Jednolity Akt Europejski

Geneza powstania: -światowy kryzys ekonomiczny slajd 1

- równice ekonomiczne pomiędzy zjednoczonymi państwami

- chęć wzmocnienia współpracy politycznej i gospodarczej ze
wzgl. na rosnące rozbieżności miedzy państwami wspólnot

-dążenie do wzmocnienia pozycji wspólnot europejskich na arenie międzynarodowej

-chęć zreformowania traktatów rzymskich

Droga do JAE slajd 2

• 19 czerwca 1983 Stuttgart

• 25-26 lipca 1984 Fontainebleau

• 29- 30 marca 1985 Bruksela

• 28- 29 czerwca 1985 Mediolan

• 17 luty 1986 Luksemburg

• 28 luty 1986 Haga

• 
  Jednolity Akt Europejski (JAE) zmienia Traktaty Rzymskie dodając nowy impuls do integracji europejskiej i do pełnej realizacji rynku wewnętrznego. Zmienia on zasady funkcjonowania instytucji europejskich oraz rozszerza kompetencje Wspólnoty, zwłaszcza w dziedzinie badań i rozwoju, środowiska i wspólnej polityki zagranicznej.
  JAE, podpisano w Luksemburgu w dniu 17 lutego 1986 przez dziewięć państw członkowskich oraz 28 lutego 1986 r. Dania, Włochy i Grecja, to pierwsze poważne zmiany Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG). Weszła ona w życie z dniem 1 lipca 1987.

• Główne etapy, które doprowadziły do podpisania SEA były:

• Uroczysta deklaracja ze Stuttgartu z 19 czerwca 1983
  Tekst ten, przygotowany w oparciu o plan opracowany przez Hans Dietrich Genscher, niemiecki minister spraw zagranicznych i jego włoski odpowiednik, Emilio Colombo, towarzyszyły deklaracje państw członkowskich dotyczących celów do zrealizowania w odniesieniu do wzajemnych stosunków instytucjonalnych , kompetencje Wspólnoty i współpracy politycznej. Szefowie państw i rządów podjęły się dokonania przeglądu postępów w tych dziedzinach i zdecydować, czy powinny one zostać włączone do Traktatu o Unii Europejskiej;
  projektu Traktatu ustanawiającego Unię Europejską
  Z inicjatywy włoskich parlamentarzystów Altiero Spinelli, Sejmowej Komisji Spraw Instytucjonalnych został stworzony z myślą o przygotowaniu traktatu zastąpienie istniejących wspólnot przez Unię Europejską. Parlament Europejski przyjął projekt traktatu na 14 lutego 1984.
  Rady Europejskiej z Fontainebleau w dniach 25 i 26 czerwca 1984.
  Zainspirowany projektem Parlamentu Europejskiego, Traktatu komitet ad hoc składający się z osobistych przedstawicieli szefów państw i rządów, pod przewodnictwem Irlandii.

• Biała księga w sprawie rynku wewnętrznego w 1985 r. Bruksela
  Komisja, zgodnie z impetem nowego prezesa, Jacques Delors, opublikowała białą księgę, która określiła 279 legislacyjnych niezbędnych do pełnej realizacji rynku wewnętrznego. Należy przedstawić harmonogram i proponowany termin: 31 grudnia 1992.
  Milan Rada Europejska 28 i 29 czerwca 1985 ostatecznie zaproponowany zwołania Konferencji Międzyrządowej (IGC), która otworzyła w ramach prezydencji luksemburskiej w dniu 9 września 1985 r. i zamknięty w Hadze w dniu 28 lutego 1986.

