terapia manualna

MIEDNICA I STAW BIODROWO – KRZYŻOWY

-podpora kręgosłupa

-stawy te to duży amortyzator

-unerwienie S1 – S2

Dysfunkcje:

Co zrobić z pacjentem?

Statyczne badanie palpacyjne (ocena symetrii):

Czworokąt Michaelisa:

- kolce biodrowe górne tylne

- L5

-szpara pośladkowa

- stawy biodrowo – krzyżowe od dołeczków Wenus

Miednica pośrednia:

Miednica asymilacyjna / wysoko zasymilowana:

Miednica przeciążeniowa:

Dynamiczne testy palpacyjne:

  1. TEST WYPRZEDZANIA

Kciuki na kolcach biodrowych tylnych górnych, pacjent wykonuje skłon.

Wynik pozytywny: jeden palec wyprzedza drugi, może to świadczyć o zablokowaniu.

Jeśli wyrównają się po pary sekundach to mamy do czynienia z problemem mięśniowym.

Wykonując ten test w siadzie wyłączamy grupę kulszowo – goleniową.

  1. TEST COFANIA – analogicznie do poprzedniego, pacjent ze skłonu robi wyprost.

  2. TEST UGIĘTEGO KOLANA (TIRÓWKI)

Palce na kolcach biodrowych tylnych górnych, pacjent ugina kolano nie odrywając stóp od podłoża, po stronie badanej kolec opada niżej.

  1. TEST UNOSZENIA UGIĘTEGO KOLANA

Palce na kolcach biodrowych tylnych górnych, ugięcie kolana i uniesienie nogi. Po badanej stronie kolec idzie do góry, a po stronie niebadanej opada.

  1. TEST DERBOROWSKIEGO

Pozycja leżąca, chwyt za kostki przyśrodkowe, uniesienie tułowia do siadu. Pozorne wydłużenie kończyny dolnej – zablokowanie lub skręcenie miednicy.

Zablokowanie stawu biodrowo – krzyżowego:

- upadek na bok, przesunięcie talerza biodrowego

- ostrzyknięcie stawu – jeśli przestaje boleć to przyczyną był staw (niestety nie możemy tego wykonywać)

-skolioza, staw też ustawia się w złej pozycji

- wymuszona pozycja w pracy

- ból z zakresu S1 – S2 : pośladki, udo (grupa kulszowo – goleniowa), podudzie, pięta

Testy prowokacyjne i testy ślizgu:

  1. Test kontrnutacji

- podstawa dłoni na kości krzyżowej, naciskamy

- druga ręka blokuje talerz biodrowy, kciuk w szparze

- wyczuwa się powrót kości krzyżowej

  1. Test nutacji

-podstawa dłoni wyżej na kości krzyżowej (na jej podstawie)

- ręka sztywna stabilizuje talerz biodrowy

- kciuk w szparze

- wyczuwa się powrót

  1. Test kontr nutacji po skosie

- podstawa dłoni na kości krzyżowej po jednej stronie szpary pośladkowej

- druga ręka skośnie stabilizuje talerz

- kciuk w szparze

- wyczuwamy ruch do góry i lekkie skręcenie

  1. Test nutacji po skosie

- podstawa dłoni na podstawie kości krzyżowej

- druga ręka lekko unosi talerz

- kciuk w szparze

- ruch w dół i lekko skręcony

  1. Test sprężynowania

- poruszanie talerzem biodrowym (chwyt na szczycie talerza)

- druga ręka: kciuk lub 3 palce w szparze stawu, podstawa ręki stabilizuje drugi talerz biodrowy

  1. Test unoszenia

- unosimy talerz biodrowy, trzymamy go na płasko ułożonych palcach

- druga ręka: kciuk w szparze

TESTY PROKOWACYJNE:

  1. – nacisk na kość krzyżową

- ręce proste w łokciach

- dociskamy do końca (wybranie luzu tkankowego) i mocno, szybko uciskamy

- pracujemy na pełnych stopach żeby być stabilnym

  1. – stajemy przed głową pacjenta i naciskamy do dołu na podstawę kości krzyżowej

  2. – układamy pacjenta na boku, ma być stabilny

- specyficzny test dla wykrycia stanu zapalnego

- naciskamy na talerz biodrowy

- mocniej ucisk jest odczuwany w drugim stawie (nie uciskanym)

  1. – pacjent na plecach (test Patrica Febre)

