uda i wyłuszczenie w stawie kolanowym

Amputacje na poziomie trzonu kości udowej, związane są z utratą stawu kolanowego, przez co upośledzają kontrolę i dynamikę osoby amputowanej. Na tym poziomie stosowane są 2 rodzaje amputacji:

Wyłuszczenie w stawie kolanowym z pozostawieniem mięśni udowych i całego trzony kości udowej. Ze względów kosmetycznych rzadko się ją wykonuje u kobiet, ponieważ kikut jest długi i kolbowaty. W przypadku amputacji u dzieci/ młodzieży i mężczyzn uzyskujemy bardzo silny kikut zdolny do przenoszenia osiowych obciążeń i o dużej ruchomości.

Kikut po wyłuszczeniu w stawie kolanowym pozwala na zaprotezowanie uda w tzw. lej pełnokontaktowy oporowy, który nie wymaga podparci pod guz kulszowy. Wyższość tej amputacji nad amputacją w obrębie trzonu kości udowej dostrzegli sportowcy (lekkoatleci: bieg, skok w dal, pchnięcie kulą, rzut dyskiem i oszczepem), którzy deklasują swoich rywali z krótszym kikutem uda. Obecnie nie ma problemów z dostępem do aktywnych przegubów kolanowych (nawet są elektroniczne i hydrauliczne), które w niewielkim stopniu zaburzają proporcję kończyn widoczna tylko przy siedzeniu. Szczegóły znajdziecie w dziale protezy uda.

Amputacje w obrębie trzony kości udowej powinny zachować max. długość kikuta i być od szczytu zaopatrzone w poduszkę amortyzująca wykonaną z płata skórno- mięśniowego. Nim krótszy kikut tym mniejsza wydolność i więcej pracy w przypadku pielęgnacji i usprawniania kikuta. Kikut krótki ma tendencję do przykurczu zgięciowego i odwiedzeniowego. Powierzchnia podparcia (zawieszania protezy) i dźwignia ograniczają dynamikę i sprawność chodu. Istnieją już specjalne materiały „klejące”, z których wykonujemy leje udowe, poprawiające zawieszenie protezy w wymachu i w pozycji siedzącej.