejmowanie decyzji.

II. DYDAKTYCZNY KIERUNEK - WYCH. JAKO SYSTEM SZKONY, PRZEKAZ I UCZESTNICTWO W KULTURZE

III.PSYCHO-PEDAGOGICZNY I SOCJOLOGICZNY- WYCHOWANIE JAKO PROCES DOJRZEWANIA

IV. KIER. WYCH. RELIGIJNEGO- WYCH. JAKO PROCES DOJRZAŁOŚCI RELIGIJNEJ.

2.PERSPEKTYWY W PEDAGOGICE:

DĄZĄ DO GLOBALNEGO UJĘCIA PEDAGOGIKI. WYRÓŻNIA SIĘ:

I. BADANIE I ANALIZA JĘZYKA PEDAGOGICZNEGO Z UWZGLĘDNIENIEM FILOZOFII WYCHOWANIA I JEJ RELACJI Z NAUKĄ FILOZOFIĄ I PRAKTYKĄ.

II. BADANIE INTERPRETACYJNA, KT. DĄŻY DO OGRANICZEN TRADYCYJNEJ METODOLOGII BADAN.

III. BAD.TECHNOLOGICZNO-PROJETUJĄCE ZAJMUJĄCE SIĘ SWOISĄ INŻYNIERIĄ PROCESU WYCH.I NAUCZANIA.

3. NAUKI O PED. I NAUKI O WYCH.

Wyróżnia się dwa podstawowe aspekty :

I.JEDNA LINIA ZMIERZA DO ZNALEZIENIA ODPOWIEDZI NA PYTANIE : CZYM JEST WYCHOWANIE?( CHODZI TU O PODSTAWY).

II. DRUGA LINIA POSZUKIWAŃ ZMIERZA DO UDZIELENIA ODPOWIEDZI NA PROBLEM DZIAŁANIA WYCHOWAWCZEGO: CO I JAK ROBIĆ W WYCHOWANIU?

III. LINIA HUMANISTYCZNA PYTA : JAKIE JEST- BYŁOWYCHOWANIE.

4. ZASADNOŚĆ TWORZENIA NAUKI O WYCHOWANIU;

I. UKAZUJE LEPIEJ ZŁOŻONOSC PROCESU WYCHOWANIA ( W SENSIE SPOŁECZNYM, JAK I BIOLOGICZNYM, PSYCHOL)., CHRONIĄC PRZED REDUKCJONIZMEM.

II. UKAZUJE TEN SAM PROBLEM W UJĘCIU RÓŻNYCH DYSCYPLIN I PERSPEKTYW, WZBOGACAJĄCINFORMACJE NA TEMT WYCHOWANIA.

III.ROZWIJA INTERDYSCYPLINARNOŚĆ( JEJ STRUKTURA I OGANIZACJA WIEDZY O WYCH.)

5. CZYNNIKI DECYDUJĄCE O OKREŚLENIU DZIEDZINY ZA NAUKĘ

- TWORZY WLASNY JĘZYK

- MA PRZEDMIOT BADAŃ

- TWORZY ŚCISŁY ZWIĄZEK Z INNYMI NAUKAM

- MA OKRESLONY, PRECYZYJNY, SPECYFICZNY ASPEKT BADAŃ

- PODPORZĄDKOWANIE I UZALŻNIENIE PEDAAGOGIKI OD DECYZJI POLITYKI, IDEOLOGII, EKONOMII

-WYSTEPOWANIE W PED. PROBLEMATYKI WARTOŚCI

- PEŁNI FUNKCJE PROGNOSTYCZNE , W KWESTI NP. WYCHOWANIA

- POSZUKJE TECHNIKI, DOBIERA ŚRODKI DO CELÓW ,ORACOWANIE TECHNOLOGII WYCHOWAWCZYCH.

ZJAWISKO DYFERENCJACJI

W PEDAGOGICE POLEGA NA

WYODRĘBNIENIU SIĘ RÓNYCH DYSCYPLIN NAUKOWYCH, WIELOASPEKTOWOŚCI I WIELOWARSTWOOWŚCI, KTÓRE PRZU ZACHOWANIU PODOBNEGO SKŁADU PEŁNIĄ RÓŻNE FUNKCJE.

dyferencjacja : ROZPAD/ZRÓŻNICOWANIE NA WIELE CZĘŚCI, KTÓRE PRZY ZACHOWANIU PODOBNEFGO SKŁADU PEŁNIĄ RÓŻNE FUNKCJE.

