BANKOWOŚĆ DETALICZNA

dr Andrzej Sołoma

Dębniewska, Sołoma 2003 „Bankowość, produkty, usługi, rynek”

Dobosiewicz 2011 „Bankowość”

Zalewska 2007 „Współczesna bankowość. Teoria i praktyka”

Harasim 2009 „Bankowość detaliczna w Polsce”

Sołoma 2010 „Kryteria wyboru banku preferowane przez właścicieli mikro i małych przedsiębiorstw ma Warmii i Mazurach”

23.02.2015

RODZAJE BANKÓW

1. Bank krajowy – bank mający siedzibę na terenie Polski

2. Bank zagraniczny – bank mający siedzibę za granicą Polski na terytorium państwa niebędącego członkiem UE

3. Instytucja kredytowa – podmiot mający swoją siedzibę za granicą Polski na terytorium jednego z państw członkowskich UE, prowadzący we własnym imieniu na własny rachunek, na podstawie zezwolenia właściwych władz nadzorczych, działalność polegająca na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym i udzielaniu kredytów lub na wydawaniu pieniądza elektronicznego.

PARABANKI SĄ ATRAKCYJNE DLA DWÓCH GRUP KLIENTÓW
↓
GRUPA „A” ma nadmiar gotówki, chce jak najszybciej pomnażać oszczędności, a stopa % bankowych lokat im nie wystarcza
↓
Uwzględniając podatek od dochodów kap. Lokata musi zapewniać odsetki na poziomie ponad 5% rocznie aby pieniądze na nim zgromadzone nie traciły na wartości a większość lokat bankowych tego nie gwarantuje PKB spada - rośnie ryzyko braku spłaty

SKOKI

1. Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (w skrócie SKOKI) obsługują prawie 2,3 mln Polaków, którzy powierzyli im 14 mld zł oszczędności, dysponują siecią blisko 2 tys. placówek.

2. Działalność komercyjna kas nie różni się w zakresie od działalności bankowej-oferują konta, karty, przyjmują depozyty i udzielają kredytów.

3. Tymczasem z punktu widzenia klienta są przynajmniej 2 istotne różnice:

1. Osoba korzystająca z oferty SKOK-u nie jest tak naprawdę klientem, a członkiem kasy. Musi się zapisać, wpłacić składkę i wpisowe (część kosztów jest zwracana przy wystąpieniu z kasy),

2. Depozyty zgromadzone w kasach nie są objęte nadzorem BFG, kasy korzystają z własnego systemu zabezpieczeń na wypadek upadku kasy (co się jeszcze nie zdarzyło).

Ale w 2014:

- SKOK Wspólnota – upadłość i wypłata gwarancji BFG (800 mln zł)

- SKOK Wołomin (2,1 mld zł)

Wysokość kwoty gwarantowanej w BFG:

rok	Euro
2002	18000
2008	22500
2010	50000

Kryzys finansowy = katastrofa statku pasażerskiego:

• Zapewnia się o niezawodności i bezpieczeństwie systemu,

• Nie wiadomo kiedy nastąpi,

• Nie wiadomo kto się utopi a kto uratuje.

Kryzys finansowy → początek banki w USA…, ale:

- Ryzyko systemowe obejmuje nie tylko banki:

• Ryzyko rozprzestrzenia się trans granicznie i trans sektorowo.

• Długi okres ekspansji = długi kryzys

• Interwencjonizm na skalę globalną

• Nieadekwatność narodowych sieci bezpieczeństwa finansowo do wyzwań globalnego rynku

Czy mechanizm wzrostu kredytów hipotecznych musi doprowadzić do kryzysu?

Co wynika z centralizacji zarządzania ryzykiem automatów scoringowych i outsourcingu sprzedaży?

• Wzrost roli pośredników i innych niskokosztowych kanałów dystrybucji. W UE z 40 do 50% (2010/2011), w Polsce z 25 do 40% (2010/2011).

• Akordowe systemy motywacji sprzedawców kredytu.

• Multibrokerzy, brokerzy 1,5-2,2%

• Inni (developerzy, portale) 0,3-1,2%

Kryzys finansowy → kryzys zaufania → kryzys gospodarczy → kryzys społeczny → ?

Finanse klasyczne → inwestorzy są racjonalni

Finanse behawioralne → inwestorzy są normalni

Teoria perspektywy (1979)

Nagroda Nobla dla Daniela Kohnemanna „za wprowadzenie wiedzy psychologicznej do teorii ekonomii, szczególnie w zakresie postrzegania i podejmowania decyzji”.

Teoria perspektywy przewiduje, że preferencje decydentów będą zależały od tego jak sformułowany zostanie problem („framing” – tzn. jaki zostanie zastosowany np. punkt odniesienia”), czy wynik podjętej decyzji będzie odczuwany jako zysk czy strata, opisuje i wyjaśnia wiele nieracjonalnych zachowań ludzi w warunkach ryzyka, a także umożliwia zinterpretowanie licznych błędów decyzyjnych.

Istnieje kilka powodów, dla których racjonalność ludzi jest ograniczona:

1. Decydenci (ludzie w ogóle) mają ograniczone zdolności przetwarzania informacji.

2. Zwykle realizują nie jeden, lecz więcej celów, które chcieliby maksymalizować.

3. Nie są w stanie dokonać wszystkich obliczeń niezbędnych do porównania rozważanych opcji

4. Nie są w stanie dokonać wszystkich obliczeń niezbędnych do porównania rozważanych opcji

Powody te sprawiają, że decydenci nie są w stanie stosować zasady maksymalizacji subiektywnie oczekiwanej użyteczności, prowadzącej do wyboru rozwiązania optymalnego z jego punktu widzenia jak zakłada ekonomia neoklasyczna.

Efekt unikania strat: polega na tym, że inwestorzy niemal za wszelką cenę bronią się przed zamknięciem pozycji zakończonej na minusie.

Efekt utopionych kosztów: polega na tym, że ludzie skłonni są trwać przy raz podjętej decyzji, jeśli tylko związana ona była ze znacznym wydatkiem, wysiłkiem bądź poświęceniem czasu.

02.03.2015

Zasada zakotwiczenia:

1. Wartość szacowana może zależeć od pewnej wartości początkowej. Niskie wartości wyjściowe prowadzą do niższych oszacowań, a wartości wysokie – do wyższych.

2. Dokonując oszacowania wartości niepewnych obiektów lub zdarzeń, ludzie opierają się na pewnym punkcie zakotwiczenia, do którego dopasowują oceny.

Np. prezentacja w reklamie „zwykłego proszku”, do którego porównywany jest produkt reklamowany, ma kotwiczyć uwagę na niedostatkach pierwszego, by bardziej wyraźne były zalety drugiego.

Przykład - Kotwica

1. 600 000 zł - średnia cena, a my mamy ofertę sprzedaży domu za 500 000 zł, łatwiej przekonać klienta , że kupuje taniej

2. 400 000 zł – kotwica zgodnie z rzeczywistością, trudniej sprzedać dom, bo klient będzie myślał, że przepłaca

Finanse behawioralne zwiększają potencjał wyjaśniający proces percepcji ryzyka decyzji finansowych poprzez dostarczenie bardziej realistycznych fundamentów psychologicznych uwzględniając:

1. Czynnik poznawczy (wiedza)

2. Emocje (lęk przed stratą)

3. Możliwość wpływania na to, co dzieje się z zainwestowanymi pieniędzmi

4. Zaufanie = podstawowy składnik tzw. zwierzęcych instynktów człowieka (Akerlof i Shiller). Zachowanie implikuje zachowania wykraczające poza racjonalne podejście do podejmowania decyzji. Ludzie są aktywni (inwestują i kupują), kiedy mają zaufanie do przyszłości, a kiedy są nieufni, to wycofują pieniądze i sprzedają akcje.

