ANATOMIA
WYKŁAD 08.10.2013
dr Joanna Cieślińska - Świder
Podręczniki:
„Anatomia układu ruchu” Zofia Ignasiak
„ Anatomia w tańcu” Jacqui Greene Haas
Lekcja organizacyjna:
dopuszczalne 15-minutowe spóźnienie na zajęcia
dopuszczalne 2 nieusprawiedliwione nieobecności, w razie większej liczby trzeba będzie opracować wybrany temat w formie referatu
I semestr – noga, ręka; II semestr – kręgosłup, czaszka
w I semestrze 2 kolokwia (ręka, noga); w II semestrze 1 kolokwium; niezapowiedziane wejściówki
WYKŁAD 22.10.2013
Anatomia – (gr. anatemnein – rozcinać, rozczłonkowywać) dział biologii, nauka zajmująca się badaniem budowy organizmów. Przedmiotem zainteresowania anatomii jest badanie położenia, kształtu, składu, ewolucji narządów, tkanek i komórek; nauka o makroskopowej budowie ciała.
Anatomia:
Roślin: FITOTOMIA
Zwierząt: ZOOTOMIA
Człowieka: ANTROPOTOMIA
Ontogeneza (on, ontos – byt, genesis – pochodzenie) – rozwój organizmu:
Embriologia (embrylon – zarodek) – rozwój w okresie zarodkowym i płodnym)
Postembriologia – rozwój po urodzeniu
ONTOGENEZA + ANATOMIA = MORFOLOGIA
MORFOLOGIA + FIZJOLOGIA) = BIOLOGIA
Morfologia(morphe – kształt; logos - nauka) – nauka o kształtach oraz budowie organizmów
Fizjologia (physis – natura, przyroda) – nauka o prawidłowych czynnościach żywego organizmu
Biologia (bios – życie)
HISTOLOGIA (histos – tkanka) – nauka o budowie, rozwoju, funkcji tkanek; badanie mikroskopowej budowy ciała.
Tkanka – zespół komórek jednakowego pochodzenia, jednakowej budowy, pełniących tę samą czynność.
Tkanki:
Nabłonkowa
Łączna i podporowa
Mięśniowa
Nerwowa
TKANKA NABŁONKOWA – (t. epithelialis) ściśle przylegające do siebie komórki, mało istoty między komórkowej. Okrywa ciało, wyściela jamy ciała (błony surowicze), naczynia, przewody. Tworzy barierę między środowiskiem zewnętrznym i wewnętrznym oraz między narządami. Niektóre jej rodzaje mają zdolności wydzielnicze i właściwości odbierania bodźców (nabłonek węchowy).
Ze względu na kształt: Ze względu na czynność:
Płaskie 1. Okrywający
Sześcienne 2. Gruczołowy wydzielnicze
Walcowate 3. Zmysłowe (receptorowe)
Ze względu na liczbę warstw:
Jednowarstwowe
wielowarstwowe
ŚRÓDBŁONEK – nabłonek wyścielający naczynia krwionośne i chłonne
NABŁONEK ORZĘSIONY – nabłonek z rzęskami (oskrzela, jajowody)
Tkanka nabłonkowa:
A – nabłonek jednowarstwowy walcowaty
B – nabłonek jednowarstwowy walcowaty urzęsiony
C – nabłonek wielowarstwowy płaski
D – nabłonek jednowarstwowy płaski
E – nabłonek przejściowy
F – nabłonek wielorzędowy
G – nabłonek sześcienny
H – nabłonek gąbek
I – nabłonek wielorzędowy walcowaty urzęsiony
TKANKA ŁĄCZNA – (t. connectivus) składa się z istoty między komórkowej, w której rozmieszczone są włókna: kolagenowe, sprężyste, siateczkowate.