- noga ugięta w kolanie

- ręką stabilizujemy przeciwległy talerz biodrowy

- odwodzimy nogę

- twardy opór, ból z tyłu przeciwległego stawu

  1. – test dystrakcyjny

- pacjent w leżeniu tyłem

-ręce ułożone na krzyż na kolcach biodrowych przednich górnych

- dociskamy do grzbietu w dół i na zewnątrz

- jeśli ból jest w lędźwiach pacjent może podłożyć rękę pod odcinek lędźwiowy

  1. Test przywiedzenia

-pacjent w leżeniu tyłem, przywodzimy nogę zgiętą w kolanie

- stabilizacja miednicy po stronie nogi którą przywodzimy

-kolano na linii kolca biodrowego górnego to norma

- twardy opór -> dysfunkcja stawu

- testowany jest staw po stronie przeciwnej do przywodzonej nogi

  1. Test przywiedzeniowy sprężynowania (technika lecznicza)

- pacjent w leżeniu tyłem, przywodzimy nogę zgiętą w kolanie

-przywiedzenie + docisk

-dłoń pod kością krzyżową

-zgięte kolano, opieramy na barku, całym ciałem przyciągamy nogę w dół

  1. Test Menela (objaw przeprostu)

- pacjent w leżeniu przodem

-stabilizacja kości krzyżowej i talerza biodrowego

- druga ręka trzyma udo pacjenta na przedramieniu

MOBILIZACJE

  1. Technika krzyżowa Arnsztoda (?)

-dłonie na krzyż

-ruch przez kość biodrową

-palec w bruździe stawu

-druga ręka ściąga skórę do kontr nutacji na szparze pośladkowej

-ręka na biodrze w dół i do pacjenta

-kończyna wydłużona + terapia dla stawu

-mobilizacja do przedniej rotacji talerza biodrowego

  1. Test Alisa

- skorygowanie ustawienia miednicy

-z przodu oceniamy długość kończyn dolnych

- kolce biodrowe na jednej wysokości

  1. wydłużanie kończyny dolnej

-Pacjent na boku, nogi zgięte w kolanach

- łokcie terapeuty max na zewnątrz

- Jedna ręka z tyłu na kości biodrowej

- druga na udzie

-wydłużanie kończyny dolnej

  1. skracanie kończyny dolnej

-Pacjent na boku, noga lekko zgięta

- jedna ręka na talerzu biodrowym, druga na pośladku i dociskamy

Powtarzamy kilka dni pod warunkiem że pacjent będzie dbał o ustawienie miednicy, zmieni niedobre nawyki. Manipulacje kręgosłupa możemy wykonywać raz w tygodniu.

  1. Wydłużanie kończyny dolnej

–pacjent w leżeniu tyłem

- ruch: ściągamy nogi w dół do stóp mocnymi, szybkimi ruchami 3 razy w każdym miejscu

- ustawienie rąk: powyżej kolana; poniżej kolana; nad stawem skokowym

-technikę tą wykonujemy tylko raz!

  1. Wydłużenie kończyny dolnej

- pacjent na boku, nogi zgięte pod kątem 90stopni w stawach biodrowych i kolanowych, kolana poza kozetką

-udo terapeuty w kontakcie z kolanami pacjenta

-2 ręce stabilizują talerz biodrowy

- udem wciskamy kolana, talerz ciągniemy do przodu

  1. Wydłużenie KD

-ręka pod kolcem biodrowym przednim górnym – unosi go do góry

- druga ręka na talerzu biodrowym – spycha go w dół; mały palec lub krawędź łokciowa ręki w bruździe stawu

  1. Wydłużenie KD

-pacjent leży na brzuszku

- stoimy przed głową pacjenta i obiema rękami naciskamy na talerz biodrowy

  1. Chwyt Kubisa

- pacjent na boku twarzą do terapeuty, noga na górze zgięta

- jedna ręka na m. piersiowym, druga na guzie kulszowym

-ruch po skosie w stronę głowy pacjenta

- najpierw rozciągamy (wybieramy luz tkankowy) a na końcu dociskamy mocniej

  1. – jedna ręka na m. piersiowym, druga na talerzu biodrowym

- ciągniemy poziomo do siebie

ODCINEK LĘDŹWIOWY

Antyflexia –zgięcie

Retroflexia – wyprost

Dysfunkcje:

