Teoria systemów von Bertalanffy (1984)
system jest zespołem elementów powiązanych ze sobą,
systemy mogą być otwarte i zamknięte,
systemy otwarte cechuje: całościowość, wzajemne powiązania, ekwifinalność.
systemy zamknięte – stan końcowy zdeterminowany stanem początkowym,
systemy nie składają się z niezależnych od siebie części, lecz poszczególne elementy pozostają w interakcji z innymi
badanie pojedynczych elementów systemu nic nie daje, należy badać powiązań między częściami i sprawdzać, jak one wzajemnie na siebie oddziałują.
poszczególne części systemu są wzajemnie powiązane przez proces sprzężenia zwrotnego, który utrzymuje system w homeostatycznej równowadze. nie ma więc czystych związków przyczynowo – skutkowych.
Implikacje dla terapeutów rodzinnych:
rodzina to system kontaktujący się z innymi systemami,
rodzina nie jest tylko sumą niezależnych od siebie jednostek, lecz zespołem ludzi pozostających ze sobą w interakcjach,
patologia jednego członka rodziny jest patologią całego systemu,
pracować należy z całym zaburzonym systemem – nie tylko z pacjentem noszącym dany objaw,
podejmując terapię indywidualną, ingeruje się w system rodzinny,
Teoria systemów rodzinnych wg Bowena
Bowen uważał, że rodzinę należy uznać za system; zmiana jednego elementu pociąga za sobą zmiany w innych elementach. Funkcjonowanie systemu zależne jest od jego podsystemów i szerszych systemów. Rodzina to system emocjonalno-relacyjny; emocjonalny, bo odnosi się do siły, które motywują system, a relacyjny oznacza komunikację, interakcje w systemie. Objawy są wyrazem dysfunkcji całego systemu. Pojęcia teorii systemów (8):
Pojęcia teorii systemów wg Bowena
1. Zróżnicowanie JA; czyli zdolność człowieka do różnicowania pomiędzy procesami intelektualnymi a emocjonalnymi
2. Trójkąty – w miarę wzrostu napięcia w rodzinie, matka lub ojciec wciągają w relację trzecią osobę – najczęściej dziecko. Taki trójkąt ma właściwości neutralizowania lęku, dzięki niemu rodzina jest w stanie lepiej radzić sobie ze stresem.
3. Proces projekcji rodzinnej – w jaki sposób niezróżnicowane JA rodziców zostaje przeniesione na ich dzieci.
4. System emocjonalny rodziny nuklearnej wynika ze zróżnicowania JA. Osoby o przeciętnym stopniu zróżnicowania JA będą marzyli o bliskości, ale utrzymywali emocjonalny dystans. W rodzinie nuklearnej istnieją 4 mechanizmy pozwalające utrzymać jej stabilność:
konflikt małżeński,
dystans emocjonalny,
dysfunkcja jednego z małżonków;
pojawienie się choroby jednego z członków rodziny sygnalizuje lęk, jednak jej trwanie może redukować niepokój w rodzinie), przeniesienie problemów na dzieci.
5. Emocjonalne odcięcie się – pomaga szczególnie dzieciom – które uległy triangulacji.
6. Proces transmisji wielopokoleniowej – przepływ procesów emocjonalnych z pokolenia na pokolenie.
7.Pozycja rodzeństwa – funkcjonalne oczekiwania wobec najstarszych i najmłodszych dzieci są wbudowane w strukturę rodziny i przenoszone z pokolenia na pokolenie.
8. Społeczne procesy emocjonalne – wpływ szerszych systemów społecznych na rodzinę.