Pytanie 77. Elementy indywidualnego programu resocjalizacji i jego zadania.

Indywidualny program resocjalizacji - jest to program, który będzie realizowany w odniesieniu do wychowanka, przygotowany tylko dla jego indywidualnych zaburzeń. Przedstawienie go wychowankowi wraz z metodami i sposobami jego realizacji

1. Mediacja z wychowankiem - aby program zaakceptował i chciał go stosować, uwzględnia się jego właściwości intelektualne. Przede wszystkim wychowanek musi chcieć się poddać resocjalizacji

2. Okresowa ocena przebiegu procesu resocjalizacji - odbywa się dwa lub trzy razy w miesiącu a nawet w razie potrzeby częściej - cel naczelny i etapowy. Trzeba sprawdzić, czy nałożone na wychowanka zadania są wykonywane. Przebieg procesu resocjalizacyjnego jest kontrolowany.

3. Ocena końcowa - ocenia się, czy zadania zostały wykonane, czy cele etapowe zostały zrealizowane.

4. Prognoza społeczna - przewidywanie readaptacji społecznej wychowanka po zwolnieniu

Indywidualny program resocjalizacyjny powinien zawierać:

1. zalecenia dotyczące osadzenia więźnia w określonym mikro środowisku społecznym, co ma m.in. na celu jego zabezpieczenie przed dalszą demoralizacją i przed presją ze strony podkultury więziennej

2. zalecenia dotyczące sposobu zagospodarowania wolnego czasu, szczególnie zajęć
oświatowo-wychowawczych i sportowych odpowiednich ze względu na zainteresowania,
zdolności oraz możliwości więźnia oraz ze względu na jego płeć, wiek i potrzeby
resocjalizacyjne,

3. zalecenia dotyczące kształcenia zarówno co do form, jak i co do jakości i zakresu,

4. zalecenia dotyczące zatrudnienia.

5. sugestie w zakresie sposobu uzyskania dobrej komunikacji wychowawcy z więźniem oraz co do sposobu wydawania i egzekwowania poleceń,

6. jeśli więzień jest uzależniony od alkoholu, narkotyków lub zakażony jest wirusem HTV, bądź chory na AIDS, zalecenia dotyczące postępowania z nim,

7. sugestie co do pomocy, która jest potrzebna więźniowi w zakresie regulacji jego spraw i dylematów osobistych, dotyczących sytuacji więziennej, poza więziennej i jego sytuacji życiowej,

8. zalecenia dotyczące jakości, celu i sposobu utrzymywania kontaktu z rodziną i osobami
najbliższymi. Sugestie na temat możliwości, zakresu i sposobów współdziałania z tymi
osobami w procesie resocjalizacji więźnia,

9. zalecenia w zakresie sposobu przygotowania materialnego i społecznego więźnia do opuszczenia zakładu karnego po odbyciu całej lub wymaganej części kary, przygotowanie rodziny, kontakt z kuratorem, aktywizowanie pod kątem znalezienia pracy.

Reasumując Indywidualny program resocjalizacji powinien usuwać przyczyny wykolejenia, naprawiać stan osobowości podopiecznego, wzmacniać i utrwalać osiągnięte rezultaty wychowawcze, wdrażać jednostkę do samowychowania określać warunki oraz metody i środki realizacji tych zadań.