Ekologiczna rola pasożytów – wykład 10.04.2013
Rzemieniec:
Leszcze, karasie, płotki – żyje w jelicie ptaków rybożernych
Żywicielem ostatecznym są ptaki
Plerocerkoid do 50 cm
Cykl życiowy zamyka się, gdy zarażona ryba zostaje zjedzona przez ptaka
Bothriocephalus acheilognathi:
Najgroźniejszy dla ryb hodowli ciepłowodnych
Rozwój zahamowany w temperaturze 120C
Pochodzi z Japonii i Chin
Ma wpływ na karpie, amura, tołpygę, karasie oraz płocie
Goździkowiec:
Dwa szczyty pojawu: wiosenny i letni (czopowanie jelita)
Powoduje kariofilozę narybku leszcza, karpia i płoci
Khania sinensis:
Powoduje kaniozę karpi, lina, karasi srebrzystego
Został zawleczony z Chin
Może zimować w rybie
Pasożytnicze nicienie ryb:
Philometrioides lusiana
Przechodzi cykl dwuletni
Larwy podczas wędrówki uszkadzają pęcherz pławny
Powoduje spadek fitness, zaburzenie pływania, zmiany skórne
Anguillicola crassus
Jaja L1 i L2 przez przewód powietrzny dostają się do przewodu pokarmowego
Inwazyjność do 70 dni
Larwa L3 występuje w skorupiakach
Brak objawów występowania pasożyta
Pasożytnicze pierścienice:
Pijawka rybia
Występuje w nieosuszonych stawach
Powoduje masowe śnięcie ryb
Pasożytnicze skorupiaki:
Argullus foliaceus – splewka
Arguloza głównie karpi i pstrągów
Pasożyt ten znosi lekkie zasolenie (w przybrzeżnych wodach Bałtyku)
Powoduje zmiany skórne, u narybku strzępienie płetw
Jest wrażliwa na wysychanie
Ergasilus sieblodi
Początek rozrodu przypada na wiosnę
Kopulacja toni w wodnej
Samiec na żywicielu żyje około 1 roku
Ergasiloza skrzeli, płetw u ryb jeziornych (pstrąg, leszcz, płoć, lin oraz karp)
Lernea cyprinacea
Lernoza powłok karasi i leszczy
Występuje w małych, płytkich, nagrzewających się latem zbornikach
Uwolniona z worka naupilius nie pobiera pokarmu
Podsumowanie:
Pasożyty ryb rekrutują się z różnych grup bezkręgowców
Działanie pasożytów polega na obniżeniu sprawności żywiciela
Pasożyty ryb w dzikich stadach pełnią pozytywną rolę – selekcjonującą, a w hodowlach poważne straty ekonomiczne
Wnikają do żywicieli drogą pokarmową lub przez skórę
Pasożyty płazów i gadów:
Opalina ranarum
Pasożyt końcowego odcinka jelita dorosłych żab i starszych kijanek
Cykl rozwojowy:
1. Podział wegetatywny odbywający się w żabie (intensywne podziały na wiosnę)
2. Powstają parojądrowe osobniki, które incystuja się i zostają wydalone z kałem do wody
3. Po połknięciu przez kijankę, otoczka cysty zostaje rozpuszczona a drobne opaliny dostają się do jelita. Część osobników dojrzewa, a część dzieli się i daje drobne gamety (makro i mikrogamety)
4. Wytworzone w wyniku kopulacji zygoty encystuja się i wydostają się z kałem do wody. W ten sposób cykl się zamyka, w jelicie kijanki opaliny wydostają się z cyst i dorastają do normalnych wielkości
Polystoma integerrimum
Jest to pasożyt pęcherza moczowego u żaby
Długość ciała to jeden centymetr
Wnętrzniaki u płazów:
Opisthoglyphe restellus
Wybrane pasożyty gadów:
Naegleria sp.
Hexamita
Acanthamobea – zidentyfikowana u węży, powoduje zapalenie opon mózgowych
Eimeria sp. – pasożytuje w woreczku żółciowym, organach żółciowych i nabłonku jelita węży, jaszczurek i krokodyli
Przywry digeniczne – spotyka się w jamie ustnej węży, sprzyja rozwinięciu się bakteryjnego zapalenia płuc
Balantidium coli – częste u żółwi, powoduje ostre zapalenie okrężnicy
Rhabdias i Entomelas – nicienie płucne węży i jaszczurek, wywołują schorzenia płyt
Mesocestoides – gady zarażają się zajadając pierwszego żywiciela pośredniego – stawonoga zawierającego larwę