1. Wyniki

   1. Kompleksy a kwasowość

      1. Kompleks Fe²⁺ − DMG

Fe²⁺ + DMGFe²⁺ − DMG

r-r żółty r-r czerwony

Fe²⁺ − DMG Fe²⁺ + DMG

r-r czerwony r-r żółty

(nietrwały kompleks w środowisku kwaśnym i obojętnym)

1. Kompleks Al³⁺ − Ox

Al³⁺ + OxAl³⁺ − Ox

r-r bezbarwny osad żółty

Al³⁺ − Ox Al³⁺ + Ox

osad żółty r-r bezbarwny

(nietrwały kompleks w środowisku kwaśnym)

1. Kompleks [Fe(SCN)₆]³⁻

Fe³⁺ + 6SCN⁻ → [Fe(SCN)₆]³⁻

r-r pomarańczowy r-r krwistoczerwony

[Fe(SCN)₆]³⁻ + 6F⁻ → [FeF₆]³⁻ + 6SCN⁻

r-r krwistoczerwony r-r pomarańczowy

(utworzony kompleks jest trwalszy od pierwotnego)

[FeF₆]³⁻ + 6SCN⁻[Fe(SCN)₆]³⁻ + 6F⁻

r-r pomarańczowy r-r krwistoczerwony

(nietrwały kompleks w środowisku kwaśnym)

1. Kompleks [Cu(NH₃)₄]²⁺

Cu²⁺ + 4NH₃ → [Cu(NH₃)₄]²⁺

r-r niebieski r-r ciemnoniebieski

[Cu(NH₃)₄]²⁺Cu²⁺ + 4NH₃

r-r ciemnoniebieski r-r niebieski

(nietrwały kompleks w środowisku kwaśnym)

1. Trwałość kompleksu

   1. Kompleks [Fe(SCN)₆]³⁻

      1. HCl

[Fe(SCN)₆]³⁻Fe³⁺ + 6SCN⁻

r-r krwistoczerwony r-r pomarańczowy

(nietrwały kompleks w środowisku kwaśnym)

1. H₃PO₄

[Fe(SCN)₆]³⁻ + PO₄³⁻ → FePO₄ +  SCN⁻

r-r krwistoczerwony osad żółty

(powstaje osad, który jest trwalszy od kompleksu)

1. H₂C₂O₄

[Fe(SCN)₆]³⁻ + 3C₂O₄²⁻ → Fe(C₂O₄²⁻)₃]³⁻ + 6SCN⁻

r-r krwistoczerwony r-r pomarańczowy

(utworzony kompleks jest trwalszy od pierwotnego)

1. Proces maskowania

Bi³⁺ + 3I⁻ → BiI₃

osad czarny

Fe³⁺ + 6I⁻ → [FeI₆]³⁻

r-r żółty

Bi³⁺ + 3I⁻ + C₂O₄²⁻ → BiI₃ + C₂O₄²⁻

osad czarny

Fe³⁺ + 6I⁻ + C₂O₄²⁻ → [Fe(C₂O₄²⁻)₃]³⁻ + 6I⁻

r-r żółty

Bi³⁺ + Fe³⁺ + 3I⁻ + C₂O₄²⁻ → BiI₃ + [Fe(C₂O₄²⁻)₃]³⁻

osad zgniła zieleń

(w tej reakcji występuje proces maskowania jonu Fe³⁺)

1. Podsumowanie kompleksów (tabela)

L.p	Me^+n	Wzór kompleksu	Barwa	pK
1.	Fe^+++	[Fe(SCN)6]^3−	krwistoczerwona	2,9
2.	Ni^++	[Ni(NH3)6]^2+	niebieska	8,7
3.	Co^++	[Co(NH3)6]^2+		5,1
4.	Cu^++	[Cu(NH3)4]^2+	ciemnoniebieski	12,7
1.	Zn^++	[Zn(CN)4]^2−		16,9
2.	Cd^++	[Cd(CN)4]^2−		18,9
3.	Cu^++	[Cu(CN)4]^2−		30,3
4.	Ni^++	[Ni(CN)4]^2−		22,0
5.	Co^++	[Co(CN)4]^2−		19,1

1. Wnioski

   1. Na trwałość kompleksów wpływa:

      • pH roztworu (kompleksy otrzymane w powyższym doświadczeniu są nietrwałe w środowisku kwaśnym);

      • możliwość utworzenia z innym jonem, kompleksu bardziej trwałego;

      • możliwość utworzenia z innym jonem, nierozpuszczalnego osadu.

   2. Ligandami mogą być związki organiczne (DMG) i nieorganiczne (NH₃) oraz jony (SCN⁻).

   3. Proces maskowania pozwala na przeprowadzenie jonu w kompleks o odpowiedniej trwałości (proces przydatny podczas przeprowadzania analiz chemicznych).