Włókna kolagenowe (klejodajne) – zbudowane z kolagenu typu I, bardzo wytrzymałe i nierozciągliwe. Budują: więzadła, ścięgna, mięśnie, torebki stawowe, powiezie, błony śluzowe, skóra
Włókna siateczkowe (kratkowe) – zbudowane z kolagenu typu II. Budują: powierzchnie naczyń krwionośnych, nerwów, mięśni, naczynia limfatyczne, skóra, ściana jelit
Włókna sprężyste (elastyczne) zbudowane z elastyny i mikrofibryny, mają zdolność do rozciągania, odporne na zrywanie. Występują: duże naczynia krwionośne (aorta), chrząstka sprężysta, więzadło żółte, skóra.
Rodzaje tkanki łącznej:
Tkanka łączna włóknista luźna
Tkanka łączna włóknista zwarta
Tkanka siateczkowata
Tkanka tłuszczowa (żółta i brunatna)
Tkanka galaretowata
Tkanka
Chrzęstna
Tkanka kostna
Tkanka łączna włóknista luźna – zawiera niewiele włókien kolagenowych i sprężystych, ale dużo: fibroblasty, fibrocyty, komórki tuczne, plazmatyczne komórki barwnikowe i inne. Występuję we wszystkich narządach, styka się z komórkami innych tkanek, wypełnia przestrzenie międzykomórkowe. Jest najczęściej występującą tkanką ustroju. Pośredniczy między naczyniami a komórkami w transporcie składników odżywczych i produktów przemiany materii. Tworzy większość błon śluzowych, torebki i przegrody narządów. Jest miejscem powstawania stanów zapalnych i odczynów alergicznych. Za jej pośrednictwem dostają się do narządów naczynia i nerwy.
Tkanka łączna włóknista zwarta – podobna do tkanki łącznej włóknistej luźnej, ale ma więcej włókien grupujących się w pęczki (głównie włókna kolagenowe). Buduję: więzadła, powiezie, ścięgna, powłoka wspólna.
Jeśli przeważają włókna sprężyste – więzadło żółte (ligamenta flava)
Tkanka łączna siateczkowa – komórki tkanki łącznej łączą się wypustkami - siateczkę, w jej oczkach włókna siateczkowe i limfocyty. Występuję w: grudkach chłonnych, węzłach chłonnych, śledzionie, szpiku kostnym, wątrobie. Tu powstają niektóre elementy morfotyczne krwi.
Tkanka tłuszczowa - (t.adiposus). Duża liczba komórek tłuszczowych lipocytów. Występują: pod skórą i w niektórych miejscach: policzki, skronie. Rola: osłaniająca, izolująca, zapasowa (materiał energetyczny) Duże komórki zawierają materiał zapasowy (sole i estry kwasów tłuszczowych)
Tkanka tłuszczowa żółta
Tkanka tłuszczowa brunatna – oprócz tłuszczu zawiera glikogen, cholesterol, barwnik. Występuję: przytarczyce, nadnercza, nerki. Energia szybciej wytwarzana, miejscowe wytwarzanie ciepła
Tkanka galaretowata – występuję w pępowinie i w miazdze młodych zębów, występujących pod skórą. Zawiera dużo kwasu hialuronowego. Charakteryzuje sią małą ilością komórek, natomiast zwiera liczne włókna kolagenowe i sprężyste oraz substancje podstawową o charakterze galaretowatym.
A – komórka
B – istota międzykomórkowa
Tkanka chrzęstna – (t.cartilagineus) Składa się z: komórek, włókien, substancji podstawowej chondromukoid. Występuję: kościec, narządy układu oddechowego, narząd przedsionkowo-ślimakowy.
Podział:
Tkanka chrzęstna szklista – przewaga włókien kolagenowych i substancji podstawowej; ściana tchawicy, oskrzeli, powierzchnia stawów, kości długich
Tkanka chrzęstna włóknista – przewaga włókien kolagenowych; krążki miedzykręgowe, spojenie lonowe
Tkanka chrzęstna sprężysta – przewaga włókien sprężystych; małżowina uszna, ściana trąbki słuchowej, niektóre chrząstki krtani
Chrząstka nie jest unaczyniona, ma słabą zdolność di regeneracji. Jest odporna na zginanie, wrażliwa na siły rozrywające.