Nowy wymiar ryzyka systemowego XX w:

• Większy zakres przedmiotowy: od runu na kasy do braku zaufania na globalnych rynkach kapitałowych.

• Większy zakres podmiotowy: banki depozytowe, inwestycyjne, para banki, inne instytucje finansowe (cross sector).

• Większy zakres terytorialny: cross-border, jednolity rynek finansowy UE, holdingi trans graniczne…

• Większa szybkość:……

Unikanie ryzyka i paradoksy systemowe:

KREDYTOBIORCY	→	Broker kredytowy, sprzedawca	→	BANKI	→	Nadzór (pobiera opłaty od uczestników rynku, ujawnia wyniki kontroli i unika odpowiedzialności)	→→→→→→→→→→→→→	Akcjonariusze
					→→→→→→→→→→→→→→→→→→→→→→→→
					→	Audytorzy zewnętrzni	→
					→→→→→→→	SPV (spółki celowe)	→	Agencje ratingowe
Zaciągają kredyty bez wkładu własnego		Sprzedają kredyty, pobierają opłaty, nie podejmują ryzyka		Sprzedają kredyty, pobierają opłaty, oceniają ryzyko kredytowe, transferują ryzyko wykorzystując sekurytyzację	Pobierają opłaty od kontrolowanych	Emitenci pochodnych kredytowych pobierają opłaty od emitenta, nie podejmują ryzyka		Oceniają wiarygodność papierów, pobierają opłaty od emitenta, nie podejmują ryzyka

Outsourcing: to proces pozbywania się tej działalności, w zakresie której nie posiadamy lub nie będziemy posiadali przewagi konkurencyjnej.

Przewaga konkurencyjna to sytuacja, w której stopa zwrotu z kapitału jest wyższa niż jego koszt.

Sekurytyzacja = odmiana outsourcingu polagająca na wyodrębnieniu aktywów finansowych podobnego rodzaju i emitowaniu na ich podstawie papierów wartościowych.

Sekurytyzacja aktywów

Typowa struktura przy emisji papierów wartościowych opartych o aktywa

Agencja ratingowa
Aranżer (sprzedawca aktywów)

ABS – asset backed securities- papiery wartościowe zabezpieczone aktywami

Co zrobić? Można próbować likwidować paradoksy

System Rezerwy Federalnej USA:

FED ma siedzibę w Waszyngtonie.

1. System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych, inaczej też Rezerwa Federalna lub FED (z ang. Federal Reserve) pełni rolę banku centralnego w Stanach Zjednoczonych. FED jest to prywatny system zarządzania emisją USD oraz powiernika państwowych walut i złota.

2. Powstał na mocy Ustawy o rezerwach federalnych z 1913 R.

3. System składa się z centralnej Rady Gubernatorów w Waszyngtonie i 12 regionalnych Banków Rezerwy Federalnej rozmieszczonych w głównych miastach kraju. Obecnie stanowisko Przewodniczącego Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej zajmuje Ben Bernanke, który 1 lutego 2006 zastąpił Alana Greenspawa (pełniącego funkcję przez 14 lat)

ZADANIAMI REZERWY FEDERALNEJ SĄ:

• Nadzór nad bankami;

• Prowadzenie polityki pieniężnej;

• Utrzymanie silnego systemu płatniczego;

• Kontrola nad ilością gotówki produkowanej i niszczonej;

• Badania i edukacja ekonomiczna.

STRUKTURA FED:

• Rada Gubernatorów, której Prezesa mianuje Prezydent USA na 14-letnią kadencję, która jest nieodnawialna.

• 12 regionalnych banków Rezerwy Federalnej

09.03.2015

WYKŁAD Z REKLAMAMI

CECHY PRODUKTU (USŁUGI) FINANSOWEGO W BANKU

-niematerialność -klient poszukuje substytutów niematerialności ułatwiających mu podjęcie decyzji o zakupie produktu (image, zaufanie do banku)

- względna nietrwałość produktów (usług) – są one udzielane najczęściej w czasie bezpośredniego kontaktu z nabywcą, tylko część z nich może stanowić zapas na rachunku klienta

- obarczanie ryzykiem produktu – wynika z czasu trwania konsumpcji przez co ryzyko staje się kategorią handlową wkalkulowaną w cenę produktu

- niejednorodność – wiąże się z koniecznością dostosowania się do wymagań nabywców, utrudnia standaryzację produktu

- brak zabezpieczeń (możliwość opatentowania) przez kopiowaniem produktu – prowadzi do ujednolicenia ofert banków i zmusza bank do wyróżniania się na rynku poprzez jakość obsługi, innowacje

FMG (dobra szybko zbywalne np. proszek)	Usługi/Produkty bankowe
Jest patent Decyzje są rutynowe, klient powtarza swój zakup, są one impulsywne	Nie ma patentu, można kopiować Cykl życia innowacji jest krótki Proces decyzyjny jest nierutynowy, nie codziennie zaciągamy kredyt Raczej są nie impulsywne

Specyfika usługi finansowej i cech produktu jako przedmiotu marketingu powoduje, że określenie strategii marketingowej wymaga zestawienia tzw. mieszanki marketingowej (marketing mix) określanej mianem 7P:

• Product - produkt

• Price – cena

• Place – miejsce

• Promotion – promocja

• Participants – uczestnicy

• Physical evidence – dowód usługi

• Process - procedury! (standaryzacja)

Marketing Mix jest terminem używanym do opisu różnych „wymiernych” decyzji dotyczących produktu (usługi) dystrybucji, promocji i cen. Decyzje te oddziałują na siebie wzajemnie i tworzą wspólny „mianownik” np. decyzje dotyczące promocji. Stąd decyzje te muszą podlegać stałej ocenie i analizie jeśli chcemy odnieść sukces w całościowym programie marketingowym.

Typowe elementy marketingu mix w przedsiębiorstwach bankowych
Miejsce – dystrybucja
Kanały dystrybucji, lokalizacja, zasięg terytorialny, nowoczesne formy sprzedaży (bankowość elektroniczna)

Przedmiot badań marketingowych:

- badania produktu (akceptacja i popyt na nowe produkty, badania produktów konkurencyjnych, testowanie już sprzedawanych produktów);

- badania sprzedaży i rynku (ocena pojemności rynku, analiza udziału banku w rynku, charakterystyka rynku branżowego, analiza sprzedaży)

- badania dotyczące reklamy (nad treścią – zwłaszcza tekstem – ogłoszenia reklamowe, nas środkami reklamowymi)

- badania branży i funkcjonowania banku (trendy branżowe, studia nad cenami, badania związane z lokalizacją placówek bankowych)

- badania związane z problemami społecznej odpowiedzialności firmy (badania prawnych regulacji reklamy i promocji, analiza problemów ekologicznych)

WYKŁAD16.03.2015

Metoda ankietowa – rodzaje:

W badaniu ankietowym stosuje się najczęściej:

- Ankiety prasowe lub ankiety wysyłane pocztą – to najbardziej rozpowszechniona metoda badań ankietowych, która polega na wysyłaniu osobom ankietowanym specjalnie opracowanego kwestionariusza wraz z jego objaśnieniem.

- wywiady telefoniczne – polega na dzwonieniu pod losowo wybrane numery telefonów i zadawaniu pytań ankietowych przypadkowemu respondentowi. Pytania powinny być krótkie i rzeczowe. Dotyczą one najczęściej użytkowania zakupionych produktów, wpływu promocji na decyzje zakupu, oceny nowości rynkowej itp.

