Giddens - Rozdziały 3,6,7,8,10,11,14,16
Socjologia i społeczeństwo
Krótka historia i długie dzieje
Socjologii myśli społecznej
Władze potoczne
Sztuka
Filozofia społeczna
- poszukiwanie regularności , prawidłowości formułowania ogólnych praw rządzących życiem społecznym
- przyjęcie nowej, naukowej perspektywy : metoda naukowa
nieobciążone wartościowaniem eksperymentalne , budowa swoistego aparatu empiryczne, opisywanie i analiza faktów społecznych pojęciowego, konstruowanie
twierdzeń w zależnościach
między zjawiskami
Podstawowe pytania socjologii jako nauki
- Jak jest?
- Dlaczego tak jest?
- Jak będzie?
- Jak ulepszyć życie?
Socjologia jest dziedziną refleksji o ważnych implikacjach praktycznych. Może przyczyniać się do wzrostu społecznego krytycyzmu i praktycznych reform społecznych poprzez:
- lepsze zrozumienie określonego zestawu okoliczności społecznych, co daje większą szansę na kontrolowanie tych okoliczności
- powiększanie wrażliwości kulturowej, co umożliwia oparcie działań o charakterze politycznym na uświadomieniu sobie istnienia różnych (często rozbieżnych ) wartości kulturowych
- badanie zamierzonych i niezamierzonych konsekwencji przyjęcia określonych programów politycznych
- funkcję „oświatową „ czy „oświeceniową” – oferując grupom i jednostkom coraz więcej możliwości , zmian warunków życia.
Cztery główne modele intelektualne w socjologii
Ewolucjonizm
Model konfliktowy
Strukturalny funkcjonalizm
Interakcjonizm symboliczny
Ewolucjonizm w socjologii przyjmuje oparte na przekonaniu o istnieniu praw rozwoju (postępu) historycznego podstawowe założenie : wszystkie społeczeństwa przechodzą przez fazy czy stadia wzrastającej złożoności.
Jednym z wariantów ewolucjonizmu był darwinizm społeczny Herberta Spencera. Marks i Durkheim także byli ewolucjonistami , przynajmniej częściowo.
Model konfliktowy
Przekonanie , że społeczeństwo znajduje się zwykle w stanie konfliktu oraz że podstawowym warunkiem życia jest współzawodnictwo (konkurencja, walka) w dążeniu do władzy i wyższej pozycji społecznej.
Od lat 70-tych XX wieku dominującą perspektywą w socjologii światowej pozostawał strukturalny funkcjonalizm, opierający się na wizji społeczeństwa jako organizmu składającego się z wzajemnie od siebie uzależnionych elementów, który wyparł był z tej dominującej pozycji perspektywę ewolucjonistyczną.
Główna teoria funkcjonalna w socjologii, określana niekiedy jako teoria równowagi społecznej, związana jest z nazwiskiem amerykańskiego socjologa Talcotta Parsonsa.
Rekwizyty funkcjonalne:
Warunki, jakie musi spełniać grupa dla podtrzymania życia społecznego. Wyróżnia się rekwizyty funkcjonalne związane
Ze środowiskiem zewnętrznym
Z biospołeczną naturą człowieka
Z życiem zbiorowym
Rekwizyty funkcjonalne związane ze środowiskiem zewnętrznym:
Pożywienie, dach nad głową, ubranie
Opieka nad najmłodszymi członkami grupy
Ochrona przed wrogami
Rekwizyty funkcjonalne związane z biospołeczną naturą człowieka (zaspokajanie potrzeb emocjonalnych, duchowych, kulturowych )
Przestrzeń aktywności ekspresyjnej
Reguły dotyczące zróżnicowania płci i wieku oraz ważnych wydarzeń (m.in. narodziny, osiągnięcie dojrzałości, śmierć)
Struktury , wzory odnoszące się do Religi, sztuki, rekreacji
Rekwizyty funkcjonalne związane z życiem zbiorowym (uwzględnianie potrzeb grupy na równi z potrzebami własnymi)
Reguły i uporządkowane procedury decydowania o miejscu w strukturze społecznej
Kontrolowanie użycia siły
Zarządzanie wymiana dóbr
Itp.
„Wynalazek społecznej organizacji był dla rozwoju ludzkości ważniejszy nawet od wynalezienia narzędzi.”
Rola społeczna
Oczekiwane zachowanie jednostki zajmującej określoną pozycję społeczną.
Idea roli społecznej odwołuje się do teatru i ról odgrywanych przez aktorów na scenie. W każdym społeczeństwie jednostki odgrywają wiele różnych ról społecznych, odpowiednio do zróżnicowanych kontekstów ich aktywności.
Pozycja społeczna
Społeczna tożsamość danej jednostki w określonej grupie lub w społeczeństwie . Może mieć charakter bardzo ogólny (tak jak pozycje społeczne związane są przez społeczne interakcje na poziomie symbolicznym)
Socjologia
Nauka o ludziach działających w polu wzajemnych relacji ( w „przestrzeni międzyludzkiej ”) , którzy nadają temu polu nieustanną dynamikę funkcjonowania i stawania się ( podtrzymują „życie społeczne” ) , a utrwalone często niezamierzone efekty swoich działań pozostawiają jako ramy strukturalne i kulturowe kolejnych działań następnym pokoleniom.
Socjologiczna wyobraźnia
Zdolność wiązania wszystkiego, co dzieje się w społeczeństwie , z warunkami strukturalnymi , kulturalnymi i historycznymi oraz z działaniami podejmowanymi w tych warunkach przez podmioty indywidualne i zbiorowe , które w efekcie kształtują świat społeczny całej jego złożoności i różnorodności.