Tkanka chrzestna otoczona ochrzęstną:
Od zewnątrz tkanki łącznej włóknistej zbitej. Tu naczynia krwionośne i chłonne (odżywiają chrząstkę)
Ochrzęstna ma zdolność tworzenia chrząstki (przekształca fibroblasty w chondroblasty – komórki chrząstkotwórcze)
Tkanka kostna – (t.ossesus) Składa się z substancji podstawowej (włókna kolagenowe i inne białka) oraz z komórek – osteocytów, osteoblastów, osteoklastów. W substancji podstawowej odkładają się sole wapnia (związki wapnia, magnezu, fosforu – gównie hydroksyapatyt). Twardość i wytrzymałość na ściskanie.
Osteoblasty – wytwarzają istotę międzykomórkową, biorą udział w mineralizacji
Osteocyty – utrzymanie i regeneracja części organicznej kości
Osteoklasty – resorpcja kości, udział w przebudowę tkanki kostnej
Tkanka kostna:
Tkanka kostna zbita
Tkanka kostna gąbczasta
A – kanały Haversa Chemia:
B – osteocyty 30-50% związki organiczne ossemukoid
30-35% związki nieorganiczne sole wapnia
15-40% woda
Osteon, system Haversa – podstawowa jednostka strukturalna i funkcjonalna tkanki kostnej zbitej, zbudowana z koncentrycznie ułożonych kół wokół kanału Haversa blaszek kostnych z komórkami kostnymi.
TKNKA MIĘŚNIOWA – (t. muscularis) REAGUJĘ SKURCZEM NA BODŹCE.
Podstawową jednostką funkcjonalną tkanki mięśniowej jest włókno mięśniowe, w którego cytoplazmie występują kurczliwe białka – filamenty: cienkie aktynowe oraz grube miozynowe. Filamenty łączą się w włókienka kurczliwe – miofibrylle. Błona komórkowa nosi nazwę sarkolemmy.
Rodzaje tkanki mięśniowej:
Tkanka mięśniowa gładka
Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana
Tkanka mięśniowa serca
Tkanka mięśniowa gładka
Zbudowana z wrzecionowatych komórek ułożonych w pęczki o długości 20-60 Mm. Unerwienie automatyczne. Skurcze są powolne, długotrwałe, zmęczenie, następuje powoli
Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana
Zbudowane są z niej m. in. wszystkie mięśnie szkieletowe. Pracują one zależnie od naszej woli, szybko ulegają zmęczeniu, ich skurcze są krótkotrwałe, ale silne. Mięśnie szkieletowe zbudowane są z ułożonych w pęczki włókien mięśniowych. Włókna te mają wrzecionowaty kształt i zawierają dużą ilość jąder komórkowych. Mają długość 5-kilkunast cm i średnice 10-100 mm. Włókna białe (ubogie w sarkoplazmę) Włókna czerwone (bogate w sarkoplazme, wolniejszy skurcz, odporne na zmęczenie)
Tkanka mięśniowa serca
Zbudowana z kardiocytów, kurczliwych komórek mających liczne rozgałęzienie – tworzą przestrzenną sieć. Mają więcej sarkoplazmy niż mm. Poprzecznie prążkowane. Mniej włókien kurczliwych. WSTAWKI – poprzeczne błony pomiędzy komórkami.
Komórki specjalne: komórki układu przewodzącego serca. Dużo glikogenu, dużo sarkoplazmy.
KREW – (sangius)Tkanka płynna, wypełnia naczynia krqionośne.
Elementy komórkowe (morfotyczne) + osocze = krew
Erytrocyty
Limfocyty
Trombocyty
Za pośrednictwem układu krążenia pełni funkcję transportową oraz zapewnia komunikacje pomiędzy poszczególnymi układami organizmu.