- wywiady bezpośrednie - może mieć 2 formy: jako wywiad standaryzowany, w którym ankieter prowadzi wywiad w oparciu o przygotowany uprzednio kwestionariusz lub jako wywiad jakościowy, w którym ankieter ma swobodę w zadawaniu pytań

Metoda badań panelowych:

Polega na ciągłym lub systematycznym zbieraniu informacji (pisemnie, ustnie lub przy użyciu Internetu) od ściśle określonej grupy jednostek badanych. Te wyodrębnione zbiorowości jednostek nazywane są panelami (np. panele klientów, ekspertów). Celem badań panelowych może być:

- sprecyzowanie struktury kupujących

- określenie udziału rynkowego

- ustalenie częstotliwości i intensywności zakupu określonych produktów

- zbadanie np. zaufania do banku

- uchwycenie zmienności upodobań, preferencji klientów

Metoda badań jakościowych w badaniach metodą CSI

Metoda CSI wykorzystywana jest w praktyce bankowej do identyfikacji czynników najbardziej satysfakcjonujących klientów.

Gdy np. stwierdzi się to metodą , że „wysokość oprocentowania kredytu gotówkowego” jest relatywnie mniej ważna od „szybkości uzyskania kredytu”, to zarządzający bankiem, starają się przyspieszyć procedury kredytowe zachowując jednocześnie niezmienny poziom stóp procentowych. W efekcie nie powoduje to relatywnie większego spadku satysfakcji klienta.

Metody badań jakościowych w bankowości metodą SERVQUAL

Metoda SERVQUAL polega na pomiarze różnic jakie występują pomiędzy jakością postrzeganą przez klienta, a jakością której on od danej usługi oczekuje. Postrzegana jakość usług jest wynikiem porównania przez klienta usługi oczekiwanej z usługą otrzymaną. Stosuje się przy tym najczęściej 5 ujęć/ sfer jakości:

- wymiar materialny

- konkretyzacja usług

- jej niezawodność;

- reakcja na oczekiwania klienta

- kompetencje;

- empatia.

Metody badań jakościowych w bankowości SERVQUAL

Do tak sformułowanych kryteriów opracowywana jest wielopunktowa Skala Likerta mierząca oczekiwania klienta i postrzeganie przez niego luk dotyczących jakości usług.

Metoda SERVQUAL identyfikująca poszczególne rodzaje luk ma duże znaczenie praktyczne przede wszystkim dla banków.

Klasyfikacja produktów i usług bankowych:

- produkty odsetkowe (generujące przychody lub koszty odsetkowe),

- produkty nie-odsetkowe

Produkty odsetkowe:

- kredyty (konsumpcyjne, hipoteczne, inwestycyjne)

- depozyty (bieżące i lokaty terminowe) + depozyty międzybankowe

- odsetkowe papiery wartościowe (np. obligacje)

Produkty odsetkowe mogą być oprocentowane według:

- stałej stopy procentowej (przez dany okres)

- zmiennej stopy procentowej (zależnej od stóp rynkowych)

Produkty nie-odsetkowe:

- polecenia przelewu i zapłaty,

- czeki, karty płatnicze, akredytywy, inkaso;

- płatności masowe, instrumenty pieniądza elektronicznego

Produkty odsetkowe (np. kredyty lub depozyty) mogą generować również przychody o charakterze nie-odsetkowym (w postaci różnego rodzaju opłat i prowizji).

Współczesne trendy w bankowości międzynarodowej:

- deregulacja

- globalizacja

- innowacje finansowe

Marża bankowa:

Wynagrodzenie z tytułu wykonywanych operacji bankowych będącym różnicą między ceną sprzedaży a ceną zakupu środków pieniężnych.

W praktyce bankowej spotykane są różne metody określania marż:

1. Całkowita marża odsetkowa

= (przychody odsetkowe/aktywa) – (koszty odsetkowe/pasywa)

Kalkulacja polega na odniesieniu kosztów i przychodów odsetkowych za dany okres do wielkości aktywów i pasywów (z pojedynczej obserwacji bądź wielkości średnie – dające lepszy obraz sytuacji

1. Rozliczenie straty podatkowej

23.03.2015

Wykład 5 Rodzaje decyzji klientów na rynku usług bankowych

Rynek dóbr konsumpcyjnych	Rynek usług bankowych
zaprogramowane (rutynowe) niezaprogramowane (wymagają rozwiązania problemu wyboru produktu przez konsumentów)	B) niezaprogramowane Ale np. korzystanie z bankomatu to technika nabywania produktów banku
rozważne (trzeba rozważyć różne sposoby zaspokajania potrzeb) nierutynowe impulsywne	Rozważne+ nierutynowe (w bankowości jest to związane z podziałem nabywców według ich stosunku do innowacji produktowych-innowatorzy, wcześni nabywcy, późna większość, maruderzy)

(Nierutynowe- nie zakładamy w innym banku nowych rachunków)

Proces podejmowania decyzji zakupu i jego specyfiki na rynku usług bankowych

Etapy:

1. odczuwanie potrzeby

Hierarchia potrzeb finansowych:

1. potrzeba dostępu do właściwych środków finansowych (zaspokojenie np. karta do bankomatu)

2. dostęp do obcych środków finansowych gdy brak własnych (kredyty)

3. zabezpieczenia i racjonalnego gospodarowania bieżącego finansowania zakupów transferu (lokaty, przelewy)

?... potrzeba doradztwa finansowego?

Asymetria informacji- jedna strona ma więcej informacji o drugiej i stara się to wykorzystać na swoją korzyść.

1. Poszukiwanie możliwości wyboru zaspokojenia uświadomionej potrzeby:

• Warianty, warunki zakupu w różnych bankach,

• Źródła i poszukiwanie informacji, doświadczenie, opinie znajomych, informacje banków ale „asymetria informacji”

• Stopień postrzegania ryzyka: niepewność podczas procesu nabywanego- konsekwencja błędnej decyzji ( większe ryzyko- większa ilość informacji konieczna do podjęcia decyzji)

1. Ocena zebranych informacji z punktu widzenia przyjętych przez nabywcę kryteriów

Kryteria: reputacja banku, cechy produktu, cena, opłaty, sposób obsługi, czas i sposób obsługi, dotychczasowe doświadczenie współpracy, opinie o banku uzyskane od innych osób

1. Podjęcie decyzji o zakupie konkretnego produktu bankowego

Konsument wykorzystuje wszystkie lub tylko niektóre kryteria oceny produktu bankowego

1. Odczucia nabywcy po dokonaniu zakupu

Zadowolenie / niezadowolenie, satysfakcja mająca wpływ na lojalność klienta wobec banku

1. Klienci zadowoleni i nielojalni

2. Klienci zadowoleni i lojalni

3. Klienci niezadowoleni i nielojalni

4. Klienci niezadowoleni i lojalni

Proces podejmowania decyzji zakupu i jego specyfiki na rynku usług bankowych- Punkt widzenia banku, wartość życiowa klienta (customer live value, CLV)

$$CLV = \frac{C1}{1 + k} + \frac{C2}{(1 + k)\hat{}2} + \frac{\text{CN}}{(1 + k)\hat{}n}$$

C – zysk klienta w okresie od 1 do N

N – okres rachunku

K – stopa dyskontowa

CLV – formułą kalkulacji teraźniejszej wartości strumieni przyszłych dochodów. Jeśli CLV jest niskie to nie opłaca się tego robić

Analiza wyniku finansowego pojedynczej transakcji na przykładzie kredytu

prowizje i opłaty koszty jednostkowe

(np. od wartości kredytu,nadwyżka odsetkowa (np. za analizę wniosku, Koszty ryzyka

Za wycenę zabezpieczenia, raporty z baz dłużników) (rezerwy celowe)

Marża na spredach walutowych)

Przychody koszty

Wynik na pojedynczym koncie

Gospodarstwa domowe podejmują 4 rodzaje decyzji:

1. Decyzje dotyczące konsumpcji i oszczędności, czyli jaką część majątku należy przeznaczyć na spożycie, a jaką na oszczędności

2. Decyzje inwestycyjne odpowiadające na pytanie jak zainwestować zgromadzone pieniądze

3. Decyzje finansowe: kiedy i w jaki sposób gosp dom powinny użytkować pieniądze innych, aby zrealizować własne plany konsumpcji i inwestycji

4. Decyzje związane z zarządzaniem ryzykiem: jak redukować możliwości pojawienia się niepewności finansowej, a kiedy podejmować decyzje obciążone większym ryzykiem.

