Psychologia – wykład 2 15.10.2012
Temat: Stres i strategie radzenia sobie ze stresem
Plan:
Koncepcje stresu w psychologii
Pojęcie stresora
Reakcje stresowe
Ogólny system adaptacji
Psychiczne reakcje na stres
Konsekwencje zdrowotne stresu
Konsekwencje zdrowotne stresu
Radzenie sobie ze stresem
Stres rozumiany jest jako bodziec, sytuacja trudna lub wydarzenie zewnętrzne o określonych właściwościach (to samo zdarzenie np. występ publiczny dla jednej osoby jest stresujący, a dla drugiej nie).
Stres jako relacja (interakcja) pomiędzy czynnikami zewnętrznymi a właściwościami człowieka – zawiera obydwa powyższe człony oraz czynnik pośredniczy – spostrzeganie sytuacji przez przedmiot (współczesne podejście interakcyjne).
Stresory są wszechobecne i nieuniknione, ale nie wywołują jednoznacznie negatywnych skutków dla jednostki rezultaty ich działania zależą od posiadanych przez jednostkę zasobów i przydatnych sobie w radzeniu z nimi i przezwyciężaniu ich.
Centralnym zasobem określającym sobie radzenie ze stresem jest poczucie tolerancji, na które składa się:
Poczucie zrozumiałości
Poczucie zaradności
Poczucie sensowności
Stresor – termin wprowadzony przez Selye oznacza każdą rzecz, wydarzenie, zjawisko, które stawia przed nami jakieś wymagania. Stresorem mogą być wszystko począwszy od spóźnionego autobusu poprzez nową pracę i śmierć bliskiej osoby.
Stresor | Punkty stresowe |
---|---|
Śmierć współmałżonka | 100 |
Małżeństwo | 50 |
Choroba w rodzinie | 44 |
Nowa praca zawodowa | 39 |
Powiększenie się rodziny | 39 |
Wybitne własne osiągnięcia | 28 |
Rozpoczęcie lub zakończenie szkoły | 26 |
Zmiana szkoły | 20 |
Zmiana w życiu towarzyskim | 18 |
Wakacje | 13 |
Główne stresory spotykane w życiu
Drobne kłopoty życiowe – nagromadzenie małych frustracji, szczególnie gdy są interpretowane jako istotne i szkodliwe czy też groźne dla naszej przyszłości
Dramatyczne zdarzenia o rozmiarze katastrof obejmujące całe grupy
Wojny, klęski żywiołowe (stres ekstremalny, traumatyczny)
Często przychodzą bez ostrzeżenia
Pozostawiają po sobie potężny ślad, który jest reaktywny
Chroniczne stresory społeczne np. przeludnienie, przestępczość, recesja, skażenie środowiska, AIDS, zagrożenia wojną
Stresory o wymiarze czasowym
Wydarzenie stresowe jednorazowe
Wydarzenie stresowe periodyczne lub cykliczne
Wydarzenie stresowe chroniczne
Wydarzenie stresowe sekwencji – jeden stresor pociąga za sobą następny
Stres biologiczny – doświadczany do w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia
Stres psychologiczny – pojawia się w skutek lęku przed utratą kontroli lub przed wymaganiami, które postrzegają jako przerastające nasze możliwości
Środowisko i praca jako źródło stresu – hałas, tłok, zanieczyszczenie
Fizjologiczne reakcje stresowe
Reakcje fizjologiczne są automatycznie przewidywane i niekontrolowane
Skutki stresu ostrego lub chronicznego
Zespół „walcz lub uciekaj” – sekwencja procesów przystosowawczych organizm do walki lub ucieczki w bezpieczne miejsce
Ogólny zespół adaptacji
Fizjologiczne następstwa stresu:
Częste przeziębienia lub infekcje
Palpitacje serca
Kłopoty z oddychaniem
Ucisk lub bóle w klatce piersiowej
Osłabienie
Bezsenność
Bladość, skłonność do omdlenia
Migreny, bóle głowy
Psychologiczne następstwa stresu:
Gniew, rozdrażnienie, nerwowość, złość
Lęk, obawa
Wstyd, zakłopotanie
Depresja
Złe samopoczucie
Poczucie winy
Zazdrość, zawiść
Huśtawka nastrojów
Obniżona samoocena
Poczucie braku kontroli
Uczucie beznadziejności
Myśli samobójcze
Myśli paranoidalne
Niezdolność do koncentracji
Natrętne myśli lub wyobrażenia
Ucieczka myśli
Wzmożone fantazjowanie
Behawioralne następstwa stresu:
Zahamowania bierne lub agresywne
Skłonności do irytacji
Trudności z mówieniem
Drżenie, tiki nerwowe
Wysoki i nerwowy śmiech
Zgrzytanie zębami
Nadmierny pociąg do alkoholu
Zakłócony rytm snu
Zamykanie się w sobie i popadanie w przygnębienie
Zaciskanie pięści lub uderzenie pięścią
Zachowania kompulsywne lub impulsywne
Rytuały „sprawdzania”
Zła gospodarka czasem
Obniżona jakość pracy
Zwiększona absencja w pracy
Szybkie jedzenie/chodzenie
Zwiększona podatność na uleganie wypadkom
Zmiana stosunku do seksu
Reakcja emocjonalna
Stres jest doświadczeniem przykrym, wywołuje negatywne emocje i wysiłek zmierzający do złagodzenia cierpienia w sposób bezpośredni lub pośredni.
Zespół stresu pourazowego – reakcja emocjonalna po przeżyciach traumatycznych. Zespól reakcji stresowych, nawracający wielokrotnie, nawet po upływie długiego czasu od przykrego doświadczenia. Może wystąpić odrętwienie emocjonalne w odniesieniu do codziennych zdarzeń i uczucie wyobcowania. Cierpienie emocjonalne towarzyszące stresowi może spowodować nasilenie różnych objawów.
Reakcja poznawcza – im większy stres, tym większy spadek sprawności intelektualnej i zakłócanie elastyczności myślenia.
Stres wpływa niekorzystnie na:
Zakres uwagi
Pamięć
Podejmowanie decyzji (myślenie stereotypowe zamiast twórczych sposobów negocjowania)
Rozwój intelektualny dzieci
Konsekwencje długotrwałego stresu:
Choroby skóry (wypryski, egzemy, pokrzywka, trądzik, łuszczyca)
Choroby układu oddechowego (alergie, astmy, hiperwentylacja)
Choroby układu pokarmowego (wrzody żołądka i dwunastnicy)
Zaburzenia układu kostno-stawowego (reumatoidalne zapalenie stawów, bóle mięśniowe)
Choroby nowotworowe
Korzystne zasoby osobiste
Wsparcie społeczne
Poczucie własnej skuteczności i wartości
Optymizm
Poczucie kontroli
Ekspresja emocji
Zdrowy tryb życia
Racjonalne i racjonalistyczne myślenie
Duchowość, wiara
Osobowość odporna (poczucie zaangażowania, kontroli, wyzwania)
Orientacja prospołeczna
Wysokie poczucie koherencji
Dojrzałe mechanizmy obronne osobowości
Inteligencja, wiedza
Wysoki status socjoekonomiczny
Negatywne zasoby osobiste:
Osłabienie
Niewiara w własne możliwości
Negatywna ocena
Radzenie sobie ze stresem (coping)
Cope – kwestionariusz sprawdzający sposoby radzenia sobie ze stresem w trudnych sytuacjach życiowych
15 różnych strategii