TKANKA NERWOWA – (t.nervosus) Utworzona przez neurony (komórki nerwowe) i komórki glejowe, tworzy układ nerwowy. Odbiera, przekazuję i reaguję na bodźce pochodzące ze środowiska zewnętrznego, jak na przykład dotyk, temperatura czy światło. Do neuronów należy również koordynacja aktywności intelektualnej, świadomości, podświadomości, aktywności ruchowej czy też czynności gruczołów dokrewnych
Tkanka nerwowa ma bardzo słabe możliwości regeneracyjne, jest też szczególnie wrażliwa na brak tlenu
W zależności ile wypustek:
Jednobiegunowe (jednowypustkowe) 1. Komórki węchowe w nosie
Dwubiegunowe (dwuwypustkowe) 2. Kom. zwoju spiralnego ślimaka
Wielobiegunowe (wielowypustkowe) 3. Kom. Ośrodka układu
nerwowego
Nerwy – wiązki neurytów lub dendrytów lub wiązki mieszane, przebiegające poza ośrodkiem układu nerwowego.
Ośrodki włókien nerwowych:
Włókna nerwowe nagie np. nerwy węchowe
Włókna nerwowe rdzenne /Mielinowe/ np. włókna ośrodka układu nerwowego, nerw wzrokowy
Włókna nerwowe rdzenne /Mielinowe/ osłonka mielinowa i neurolema – większość nerwów obwodowych
Włókna nerwowe bezrdzenne/bez mielinowe/ okryte tylko neurolemą – układ autonomiczny
NARZĄD – (organum) zbiór tkanek ułożonych według pewnego planu, przystosowany do określonej czynności. Narządy grupują się w układy (systema), które tworzą cały organizm, zapewniając mu wykonywanie złożonych funkcji fizjologicznych.
UKŁADY (systema)
Układ kostny (systema sceleti) nauka o kościach: osteologia (osteon – kość)
Połączenia kości (Junctuare ossium) nauka o połączeniach kości – artrologia (artron – staw) nauka o więzadłach: syndesmologia (syndesmos – więzadło)
Układ mięśniowy (systema musculorum) n. miologia (mys – mięsień)
Układ kostny + połączenia kości + układ mięśniowy = układ ruchu
UKŁAD TRAWIENNY (systema digestorium) – pobieranie ze środowiska zewnętrznego składników odżywczych i energetycznych, ich trawienie, wchłanianie, wydalanie.
Narządy:
Jama ustna – wstępna obróbka pokarmu i przygotowanie go do dalszego trawienia
Gardło – bierze udział w połykaniu pokarmów
Przełyk – transport pokarmu z gardła do żołądka
Żołądek – tzw. Przejściowy zbiornik pokarmu. Tutaj pokarm przez sok żołądkowy zostaje zamieniony w miazgę pokarmową, która dzięki skurczom żołądka jest przesuwna do dwunastnicy.
Jelito cienkie – ciągnie się od żołądka do jelita grubego. Dzielimy je na: dwunastnicę (kontynuuje proces trawienia pokarmu), jelito czcze i jelito kręte. Stąd składniki pokarmowe zostają wchłonięte do ogólnego krwiobiegu
Jelito grube – dzieli się na jelito ślepe, okrężnice i odbytnicę. Tutaj formowany jest kał w skutek wchłaniania wody.
Odbytnica – magazynuje kał przed jego wydaleniem
Trzustka – produkuje sok trzustkowy, wydziela enzymy trawienne
Wątroba – pełni funkcje detoksycyjną (neutralizuje toksyny), metaboliczną, filtracyjną (filtruje krew), magazynująca (magazynuje żelazo i część witamin)
UKŁAD ODDECHOWY (systema respiratorium) – wymiana gazowa z otoczeniem. Dostarczanie tlenu (O2), wydalanie dwutlenku węgla (CO2)
Narządy:
Nos zewnętrzny (jama nosowa, zatoki przynosowe) – przez nią przechodzi powietrze, które w jamie nosowej zostaje oczyszczone, ogrzane i nawilgocone
Gardło – wspólny odcinek układu oddechowego i pokarmowego
Krtań – zabezpiecza drogi oddechowe przed niepożądanym wetknięciem do nich cząstek pokarmu
Tchawica – zapewnia dopływ powietrza do płuc
Oskrzela główne – transport powietrza do płuc, ogrzewanie i nawilżanie powietrza, oczyszczanie powietrza z ciał obcych
Pęcherzyki powietrza – tutaj zachodzi wymiana gazowa
UKLAD MOCZOWO – PŁCIOWY (systema urogenitalne)
Układ moczowy usuwa produkty azotowe powstałe w wyniku przemiany materii.