WYMIEŃ PRZEDSTAWICIELI PEDAGOGIKI OGÓLNEJ

POWSTANIE PEDAGOGIKI OGÓLNEJ DATUJE SIĘ NA 1926 ROK – WÓWCZAS TO ZAŁOŻONO PIERWSZE KATEDRY PEDAGOGIKI NA UNIWERSYTECIE JAGIELLOŃSKIM I WARSZAWSKIM

PREKURSORZY PEDAGOGIKI

- SERGIUSZ HESSEN

- HENRYK ROWID

ZYGMUNT MYSŁAKOWSKI

WSKAŻ Z JAKICH PERSPEKTYW MOŻNA UJMOWAĆ PEDAGOGIKE OGÓLNĄ

W 1931 r. S. Hessen publikuje książkę w której dookreśla przedmiot pedagogiki. Uważa on, że „Pedagogika jest niczym innym jak uświadamianiem sobie wychowania – procesu, który nas wszystkich dotyczy i jest nam wszystkim już nieświadomie znany

Pedagogikę zdaniem Hessena można ujmować z dwóch perspektyw:

- normatywnej – gdzie zwraca się uwagę na przepisy postępowania – i wówczas pedagogika jest uświadamianiem sobie równocześnie i materiału i zadań wychowania, jego środków i celów procesu wychowawczego

- naukę zwracającą uwagę na prawo bytu

WSKAŻ CO JEST PZEDMIOTEM PEDAGOGIKI OGÓLNEJ WG S. Hessena

PRZEDMIOTEM PEDAGOGIKI JEST UŚWIADOMIENIE SOBIE MATERIAŁU, ZADAŃ ŚRODKÓW I CELÓW WYCHOWANIA ORAZ OSOBY WYCHOWANKA I WYCHOWAWCY, ŚRODOWISKA I MATERIAŁU KSZTAŁCENIA, NIE TYLKO POD WZGLĘDEM JAKIMI SĄ ALE TAKŻE POD WZGLĘDEM TEGO, KU CZEMU MAJĄ SIĘ ROZWIJAĆ URZECZYWISTNIAĆ CELE WYCHOWAWCZE.

WSKAŻ NA ZADANIA PEDAGOGIKI OGÓLNEJ WG HESSENA, ROWIDA. MYSŁAKOWSKIEGO

ZADANIA PEDAGOGIKI UPATRUJE WE WPROWADZENIU U ŚWIADOMOŚCI I KRYTYCZNEGO STOSUNKU TAM, GDZIE BEZ TEGO PANUJE NIE WIADOMO SKĄD POCHODZĄCY NAWYK I NIEODPOWIEDZIALNOŚĆ PORYWAJĄCEGO NAS PRĄDU ŻYCIA

HENRYK ROWID UPATRUJE ZAD. PEDAGOGIKI W FAKTACH (ZACHOWANIACH DZIECKA POD WPŁYWEM ŚWIADOMEGO ODDZIAŁYWANIA WYCHOWAWCY) PROCESACH (CZYNNIKI WEWNĘTRZNE I SYTUACJE WYCHOWAWCZE) I SYTUACJACH WYCHOWAWCZYCH

AKT WYCHOWAWCZY WYWOŁUJE SKUTKI ZARÓWNO W WYCHOWANKU JAK I WYCHOWAWCY DLATEGO DOCIEKANIA PEDAGOGIKI OBEJMUJ A DWIE GRUPY ZJAWISK WYCHOWAWCZYCH:

- BĘDĄCYCH CZYNNIKIEM ZACHOWANIA I POSTĘPOWANIA WYCHOWANKÓW

- BĘDĄCYCH SKUTKIEM ŚWIADOMEGO I PLANOWEGO KIEROWANIA DZIECKIEM

ZADANIA PEDAGOGIKI:

- GROMADZENIE OPISYWANIE I WYJAŚNIANIE FAKTÓW, SYTUACJI I DOŚWIADCZEŃ OBSERWOWANYCH

W RZECZYWISTOŚCI WYCHOWAWCZEJ ORAZ WYKAZYWANIE RELACJI MIĘDZY NIMI

- ANALIZOWANIE I UJMOWANIE PROBLEMÓW, ZASAD I CELÓW WYCHOWANIA W FUNKCJONALNYM ZWIĄZKU Z E STRUKTURĄ SPOŁECZNĄ GRUPY I Z ROZWOJEM JEJ KULTURY

- WSKAZANIE DRÓG I MOŻLIWOŚCI ROZWIĄZANIA ZAGADNIEŃ WYCHOWAWCZYCH ZACHODZĄCYCH

W KONKRETNYM ŚRODOWISKU I W ZWIĄZKU Z DANĄ SYTUACJĄ ŻYCIOWĄ DZIECKA

- URABIANIE OSOBOWOŚCI WYCHOWAWCY POPRZEZ POBUDZANIE JEGO INICJATYW I ZDOLNOŚCI

W STAWIANIU ZAGADNIEŃ ORAZ POGŁĘBIANIE JEGO KULTURY PEDAGOGICZNEJ

Tak pojmowana nauka ma charakter deskryptywny i normatywny (przez związek z kulturą

i życiem społecznym).