Popyt na usługi bankowe:

1. Czynniki wewnętrzne:

1. Psychologiczne (osobowość nabywcy, postawy, motywy, doświadczenie)

Może być postawą do segmentacji: „dojrzali inwestorzy”, „przezorni klienci”, „młodzi”, „starsi niezamożni”

1. Ekonomiczne (poziom dochodów klientów, struktura wydatków, stan oszczędności)

2. Demograficzne (wiek, poziom wykształcenia)

3. Geograficzne (miejsce zamieszkania, miejsce zatrudnienia)

30.03.2015

Wykład 6

2. Czynniki zewnętrzne:

a) Cechy specyficzne produktów bankowych

b) struktura podmiotowa rynku usług bankowych

c) sytuacja rynkowa na rynku produktów bankowych

d) poziom rozwoju gospodarczego

e)polityka państwa wobec sektora bankowego i czynnik prawny

f) poziom technologii stosowanych w sektorze bankowym

Bankowość cienia- instytucje wykonują czynności bankowe ale nie podlegają kontroli i nadzorowi.

Formy rynku usług bankowych

	Popyt na produkty bankowe reprezentowany przez liczbę klientów
Liczba banków	wielu
wiele	Pełna konkurencja
niewiele	Oligopol banku
1 bank	Monopol banku

Oligopol:

1. Hipoteza siły (Bowleya)- jeden z uczestników ignoruje pozostałego uczestnika i zachowuje się jak monopolista- walka konkurencyjna między nimi

2. Hipoteza przewodnika i satelity- jeden z uczestników określa główne decyzje na rynku a „satelita” się dostosuje

Model anglosaski a kontynentalny

• Anglosaski model systemu finansowego, z dominującą rolą rynku kapitałowego jako źródła finansowania oraz sposób lokowania nadwyżek płynności sprzyja posiadaniu znacznych portfeli aktywów papierów wartościowych także podmiotów zlokalizowanych poza granicami kraju.

• System finansowy typu kontynentalnego oparty na sektorze bankowym oraz finansowanie popytu ze źródeł bankowych, stwarza w zależności od poziomu rozwoju rynku- warunki korzystne do efektywnego rynku kredytowego. W skali międzynarodowej siłą oddziaływania kanału kredytowego zwiększa względnie wysoki stopień zintegrowania rynków kredytowych, a także rosnąca skala działalności transgranicznej banków.

Struktura portfela aktywów gospodarstw domowych

• potwierdza silną rolę sektora bankowego w Polsce, a także wskazuje na przewagę instrumentów relatywnie nieskomplikowanych tzn., duży udział gotówki oraz depozytów bankowych

• niewielki udział w portfelu pozostałych instrumentów finansowych, które głównie stanowią akcje, wskazuje na ograniczony potencjał oddziaływania kanału rynku kapitałowego.

Bankassurancezwane także allfinanz, polega na połączeniu usług oraz sprzedaży wspólnych produktów przez bank i towarzystwo ubezpieczeniowe.

Kto korzysta i dlaczego:

1. Banki

• Dywersyfikacja źródeł dochodów

• Pozwala zwiększyć zyski poprzez zaoferowanie swoich produktów w większej sieci dystrybucji

• Umożliwia rozwinięcie i uatrakcyjnienie swojej oferty (zwiększenie przewagi konkurencyjnej wobec innych pośredników finansowych)

• Transfer części ryzyka na ubezpieczyciela

1. Towarzystwa ubezpieczeniowe

• Dostęp do klienta. Wizyta w banku to dobra okazja poinformować klienta banku o produkcie ubezpieczeniowym. Często jest on wręcz zmuszany do zawarcia ubezpieczenia po udzieleniu kredytu (np. do momentu ustanowienia hipoteki).

• Obniżka kosztów akwizycji, przy korzystaniu z zorganizowanej sieci placówek bankowych

• Lokowanie na kontach bankowego partnera swoich rezerw finansowych

1. Klienci

ZALETY:

• Korzyścią jest skrócenie czasu, załatwienie kilka spraw w jednej instytucji( wykupienie polisy, założenie konta, otwarcie kredytu)

• Obydwaj partnerzy- bankowy i ubezpieczeniowy, proponują mu zniżki za wykorzystanie całej połączonej oferty

• Możliwość ochrony przed ryzykiem poniesienia strat (ubezpieczenia finansowe): ubezpieczenia kredytu, kredytu kupieckiego od ryzyka handlowego, transakcji faktoringu i leasingu, ubezpieczenie kart płatniczych od różnych rodzajów ryzyka

WADY:

• Klient traci możliwość wyboru dowolnego towarzystwa ubezpieczeniowego ponieważ w praktyce bank proponuje tylko produkty i ubezpieczyciela

• Angażowanie wszystkich aktywów w 1organizacji bankassurance – brak dywersyfikacji ryzyka.

13.04.2015

Usługi banku w zakresie ubezpieczenia emerytalnego

Filar II: składka zarządzana przez Powszechne Towarzystwa Emerytalne, ale: A. udział banku w grupie kapitałowej tworzącej PTE, B. bank – depozytariusz (+) dla banków

Filar III: ubezpieczenia dobrowolne: - pracownicze programy emerytalne, - indywidualne konta emerytalne, - polisy ubezpieczeniowe na rynku i różnorodne formy współpracy z bankiem.

1. Usługi w ramach banku-depozytariusza dla OFE:

- prowadzi rejestr aktywów i wykonuje polecenia wydawane przez OFE w zakresie prowadzenia inwestycji za co pobiera opłaty, pokrywane ze środków zgromadzonych na kontach OFE

- ale wysokie wymogi wobec banku depozytariusza: a. min 100 mln euro funduszy własnych, b. zakaz posiadania akcji PTE zarządzającego OFE, którego aktywa przechowują, nie może być pożyczkodawcą lub kredytodawcą wobec niego, c. zakaz łączenia funkcji w obu instytucjach

(+) dla banków a udziały w II filarze (C.D.)

1. Większa liczba operacji prowizyjnych

2. Regularne przepływy środków w postaci składek (większa płynność)

3. Większe wykorzystanie bazy o klientach

4. Działalność banków w grupie PTE jest obarczona niskim ryzykiem ze względu na obligatoryjny charakter systemu.

(-)

- konieczność pokrycia niedoborów ze środków własnych w przypadku nieefektywnego w świetle regulacji ustawowych, zarządzania środkami uczestników PTE (gdy jest akcjonariuszem PTE)

- percepcja klientów w momencie wypłaty świadczenia ??? („emerytalna tylko 40% zastąpienia” dla kobiet, 3,5%? Prowizja od transferu kapitału do zakładu wypłacającego).