Narządy:
Nerki – usuwaniem z moczem szkodliwych produktów przemiany materii
Miedniczka nerkowa – jest zbiornikiem moczu sączącego się kroplami z przewodów brodawkowych
Moczowody – przekazywanie moczu produkowanego w nerkach do pęcherza moczowego
Pęcherz moczowy – gromadzi mocz wydalany przez nerki
Cewka moczowa – wyprowadza mocz na zewnątrz
Układ płciowy – rozmnażanie.
Narządy żeńskie:
Jajniki – wytwarzają komórki jajowe oraz żeńskie hormony płciowych m. in. progesteron, estrogen
Jajowody – uwalniane komórki jajowej z jajnika podczas owulacji, transport komórki jajowej do miejsca spotkania z plemnikami
Macica – tutaj zachodzi rozwój embrionalny
Pochwa – miejsce wprowadzenie nasienia oraz drogę którą wydostaje się płód podczas porodu
Srom – chroni wejście do macicy
Łechtaczka – odgrywa podstawową role w pobudzeniu seksualnym i orgazmie
Narządy męskie:
Jądra – produkują plemniki i męskie hormony płciowe m.in. testosteron
Najądrza – odprowadzają nasienie z jądra i magazynują je
Nasieniowody - wyprowadzają plemniki z jader do najądrzy
Pęcherzyki nasienne – wytwarza substancje zawierającą niewielkie ilości fruktozy stanowiącej źródło energii plemników
Przewód wytryskowy – odcinek transportujący nasienie z nasieniowodu do cewki moczowej
Gruczoł krokowy (prostata) – produkuję wydzielinę, będącą składnikiem nasienia (spermy)
Gruczoły opuszkowo-cewkowe – odpowiada za wydzielanie przeźroczystej wydzieliny z cewki moczowe. Wydzielina ta zabezpiecz plemniki przez kwaśnym środowiskiem cewki moczowej i pochwy
Moszna – utrzymywanie jąder w optymalnej stałej temperaturze
Prącie – narząd kopulacyjny
GRUCZOŁY DOKREWNE (glandulae endocrinae) – wraz z układem nerwowym regulują prace innych układów i innych narządów. Wydzieliny dostają się bezpośrednio do krwi, chłonki, płynu mózgowo-rdzeniowego.
Główne gruczoły:
Szyszynka – wpływa na ośrodki snu i czuwania, opóźnia dojrzewanie płciowe
Przysadka mózgowa – niedoczynność przysadki powoduję karłowatość i upośledzenie rozwoju biologicznego, nadczynność objawia się gigantyzmem i przedwczesną dojrzałością płuciową
Tarczyca – wzmaga podstawową przemianę materii. Zmniejsz poziom cholesterolu we krwi
Grasica – kontroluję siłę skurczu mięśni
Nadnercza – hormon wydzielany przez kore nadnerczy utrzymuję równowagę wodno-mineralną organizmu
Trzustka – podwyższa lub obniża poziom cukru we krwi
Jajnik – rozwój cech płciowych, reguluję popęd płciowy, reguluję cykl menstruacyjny
Jądro – wpływa na dojrzewanie plemników, reguluję popęd płciowy
Narządy układu trawiennego, oddechowego i moczowo-płciowego i niektóre gruczoły dokrewne – TRZEWIA (splanchna) nauka splanchnaologia
UKŁAD KRĄZENIA (systema circulatorium) – doprowadza tlen i składniki odżywcze do tkanek. Odprowadza dwu=tlenek węgla i produkty przemiany materii. Nauka o naczyniach: angiologia (angeion – naczynie)
Obejmuję:
Serce – pompa, odbiera krew od żył i tłoczy je do tętnic
Tętnice – prowadzą krew z serca do narządów ciała
Naczynia krwionośne/ włosowate/ chłonne – wymiana gazów, składników pokarmowych, zbędnych produktów przemiany materii
Żyły – prowadzą krew do serca
Śledzionę – usuwa stare erytrocyty, krwinki białe i trombocyty
UKŁAD CHŁONNY/ LIMFATYCZNY (systema lymphaticum) – odprowadza niektóre składniki przemiany materii; funkcja obronna. Nauka limfologia.
