Metoda obserwacji migawkowych polega na wyrywkowej obserwacji miejsca pracy. Badacz w losowych lub ściśle ustalonych momentach kontroluje stanowiska i rejestruje zużycie czasu (i wykonywane czynności). Opierając się na przeprowadzonych badaniach określa się, ile czasu na danym stanowisku zostało przeznaczone na pracę a ile zostało zmarnowane.
Badanie struktury badanego dnia roboczego składa się z trzech etapów:
Etap przygotowawczy - polegający na ustaleniu liczby obserwowanych obiektów, liczby obserwacji, wyborze frakcji, wybraniu trasy obchodu, wydrukowaniu formularzy do zapisu wyników.
Przeprowadzenie obserwacji - prowadzący badanie na wyznaczonych trasach, rejestruje na formularzu wystąpienie danej frakcji dnia roboczego.
Obliczenia i interpretacja rezultatów - etap polegający na zsumowaniu wystąpienia frakcji na wszystkich stanowiskach oraz wyliczeniu wskaźników struktury. Wyniki przedstawiane są w postaci graficznych prezentacji - diagramów struktury.
Metodę obserwacji migawkowych wybieramy spośród innych metod, gdy wyniki mają służyć diagnozie organizacyjnej i mamy do czynienia z bardzo dużą liczbą stanowisk. W przypadku mniejszej liczby stanowisk stosuje się metodę fotografii dnia roboczego.
Do czego można zastosować obserwacje migawkową?
Można zastosować do:
a) ustaleniu wskaźników zakładowych takich jak np.:
- stopień mechanizacji
- stopień wykorzystania zapotrzebowania siły roboczej
b) badań o przebiegu pracy w związku z planowaniem produkcji i sterowaniem produkcji
c) określenie dodatków czasów uzupełniających w ramach określenia czasu zadanego.