Pracodawca Pracownik

Wpłata składki

Pracowniczy program emerytalny (zawierany między pracodawcą a konkretnym pracownikiem lub całą załogą)

Umowa pracodawcy z instytucją finansową

Banki Fundusze inwestycyjne Towarzystwa ubezpieczeniowe

Naliczenie i wypłata świadczenia emerytalnego

Pracownicze programy emerytalne i indywidualne konta emerytalne (IKE):

- banki uzyskują kolejny strumień środków pieniężnych w długim okresie

- klienci: (+) zyski z IKE są zwolnione z podatku od dochodów kapitałowych pod warunkiem, że środki nie są wycofane przed terminem, (-) limit rocznych wpłat oraz ryzyko, że zyski mogą być częściowo „zjedzone” przez koszty obsługi.

20.04.2015

KOMISJA NADZORU FINANSOWEGO

KNF to organ administracji państwowej sprawujący niezależny, zintegrowany nadzór finansowy nad:

- sektorem bankowym

- rynkiem kapitałowym

- rynkiem ubezpieczeniowym

- rynkiem emerytalnym

- instytucjami pieniądza elektrycznego

Powstała 19 września 2006 r. na mocy ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym.

Przejęła kompetencje Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a od 1 stycznia 2008 r. także kompetencje Komisji Nadzoru Bankowego

KNF cel działania:

1. prawidłowe funkcjonowanie rynku finansowego:

- stabilność

- bezpieczeństwo, przejrzystość

- zaufanie do rynku finansowego, ochrona uczestników

Definicja: stabilność:

• Def. Kryzys finansowy

↓

• Def. Kryzys bankowy

Definicja: stabilność finansowa jest wtedy, gdy nie występują kryzysy finansowe objawiające się gwałtownymi zmianami na rynku finansowym, wynikającymi z braku płynności, niewypłacalności uczestników rynku oraz wzmożonej interwencji władz publicznych w celu zapobieżenia degradacji systemu finansowego.

Definicja kryzys finansowy: oznacza zaburzenie funkcjonowania rynków finansowych, któremu towarzyszą zazwyczaj spadek cen aktywów oraz upadłość dłużników i pośredników, co powoduje niezdolność rynków do alokowania kapitału w gospodarce.

W przypadku międzynarodowego kryzysu finansowego zaburzenia przekraczające granice narodowe, zakłócając zdolność rynków do alokowania kapitału w skali międzynarodowej.

Def. Kryzys bankowy: oznacza okres, w którym znaczące segmenty systemu bankowego stają się niepłynne lub niewypłacalne. W celu identyfikacji poważnych kryzysów należy brać pod uwagę:

• Upadłości banków na dużą skalę,

• Wprowadzenie nadzwyczajnych środków przez rząd (zablokowanie depozytów, racjonalizacja, gwarancje depozytów, plany rekapitalizacji banków)

• Znaczący run na banki ze strony deponentów

• Znaczny rozmiar nieobsługiwanych pożyczek, koszty programów ratunkowych

…..jest również może mniej szkodliwą, ale kosztowną – niestabilność instytucji bankowych.

KNF

W skład komisji wchodzą:

- przewodniczący powołany przez Prezesa Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję

- dwóch następców przewodniczącego powołanych i odwoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek przewodniczącego

- czterech członków (przedstawiciele):

- Przedstawiciel Ministra Finansów (Minister właściwy ds. instytucji finansowych albo jego przedstawiciel)

- Przedstawiciel Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego albo jego przedstawiciel)

- Pierwszy Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego (Prezes NBP)

- Przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej ds. finansów publicznych

* Komisja może nakładać kary pieniężne w przypadkach określonych w ustawie. Należności z tytułu nakładanych kar pieniężnych stanowią dochód od budżetu państwa

KNF

↓

Sektor bankowy

↓

„Rekomendacje” (akty prawne)

↓

Wytyczne → Czynności bankowe

↓

np. Rekomendacja „T”

dotyczy udzielania kredytów

konsumpcyjnych

Funkcje nadzoru bankowego

- licencyjna – udzielanie zezwoleń

- kontrolna – przeprowadzanie stałych i możliwe szybkich analiz sytuacji banków i całego sektora bankowego:

* badanie przestrzegania limitów koncentracji zaangażowań

* badanie przestrzegania określonych przez KNF norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków, zarządzania ryzykiem działalności

* ocena sytuacji finansowej banków – badanie wypłacalności, jakości aktywów, płynności płatniczej, wyniku finansowego banków

* badanie jakości systemu zarządzania bankiem (system zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznych)

* badanie zgodności udzielonych kredytów, pożyczek pieniężnych, akredytyw, gwarancji bankowych i poręczeń oraz emitowanych bankowych papierów wartościowych z przepisami

* badanie zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek pieniężnych

- dyscyplinarna – bezpośrednie oddziaływanie na banki, możliwość zastosowania przymusu i określonych w prawie sankcji

- regulacyjna – wyznaczenie minimalnych standardów bezpieczeństwa w działalności bankowej (tzn. norm ostrożnościowych)

System bezpieczeństwa sektora bankowego stanowi:

- Komisja Nadzoru Finansowego

- Nadzór właścicielski

- Bankowy Fundusz Gwarancyjny

- Niezależni biegli rewidenci (tzw. audytorzy badający m.in. sprawozdania finansowe banków)

Inne instytucje i organizacje, np.:

- Urząd Antymonopolowy,

- Związek Banków Polskich,

- Krajowa Izba Rozliczeniowa,

- Agencje ratingowe.

Przyszła wartość pieniądza (FV-Future Value):

Informuje, jaką wartość uzyska początkowa kwota (PV-present value) po upływie określonego czasu. W zależności od tego, jak często kapitalizowane są odsetki (dopisywanie odsetek od kapitału) stosuje się odpowiednie wzory przy kalkulacji np. FV lokat bankowych.

1. Przyjmując, że stopa procentowa pozostaje taka sama w całym okresie obliczeniowym i stosowana jest kapitalizacja roczna (tzn. odsetki dopisywane są do kapitału po upływie roku):

FV=PV*(1+i)^t wzór 1

Gdzie:

FV – przyszła wartość kwoty (przyszła wartość Future Value)

PV – początkowa kwota pieniężna (wartość bieżąca Present Value)

i – stopa procentowa p. a.

1+i – czynnik przyszłej wartości (określany także jako procent składany lub mnożnik przyszłej wartości)

t – liczba lat w okresie obliczeniowym

kapitalizacjia proces:

lokata: 1000 zł, 10%, 4 lata, kapitalizacja (1 rok)

1. 1000*10%=1100

2. 1100*10%+1100=1210

3. 1210*10%+1210=1331

4. 1331*10%+1331=1464,10

Przykład 1

Lokujemy 10 000 zł w banku na 2 lata przy rocznej kapitalizacji odsetek oraz oprocentowaniu 20%. Oblicz przyszłą wartość tego depozytu po 2 latach:

FV=10000(1+o,2)^2=14400 zł

27.04.2015. prezentacja – erasmus

04.05.2015

Przykład 2

Jeżeli w naszym przykładzie w pierwszym roku oprocentowanie wynosi 20% a w drugim 18% to po 2 latach jaką otrzymamy wartość przyszłą pieniądza?

FV=10 000*(1+0,2)*(1*018)=14 160 zł

O ile zmieniał się stopa % w analizowanym okresie? Jeżeli rok 1=20% a 2=18%?

-Stopa procentowa spadła o 2 p.p. (punkty procentowe)

3) Kapitalizacja odsetek następuje częściej niż raz w roku

• Metoda 1

Wyznaczamy stopę procentową w pojedynczym okresie kapitalizacji odsetek (i_k)a następnie liczymy ile jest okresów odsetkowych w całym okresie obliczeniowym

FV= PV*(1+i_k)^t

i_k=$\frac{\text{in}}{k}$ - stopa procentowa w pojedynczym okresie kapitalizacji odsetek

i_n – minimalna roczna stopa procentowa

k – liczba kapitalizacji rocznie

t- liczba okresów kapitalizacji w całym okresie obliczeniowym

Przykład 3

Lokujemy 10 000 zł w banku na 2 lata przy kwartalnej kapitalizacji odsetek oraz oprocentowaniem rocznym wynoszącym 20%. Jaka będzie po 2 latach przyszłą wartość tego depozytu?