Obejmuję:
Naczynia limfatyczne – chronią przed cofaniem się limfy
Węzły chłonne – filtracja zawartej w nich limfy oraz udział w wytwarzaniu przeciwciał
Grasica – kontroluję rozwój obwodowych tkanek limfatycznych w życiu zarodkowym i w okresie dojrzewania
Śledziona – wytwarza limfocyty i immunoglobinę – ciała odpornościowe
UKŁAD NERWOWY (systema nervosum) – wraz z gruczołami dokrewnymi pełni rolę nadrzędną w kierowaniu, sterowaniu innymi układami i narządami. Siedziba czynności intelektualnych. Składa się z ośrodków i dróg nerwowych.
Podział:
Czynnościowy:
Układ nerwowy somatyczny
Układ nerwowy autonomiczny
Topograficzny:
Układ nerwowy ośrodkowy
Układ nerwowy obwodowy
NARZĄDY ZMYSŁÓW (organa sensum)
Narząd wzroku (organa visus)
Narząd powonienia (organa olfactus)
Narząd smaku (organa gustus)
Narząd przedsionkowo-ślimakowy (organa vestibulocochleare)
Estezjologia – nauka o zmysłach, (aisthos – pojęty zmysłami)
POWŁOKA WSPÓLNA – SKÓRA
Zadania:
Biologiczna i mechaniczna ochrona tkanek i narządów ciała
Odbieranie i przewodzenie bodźców ze środowiska zewnętrznego
Współdziałanie w gospodarce cieplnej i wodnej ustroju
Współdziałanie w procesach odpornościowych
Wytwory: włosy, paznokcie, gruczoły
OPIS CIAŁA – ANATOMIA TOPOGRAFICZNA
Części ciała (pars corporis) – to pojęcie trójwymiarowe i oznacza wycinek organizmu jako całości.
Ciało (corpus)
Głowa (caput)
Szyja (collum)
Tułów (truncus)
Klatka piersiowa (throax)
Grzbiet (dorsum)
Brzuch (abdomen)
Miednica (pelvis)
Dwie pary kończyn (membra) górne i dolne (superieriores et inferiores)
Okolica ciała (regio corporis) – to pojęcie dwuwymiarowe, oznacza wycinek powierzchni ciała.