- zmiany zapalne

-przeciążenia

-zablokowania

-dyskopatia (gałąź grzbietowa nerwu rdzeniowego unerwia krążek międzykręgowy)

-ZZSK

-RZS

-nowotwory ( ból ciągły, nie ustępuje w nocy, żadna pozycja nie zmienia nasilenia bólu, nie reaguje na leczenie)

-naderwania

-więzadła międzykolcowe i nadkolcowe

- m. gruszkowaty

- nerwobóle – zapalenie korzeni nerwowych

-konflikt dyskowo – korzeniowy

-konflikt kostno – korzeniowy

- cieśń mięśniowo powięziowa

-zmiany ciśnienia wewnątrzdyskowego

Dyskopatia:

Badanie:

  1. Wywiad

  2. Antykoagulanty – przeciwwskazanie do trakcji!

  3. Reumatoidalne zapalenie stawów – rodzinne

  4. Rozbieramy i oglądamy ustawienie, napięcie mięśni

  5. Pacjent przeważnie zgięty w bok, pochylony do przodu, opiera ciężar na jednej nodze

  6. Spazm mięśniowy działa zabezpieczająco, nie staramy się go rozluźnić!

  7. Badanie ruchu czynnego i biernego

    1. Palce – podłoga (zgięcie)

    2. Patrzymy na sufit (wyprost)

    3. Ręka do kolana ( skon boczny)

    4. Spojrzeć za siebie (rotacja)

  8. Wzorzec torebkowy – równe ograniczenie wyprostu i skłonu bocznego

  9. Jakość ruchu – pacjent może zrobić ruch w pełnym zakresie ale w jakimś momencie dojdzie do zablokowania, po odciążeniu pacjent może pogłębić ruch.

  10. Ruchy bierne:

    1. Ból ustąpi – mięśniówka

    2. takie same ograniczenia – struktura stawowa i nerwy

    3. rozciąganie mięśni w stronę przeciwną – ból mięśniowy

    4. opór końcowy: miękki, elastyczny (sprawy mięśniowe), twardy (stawy), pusty (ostry stan zapalny)

Badanie segmentalne:

Slap test – pacjent siedzi prosto lekko pochylony, noga prosta, stopa zgięta grzbietowo po stronie bolesnej, broda przyciągnięta do mostka. Jeśli ból się nasila – zapalenie oponowe.

Test palce – pacjent stoi na palcach, robi parę kroków na palcach. Jeśli występują problemy korzeniowe z poziomu S1 to pacjent nie wykona testu.

Problem ze zgięciem grzbietowym stopy – problem nerwowy z poziomu L5

Test Laseque’a

- rozciąga nerw kulszowy, poziom L5

- leżenie na plecach, uniesienie nogi

0-30 stopni – ostry konflikt korzeniowy

30-60 stopni – problem korzeniowy, staw biodrowo – krzyżowy

60-90stopni – problem korzeniowy, staw biodrowy, problem z rozciągnięciem mm. Kulszowo – goleniowych

>90 stopni – hipermobilność

Test Brygarda

- unosimy kończynę dolną do momentu bólu

- opuszczamy troszkę nogę i naciągamy grzbietowo stopę

-unosimy do momentu bólu

- zginamy w kolanie (korzeń się nie rozciąga

- problem stawu biodrowo – krzyżowego

- unosimy do momentu bólu

- unosimy drugą nogę do tej samej pozycji (boli dalej problem korzeniowy, nie boli staw biodorowo – krzyżowy)

- opuszczamy

- noga do 90stopni, rotacja wewnętrzna – ból zostaje to problem korzeniowy

Test Mackiewicza

- leżenie na brzuchu

- L2/L3 n. udowy

-zginamy kolano

-przykurczony czworogłowy może boleć

-podnosimy w udzie (przeprost)

- ból -> problem korzeniowy

Ruchy skojarzone (max zakres):

Wyprost rotacja, skłon w bok w stronę przeciwną

Zgięcie rotacja, skłon w bok w tą samą stronę (twardy opór)

Ruch kombinowany – zmiana ja dengo z komponentów, np.: wyprost, rotacja i skłon w tą sama stronę (miękki opór)

Skłony w bok są zawsze sprzężone z rotacją.

Porównanie ruchu kombinowanego i sprzężonego daje nam obraz zablokowania. Ruch kombinowany to możliwość wewnętrznej stabilizacji, ma mniejszy zakres i twardy opór końcowy. Ruch sprzężony jest zawsze w większym zakresie i ma elastyczny opór końcowy.