V= 10 000*(1+0,2/4)⁸= 14 774 zł

• Metoda 2

Obliczamy efektywną roczną stopę procentową (tzn. uwzględniającą liczbę kapitalizacji w roku)

i_e= (1+$\frac{\text{in}}{k}$)^k- 1

i_e- efektywna roczna stopa procentowa

i_n- nominalna roczna stopa procentowa

k- liczba kapitalizacji rocznie

Przykład

1. Najpierw obliczamy ie

ie= (1+0,2/4)⁴-1= 1,05⁴-1=1,2155-1= 0,2155= 21,55%

1. Następnie korzystając ze wzoru obliczamy FV

FV= 10 000*(1+0,2155)²= 14 774 zł

Realna stopa procentowa uwzględniająca inflację

ir= $\frac{\text{in\ } - \text{ii}}{1\ + \text{ii}}$

ir- realna stopa %- wpływ inflacji

in- nominalna stopa %

ii- stopa inflacji

Przykład 4

Ile wyniosła realna stopa % dla klientów banków, jeżeli stopa inflacji wyniosła 5,5% a bank naliczył odsetki:

1. 3% od rachunków a vista

2. 7,9% od 1 rocznych wkładów terminowych?

1. 0,03- 0,055/ 1+0,055= -0,025/1,055= -0,02369= -2,369%

2. 0,079- 0,055/ 1+0,055= 0,024/1,055= 0,0227= 2,27%

Podatek od dochodów kapitałowych a oprocentowanie lokat bankowych:

ip= in*(1-p)

ip- stopa % z uwzględnieniem podatku od dochodów kapitałowych

in- nominalna stopa %

p- stopa podatku od dochodów kapitałowych

Przykład 5

Ile wynosi „realna” stopa % dla klienta banku, który zakłada lokatę w wys. 10 000 zł oprocentowaną na 7% p.a. a po uwzględnieniu podatku od zysków kapitałowych (19%) oraz stopy inflacji 5,5%?

ip= 0,07*(1-0,19)= 0,07*0,81= 0,0567= 5,7%

oraz

ir= $\frac{0,057 - 0,055}{1 + 0,055}$= 0,00189

Klient po 1 roku dostanie kwotę odsetek od 10 000zł = 0,07*365 dni*10 000 zł/365= 700 zł – 19% z 700 zł= 567 zł

Waluta- pieniądz występujący na danym obszarze geograficznym (środek płatniczy danego kraju), analizowany w odniesieniu do jednostek pieniężnych innych krajów.

Dewizy- papiery wartościowe i inne dokumenty pełniące funkcję środka płatniczego wyrażone w walucie obcej.

FOREX, FX- rynek walutowy

Forex jest rynkiem pozagiełdowym, co oznacza, że nie istnieje regulująca go centralna giełda ani ośrodek rozliczeń transakcji. Na świecie istnieje jednaka kilka ośrodków, gdzie koncentruje się handel walutami. Są to (wg znaczenia) Londyn, Nowy Jork, Tokio. Transakcje pomiędzy uczestnikami tego rynku bazują na zaufaniu i reputacji w kwestii dotrzymywania zobowiązań. W przypadku transakcji pomiędzy bankami handel opiera się wyłącznie na tych zasadach. Na rynku detalicznym klienci wymagają pisemnej, prawnie wiążącej umowy z brokerem w zamian za depozyt zabezpieczający (forma „dźwigni”) stanowiący postawę dla ich transakcji.

Kurs walutowy- cena jednej waluty wyrażona w drugiej walucie

Wolnorynkowy kurs walutowy- o cenie polskiej złotówki decyduje popyt i podaż (nie ma ingerencji państwa)

11.05.2015 r.

USD/PLN kwotowanie	USD (kwotowana jako pierwsza) to waluta bazowa PLN (kwotowana jako druga) to waluta kwotowa KWOTOWANIE- podawane jest zwykle z dokładnością 4 cyfr po przecinku
PUNKT	Najmniejsza jednostka kursu walutowego. Jeden punkt bazowy to 0,0001. Gdy kurs notowany jest z dokładnością do 4 miejsc po przecinku, punkt jest czwartą cyfrą po przecinku. Np. jeżeli kurs zmienia się z 1,5346 do 1,5349 to mówimy, że zmienił się o 3 punkty (zwane też „pipsami”) 0,0001- punkt (pip) 0,0010- 10 pkt 0,0100- 100 pkt = „figura”
BID	Kurs kupna
OFFER	Kurs sprzedaży po którym bank gotowy jest sprzedawać walutę obcą
SPREAD (ASK)	Różnica pomiędzy kwotowaniem OFFER oraz bid
CENA W OBIE STRONY	Kwotowanie bez marży: cena sprzedaży jest taka sama jak cena kupna

waluta bazowa / waluta przeciwna

USD / PLN

2,6679 / 2,6683

BD OFFER

SPREAD?... 2,6683 - 2,6673= 10 pipsów

DATA DOSTAWY	Dzień, w którym muszą zostać dostarczone środki niezbędne do rozliczenia transakcji. Pokrywa się z datą wygaśnięcia (dojrzałości) oraz datę rozliczenia
FIXING	Kurs danego dnia na niektórych rynkach walutowych, po którym różne są oficjalnie notowane odpowiednio do cen rynkowych. Do podmiotów zaangażowanych w ustalenie fixingu należy zazwyczaj bank centralny oraz głównie banki komercyjne
KURS SPOT	Kurs zakupu lub sprzedaży walut z dostawą natychmiastową
KURS FORWARD	Kurs, po którym można zawrzeć kontrakt wymiany jednej waluty na inną w określonym terminie w przyszłości. Różnica pomiędzy kursem forward a kursem spot określana jest za pomocą terminów takich jak premia forward lub dyskonto forward
KONTRAKT FORWARD	Transakcja terminowa- umowa wymiany określonej ilości jednej waluty w zamian za określoną wielkość innej waluty w ustalonym terminie w przyszłości po określonym kursie

Przykład

Przeprowadź kalkulację potencjonalnego zysku klienta w złotówkach, który ulokował w banku kwotę 2 000 euro w formie depozytu 1-rocznego o zmiennej stopie procentowej przy półrocznej kapitalizacji odsetek jeżeli

1. W dniu wpłacenia środków: 1 euro= 4,10 zł

2. W dniu likwidacji lokaty: 1 euro= 4,15 zł a oprocentowanie wyniosło: I półrocze= 6% p.a., II półrocze= 4% p.a.

1 Krok: obliczamy wartość depozytu w euro

FV= 2 000*(1+0,06/2) * (1+0,04/2)= 2 000*1,03*1,02= 2 101,20 euro

Lub

2 000+2 000*0,06*180/365+1*0,04*180/365

2 krok: obliczamy potencjalny zysk w zł przy założonym kursie walutowym

FV0= 2 000 euro*4,10 zł= 8 200 zł

FV1= 2 101,20- podatek 19% od 101,20 euro= 2 081*4,15= 8 636

Zysk= 8 636-8 200= 436

Credit scoring- u podstaw tej metody leży założenie, że istnieje powiązanie między odpowiednią cechą socjo- demograficzną kredytobiorcy a stopniem ryzyka przy udzielaniu danego kredytu. Zależność ta wynika z historycznych danych statystycznych.

