Tryb pilny -Nadania przysługuje tylko radzie ministrów, nie może dotyczyć projektów ustaw: budżetowej, podatkowych, kodeksów, o zmianie konstytucji, o wyborze prezydenta, sejmu, senatu, samorządu terytorialnego, dotyczących ustroju i właściwości władz publicznych, można wycofać przed rozpoczęciem 2 czytania. Nie ma terminu 7 dniowego pomiędzy 1 a 2 czytaniem, komisja sporządza sprawozdanie w ciągu 30 dni, Senat odpowiada w 14 dni, prezydent podpisuje 7 dni, jeśli składa veto rozpatrzenie w ciągu 7 dni, marszałek zarządza drukowanie ustawy niezwłocznie

Ustawa budżetowa - Prawo inicjatywy wyłącznie rada ministrów. Projekt musi być złożony najpóźniej na 3 miesiące przed końcem rozpoczęciem roku budżetowego. Pierwsze czytanie odbywa się na posiedzeniu plenarnym. Projekt kierowany jest do Komisji Finansów Publicznych a poszczególne jego części do właściwych komisji, które przekazują swoje uwagi komisji głównej. Senat odpowiada w ciągu 20 dni ( nie ma prawa odrzucenia ustawy)Prezydent podpisuje w ciągu 7 dni (nie ma prawa veta).Jeżeli prezydent wystąpi do Trybunału Konstytucyjnego, trybunał wydaje orzeczenie w ciągu 2 miesięcy. Jeżeli w ciągu 4 miesięcy od przedłożenia projektu ustawa nie zostanie uchwalona, prezydent może skrócić kadencję sejmu.

Zmiana konstytucji - Inicjatywa ustawodawcza przysługuje: grupie co najmniej 1/5 ogólnej liczby posłów, Senatowi i Prezydentowi. Ustawa musi być uchwalona w jednakowym brzmieniu przez Sejm i Senat. Pierwsze czytanie nie wcześniej niż 30 dnia od złożenia projektu. Senat ustosunkowuje się w ciągu 60dni Sejm uchwala ustawę większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, a Senat bezwzględną liczbą głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów. Jeżeli zmiana dotyczy rozdziału 1, 2 lub 12 pierwsze czytanie nie wcześniej niż 60 dnia od złożenia projektu. Podmioty, którym przysługuje inicjatywa ustawodawcza mogą wnioskować w ciągu 45 dni od uchwalenia o przeprowadzenie referendum.

Implementacja - Wyłączna inicjatywa ustawodawcza przysługuje radzie ministrów. Marszałek Sejmu ustalając kalendarz prac uwzględnia wskazane terminy. RM przedkłada projekt najpóźniej na trzy miesiące przed upływem terminu implementacji. Na posiedzeniu komisji poprawki może wnieść grupa co najmniej trzech posłów.

Technika prawodawcza to jest umiejętność tworzenia aktów prawnych normatywnych w sposób poprawny. Jest to zbiór zasad, reguł, dyrektyw dotyczących podmiotów tworzących prawo mówiących jak konstruować akt, dostosować nowe przepisy do istniejącego prawa, lub eliminować już niepotrzebne w sposób bezkolizyjny.

Zasady techniki prawodawczej skierowane są do wszystkich podmiotów tworzących prawo w Polsce po to, by akty prawne nie były wadliwe. Rozstrzygnięcia zawarte w aktach normatywnych są trafne, kiedy są powszechnie akceptowane, kiedy system jest spójny i przejrzysty. Zasady zawarte są w rozporządzeniach. Technika wpływa na poprawność formy aktów: udzielają wskazówek prawodawcy jak sobie radzić z problemami legislacyjnymi, ujednolicają sposoby tworzenia aktów normatywnych, są standardem na podst. którego oceniamy czy akt jest prawny jest wadliwy czy nie.

neologizmy znaczeniowe, nie powinno się używać (stare słowo otrzymuje nowe znaczenie), frazeologicznych (prawodawca stosuje, żeby skrócić treść np. żłobek tygodniowy). Dozwolone są neologizmy słowotwórcze (nowy twór otrzymuje nowe znaczenie)i słowotwórcze sensu stricto (kiedy dodaje się do nowego wyrazu jakiś przedrostek albo przyrostek). Stosuje się je o ile są potrzebne, zgodne ze składnią języka, nie wzbudzają niepotrzebnych skojarzeń, ładnie brzmią i są przejrzyste znaczeniowo.

Uzasadnienie projektu: Cel, który zamierza osiągnąć tym aktem, Zakres przedmiotowy i podmiotowy, Środki oddziaływania prawnego, Uzasadnienie, dlaczego aktualny stan prawny jest niewłaściwy, Wskazanie różnic pomiędzy stanem obowiązującym a stanem projektowanym, Wskazanie dlaczego nowy stan prawny ma być bardziej efektywny i trwały, Przestawienie przebiegu prac nad projektem, Przedstawienie kosztów rzeczowych i organizacyjnych wprowadzenia w życie tego aktu, Zestawienie korzyści i kosztów, wynikających z aktu, Wskazanie zgodności przepisów z prawem UE, Uzasadnienie niektórych rozwiązań

Minimum w ustawie - 1)Tytuł 2)Przepisy merytoryczne, dotyczą albo zachowań adresatów, określają prawa i obowiązki albo na ich podstawie dokonuje się jakiś czynności konwencjonalnych np. tworzenie instytucji 3)Przepisy dotyczące wejścia w życie ustawy, od kiedy jej unormowania można stosować. 4)Jeżeli ustawa normuje jakąś dziedzinę poprzednio unormowaną, prawodawca powinien zawrzeć przepisy intertemporalne : uchylające, przejściowe i dostosowujące.

Kolejność przepisów -Tytuł, Przepisy merytoryczne: ogólne i szczegółowe, Przepisy zmieniające, Przepisy dostosowujące i przejściowe, Przepisy końcowe: uchylające, o wejściu ustawy w życie, o utracie mocy obowiązującej.

Tytuł aktu-rodzaj aktu, data, przedmiot, twórca, pozycja aktu w systemie prawnym

Przepisy modyfikujące –zawierają wyjątki i uściślenia

sytuacje intertemporalne- kiedy prawodawca zmienia prawo, nowelizuje ustawę. O metodach postępowania w wypadku sytuacji prawnych, które miały miejsce pod rządami starego prawa prawodawca powinien poinformować w przepisach przejściowych. Zawierają one informacje na temat tego, jak rozstrzygnąć problemy intertemporalne. Który organ, według jakich procedur, które czynności mogą być zachowane, a które należy powtórzyć. Prawa i obowiązki podmiotu zmieniły się. Jeżeli prawodawca tak nie mówi, prawa zachowujemy dawne, ale obowiązki nie muszą być zachowane obowiązki. Kiedy znosi się jakąś instytucję prawną, prawodawca powinien rozstrzygnąć, do kiedy ta instytucja pozostaje w mocy.