Ruch sprzężony: w lordozie – skłon doboczny łączy się z rotacją w stronę przeciwną.

Zniesiona lordoza – skłon doboczny łączy się z rotacją w tę samą stronę.

Kifoza – leżąc na boku sterujemy miednicą, leczona strona jest u góry.

r. kombinowany > r. sprzężony hipermobliność

r. sprzężony = r. kombinowany zablokowanie

określanie poziomu bólu:

  1. test Laseque’a

  2. Badanie czucia – dermatomy na podudziu (L3), w kierunku palucha (L4), palce (L5), bok zewnętrzny stopy (S1)

  3. Badanie mięśni wskaźnikowych

    1. Noga zgięta w biodrze i kolanie, ciągniemy w dół trzymając nad kolanem, pacjent zatrzymuje ruch napięciem mięśni z segmentu L2-L3

    2. Czworogłowy – noga zgięta jw., naciskamy na podudzie w stronę stołu trzymając nad kostką, pacjent blokuje ruch

    3. Badanie odruchu kolanowego

    4. Noga wyprostowana, pacjent dalej leży na plecach, ciągniemy całe stopy, prostowniki (L4)

    5. Ciągniemy paluch L5

    6. Pacjent w leżeniu na brzuchu, noga zgięta w kolanie, pchamy stronę podeszwową stopy, trójgłowy łydki S1

    7. Odruch Achillesa

    8. Stopy w pronacji, naciskamy pacjent nam uniemożliwia ruch

    9. W leżeniu przodem, noga zgięta, ciągniemy podudzie w dół, grupa kulszowo – goleniowa S1-S2

    10. Spinamy pośladki – m. pośladkowy, naciskamy na pośladki rozwierając je (S1-S2)

    11. L2 przywodziciele – chwytamy za kolana od środka, rozwieramy nogi

    12. L1 dźwigacz jąder – „zamieszaj workiem”

TRAKCJE: (wykonujemy przez 15-20 min)

  1. Asymetryczne:

    1. Leżenie tyłem, stopy poza kozetką. Trakcja dla odc L, chwyt obrączkowy – jedna ręka na kostce bocznej poniżej stawu skokowego, druga ręka na przodzie stawu skokowego. Pacjent trzyma się kozetki.

Wybranie luzu tkankowego, delikatne oscylacje, relaksacja poizometryczna. Terapeuta wykonuje te ruchy z całego ciała.

  1. Leżenie bokiem, chwyt obrączkowy, wybranie luzu tkankowego i delikatne oscylacje.

  2. Leżenie przodem, chwyt nad stawy skokowe. Wybranie luzu tkankowego, delikatne oscylacje

  1. Symetryczne:

    1. Leżenie przodem, trakcje L-S, technika krzyżowa. Prawa ręka na kości krzyżowej, lewa na kręgosłupie kciuk odwiedziony.

    2. Trakcja przedramieniem. Leżenie na boku, stoimy za pacjentem. Przedramiona układamy między talerzem biodrowym a żebrami. Ruch do głowy z lekkim nawróceniem przedramion.

    3. Łapiemy fałd mięśniowy, rolując go idziemy powoli wyżej wzdłuż kręgosłupa, jeśli występuje ból odciągamy i przytrzymujemy fałd przez kilka sekund aż puści.

    4. Technika krzyżowa nad talerzem biodrowym bo jednej i drugiej stronie

    5. Punkt spustowy – przeciwbólowo rozcieranie kostką lodu.

  2. Trakcja w leżeniu na podłodze tyłem, kkd zgięte w kolanach (trzymamy je na swojej ugiętej nodze – lewa strona pacjenta to prawa noga terapeuty). Przywiedzenie do klatki piersiowej i trakcja przed podudzia.

  3. J.w. + odwiedzenie nóg od klatki i trakcja przez spychanie nóg pacjenta w dół.

  4. Leżenie przodem, ręce wzdłuż tułowia, terapeuta nad głową pacjenta, trakcja przez talerze biodrowe, ściąganie talerzy w dół, pogłębiamy na wdechu.

  5. Leżenie na boku, dolna kd zgięta, górna wyprostowana. Przedramionami z rotacją rozciągamy bok, łokcie rozchodzą się na zewnątrz, na sam koniec ręce rozciągają bok tułowia.