Slajd 4

Art. 1 traktatu jae przedstawia głowne zalozenie i Cel wspólnot europejskich

Slajd 5i6

Głowne postanowienia JAE:

Utworzenie jednolitego rynku europejskiego

Sformalizowanie Rady Europejskiej

Powołanie Sądu Pierwszej Instancji przy Trybunale Sprawiedliwości

Wzmocnienie roli Parlamentu Europejskiego

Slaj 7 i 8

Jednolity Rynek Europejski

Rynek wewnętrzny, będący jednocześnie jednolitym rynkiem, jest zdefiniowany jako obszar bez granic wewnętrznych, na którym zostaje zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału.
Rynek ten stanowi rdzeń pierwszego filaru Unii Europejskiej, obejmującego problematykę ekonomiczną i społeczną. Integracja europejska, która ewoluowała od wspólnego rynku i unii celnej, do rynku wewnętrznego, została z biegiem czasu wzbogacona o Unię Gospodarczą i Walutową, a w jej ramach o wspólny pieniądz: euro. Istnienie wspólnego pieniądza powinno zapewnić jeszcze funkcjonowanie rynku wewnętrznego w ramach strefy euro.
Jego istotą jest osiąganie wielorakich celów służących społeczności europejskiej: zrównoważonego i trwałego rozwoju, uwzględniającego potrzeby środowiska naturalnego; wysokiego poziomu zatrudnienia oraz godziwej ochrony socjalnej; lepszych standardów życia i jego jakości oraz spójności gospodarczej i społecznej.
 
Odpowiednio funkcjonujący rynek wewnętrzny bez granic ma wpływać na poprawę wyników gospodarczych państw członkowskich dzięki oddziaływaniu na rzecz lepszej alokacji czynników produkcji, umożliwieniu zwiększenia skali produkcji i osiągnięciu płynących z tego korzyści, zapewnieniu swobody konkurencji i stwarzaniu zachęt do inwestowania.
Konsumenci dokonujący zakupów na rynku wewnętrznym są lepiej poinformowani oraz lepiej chronieni przed ewentualnymi niebezpieczeństwami wynikającymi z zakupu danego towaru czy usługi. System kontroli przestrzegania istniejących przepisów został pomyślany tak, aby mógł skutecznie działać wewnątrz jednolitego rynku, a nie w mo-mencie przekraczania granic narodowych przez towar. 
Jednolity rynek jest największym na świecie zintegrowanym obszarem zróżnicowanych gospodarek narodowych. Posiada on: 375 mln ludności, produkcję przemysłową równą około 25% produkcji przemysłowej świata, łączny produkt krajowy brutto (PKB) krajów członkowskich w wysokości około 8 bilionów euro, a także 20% udziału w światowym obrocie towarowym.

slajd 9

Cztery swobody (wolności):
1. Swobodny przepływ towarów
Na rynku nie ma granic, a więc i barier celnych. Wszystkie towary podlegają tym samym normom i wymogom certyfikacyjnym i powinny być obłożone takimi samymi podatkami. Osiągniecie tak daleko posuniętej liberalizacji obrotów towarami pomiędzy państwami członkowskimi wymagało zniesienia wszelkich barier taryfowych oraz pozataryfowych, np. fiskalnych, jakościowych czy ilościowych. Zasada swobodnego przepływu towarów dotyczy zarówno wyrobów przemysłowych, jak i produktów rolnych oraz spożywczych.
 
2. Swobodny przepływ usług
Zasada swobodnego przepływu usług oznacza prawo do zakupywania usług zagranicznych, świadczonych przez podmioty z krajów partnerskich, zarówno na terytorium własnego kraju jak i kraju siedziby usługodawcy i prawo do sprzedaży takich usług, w tym podejmowania i wykonywania pracy na własny rachunek, zakładania i prowadzenia przedsiębiorstw, spółek, agencji oraz filii.
 
3. Swoboda przepływu osób
Prawo obywateli Unii Europejskiej do swobodnego przemieszczania się to prawo do pracy, życia, osiedlania się i korzystania ze zdobyczy socjalnych w jakimkolwiek miejscu na terenie UE, bez względu na przynależność państwową.
Unijna legislacja w tej dziedzinie rynku wewnętrznego ma na celu m. in. zapewnienie harmonijnego rozwoju rynku pracy i dostępu do niego wszystkim zainteresowanym (bez względu na przynależność państwową), stworzenie warunków do wzajemnego uznawania dyplomów oraz zagwarantowanie przemieszczającym się osobom wszelkich praw socjalnych, również w dziedzinie edukacji i ochrony zdrowia.
 