1. każdej cech tj. takiej, dla której historyczne dane pokazują, że miały wpływ na spłatę kredytu przypisuje się wagę (liczbę punktów)

2. im mniejsze jest ryzyko niespłacenia kredytu tym większa jest liczba punktów. Jeżeli ogólna liczba punktów przekracza ustalony limit (cut-off score) wnioskodawca otrzymuje kredyt

3. największą trudnością jest odpowiednie przypisanie wag dla cech

4. metody te mają zastosowanie wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z danymi masowymi. Zatem oprócz banków wykorzystują je emitenci kart kredytowych firmy ubezpieczeniowe, operatorzy sieci komórkowych

5. w celu ustalenia wag poszczególnych cech należy kredyty udzielone w przeszłości podzielić na te, które nie były obarczone ryzykiem (A) i te, które były związane z ryzykiem (B) tj. nie spłacone w terminie. Następnie ustala się, jaka cecha częściej występuje w wymienionych 2 grupach kredytobiorców.

Rodzaje scoringu- porównanie

	Behawioralny	Aplikacyjny
Prognozuje	Ryzyko kredytowe obecnego klienta	Ryzyko kredytowe nowego klienta i obecnego
Częstotliwość oceny	W zależności od potrzeb (miesięcznie/kwartalnie)	Jeden raz
Źródło danych	Baza danych banku/ów	Klient (wniosek kredytowy)
Przykład ocenianych cech	Liczba otwartych rachunków, typ transakcji, wiek rachunku	Stan cywilny, wykształcenie
Czas ważności oceny	Systematycznie odnowiona	6-mscy, 12-mscy

Rodzaje scoringu- co decyduje o wyborze?

-polityka banku,

-typ produktu,

-dostępność danych,

-doświadczenie banku,

-koszt wdrożenia.

Tablica scoringowa- jest narzędziem oceny wiarygodności wnioskodawców i określana jest jako zestawienie produktów przypisanych atrybutom wszystkich wybranych cech opisujących klienta.

np.

WIEK

<30 10

(atrybuty) <30-39> 15 (punkty)

<40-49> 25

>40 35

Rodzaje tablic scoringowych:

-statystyczne- buduje się je w oparciu o dane własne banku o klientach i produktach. Wykorzystywane są równie często w scoringu aplikacyjnym, jak i behawioralnym

-generyczne – buduje się je w oparciu o doświadczenia o podobnym charakterze działalności lub w oparciu o dane opisujące klientów korzystających z podobnych produktów kredytowych

-eksperckie- wykorzystuje głównie doświadczenia ekspertów zajmujących się oceną ryzyka kredytowego. Rzadko wykorzystywane.

18.05.2015.

Przelewy transgeniczne – są wykorzystywane przy wykonaniu zleconych przez klientów banków poleceń przelewu i wpłat podstawowych w obrocie z krajami członkowskimi VE oraz z Irlandią, Lichtensteinem oraz Norwegią.

Przelew transgeniczny jest wykonywany jako:

- polecenie przelewu za granicę

- polecenie przelewu z zagranicy

- wpłata gotówki na rachunek beneficjenta za granice

- wpłata gotówki dokonana za granicę

Zleceniodawca a Beneficjent

- zleceniodawcą jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, zlecająca wykonanie przelewu transgranicznego

- beneficjentem jest odbiorca przelewu transgranicznego

Warunki wykonywania przelewów transgenicznych powinny zawierać:

- terminy, w których będzie obciążony rachunek zleceniodawcy,

- liczbę dni, niezbędnych do uznania rachunku beneficjenta kwotą przelewu transgranicznego, liczonych od dnia uznania rachunku banku beneficjenta,

- sposób obliczania i pobierania prowizji i opłat, należnych bankowi od klienta,

- opis stosowanych procedur reklamacyjnych i odszkodowawczych oraz sposób dostępu do nich,

- wskazanie stosowanych kursów walut.

Bank przyjmujący zlecenie przelewu transgranicznego obowiązany jest do:

- zlożenia przed przyjęciem dyspozycji od klienta – na jego żądanie – oświadczenia dotyczącego przelewu transgranicznego,

- wykonania przelewu transgranicznego w pełnej kwocie objętej zleceniem

- wykonania przelewu transgranicznego poprzez uznanie rachunku banku beneficjenta

- uznania rachunku bankowego beneficjenta przez bank beneficjenta

W przypadku niewykonania przyjętych zleceń przelewu transgranicznego:

Bank zleceniodawcy obowiązany jest uznać rachunek zleceniodawcy lub postawić do jego dyspozycji w terminie 14 dni roboczych następujących po dniu złożenia wniosku kwotę objętą zleceniem, nie więcej jednak niż równowartość w złotych kwoty 12 500 euro, powiększoną o odsetki ustawowe.

Potwierdzenie wykonania przelewu transgranicznego powinno zawierać:

- jednoznaczną identyfikację przelewu transgranicznego,

- Pierwotną kwotę przelewu transgranicznego

- kwotę wszystkich opłat i prowizji należnych od klienta

- Dzień, w którym został uznany rachunek beneficjenta albo został obciążony rachunek zleceniodawcy

- określenie kursów walut, jeżeli ich zastosowanie miało miejsce podczas wykonywania przelewu transgranicznego

1.Bankowe rozliczenia pieniężne polegają na dokonywaniu operacji powodujących zmiany w stanie środków pieniężnych na rachunku bankowym na zlecenie klienta lub z mocy prawa.

2.Rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy a rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierów lub elektronicznych nośników informacji.

Rozliczenia gotówkowe:

Operacje kasowo-skarbowe	Czynności polegające na wpłacaniu, wypłacaniu i przechowywaniu znaków pieniężnych.
Kasy	Obsługiwane jednoosobowo przez kasjerów, którzy są odpowiedzialni materialnie za wpłacane i wypłacane pieniądze.
Sortownia	Miejsce gdzie są przeliczane i sortowane pieniądze przy zachowaniu zasad komisyjności
Skarbiec	Pomieszczenie służące do przechowywania banknotów i monet, w którym skarbnicy odpowiadają solidarnie za jego zawartość.
Wpłata gotówki na rachunek bankowy: wpłata otwarta wpłata w formie zamkniętej inkaso samochodowe	Odbywa się na podstawie dowodu wpłaty, który stanowi dyspozycję wpłaty kwota jest przeliczana w obecności kasjera środki przeliczane są pod nieobecność klienta np. wpłata do skarbca rocznego, bankomatu lub w formie inkasa samochodowego pieniądze (w kasetach) po dostarczeniu do banku są w nim przeliczane po otwarciu placówki

Organizacja rozliczeń gotówkowych:

1. w Polsce udział rozliczeń gotówkowych jest znacznie większy niż w krajach rozwiniętych

2. znaki pieniężne to banknoty i monety. Wzory: wartość nominalną, stop, próbę i wagę monet ustala prezes NBP w drodze rozporządzenia., który ma również prawo wycofania określonych znaków.

3. Zasilenie banków komercyjnych w znaki pieniężne odbywa się poprzez O/Okręgowe NBP, które są zasilane przez Departament Emisyjno-Skarbcowy NBP. Za pośrednictwem banków pieniądze trafiają do firm, ludności, cyrkulują (są w obrocie).

1. Znaki pieniężne to banknoty i monety.

2. Zasilenie banków komercyjnych OIR NBP Departament Skarbowo-emisyjny.

3. Banki krajowe mogą:

a)organizować transporty i zasilać się w krajowe i zagraniczne znaki pieniężne w OIR NBP,

b) dokonywać przemieszczeń gotówki między oddziałami własnego banku.

