Planowanie – jako element zarządzania polega na decydowaniu podjęciu działań zorientowanych na wywołanie zjawisk które nie zaistniały samoistnie. RODZAJE PLANOWANIA – strategiczna p - powyżej 5 lat, długoterminowe od 2 do 5 lat, średnioterminowe od kilku miesięcy do roku, krótkoterminowe do kilku miesięcy. CECHY PLANU – celowość, prymat planowania, kompletność, skuteczność. Proces planowania obejmuje: prognozowanie, programowanie, tworzenie planu. ETAPY PROCESU PLANOWANIA – ustalanie celów, zidentyfikowanie problemów, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, ocenianie konsekwencji, dokończenie wyboru, wdrażanie planu, kontrola realizacji. PRZESTRZEŃ – reprezentuje powierzchnię ziemi w jej fizycznym, przyrodniczym, złożonym zróżnicowaniu. Przestrzeń kraju jest ograniczona, liczba ludności stale wzrasta, gospodarka również potrzebuje coraz większych powierzchni dla swoich potrzeb. Przestrzeń staje się więc dobrem rzadkim wymagającym odpowiedniego zarządzania. Należy planować sposób wykonywania dostępnej przestrzeni na różne cele społeczne i gospodarcze, pamiętając przy tym o srodowisku przyrodniczym. PLANOWANIE PRZESTRZENNE – to działania planistyczne, mające na celu zapewnienie prawidłowego rozwoju kraju, regionów, gmin i miast z punktem widzenia racjonalnego użytkowania przestrzenie i środowiska oraz zapewnienie rozwoju społecznego i gospodarczego. Wykorzystuje osiągnięcia wielu dyscyplin naukowych jako interdyscyplina dziedzina planowania. To prognozowanie prawidłowego zagospodarowania przestrzeni uwzględniającego potrzeby ludności z uwzględnieniem ochrony środowiska. ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENI – obejmuje wszystkie stałe zmianyw środowisku geograficznym a zwłaszcza wszystkie urządzenia trwałe będące efektem świadomej działalności człowieka. W zagospodarowaniu przestrzennym powinno się uwzględnić: - wymagania ładu przestrzennego, urbanistyki i architektury, - walory architektoniczne i krajobrazowe, - wymagania ochrony środowiska, zdrowia idt. – wymogi ochrony dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury, - zrównoważony rozwój, - walory ekonomiczne i prawa własności, - potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. ŁŁAD PRZESTRZENNY – jest to sposób ukształtowania powierzchni, który tworzy harmonijną całość. Ład przestrzenny uwzględnia potrzeby społeczne, gospodarcze, przyrodnicze, kulturowe. Jest to uporządkowanie przestrzeni uwzględniające także wymogi kompozycyjne i estetyczne. CZYNNIKI ŁADU PRZESTRZE. – odpowiednie rozmieszczenie przestrzenne funkcji (właściwe funkcje w optymalnych miejscach), - odpowiednie sąsiedzctwo funkcji (bezkonfliktowe i dające najwięcej korzyść), - odpowiednia struktura pionowa (zachowanie proporcji wysokości, występowanie dominaty), - odpowiednia struktura pozioma (harmonijna struktura użytkowania i władania, odpowiedni kształt i wielkość działek, rozłogu, pól siewnych, gospodarstwa wiejskiego, odpowiednie oddalenie od podmiotów gospodarczych) TWORZENIE ŁADU PRZESTRZENNEGO – jako podstawowego celu planu miejscowego, odgrywa niezwykle istotne znaczenie dla gospodarki nieruchomościami, w tym również i dla ich obrotu, przeciwdziałanie haotycznej, ekspansywnej, bezładnej zabudowie i jednocześnie zapobieganie naruszaniu równowagi przyrodniczej, jak również ochrona krajobrazu mają służyć utrzymaniu lub przywróceniu wspomnianego ładu w przestrzeni. ZRÓWNOWARZONY ROZWÓJ – proces mający na celu zaspokojenie aspiracji rozwojowych obecnego pokolenia w sposób umożliwiający realizację tych samych dążeń następnym pokoeniom. Ze względu na wielkość i różnorodność czynników, wpływających na to zjawisko, wyodrębnimy trzy główne obszary na których trzeba skoncentrować się przy planowaniu skutecznej strategii osiągnięcia zrównoważonego rozwoju. Są to: 1 ochrona środowiska i racjonalna gospodarka zasobami naturalnymi 2 wzrost gospodarczy i sprawiedliwy podział korzyści z niego wypływających PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO – jest to planowanie wykorzystania terenów, składa się z części opisowej i graficznej. Plany według stopnia szczegółowości dzieli się na: - krakowy, rgionalny, powiatowy miejscowy (dotacja miast wsi gmin lub ich części). Miejscowe plany muszą być poddane przez organ gminy do publicznej wiadomości już od samego faktu przystąpienia do ich opracowania ( na 21 dni co najmniej muszą być udostępnione do publicznego wglądu) Plany miejscowe są ustalane przez rady gmin.

