ROBERT K. MERTON – FUNKCJONALIZM SOCJOLOGICZNY

Merton promuje teorie średniego zasięgu – teorie, które mają zastosowanie tylko w ograniczonych pojęciowo obszarach i zawierają hipotezy dające się zweryfikować empirycznie (np. teoria zachowań dewiacyjnych, percepcji społecznej, grup odniesienia, kontroli społecznej, wzajemnej zależności instytucji społecznych).

Merton sformułował socjologiczne pojęcie grupy społecznej – to pewna liczba ludzi, którzy wchodzą ze sobą w interakcję wedle ustalonych wzorów lub pozostają w ustalonych stosunkach społecznych; owe stosunki, wzory i interakcje wiążą jednostki w odrębną całość.

3 kryteria istnienia grupy według Mertona:

♦       trwałe, normatywnie ustalone formy interakcji,

♦       samookreślanie się jednostki jako uczestnika grupa,

♦       takie samo jej określanie przez innych ludzi.

 

Powyższe teorie ukazują różnice w pojmowaniu grupy społecznej. Wspólny jest im jednak Durkheima sposób widzenia rzeczywistości społecznej jako zewnętrznej i obiektywnej w stosunku do jednostki. Dopiero Merton wkroczył w sferę świadomości jednostki.