  6. Leżenie na boku KD górna zgięta, dolna wyprostowana. Biodro do przodu bark do tyłu, na krzyż rozciągamy i na koniec dociskamy. Strona niebolesna na dole.

ODCINEK PIERSIOWY

  1. EXTENSIA (wyprost)

Pacjent siedzi tyłem do terapeuty, ręce splecione na głowie, łokcie razem. Zaczynamy od górnych kręgów. Ustawiamy palec badawczy (wskaziciel) między wyrostkami kolczystymi. Drugą ręką chwytamy pacjenta pod jego ręce (przed głową) i lekko pochylamy do przodu i do góry. Wyrostki kolczyste oddalają się.

  1. ANTYFLEXIA (zgięcie)

J.w. Pochylamy pacjenta lekko do tyłu i do przodu (zgięcie). Wyrostki kolczyste przybliżają się.

  1. LATEROFLEXIA (zgięcie boczne)

Palec między wyrostki kolczyste ale z boku kręgosłupa przez mięsień. Ruch do góry po skosie przesuwamy trzymając pacjenta za ramię (unosimy bark do góry i do głowy). Na niższych segmentach ruch wykonujemy przez tułów zamiast przez ramię. Mniej wyczuwalny ruch – wyrostek kolczysty przesuwa się w bok.

  1. Mobilizacja do przeprostu

- fałd Kiblera

-krawędzią łokciową na wyrostek kolczysty i sprężynowanie po wybraniu luzu tkankowego. Robimy ten ruch do Th3

-kciuki wzdłuż kręgosłupa na 2 wyrostkach kolczystych, wyższy krąg nieruchomy, dolny sprężynujemy do siebie.

- j.w. tylko wyższy krąg stabilizujemy podstawą dłoni a dolnym wykonujemy ruch przez opuszki palców.

- na odcinku L-S mały rekin (kciuk + wskaziciel) ruchy na boki a na odcinku Th mały rekin to ruch śrubki.

ODCINEK SZYJNY

Stawy Luschki (unkowertebralne)

-prowadnice do zgięcia i wyprostu

-ograniczają ruchy boczne

-przy zwyrodnieniach ograniczają ruchy i powodują bóle

Odc szyjny: 8 segmentów, 6 dysków.

Podział:

  1. Odcinek górny Co – C2

  2. Środkowy C3-C5

  3. Dolny C6 – Th3 zwiększa zakresy ruchów

  4. C2-C3 ruchy rotacyjne

  5. Mocne ślizgi pomiędzy kręgami

  6. Powierzchnie stawowe ustawione pod skosem

Problemy:

-wady postawy

-przepuklina

- zespoły dyskowo – korzeniowe, najczęściej poziom 6-7

-zmiany zwyrodnieniowe

-zablokowania

-stany zapalne

-kręcz szyi

-przeciążenie szyi

Dolegliwości:

- ból barku (można pomylić z rwą)

-ból po tylnej stronie czaszki do szczytu

- parestezje w ręce (czy problem wychodzi z szyi czy na obwodzie)

- jednostronne bóle na granicy szyja czaszka (promieniujące zablokowanie st biodorowo – krzyżowego)

Badanie:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2006 02 Terapia manualna w leczeniu zmian zwyrodnieniowych cz 1
terapia manualna- wykład 1, FIZJOTERAPIA, Terapia Manualna
Terapia manualna- kończyna górna, Terapia manualna
terapia manualna wykład
Terapia manualna wykłady
TERAPIA MANUALNA ćw sem" 02 kurbiel
MASAŻ POPRZECZNY TERAPIA MANUALNA
terapia mulligana, terapia manualna
TERAPIA MANUALNA
Cechy charakterystyczne metody manualnej, Terapia manualna(1), kinezyterapia, T.manualne
Terapia Manualna 1
Terapia manualna cz 1
diagnostyka i techniki w terapii manualnej
Terapia Manualna - Umieć na następne ćwiczenia! OPRACOWANE!, UJK.Fizjoterapia, - Notatki - Rok II -,
PRZEBIEG MASAŻU KAHI LOA, Masaż i terapie manualne
1 Terapia manualna (kaltenborn evjenth)
Kopia Wyjaśnienia skrótów, FIZJOTERAPIA, Terapia manualna, Przyczepy mm
Terapia manualna, Studia, WSIZ, VII semestr, Terapia manualna

więcej podobnych podstron