Na głowie:
Położone pośrodkowo: położone bocznie:
Okolica czołowa Okolica skroniowa
Okolica ciemieniowa Okolica podskroniowa
Okolica potylicza Okolica uszna
Okolica sutkowa
Na twarzy:
Nieparzyste: Parzyste:
Okolica nosowa Okolica oczodołowa
Okolica ustna Okolica podoczodołowa
Okolica bródkowa Okolica jarzmowa
Okolica policzkowa
Okolica przyuszniczo – żwaczowa
Na szyi:
- okolica przednia (okolica szyjna właściwa), okolica tylna (karkowa)
Okolicę przednia szyi – nieparzysta (trójkąt przedni)
Okolicę boczna szyi – parzysta (trójkąt boczny)
Na tułowiu:
Okolice klatki piersiowej
Okolica mostka
Okolica obojczykowa
Okolica podobojczykowa
Okolica sutkowa
Okolica pachowa
Okolica podsutkowa
Okolica
Boczna klatki piersiowej
Okolice brzucha
Nadbrzusze: Okolice grzbietu:
- okolice podżebrowe - okolica kręgowa = okolica krzyżowa
- Okolice nadpępczaa - okolice boczne grzbietu = okolica nadłopatkowa
- śródbrzusze = okolica łopatkowa = okolica podłopatkowa
- okolice boczne brzucha = okolica lędźwiowa
- okolica pępkowa
- podbrzusze
- okolice pachwinowe
- okolica łonowa
Okolica kroczowa – (dno miednicy)
Okolica moczowa – płciowa = okolica sromowa
Okolica odbytowa
Okolice kończyny górnej:
- okolica barkowa
- okolica naramienna
- okolica ramienia: przednia tylna, przyśrodkowa, boczna
- okolice łokciowe: przednią, tylną, przyśrodkową, boczna
- grzbiet ręki
- dłoń
- okolice dłoniowe i grzbietowe palców
Okolice kończyny dolnej:
- okolica miedniczna
- okolica pośladkowa
- okolica podpachwinowa
- okolica krętarzowa
- okolica uda: przednia, tylna, przyśrodkowa boczna
- okolica kolana: przednia, tylna
- okolica rzepkowa
- okolica goleni: przednia, tylna, przyśrodkowa, boczna
- okolica łydkowa
- okolica piętowa
- okolica kostkowa : przyśrodkowa, boczna
- okolica zakostkowa: przyśrodkowa, boczna
- grzbiet stopy
- podeszwa
- okolica palców
Linie ciała:
Pośrodkowa przednia- od szczytu głowy, przez środek czoła, środek wcięcia szyjnego mostka, do środka brzegu dolnego spojenia łonowego
Środkowo – obojczykowa – od środka obojczyka pionowo ku dołowi przez brodawkę sutkowa, równolegle do linii pośrodkowej przedniej
Pachowa – od szczytu dołu pachowego, pionowo w dół, po bocznej ścianie klatki piersiowej
Łopatkowa – biegnie pionowo przez dolny kąt łopatki, równolegle do linii pachowej
Pośrodkowa tylna – od szczytu głowy, przez końce wyrostków kolczystych kręgów, grzebień pośrodkowy kości krzyżowej, do wierzchołka kości guzicznej
Płaszczyzny (plana) ciała:
Strzałkowe (plana sagittalia) – dzielą ciało na część prawą i lewą (antymery), przebiegają między przodem a tyłem.
Czołowe (plana frontalia) – biegną równolegle do czoła, a prostopadle do płaszczyzn strzałkowych. Dzielą część ciała na przednią i tylna (polumery)
Poziome, poprzeczna (plana horizontalia) – dzielą ciało na część górna i dolną (metamery)
Płaszczyzna przebiegająca przez środek ciała – płaszczyzna pośrodkowa (plana medianum)
Osie (Axes)
Strzałkowe/ przednio-tylne (axes sagitales) – biegną w płaszczyznach strzałkowych. Ruch wokół tych osi: odwodzenie i przewodzenie
Poziome(axes horizontales)/ poprzeczne (transversalis) – biegną w płaszczyznach poziomych. Ruchy: zginanie i prostowanie
Pionowe (axes verticales)/ długie (longitudinales) – biegną prostopadle do płaszczyzny poziomej. Oś biegnąca przez szczyt głowy – główna oś ciała. Ruchy: obrotowe
OKREŚLENIE ORIENTACYJEN W PRZESTRZENI
Kierunki (directio) w stosunku do płaszczyzny strzałkowej pośrodkowej:
- Przyśrodkowy (medialis)
- Boczny (lateralis)
- Prawy (dextrum)
- Lewy (sinistrum)
- Grzbietowy (dorsalis)
- Dłoniowy (palmaris)
- Podeszwowy (plantaris)
W stosunku do płaszczyzny czołowej: W stosunku do płaszczyzny poziomej:
- Przedni (anterior) - górny (superior)
- Tylny (posteriori) - dolny (inferior)
- Brzuszny (ventrails) - czaszkowy (cranialis)
- Grzbietowy (dorsalis) - ogonowy (caudalis)