ZADANIE I CECH PLANU PRZESTRZ. – Zadaniem planowanie przestrz. Jest racjonalne przekształcenie i zagospodarowanie struktur przestrzennych z uwzględnieniem rozpoznania uwarunkowań przyrodniczych, społecznych, gospodarczych i kulturowych planowanych obszarów oraz zasad organizowania łady przestrzennego. Cechą planowania przestrzennego jest jego funkcja koordynująca działania sektorowe oraz uwzględnienie obszarowych współzależności hierarchicznych. PODSTAWY PRAWNE PL. PRZESTRZENN. – Miejscowe plny zagospodarowania przestrzennego z dnia 27 III 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. 1 Kształtowanie i prowadzenie struktur polityki przestrzennej na terenie gminy w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem wód morskich wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych należy do zadań własnych gmin. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrz (MPZP): 1 lokalizację inwestycje celu publicznego ustala się decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego 2 sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy. Studium nie jest aktem prawnym Miejscowy plan z. p. jest aktem prawnym Rozpożądzenie określa wymagany zakres projektu miejscowego planu z. p. w części tekstowej i graficznej a w szczególności wymogi dotyczące: materiałów planistycznych, skali opracowań kartograficznych, stosowań oznaczeń, nazewnictwa, standardów, sposobu dokumentowania prac planistycznych WZTiZT DECYZJA O WARUNKACH ZABUDOWY I ZAGOSPODAROWANIU TERENU. - wydanie decyzji pod budownictwo mieszkaniowe nastepuje na wniosek zainteresowanego i jest bezpłatne - z wnioskiem o wydanie decyzji należy wystąpić w przypadku braku miejscowego z. p. - sama decyzja nie nadaje praw do teranu i nie narusza prawa własności ani uprawnień osób trzecich. Urząd może ją wydać kilku niezależnym osobom jednocześnie - gotowe wzory wniosków są na ogół dostępne w urzędzie gminy Wydanie decyzji nie zawsze będzie możliwe. Musi być spełniony szereg warunków prawnych PRZYKŁADY NIEWYDANIE DECYZJI: - gdy dany teren nie ma dostępu do drogi publicznej - gdy żadna z działek sąsiedznich nie jest zabudowana w sposób, który pozwala określić wymagania dotyczące nowej zabudowy - wniosek o ustalenie warunków zabudowy dotyczy obszaru, w odniesieniu do którego istnieje obowiązek sporządzania planu miejscowego - postępowanie administracyjne zabudowy zostanie zawieszone do czasu uchwalenie planu WNIOSEK O WYDANIE DECYZJI WZZT POWIENIEN ZAWIERAĆ OKREŚLENIE: - granic terenu objętego wnioskiem – czyli granic działki oznaczonych na kopi mapy zasadniczej lub ewidencyjnej (mapa powinna obejmować teren którego dotyczy najbliższe jego otoczenie) - funkcji i sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystykę zabudowy i zagospodarowania terenu – czyli opis budynku jaki zamierzamy budować (jego przybliżoną powierzchnie i wysokość) dodatkowo należy ująć planowany garaż, śmietnik itd. A także planowany sposób zagospodarowania terenu (w którym miejscu na działce planujemy usytuowanie terenu) - zapotrzebowanie na wodę, energię i sposób odprowadzania ścieków oraz innych potrzeb co do infrastruktury technicznej - czy i w jaki sposób planowany obiekt będzie wpływał na srodowisko Na wydanie decyzji urząd ma teoretycznie 2 miesiące, w praktyce trwa to nawet pół roku. Decyzję wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta po przeprowadzeniu uzgodnień w trybie art. 106 postępowania administracyjnego z odpowiednimi organami: - Ministrem właściwym do spraw zdrowia, w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miwjscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami - Wojewódzki Konserwator Zabytków w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatoeską - Właściwym organem nadzoru górniczego w odniesieniu do terenów górniczych W decyzji gmina określa: - rodzaj inwestycji – co można zbudować - warunki zabudowy wynikające z warunków szczególnych: ochrony środowiska

- warunki wynikające z ustaleń MPZP jeżeli dla danego obszaru został uchwalony - warunki zabudowy zagospodarowania terenu wynikające z przepisów szczególnych - warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji, czyli do jakich sieci ma być podłączony budynek albo jakie urządzenia należy zainstalować na działce (szambo studnia) - wymagania dotyczące interesów osób trzecich - linie rozgraniczające inwestycje, czyli obaszr na którym planowana jest zabudowa z pełna infrastrukturą, wyznaczone na mapie o odpowiedniej skali - okres ważności decyzji - w miarę potrzeby szczególne warunki wynikające z charakteru inwestycji Decyzję musi sporządzić osoba wpisana na listę Izby Samożądu Zawodowego Urbanistów lub Architektów Analiza (TEORIA) PROGOWA Tworzenie analizy 1963r. Miato lub układ osadniczy nie rozwijają się w sposób ciągły lecz skokowy. Na drodze swojego rozwoju miasta napotykają na różnego rodzaju ograniczenia określone jako progi rozwoju: - progi fizyczne (bariera wodna, tereny górzyste) - progi środowiskowe – nadmierne zanieczyszczenie gleby - progi funkcjonalne – użytkowanie terenów miast które nie odpowiadają aktualnym potrzebom - progi infrastrukturalne – niedostosowanie możliwości istniejącej infrastruktury technicznej do rosnących potrzeb, sieć komunikacyjna wodociągowa OGRANICZENIA PROGOWE - PRZESTRZENNY – LINIE PROGOWE NA MAPIE – granice terenów uzbreojonych, nadających się pod zabudowę - ilościowy – brak określonego zasobu: wodnego gruntowego, kanalizacyjnego - strukturalny – barierą jest struktura przestrzenna miasta Dalszy rozwój wymaga przebudowy układu przestrzennego. Analiza programowa wykorzystywana jest do: - podejmowania decyzji o najkorzystniejszym kierunku rowzowu miasta - ustaleniu kolejności zagospodarowania PROGI ograniczją rozwój miasta i możliwości wzrostu liczbymieszkańców. W przypadku wielkich miast stanowiących ośrodek napływu migracyjnego, pokonywanie kolejnych progów oznacza ponoszenie ogromnych kosztów.