Rodzina jest podstawową mikrostrukturą społeczną . występowała i występuje we wszystkich społecznościach ludzkich , w różnych kulturach, od najdawniejszych czasów.
Chociaż przybierała różne formy, zawsze realizowała funkcje prokreacji o socjalizacji.
We wszelkich definicjach rodziny podkreśla się jej dwie podstawowe funkcje – zapewnienie ciągłości biologicznej społeczeństwa oraz przekazywanie dziedzictwa kulturowego.
Właściwości rodziny jako mikrostruktury społecznej
Umożliwia trwałe obcowanie płciowe w oparciu o społecznie uznane wzory
Tworzy instytucjonalną formę małżeństwa
Określa w oparciu o pewien system nomenklatury – stosunki pokrewieństwa i dziedzictwa
Pełni funkcje jednostki gospodarującej , zapewniającej swym członkom utrzymania i opiekę
Zaspokaja potrzeby materialne i przygotowuje swych członków do samodzielnego życia
Jest grupą mieszkającą wspólnie , tworzącą jedno gospodarstwo domowe, które może obejmować dwa, trzy pokolenia.
Rodzina bywa traktowana jako podstawowa grupa społeczna. Charles H. Cooley określił ją jako grupę pierwotną , mającą fundamentalne znaczenie w procesie socjalizacji.
Stosunki w rodzinie mają charakter bezpośredni , face to face z przewagą współpracy nad współzawodnictwem , są zabarwione emocjonalnie.
Podstawą więzi społecznej w rodzinie są stosunki między małżonkami oraz między rodzicami i dziećmi.
Grupę osób tworzących rodzinę wyróżniają cechy:
Wspólne mieszkanie
Wspólne nazwisko
Wspólna własność
Ciągłość biologiczna
Wspólna kultura duchowa
Będąc podstawową instytucją społeczną rodzina pełni wiele niezbędnych dla rozwoju społeczeństwa funkcji.
Funkcje to cele , do których zmierza życie i działalność rodziny oraz zadania , jakie realizuje rodzina zaspokajając potrzeby swych członków.
Zakres i liczba tych funkcji zmienia się zależnie od poziomu rozwoju społecznego, poziomu industrializacji i urbanizacji oraz przemian kulturowych.
Historycznie rzecz biorąc ewolucja rodziny polega na ograniczaniu jej instytucjonalnego charakteru. Zmianom tym towarzyszy proces emancypacji rodziny od społeczeństwa.
W przeszłości rodzina była małym państwem. Realizując podstawowe funkcje społeczne musiała rządzić się sformalizowanymi wzorami zachowań . określały one dokładnie wzajemne interakcje poszczególnych członków rodziny , pozycję męża i żony, dzieci oraz innych krewnych.
Ograniczanie niektórych funkcji rodziny przyczyniło się do zmian w jej strukturze wewnętrznej , do odformalizowania, do nadania stosunkom rodzinnym charakteru osobowego związku emocjonalnego. Ten kierunek przemian wyraża teza o ewolucji rodziny od instytucji do związku towarzyskiego.
Instytucjonalne i osobowe funkcje rodziny jako grupy społecznej.
Funkcje instytucjonalne
Prokreacyjna lub biologiczna , podtrzymująca ciągłość społeczeństwa
Ekonomiczna , polegająca na dostarczaniu dóbr materialnych rodzinie
Opiekuńcza , zabezpieczanie członków rodziny w określonych sytuacjach życiowych, gdy sami nie są w stanie zaspokoić swoich potrzeb – opieka nad małymi dziećmi , ludźmi starymi, chorymi, inwalidami
Socjalizacyjna – wprowadzanie członków rodziny w życie społeczne i przekazywanie im wartości kulturowych
Stratyfikacyjna – sytuowanie członków rodziny w strukturze społecznej , w określonych klasach i warstwach społecznych
Integracyjna – społeczna kontrola zachowań poszczególnych członków rodziny.
Poprzez funkcje instytucjonalne rodzina powiązana jest z innymi grupami i instytucjami społecznymi.
Realizując te funkcje na różne sposoby rodzina wpływa na oblicze społeczeństwa .
Społeczeństwo – likwidując lub ograniczając poszczególne funkcje – oddziałuje na model rodziny.
Funkcje osobowe
Małżeńska – zaspokajanie potrzeb życia intymnego małżonków
Rodzicielska – zaspokajanie potrzeb uczuciowych rodziców i dzieci
Braterska – zaspokajanie potrzeb uczuciowych rodzeństwa
Dwie perspektywy w badaniach rodziny
W ujęciu filogenetycznym (odnoszącym się do szeregu kolejnych form rodziny obrazujących przebieg procesu jej ewolucji) jest ona traktowana jako gatunkowa forma życia społecznego na pewnym etapie dziejów ludzkich , np. rodzina szlachecka , rodzina mieszczańska, chłopska czy wielkomiejska.
W ujęciu ontogenetycznym (dotyczącym rozwój rodziny jako takiej od stadium początkowego do osiągnięcia stabilizacji, ewentualnie do rozpadu) analizuje się kolejne fazy życia rodzinnego – narzeczeństwo , małżeństwo, okres wychowywania małych dzieci, okres tzw. „pustego gniazda”. Dotyczy to pojedynczej rodziny , jej funkcji i życia wewnątrz – rodzinnego oraz jego uwarunkowań.