Liczenie znaków pieniężnych:

a) Na pierwszą rękę- ustalenie ilości z jednoczesnym ich przesortowaniem na banknoty nadające się do obiegu i zniszczone

b) Sprowadzające- ponowne przeliczenie i ustalenie zgodności ilości banknotów w paczkach liczonych na pierwszą rękę

c) Kontrolne- polega na dodatkowym przeliczeniu określonej części banknotów

100 sztuk banknotów o tym samym nominale= 1 paczka

10 paczek= 1 wiązka

20 wiązek= 1 worek przesyłkowy

Zasady dotyczące sortowania, pakowania i oznaczania opakowań znaków pieniężnych: Obowiązuje wszystkie banki. Czynności te powinny być wykonywane zawsze przy zachowaniu zasady komisyjności. -opaski z nadrukiem „NBP” jest zastrzeżone do NBP -pozostałe banki stosują opaski z nazwą danego banku, jednak z zachowaniem standardów (szerokość, układ napisów)

Sortowanie – podział na zdatne do obiegu i uszkodzone (są dziurawione w 3 miejscach)
Wykład 25.05.2015

Tajemnica bankowa - obejmuje wiadomości, np. obroty, transakcje, dotyczące czynności bankowych i osób będących strona umowy, uzyskane w czasie negocjacji oraz związane z zawarciem umowy z bankiem i jej realizacją. Dotyczy ona również osób nie będących stroną umowy, które dokonały czynności pozostających w związku z zawarciem takiej umowy.

Wiadomości te mogą być ujawnione gdy:

1. Osoba będąca stroną umowy na piśmie upoważni bank do przekazania określonych informacji wskazanej przez siebie osobie

2. Oraz dla:

• Innych banków jeżeli te informacje są niezbędne w związku z udzieleniem kredytu, pożyczki, gwarancji,

• Sądu lub prokuratora w związku z toczącym się postępowaniem przeciwko posiadaczowi rachunku będącemu osobą fizyczna lub prawną postępowaniem karnym lub karno skarbowym

• Sądu w związku z prowadz

• Komornika sądowego w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym

• Policji, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieganiu przestępstwu ich wykonaniu albo ustalenia sprawców i uzyskania dochodów.

Metody i instrumenty rachunku w banku

Ocena efektywności banku oznacza tworzenie i wykorzystywanie odpowiednich instrumentów do identyfikacji szans i zagrożeń oraz analizy zadań poszczególnych jednostek organizacyjnych banku. W tym celu uwzględniana jest identyfikacja kosztów i przychodów na poziomie poszczególnych transakcji, a następnie agregacja danych w różnych wymiarach ( grup produktów, klientów, kanałów dystrybucji, jednostek organizacyjnych itp.)

Podstawowym obrazem analizy efektywności działania banku jest ocena efektywności produktów bankowych (zarówno odsetkowych jak i nie odsetkowych). Wstępnym etapem procesu oceny efektywności produktów i operacji bankowych jest identyfikacja głównych strumieni oferowanych przychodów i kosztów z uwzględnieniem marż odsetkowych brutto i netto ( uwzględniających operacje pozaodsetkowe oraz koszty ryzyka).

W procesie analizy efektywności istotne jest :

Typowe struktury organizacyjne banku:

- struktura liniowa:

Rada nadzorcza -> zarząd banku ->pione utraty zysku, pion księgowości i sprawozdań, pion gospodarki pieniężnej, pion analizy ryzyka i controlingu, pion marketingu, pion administracji i kadr

- struktura sztabowa:

- struktura macierzowa

Celem oceny działalności banku i jego efektywności jest:

- diagnoza stanu obecnego

- określenie zmian, jakie zaszły w przeszłości

-określenie przyszłej sytuacji banku i wpływających na to czynników

Ocena może dotyczyć „własnego” lub innego banku jako:

- potencjalnego depozytariusza

-podmiotu współpracującego (np. w ramach…)

-emitenta akcji nabywanych przez dany bank

-potencjalnego obiektu przejęcia lub fuzji

- potencjalnego konkurenta na rynku

Ocena własnego banku może służyć:

-okresowej ocenie wyników i efektywności,

- określeniu cen poszczególnych produktów i usług,

- ocenie wpływu zmian otoczenia na kondycję banku

- ocenie zmian w nowym banku na jego sytuację

-diagnoza dla celów planowania finansowego

Źródła danych analizy własnego banku są praktycznie nieograniczone, natomiast w przypadku „innego” banku są zwykle ograniczone do:

- publikowanych okresowych raportów finansowych (np. rocznych)

-giełdowych prospektów emisyjnych ( przy emisji akcji lub obligacji)

- publicznych sprawozdań finansowych

Przy ocenie i porównywaniu danych należy uwzględnić czynnki, które mogą zakłócić porównywalność danych, takich jak:

-zmiany zasad rachunkowości (wewn. Lub zewn.)

-zmiany zasad i przepisów podatkowych

-zmianę roku obrotowego

-procesy inflacyjne

-zmiany organizacyjne w banku (np. w wyniku zmian własnościowych)

Istotny wpływ na kondycję i efektywność banku ma otoczeni i jego ewentualne zmiany mogące dotyczyć następnych aspektów:

-norm prawnych działania banków (np. prawa bankowego, czy nowych regulacji ostrożnościowych nadzoru finansowego

-

Źródła analizy sytuacji finansowej banku

Bilans banku komercyjnego

Aktywa	Pasywa
-Kasa, rachunek bieżąc w NBP, inne operacje z NBP -lokaty międzybankowe i udzielone kredyty -papiery wartościowe (dłużne i udziałowe) i inne instrumenty finansowe -majątek trwały - pozostałe aktywa	- kredyty zaciągnięte w banku centrlnym NBP -przyjęte depozyty w tym depozyty międzybankowe - dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez bank - rezerwy i fundusze -kapitał własny -pozostałe pasywa

Wsk. Poziomu kosztów = koszty / przychody

Wsk. Kosztów działania = koszty działania

Wskaźniki efektywności zatrudnienia:

- wsk. 1 = aktywa / liczba etatów

-wsk. 2 = wynik finansowy / liczba etatów

-wsk3= koszty osobowe/ wynik finansowy

Podstawowe klasyfikacje produktów bankowych obejmuje:

- produkty odsetkowe

-produkty nie-odestkowe

Produkty odsetkowe:

- kredyty (konsumpcyjne, hipoteczne, inwestycyjne)

- depozyty (bieżące i lokaty terminowe)

- depozyty międzybankowe

- odsetkowe papiery wartościowe (np. obligacje)

Produkty odsetkowe mogą być oprocentowane według:

- stałej stopy procentowej (przez dany okres)

- zmiennej stopy procentowej (zależnej od stóp rynkowych)

Produkty nie-odsetkowe:

- polecenia przelewu + zapłaty,

- czeki, karty płatnicze, akredytywy, inkaso;

- płatności masowe, instrumenty pieniądza elektronicznego

Produkty nie odsetkowe (np. kredyty lub depozyty) mogą generować również przychód o charakterze nie-odsetkowym (w postaci różnego rodzaju opłat i prowizji).

Tradycyjne metody oceny efektywności produktów odsetkowych:

• Marża odsetkowa = (przychody odsetkowe – koszty odsetkowe)/ aktywa odsetkowe

• Metody liczenia marż cząstkowych dla aktywów:

Metoda 1. Marża = (oprocentowanie pozycji aktywów – średnie oprocentowanie pasywów)/2

Metoda2. Marża= (oprocentowanie pozycji aktywów – średnie oprocentowanie pasywów) – marża całkowita/ 2

• Metody liczenia marży dla pasywów:

Metoda 1. Marża* (średnie oprocentowanie aktywów- oprocentowanie pozycji aktywów)/2