4. Swoboda przepływu kapitału
Zasada swobodnego przepływu kapitału odnosi się do samodzielnych transakcji finansowych, nie związanych z przepływem towarów, usług czy osób. Stanowi ona zarazem niezbędny warunek korzystania z pozostałych swobód, np. prowadzenia działalności gospodarczej na terenie innego państwa członkowskiego.
Obywatele UE uzyskali prawo nieskrępowanego wyboru miejsca zakładania swych rachunków bankowych i utrzymywania lokat oraz dokonywania operacji bankowych we wszystkich krajach członkowskich.

Wspólnota podejmuje kroki mające na celu stopniowe wprowadzenie rynku wewnętrznego w terminie do 31 grudnia 1992 roku

Rynek wewnętrzny stanowi obszar bez wewnętrznych granic, w którym zapewniony jest swobodny

ruch towarów, osób, usług i kapitału, zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu. (art14)

Slajd 10 i 11

JAE ustanowił Radę Europejską, która konkretyzuje konferencje i spotkania na szczycie szefów państw i rządów. Jednakże kompetencje tego organu nie zostały określone. Rada Europejska nie ma uprawnień do podejmowania decyzji lub uprawnienia przymusu vis-à-vis od innych instytucji.

Slajd 12 i 13

Sądy I instancji

Rada, działając jednomyślnie, może ustanowić przy Trybunale Sprawiedliwości sąd pierwszej instancji właściwy dla rozpatrywania i orzekania w niektórych rodzajach spraw wniesionych przez osoby fizyczne lub prawne, z prawem apelacji w Trybunale Sprawiedliwości, wyłącznie w kwestiach prawnych i zgodnie z postanowieniami Statutu. nie leży w gestii tego sądu rozpatrywanie i orzekanie w sprawach wniesionych przez państwa członkowskie lub instytucje Wspólnoty.

Slajd 14 i 15
Uprawnienia Parlamentu były wzmocnione przez wprowadzenie obowiązku zgody Parlamentu przy zawieraniu umowy o stowarzyszeniu. Poza tym, instytucje działają procedury współpracy, która wzmacnia pozycję Parlamentu Europejskiego w dialogu międzyinstytucjonalnego i daje możliwość dwóch odczytów proponowanych przepisów. Jednak zakres stosowania tej procedury w dalszym ciągu ograniczone do przypadków, w których Rada działa większością kwalifikowaną, z wyjątkiem sprawach dotyczących środowiska.

Ustawa wyjaśnia, istniejące przepisy dotyczące uprawnień wykonawczych. Artykuł 10 zmienia artykuł 145 Traktatu EWG, zapewniając, zgodnie z ogólną zasadą, że Rada przyznaje Komisji uprawnienia do wykonywania norm, które Rada ustanawia. Rada może zastrzec sobie prawo do bezpośredniego wykonywania uprawnień wykonawczych w szczególnych przypadkach. SEA stwarza podstawy do Sądu Pierwszej Instancji (SPI). Wszystkie sprawy mogą być przekazane do tego sądu, z wyjątkiem orzeczeń w trybie prejudycjalnym na wniosek państw członkowskich lub instytucji, jak również odwołań do orzeczeń wstępnych.

slajd 16

Dokument ten znany jest przede wszystkim dzięki programowi dojścia przed 1993 r. do w pełni jednolitego, wolnego od wszelkich barier rynku wewnętrznego. Jednolity Akt Europejski wprowadził zarazem istotne zmiany instytucjonalno-prawne. Stworzył on m.in. podstawę prawną dla funkcjonowania Rady Europejskiej i Europejskiej Współpracy Politycznej oraz zwiększył uprawnienia Parlamentu Europejskiego. Ponadto, JAE włączył do Traktatu o EWG współpracę m.in. w dziedzinie polityki społecznej, ochrony środowiska i badań naukowych.