OJCEM TERMINU PEDAGOGIKA OGÓLNA JEST ZYGMUNT MYSŁAKOWSKI

Jego zdaniem pedagogika jest jedną z dyscyplin KTÓRYCH PRZEDMIOTEM JEST CZŁOWIEK, JEST NAUKĄ:

- OPISUJĄCĄ RZECZYWISTY STAN PROCESÓW WYCHOWAWCZYCH W PEWNEJ SPOŁECZNOŚCI

- NAUKĄ NORMATYWNĄ KONSTYTUUJĄCĄ COŚ IDEALNEGO CO NIE ISTNIEJE

- EKSPERYMENTALNĄ – BADAJĄCĄ I DOŚWIADCZALNIE SPRAWDZAJĄCĄ ZACHODZĄCE STANY RZECZY I FAKTY

- NAUKĄ SOCJOLOGICZNĄ – INTERESUJĄCĄ SIĘ SPOŁECZNĄ STRONA WYCHOWANIA I JEGO HISTORIĄ

PEDAGOGIKA OGÓLNA JEST CZĘŚCIĄ PEDAGOGIKI ZAJMUJĄCA SIĘ WYODRĘBNIENIEM, ZANALIZOWANIEM

I OPISANIEM FORM WYCHOWANIA SYNTETYCZNIE W ICH PODSTAWOWEJ STRUKTURZE CZYLI NIEZALEŻNIE OD PRZYPADKOWOŚCI MIEJSCA I CZASU

PEDAGOGIKA OGÓLNA MA ZA ZADANIE:

1.Przeprowadza selekcję faktów na znaczące i nieznaczące, powtarzalne

i niepowtarzalne, istotne i nieistotne,

2.Dąży do syntetycznego ujęcia faktów znaczących

3.Dąży do wykrycia roli, względnie funkcji, jaką pełni wychowanie w całokształcie życia społecznego

Reasumując w okresie między wojennym pedagogika ogólna pojmowana była albo jako teoria rzeczywistości wychowania albo jako konstrukcja myślowa

W okresie po drugiej wojnie światowej J. Pieter uważał, że pedagogika nie jest nauką

o faktach lecz o wartościach i sprawy wychowawcze rozpatruje z punktu widzenia celów metod a nie faktycznego stanu rzeczy . Zatem do rozwiązań w pedagogice dochodzimy na drodze rozważań teoretycznych, dyskusji niż badań.

CZYM ZAJMUJE SIĘ PEDAGOGIKA OGÓLNA WG K. SOSNICKIEGO

Zdaniem K. Sośnickeiego

Pedagogika rozważa właściwości, charakter u sens różnych terminów i zagadnień pedagogicznych, które porównuje, opisuje - jest pedagogiką filozoficzną czysto teoretyczną o charakterze idealistycznym, gdyż zajmuje się myślowymi konstrukcjami a nie rzeczywistością Pedagogika bada systemy pedagogiczne a konkretnie obejmuje refleksję nad podstawowymi zagadnieniami wytworzonymi już przez poszczególne systemy, nad metodami rozwiązywania tych zagadnień, nad wynikami dociekań tych systemów, nad znaczeniem

i sensem terminów i pojęć, zasad i właściwości poszczególnych systemów pedagogicznych

Bardziej zorientowany praktycznie jest S. Kunowski – jego zdaniem pedagogikę należy ujmować metodycznie jako naukę poznającą całą rzeczywistość wychowania. Podstawą rozwoju myśli pedagogicznej jest pedagogika praktyczna (konkretne doświadczenia rodziców wychowawców) druga – opisowa – doświadczalnie badającą prawa rządzące przebiegiem zjawisk biologicznych, psychologicznych, kulturowych socjologicznych związanych

z wychowaniem, trzecim – pedagogika normatywna – zainteresowana wartościami, celami normami wychowania które ustala na podstawie przyjętej koncepcji (filozofii człowieka) czwarty – pedagogika teoretyczna – ogólna teoria rzeczywistości wychowania, która

w oparciu o materiał empiryczny, eksperymentalny i normatywny dąży do stworzenia jednolitej teorii wszechstronnego rozwoju człowieka i jego uwarunkowań w ten sposób jako teoria obiektywnie odtwarza całą rzeczywistość wychowawczą.

Według S. Wołoszyna pedagogika ogólna jest nauką podejmująca wysiłek nakreślenie filozoficznych podstaw i przesłanek wychowania, jest zatem przede wszystkim nauką filozoficzną, która upatrując refleksji nad człowiekiem i wychowaniem jako zjawiskiem społecznym analizuje konsekwencje, jakie wypływają z różnych stanowisk filozoficznych dla pojmowania istoty i funkcji wychowania

Pedagogika ogólna była uploityczniona i z czasem zastąpiona przez Teorię wychowania socjalistycznego

Zdaniem W. Okonia wprawdzie nie dookreślono pojęcia i zakresu pedagogiki ogólnej można jednak przyjąć ze chodzi o dyscyplinę która zajmuje się bądź ma się zajmować najbardziej ogólnymi problemami wychowania jego celami, ontologicznymi, antropologicznymi

i kulturologicznymi podstawami analizą porównawczą różnych systemów wychowania, swoistością pedagogiki jako nauki (epistemologia pedagogiczna) i problemami badań pedagogicznych